Πριν 1,5 μήνα είχαμε δει την πρώιμη έκδοση των Dynamic Rankings. Από τότε έχουν αλλάξει αρκετά, με αποτέλεσμα πλέον να μπορούν να βγουν πιο ασφαλή συμπεράσματα, καθώς μερικές ομάδες έχουν εδραιωθεί ως front runners στην κούρσα του πλεονεκτήματος έδρας και της εισόδου στην 8άδα, ενώ άλλες φαίνεται να «χάνουν το τρένο» της πρόκρισης…
Εφόσον πια είστε εξοικειωμένοι με την ειδική βαθμολογία, η οποία προκύπτει σύμφωνα με το συντελεστή «εκτός έδρας νίκες μείον εντός έδρας ήττες», αλλά και με το βαθμό δυσκολίας του υπολειπόμενου προγράμματος, δε θα εστιάσω στη μεθοδολογία, αλλά θα «μπω στο ζουμί» κατευθείαν, με την ανάλυση των 18 ομάδων, βάσει της διαμορφωμένης κατάστασης στα Dynamic Rankings!
Αυτό αποτελούσε και το ρεαλιστικό στόχο του Ολυμπιακού για τη φετινή σεζόν, αλλά πλέον για να επιτευχθεί, θα απαιτηθεί, όχι απλά μια υπέρβαση, αλλά ένα θαύμα.
Όσο οι ερυθρόλευκοι απομακρύνονται από το συντελεστή 0 και δεν καταφέρνουν να κάνουν ένα μικρό ξέσπασμα, ειδικά τον Ιανουάριο με το βατό πρόγραμμα όπως θα δούμε παρακάτω, τότε το υπόλοιπο της σεζόν, πολύ πιθανό να αποκτήσει σύντομα διαδικαστικό χαρακτήρα και επίσημα…
Ωστόσο, αυτά θα τα δούμε σε βάθος στη συνέχεια του κειμένου. Ας ξεκινήσουμε το «ταξίδι» μας, με το ασανσέρ των Dynamic Rankings, από το roof garden και τα υψηλά πατώματα της βαθμολογίας, κατεβαίνοντας προς το lobby και τους χαμηλότερους ορόφους!
ΕΦΕΣ +5
Στην κορυφή των Dynamic Rankings βρίσκεται το σύνολο του Ataman! Ακόμα καλύτερο και ποιοτικότερο από πέρσι, όπως αναμενόταν, συνεχίζει με σπασμένα φρένα, με μπροστάρηδες τους Larkin – Micic και φαίνεται αποφασισμένο για την υπέρβαση!
Ειδικά, αν ξεπεράσει το σκόπελο των επόμενων δέκα αγωνιστικών (με μόνο 3 παιχνίδια εντός έδρας), με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες, θα έχει κάνει σημαντικό βήμα για ένα πλασάρισμα στην πρώτη δυάδα στη Regular Season.
ΡΕΑΛ +5
Η «Λερναία Ύδρα» της Euroleague και φέτος είναι μια ομάδα – φόβητρο για κάθε αντίπαλο! Δεύτερη σε ευστοχία στα σουτ 3 πόντων (40%), δεύτερη στις ασίστ (19 κατά μ.ο.) και με ένα υπερπλήρες ρόστερ από τις θέσεις 2 – 5, το μόνο που έχει να φοβάται, είναι κάποια πιθανή απουσία του Campazzo, όσο ο Laprovittola δε δείχνει να ανταποκρίνεται στο ρόλο του backup point guard…
Η Real, εκτός των άλλων, παραμένει αήττητη στην έδρα της, έχοντας μάλιστα νικήσει εκεί τις 4 ομάδες του Big 5 (εκκρεμεί ο αγώνας με την Efes) και τις Maccabi, Armani, Khimki.
Αν δεν προκύψει κάποιο απρόοπτο ή «τεχνητό ντεφορμάρισμα» πριν τα Ρ/Ο, δεν μπορώ να σκεφθώ με ποιον τρόπο, θα χάσει η «Βασίλισσα» το πλεονέκτημα έδρας.
Η Μπαρτσελόνα, ένα από τα hot φαβορί του θεσμού, συνεχίζει απτόητη την πορεία της για την κατάληψη μιας εκ των πρώτων τριών θέσεων, που θα σημάνει ευκολότερο (;) αντίπαλο στα Ρ/Ο.
Με όπλο τον πλουραλισμό της στην επίθεση (5 παίκτες με 9+ πόντους μ.ο., προεξέχοντος του Mirotic των 19 πόντων ανά αγώνα) και την πολύ καλή της άμυνα (στο Top 5), δείχνει έτοιμη να διεκδικήσει ακόμα και την πρωτιά, εφόσον κατορθώσει να βγει αλώβητη από το δύσκολο πρόγραμμα του επόμενου διμήνου με 10 παιχνίδια – φωτιά (4 εντός και 6 εκτός)…
ΤΣΣΚΑ +3
Η νέα έκδοση της CSKA του Ιτούδη παραμένει άκρως ανταγωνιστική και παρά το σοκ από τον τραυματισμό του Clyburn, έχει ξεπεράσει ανώδυνα τους όποιους κραδασμούς δημιούργησαν εκτός προγράμματος ήττες (από τον Ολυμπιακό στη Μόσχα π.χ.), με σημαντικά διπλά επί της Efes και της Barcelona, που ίσως αποδειχθούν καθοριστικά στο φινάλε!
Η ήττα από τον Παναθηναικό, την απομάκρυνε από την πρώτη τριάδα, όμως με 4 εντός έδρας παιχνίδια στην επόμενη 6άδα αγώνων και 2 σχετικές βατές επισκέψεις σε Μόναχο και στα περίχωρα της Μόσχας, απέναντι στην Khimki, έχει την ευκαιρία να ξεφύγει από τους διώκτες της και να εδραιωθεί στις θέσεις, που δίνουν πλεονέκτημα έδρας.
ΜΑΚΑΜΠΙ +3
Η ομάδα του Σφαιρόπουλου, είναι φέτος όπως την περίμενα και σας είχε προϊδεάσει από το καλοκαίρι! Φουλ αθλητικότητα, σκληρή άμυνα και στην επίθεση focus στους περιφερειακούς παίκτες, με ανεπτυγμένο ένστικτο στην προσωπική φάση.
Ο Wilbekin κρατάει την μπαγκέτα, συνεπικουρούμενος από τον εξαιρετικό Dorsey, ενώ ο X-factor, Casspi, για όσο αγωνίστηκε (τον τελευταίο μήνα βρίσκεται στα πιτς), ήταν καταλυτικός στην επιθετική και αμυντική λειτουργία της ομάδας του Λαού…
Οι απώλειες των Wolters και Black με μακροχρόνιους τραυματισμούς, καλύφθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τους Aaron Jackson και Jalen Reynolds, οι οποίοι με το αθλητικό profile τους, εξυπηρετούν τα αγωνιστικά «θέλω» του Έλληνα προπονητή!
Η Maccabi για να «τρυπώσει» στην 4άδα, θα πρέπει να «καβαλήσει» κάποια εκ των πρωτοπόρων, πράγμα το οποίο δε φαίνεται εύκολο στην παρούσα φάση. Ωστόσο, ακόμα και με μειονέκτημα έδρας στα Ρ/Ο, είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει «σκληρό καρύδι» και μια από τις ομάδες, που θα έρθουν με ορμή, για να διεκδικήσουν την είσοδο τους στο final 4!
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ +1
Το «τριφύλλι» φέτος πραγματοποιεί εξαιρετική RS και οι όποιες αναπάντεχες ήττες, σβήστηκαν με σημαντικές εκτός έδρας νίκες.
Ωστόσο, για να μπορεί να κοιτάξει υψηλότερα, θα χρειαστεί ενίσχυση, καθώς η ομάδα πονάει στο 5 και στην περιφερειακή γραμμή (με 3 μόνο λύσεις και τον Παππά, ο οποίος φαίνεται να μην υπολογίζεται).
Αν στην 5άδα παιχνιδιών με Μπάγερν, Ζαλγκίρις, Βιλερμπάν (εντός έδρας) και Βαλένθια, Ερ. Αστέρα (εκτός έδρας), κάνει τουλάχιστον 4 νίκες, θα είναι «καβάλα στο άλογο» για είσοδο στην 8άδα, λαμβάνοντας υπόψιν και την κατάσταση των υπόλοιπων ομάδων, που βρίσκονται από κάτω του.
ΚΙΜΚΙ +1
Η Khimki είναι και φέτος, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο σύνολο, εκείνο που στηρίζεται στις ορέξεις ενός παίκτη, εν προκειμένω του Shved!
Αυτό φάνηκε και στο παιχνίδι στο ΣΕΦ, όπου η εμφάνιση του για 10’ στο 2ο ημίχρονο, οδηγούσε την ομάδα του Kurtinaitis στη νίκη, πριν όμως οι επιλογές του στο φινάλε, την καταδικάσουν στην ήττα… Πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση, είναι ο αδιαφιλονίκητος «βασιλιάς» του ball hogging στην Ευρώπη.
Ωστόσο, φέτος το ρόστερ της Khimki με το πλούσιο ταλέντο και τις πολλές επιλογές σε κάθε θέση, δημιουργεί αισιοδοξία, ότι η πολυπόθητη πρόκριση στην 8άδα θα έρθει, χωρίς να χρειαστούν οι «ηρωισμοί» τους Shved!
Με 6 αγώνες στο γήπεδο της στην επόμενη 10άδα, εκ των οποίων οι 4 με ομάδες από τις θέσεις 9 και κάτω, αν η Ρωσική ομάδα σταθεροποιήσει τα στάνταρ απόδοσης της και εκμεταλλευτεί τον παράγοντα «έδρα», θα είναι εκ των φαβορί για την είσοδο στα Ρ/Ο.
ΑΡΜΑΝΙ 0
Το σύνολο του Messina «κάνει νερά» τις τελευταίες αγωνιστικές και η σιγουριά του καλού ξεκινήματος, έχει μετατραπεί σε ανησυχία για το μέλλον!
Η Armani στις επόμενες αγωνιστικές έχει ένα πρόγραμμα – παγίδα, με δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια (Efes, Maccabi, Barcelona, Fener και Zalgiris), όπου μια – δύο νίκες μπορούν να την «ανεβάσουν στον αφρό» και θεωρητικά πιο βατά στο Forum (Παναθηναϊκός, Bayern, Alba και Khimki), στα οποία, όμως, απαγορεύεται πλέον να κάνει ήττα, αν δε θέλει να μείνει πίσω στο κυνήγι της 8άδας!
ΒΑΛΕΝΘΙΑ 0
Η Βαλένθια, μετά το κακό της ξεκίνημα, με ένα ντεμαράζ στις τελευταίες αγωνιστικές, μπορεί, για την ώρα, να θεωρείται από τα outsider για πρόκριση στα Ρ/Ο. Μένει να αποδειχθεί, αν υπάρχει ακόμη βενζίνη στο ντεπόζιτο των Νυχτερίδων, στην κούρσα για την 8άδα!
Η αγωνιστική άνοδος των νεοφερμένων Colom και Lloyd, σε συνδυασμό με τη φόρμα του εξαιρετικού Dubljevic, καθιστούν το σύνολο του Ponsarnau από τα πλέον «καυτά» τον τελευταίο μήνα.
Στατιστικά «παράσημα» για τη Valencia, αποτελούν αναμφίβολα η 3η θέση στα επιθετικά ριμπάουντ (12 κατά μ.ο.) και η 4η θέση στο δείκτη assist/turnover (> 1,5).
ΕΡ. ΑΣΤΕΡΑΣ –1
Crvena Zvezda is back for good! Με ένα καλό σερί νικών στο τέλος του πρώτου γύρου και με σημαντική ενίσχυση σε back court και front line με τους Punter και Stimac, η Σέρβικη ομάδα κρατάει «άσους στο μανίκι» και με όπλο την «καυτή» της έδρα, φαίνεται ότι θα «πουλήσει ακριβά το τομάρι της», για είσοδο στην 8άδα.
Η ανάκαμψη της συνέπεσε με την αγωνιστική άνοδο του Lorenzo Brown, τον οποίο ήδη «λιγουρεύεται» η μισή Euroleague… Η επόμενη 6άδα αγώνων είναι μια πρόκληση για τον Αστέρα και εκείνη που θα καθορίσει το ταβάνι φιλοδοξιών του.
Με παιχνίδια εντός έδρας με 3 ομάδες εκτός Big 5 (Zalgiris, Alba και Παναθηναϊκό) και δύο μακριά από το Βελιγράδι, εκ των οποίων το ένα θεωρείται «αίμα και άμμος» (Villeurbanne), αν συνεχίσει με τον ίδιο φρενήρη ρυθμό, τότε κανείς δε θα μπορεί να τον ξεγράψει από την υπόθεση – πρόκριση!
ΜΠΑΣΚΟΝΙΑ –1
Μια από τις αρνητικές εκπλήξεις της φετινής Euroleague είναι η Baskonia. Σα να μην έφθαναν τα προβλήματα της, η επιλογή του Cerejeta, με την πρόσληψη – ηλεκτροσόκ του Ivanovic, ίσως αποδειχθεί … δίκοπο μαχαίρι!
Οι Stauskas και Eric δεν έχουν βοηθήσει όσο αναμενόταν, βάσει του βιογραφικού τους, με αποτέλεσμα η επιθετική συγκομιδή της Βάσκικης ομάδας να εξαρτάται από τους Shengelia, Vildoza και Henry, με ολίγη από Shields.
Η ανέλπιστη νίκη επί της Barcelona έδωσε «φιλί ζωής», αλλά αν στην επόμενη 10άδα αγώνων (με 3 κολλητά εντός έδρας στο κλείσιμο, απέναντι σε Villeurbanne, Zalgiris και Ερ. Αστέρα), η Baskonia δεν επανέλθει στο συντελεστή 0 τουλάχιστον, παραμένοντας σε τροχιά πρόκρισης, τότε ίσως μείνει εκτός νυμφώνος, μετά από 4 συναπτές παρουσίες σε Ρ/Ο…
ΒΙΛΕΡΜΠΑΝ –2
Όσο κατεβαίνουμε τα πατώματα και εξετάζουμε τις ομάδες με αρνητικό συντελεστή, εύκολα συμπεραίνουμε ότι οι κόκκοι άμμου, στην κλεψύδρα της πρόκρισης για αυτές, λιγοστεύουν…
Ωστόσο, ειδικά για τη Villeurbanne, ποιος να το έλεγε στην αρχή της σεζόν, ότι στα μισά του δρόμου, θα ήταν τόσο κοντά στην 8άδα; Το σύνολο του Mitrovic, αν μπορεί να χαρακτηριστεί με ένα επίθετο, αυτό θα ήταν Overachieving.
Ως άλλη Cinderella η ομάδα από τα προάστια της Lyon έχει πετύχει μεγάλες νίκες στο Astrobal και μένει να διαπιστώσουμε, για πόσο ακόμα θα διαρκέσει το παραμύθι!
ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ –2
Συνεχίζοντας προς το ισόγειο, πληθαίνουν οι «απογοητεύσεις» της φετινής σεζόν!
Αγωνιστικά, φαίνεται με γυμνό μάτι, ότι η επιλογή να μην αποκτηθεί ένας defensive stopper αντί του Westerman, αποδείχθηκε σφάλμα. Οι De Colo, Σλούκας, Westerman «κουτουλάνε» μεταξύ τους και κανένα σχήμα με δύο εξ αυτών μέσα, δε φαίνεται λειτουργικό…
Η Fenerbahce, βρίσκεται πλέον σε μια κατάσταση, που θυμίζει πολύ το, διαδεδομένο στα 80ς παιχνίδι, «Ο γύρος του θανάτου». Μια λάθος κίνηση, μια αναπάντεχη ήττα, ίσως αποβεί πια μοιραία…
Η νίκη επί του Ολυμπιακού έδωσε ένα «κανονάκι» στην Τουρκική ομάδα, η οποία, ωστόσο θα χρειαστεί να κάνει ένα σχεδόν «τέλειο» 2ο γύρο, με minimum 11 – 12 νίκες, για να πετύχει αυτό που φάνταζε δεδομένο, πριν την έναρξη της σεζόν, δηλαδή την πρόκριση στην 8άδα!
Η πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά αν τελικά τα καταφέρει, είναι σίγουρο ότι κανείς δε θα τη θέλει για αντίπαλο στα Ρ/Ο.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ –2
Στο πρώτο κείμενο των Dynamic Rankings, είχα παρομοιάσει τον Ολυμπιακό με τον Ιανό και προφανώς, η άποψη μου παραμένει… Η ομάδα με τα δύο πρόσωπα, ικανή για το καλύτερο και (πιο συχνά) το χειρότερο.
Όμως, η ιστορία δεν αλλάζει και πλέον πρέπει να πορευθούμε με τα λάθη του παρελθόντος. Το ερώτημα είναι αν μαθαίνουμε από αυτά, ή απλά επαναλαμβάνονται σε μια μπασκετική εκδοχή της Μέρας της Μαρμότας…
Η ήττα από τη Fenerbahce περιόρισε (αν όχι εκμηδένισε) τις όποιες ελπίδες πρόκρισης και αν στα επόμενα 8 παιχνίδια (5 εντός έδρας με Alba, Bayern, Baskonia, CSKA και Villeurbanne / 3 εκτός έδρας με Valencia, Zenit και Zalgiris), η ομάδα δεν καταφέρει να αγγίξει τουλάχιστον το συντελεστή 0, που μεταφράζεται σε minimum 7 νίκες, τότε ο προγραμματισμός για την επόμενη περίοδο, θα ξεκινήσει νωρίς!
ΜΠΑΓΕΡΝ –3
Οι Βαυαροί ξεκίνησαν με όνειρα χίλια, για να επανέλθουν όμως, στη σκληρή πραγματικότητα τις τελευταίες αγωνιστικές.
Η μέτρια στελέχωση, ειδικά στο back court, όπως είχα γράψει το καλοκαίρι, «πληγώνει» την Bayern και ένας Lo δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη! Επίσης η επιλογή του Huestis, που έπρεπε να μπει το 2020 για να κάνει το ντεμπούτο του, ως αντί-Williams, αποδεικνύεται άστοχη, με αποτέλεσμα το σύνολο του Radonjic, να είναι από τα λιγότερο αθλητικά της διοργάνωσης.
ΑΛΜΠΑ –3
Η επιστροφή της Alba στην Euroleague χαιρετίζεται από όλους με θετικά σχόλια, καθώς είναι ένα σύνολο με αρχές Reneses, το οποίο παίζει όμορφο επιθετικά μπάσκετ και παρουσιάζει συνεχή βελτίωση.
Με λίγη αφέλεια σε κάποιες περιπτώσεις αλλά και μεγάλη άγνοια κινδύνου, πρόκειται για μια ομάδα, που αν υποτιμηθεί, θα κάνει τις ζημιές της…
Ο δεύτερος γύρος αναμένεται πολύ δύσκολος, αλλά ό,τι και αν συμβεί, το πρόσημο είναι θετικό για την Alba. Από τις ομάδες που χαίρεται να βλέπει κανείς και αξίζει θέση στην Euroleague!
ΖΕΝΙΤ –4
Η πρωτάρα της διοργάνωσης, δε δείχνει «σημάδια ζωής» τις τελευταίες αγωνιστικές και θα αποτελέσει σύντομα (αν δεν το έχει ήδη κάνει), απλά ένα ρυθμιστή με σκόρπιες νίκες, που θα «πληγώσουν» όσους αντίπαλους της έχουν ακόμα στόχους…
Με μόλις μία νίκη εντός έδρας, δε θα μπορούσε να περιμένει κάτι καλύτερο, παρά τις όποιες προσδοκίες δημιούργησε στην αρχή της χρονιάς το αρκετά ποιοτικό της ρόστερ.
Ο Plaza έχει πολλή δουλειά για να «χτίσει» κάτι καλό στην Αγ. Πετρούπολη, που θα αντέξει στο χρόνο και θεωρώ, ότι πρωταρχικό του μέλημα, πρέπει να είναι η 2η θέση στην VTB League, η οποία θα οδηγήσει και του χρόνου στην Euroleague, γιατί δεν προβλέπεται wild card εκ νέου!
ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ –5
Κλείνουμε με την ουραγό των Dynamic Rankings, την αγνώριστη Zalgiris. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σύνολο, το οποίο παρουσιάζεται κατώτερο του περσινού (Davies, Wolters, White και Westerman αποχαιρέτησαν), άρα κανείς δε θα έπρεπε να περιμένει ότι θα γινόταν και φέτος ένα θαύμα…
Με το χειρότερο δίδυμο PG της διοργάνωσης (Perez που αποτέλεσε παρελθόν και Lekavicius) και με μια front line γεμάτη face up 4άρια (LeDay, Hayes και Jankunas), ο Σάρας «έπαιξε και έχασε»!
Η έλευση του Rivers ήταν στη λογική να βελτιωθεί το περιφερειακό σουτ, για όσο διάστημα απουσιάζει ο Grigonis, ωστόσο η ομάδα από το Kaunas, παραμένει προτελευταία στην ευστοχία στα σουτ 3 πόντων.
Το ποτάμι δε φαίνεται να έχει … γυρισμό πλέον, ωστόσο αυτό δεν πτοεί τους φιλάθλους της Zalgiris, που γεμίζουν το γήπεδο και αυτό είναι κάτι που ζηλεύω και σαφές δείγμα, ότι κάποτε θα επιστρέψει στις επιτυχίες!
Κάπως έτσι ολοκληρώνεται η «ανάγνωση» των Dynamic Rankings στα μισά της σεζόν. Παρόλο που υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα, καθώς απομένουν 17 αγωνιστικές, ταυτόχρονα τα περιθώρια στενεύουν.
Πλέον, ένα σερί ηττών δύσκολα αναπληρώνεται (βλ. περσινή Armani), ενώ αντίστοιχα ένα ξαφνικό ντεμαράζ με συνεχείς νίκες (βλ. περσινή Zalgiris), εκτός από βαθμολογικές ανάσες δίνει και momentum.
Ωστόσο, η μεγάλη μάχη, όπως και πέρυσι, αναμένεται να γίνει για τις θέσεις 6 – 8. Η ποιότητα της Khimki, ίσως της δίνει ένα οριακό προβάδισμα, αλλά πώς μπορεί να νιώθει «ασφάλεια», όταν εξαρτάται αποκλειστικά από τις ορέξεις του Shved;
Ο Παναθηναϊκός, αν βρει λύσεις στη ρακέτα, με κάποιο dominant center από την αγορά των FA και αποκτήσει περιφερειακή ισορροπία, είτε εκ των έσω, είτε με ένα νέο παίκτη, είναι «βαρύ χαρτί» για την πρόκριση, καθώς προς το τέλος της σεζόν, το ΟΑΚΑ θα γίνεται όλο και πιο «ανηφορική» έδρα για τους αντιπάλους του. Θεωρώ, πάντως, ότι δύσκολα θα μπορέσει να κυνηγήσει το πλεονέκτημα έδρας...
Από εκεί και μετά, η Armani, όσο κάνει «κακές ήττες» και δεν αποκτάει σταθερότητα, κάθε άλλο παρά βέβαιη είναι για την 8άδα, ενώ η Fenerbahce, αν καταφέρει να βγει επιτυχώς από την αγωνιστική δίνη, στην οποία έχει περιέλθει, με εφαλτήριο το διπλό στο ΣΕΦ, διαθέτει την ποιότητα και την εμπειρία, να αποτελέσει βασικό διεκδικητή της πρόκρισης.
Μάλιστα, την ώρα που γράφονται αυτές οι σειρές, επισημοποιήθηκε η επιστροφή του Nunnaly στην Κων/πολη, προσθήκη που θα ισχυροποιήσει περαιτέρω τη Fenerbahce, καθιστώντας τη στα μάτια μου φαβορί για ένα πολυπόθητο εισιτήριο.
Πίσω, λοιπόν, από αυτά τα φαβορί, υπάρχουν οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις Ερ. Αστέρας, Valencia και Villeurbanne, οι οποίες όσο προχωράει η σεζόν και πλησιάζει η «ώρα της κρίσης», θα πρέπει να καλύψουν την απουσία «μέταλλου» και παραστάσεων από do or die αγώνες, με μπόλικη δόση θράσους και τύχης, για να μείνουν στο κυνήγι της 8άδας. Πολύ δύσκολο να τα καταφέρουν και εκτός των άλλων, θα χρειαστεί αξιοζήλευτη σταθερότητα.
Οι υπόλοιπες ομάδες, βάζω και την Baskonia μέσα, αν δεν ενισχυθεί μεταγραφικά, είναι με το … ένα πόδι εκτός Ρ/Ο και ακόμα και η παραμονή τους μέχρι τέλους, κοντά στο group, που κυνηγάει την 8η θέση, θα συνιστά ένα μικρό άθλο, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά στην κατάσταση τους!
Παράλληλα, μας γυρίζει, πιθανότατα, πολλά χρόνια πίσω (συγκεκριμένα στη μαύρη περίοδο των αρχών ‘00s) με δύο σερί αποκλεισμούς από την 8άδα.
Εκτός και αν πιστεύετε, ότι είναι πιθανό να γίνουν 11 – 12 νίκες στη συνέχεια, με επισκέψεις στα γήπεδα των Efes, Maccabi, Khimki, Armani, Fenerbahce και εντός έδρας παιχνίδια με Barcelona, Real και CSKA, τη στιγμή, που οι ερυθρόλευκοι θα στερηθούν τις υπηρεσίες του πολύτιμου Milutinov για τους επόμενους κρίσιμους αγώνες!
Με αυτά τα δεδομένα και σε συνδυασμό με την κακή εικόνα των τελευταίων εβδομάδων, πολύ αμφιβάλλω… Χρειάζεται ένας «μάγος» για να αλλάξει το «τσιπάκι» της ομάδας φέτος και να τη μετατρέψει σε ένα αξιόμαχο σύνολο!
Πάντως, σύντομα θα γνωρίζουμε οριστικά, αν υπάρχει ακόμα ... λάδι στο καντήλι μας, καθώς πιθανή νίκη απέναντι στη Valencia, θα κρατήσει ζωντανό, για μερικές αγωνιστικές ακόμα, το όνειρο της πρόκρισης.
Σε περίπτωση ήττας, ο στόχος για φέτος, θα πρέπει πλέον να είναι, κατά τη γνώμη μου, να πάρουν χρόνο παίκτες, οι οποίοι υπολογίζονται για τη νέα σεζόν, να αποφασιστεί ποιος προπονητής, θα αναλάβει τις τύχες των ερυθρόλευκων με άξονα το «χτίσιμο» ενός διψασμένου ρόστερ και παράλληλα να μείνει ως παρακαταθήκη ένας αξιοπρεπής 2ος γύρος, με όσο το δυνατόν υψηλότερο πλασάρισμα στην τελική κατάταξη (ρεαλιστικά, εκτιμώ ότι η 10η θέση με ρεκόρ 15 – 19, είναι το «ταβάνι» μας).
Θα πρέπει να παρθούν ιστορικές αποφάσεις για το μέλλον της ομάδας, χωρίς υπεκφυγές και με πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Μία – δύο κακές χρονιές αντέχονται, όμως η συνεχής απαξίωση και η απουσία οράματος, όχι…
Κλείνοντας, αν θα έκανα σήμερα την τελευταία μου ευχή στο μαγικό τζίνι του μπάσκετ, από το οποίο, για φέτος, έχω ζητήσει ένα καλό guard και έναν προπονητή με φιλοδοξίες και εμπειρία σε αυτό το επίπεδο, θα ήταν να «γυρίσει» ο διακόπτης το 2020 και ο Ολυμπιακός να γίνει ξανά μία ΟΜΑΔΑ, που θα χαιρόμαστε να τη βλέπουμε, που θα ξέρει τι θέλει και σταθερά θα κάνει βήματα προόδου. Ζητάω πολλά;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου