Όλοι περιμένουμε τις πρώτες ανακοινώσεις παικτών και το πως θα διαμορφωθεί το νέο ρόστερ, για να είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε τις φετινές κινήσεις.
Μέχρι τότε όμως, ας κάνουμε μαζί μια βουτιά σε άλλα «καυτά» μεταγραφικά καλοκαίρια του Ολυμπιακού!
Αναφέρομαι αποκλειστικά σε επιλογές ξένων παικτών και ειδικότερα μετά το 1991 και την ανάληψη της προεδρίας από τον Κόκκαλη, προσπαθώντας να μοιραστώ μαζί σας, το πόσο διαφορετικά μπορεί να είχε εξελιχθεί η πορεία του Ολυμπιακού, αν είχαν προτιμηθεί άλλοι παίκτες, από αυτούς που τελικά ήρθαν στην ομάδα…
Συνολικά θα εξετάσουμε 12 χαρακτηριστικές περιπτώσεις μεταγραφικών σίριαλ, χωρισμένες σε δύο μέρη!
Σε αυτό το πρώτο μέρος, επικεντρωνόμαστε στα χρόνια του Κόκκαλη καλύπτοντας την εποχή από τις αρχές της δεκαετίας 90 μέχρι την έναρξη του Millennium.
Ξεκινάμε με την απαραίτητη επισήμανση ότι αναφερόμαστε σε καθαρά καλοκαιρινές μεταγραφές (άρα δε θα δείτε Λο και Ράσιτς) και ότι η σειρά παρουσίασης είναι βάσει χρονολογίας:
ΖΑΡΚΟ ΠΑΣΠΑΛΙ (ΡΟΝΤ ΣΤΡΙΚΛΑΝΤ)
Πίσω στο καλοκαίρι του 1991, με το Γιάννη Ιωαννίδη «φρέσκο» στο λιμάνι και χωρίς ιδιαίτερη δυνατότητα ευελιξίας στο μεταγραφικό παζάρι, λόγω του περιορισμού του ενός ξένου, αλλά και του γεγονότος ότι οι κορυφαίοι Έλληνες παίκτες (Γκάλης, Γιαννάκης, Φασούλας και Χριστοδούλου) δεσμεύονταν με συμβόλαιο με τις ομάδες τους, ο Ολυμπιακός ψάχνει τον ηγέτη της νέας εποχής.
Με τον Ελληνικό κορμό του ρόστερ να είναι δεδομένος και έχοντας στη front line τον Αργύρη Καμπούρη και τον Τζορτζ Παπαδάκο, καθώς και τρεις shooting guard με διαφορετικά στοιχεία (Ελληνιάδης, Σταμάτης, Μωραΐτης), ο «Ξανθός» ταλανίζεται αν πρέπει να αποκτηθεί ένας top play maker ή κάποιος small forward με έφεση στο σκοράρισμα…
Με τον Κόκκαλη να δίνει «λευκή επιταγή» επιζητώντας ένα μεταγραφικό «μπαμ» ακόμα και από το NBA, ο Ιωαννίδης, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, κοιτάζει πολύ ζεστά το Ροντ Στρίκλαντ, τον PG των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, ο οποίος δεν απέκλειε το ενδεχόμενο να περάσει τον Ατλαντικό.
Ενώ, λοιπόν, έχει κυκλοφορήσει μια καλοκαιρινή Τρίτη μέχρι και το «Τρίποντο» με εξώφυλλο Στρίκλαντ και όλοι αναμένουμε τον πολύπειρο NBAer στην ομάδα, ο Ιωαννίδης κάνει την έκπληξη, καταλήγοντας στο … Ζάρκο το Ζαρκάδι, ο οποίος έχοντας επιστρέψει για ένα χρόνο στην Παρτιζάν, ως αποτυχημένος από το NBA, φαντάζει στο μυαλό του Έλληνα προπονητή, ως ο ιδανικός για να χτίσει πάνω του τον Ολυμπιακό!
Εμπιστευόμενος τη θέση του βασικού play maker στο Βαγγέλη Αγγέλου, ο Ξανθός πήγε στη λογική ενός παίκτη που αφενός ήξερε την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα και αφετέρου θα ήταν ο κύριος εκφραστής των επιθέσεων, ως ένας εξαιρετικός σκόρερ ύψους 2,06 με δυνατότητα να αγωνιστεί στο 3 και στο 4.
Φυσικά αυτή η επιλογή σηματοδότησε την απαρχή της μεγάλης ομάδας του Ολυμπιακού των 90s και παρά το φινάλε του Σέρβου και τη μετακίνηση στον Παναθηναϊκό, το γεγονός είναι ότι ο Πάσπαλι αποτέλεσε τον ιδανικό ηγέτη για τους ερυθρόλευκους της νέας εποχής και υπήρξε το σημείο αναφοράς της ομάδας για τα επόμενα 3 χρόνια…
Όσο καλός και να αποδεικνυόταν στην πράξη ο Ροντ Στρίκλαντ, το πιθανότερο είναι ότι δε θα κατάφερνε να είναι όσο επιδραστικός υπήρξε ο Σέρβος άσος στο παιχνίδι του Ολυμπιακού.
ΡΟΝΤ ΧΙΓΚΙΝΣ (ΤΟΜ ΓΚΟΥΛΙΟΤΑ)
Καλοκαίρι 1992, ο Ολυμπιακός μπαίνει στην off season ως δευτεραθλητής και οι προσδοκίες είναι υψηλότατες!
Το Ελληνικό μπάσκετ έχει μόλις γίνει επαγγελματικό και οι ομάδες έχουν πλέον δικαίωμα για 2ο ξένο παίκτη.
Ο αιώνιος αντίπαλος έχει κάνει ήδη τη μεταγραφή της χρονιάς (Γκάλης), την ίδια ώρα που οι μόνες προσθήκες Ελλήνων για τον Ολυμπιακό είναι ο Σιγάλας, μετά τη λήξη του δανεισμού του στον ΑΣ Παπάγου, καθώς και οι νατουραλιζέ Τόμιτς και Τάρλατς…
Ο Ιωαννίδης, έχοντας την πρόκληση της συμμετοχής και στην τότε Euroleague (με το final 4 μάλιστα να είναι στο ΣΕΦ), είναι ξεκάθαρος αυτή τη φορά ως προς την προτίμηση του, καθώς θέλει ένα 4άρι με face up παιχνίδι και πολύ καλό σουτ.
Ο μεγάλος στόχος του είναι ο Τομ Γκουλιότα, το νο 6 του draft, ένας ταλαντούχος PF, ο οποίος έμοιαζε έντονα με τον Κρίστιαν Λέτνερ, μεγάλο όνομα του NCAA και πρωταθλητή με το Duke.
Θυμίζουμε ότι εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ συνηθισμένο φαινόμενο οι μετακινήσεις παικτών, που είχαν επιλεγεί υψηλά στο draft, σε Ευρωπαϊκές ομάδες και ειδικά στην Ιταλία, όπου (βλ. περίπτωση Ντάνι Φέρι στη Ρόμα), στηνόταν «χορός εκατομμυρίων»!
Παρόλο που ο Γκουλιότα αρχικά δεν έδειχνε θερμός, η επίσκεψη του στην Ελλάδα και μια βόλτα με το κότερο του Κόκκαλη, φάνηκε να του αλλάζουν γνώμη σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής…
Τελικά αποδείχθηκε ότι όλο αυτό το παιχνίδι δεν ήταν παρά πίεση προκειμένου να εξασφαλίσει καλύτερο συμβόλαιο και έτσι ο Ολυμπιακός, αναγκάστηκε να στραφεί στη λύση του έμπειρου Ροντ Χίγκινς.
Η συνέχεια λίγο – πολύ γνωστή, καθώς ο συμπαθής Ροντ πλήρωσε το μάρμαρο της ήττας στη Δάφνη και στη θέση του ήρθε ο Walter “The Truth” Berry!
Ο εκκεντρικός power forward αν μη τι άλλο υπήρξε καταλυτικός, έχοντας μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία της κατάκτησης του Πρωταθλήματος με διπλό μειονέκτημα (στη RS ο Ολυμπιακός τερμάτισε 4ος)…
ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΡΙΒΕΡΣ (ΓΚΛΕΝ «ΝΤΟΚ» ΡΙΒΕΡΣ)
Η απόλυτη τρέλα! Καλοκαίρι του 1995, ο Ολυμπιακός έχει μόλις πανηγυρίσει ένα ακόμη τίτλο Πρωταθλήματος, ωστόσο εμφανίζεται χαμένος στο … πρωτάθλημα των μεταγραφών, καθώς ο Παναθηναϊκός έχει ανακοινώσει τον «πολύ» Ντόμινικ Ουίλκινς και σε όλο το Ευρωπαϊκό μπάσκετ, επικρατεί παροξυσμός στο άκουσμα και μόνο αυτού του ονόματος!
Ο Ιωαννίδης ψάχνει εναγωνίως έναν PG με διαφορετικά στοιχεία από τους Μπακατσιά και Τόμιτς για να θωρακίσει την περιφέρεια. Και ενώ όλα δείχνουν ότι ο Ολυμπιακός επιχειρεί μια είδους ρελάνς προς τον αιώνιο αντίπαλο με τον NBAer Glenn “Doc” Rivers, αποδεικνύεται τελικά ότι ο εκλεκτός του Ξανθού ήταν ο Ντέιβιντ Ρίβερς, από τη γαλλική Αντίμπ…
Η γκρίνια καταλαβαίνετε ότι άγγιξε κόκκινο, καθώς σε επίπεδο εντυπώσεων οι ερυθρόλευκοι είχαν χάσει κατά κράτος από τον Παναθηναϊκό.
Μάλιστα η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού (το 1ο για Ελληνική ομάδα), έστω με τον τρόπο που ήρθε για τους πράσινους, έδειξε ότι ίσως είχε έρθει η ώρα για αλλαγή σκυτάλης και στην Α1.
Τελικά, στο φινάλε της πρώτης χρονιάς του Ντέιβιντ Ρίβερς, ζήσαμε την απόλυτη ηδονή, το περίφημο 73 – 38, ένα θρίαμβο που μέχρι σήμερα έχει μείνει χαραγμένος στο μυαλό μας!
ΜΑΪΚΛ ΧΟΚΙΝΣ (ΕΛΜΕΡ ΜΠΕΝΕΤ)
Καλοκαίρι του 1997 και έχουμε να κάνουμε με αναγκαστική αλλαγή πλάνων… Εξηγούμαι:
Ο Ολυμπιακός μετά το πρώτο (και μοναδικό μέχρι σήμερα) triple crown του, μετά από μια ονειρική σεζόν, καλείται να διαχειριστεί την απώλεια του ηγέτη του, του Ντέιβιντ Ρίβερς, που μετακομίζει στη Φορτιτούντο Μπολόνια, όπου βρίσκει τον Ντόμινικ Ουίλκινς!
Ο Ίβκοβιτς, που απογείωσε την καριέρα του Αμερικάνου guard, έχει ξεκαθαρίσει ότι θέλει ένα παίκτη παρομοίων χαρακτηριστικών, τον οποίο μάλιστα έχει ήδη βρει στο πρόσωπο του Έλμερ Μπένετ, της Ταουγκρές…
Η συμφωνία είναι δεδομένη και ενώ όλοι περιμένουμε κάποιον που θα μπει στα παπούτσια του Ρίβερς, ένας απρόσμενος σοβαρός τραυματισμός, θα αναγκάσει τον Ντούντα, να «πάει» σε άλλη επιλογή.
Και επειδή ως γνωστόν, ο «Σοφός» δεν τα πήγαινε καλά με τις βεντέτες, θα επιλέξει ένα play maker – ομάδας, ο οποίος τελικά αποδείχθηκε «νερόβραστος» και υπήρξε μια από τις βασικές αιτίες, που οι ερυθρόλευκοι απέτυχαν εκείνη τη σεζόν.
Η πρώτη, μέχρι τότε, επιλογή (έστω από σπόντα), η οποία αποδείχθηκε ανεπιτυχής και αν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά, με την έλευση του Μπένετ, ίσως το αποτέλεσμα να ήταν καλύτερο!
ΑΡΙΑΝ ΚΟΜΑΖΕΤΣ (ΜΑΡΙΟ ΕΛΙ)
Μετά την αποτυχία της σεζόν 1997 – 98, ο Ίβκοβιτς προχωράει λογικά στην αντικατάσταση του Χόκινς με τον Άντονι Γκολντγουάιρ, έναν πιο πολυσύνθετο play maker, ενώ στη θέση του Καρνισόβας ψάχνει για ένα small forward με κύρια χαρακτηριστικά το καλό σουτ και την έφεση στο σκοράρισμα.
Παρά το γεγονός ότι έχουν προταθεί πολλοί αξιόλογοι παίκτες από το NBA και ο προπονητής φαίνεται να κλίνει προς το δις πρωταθλητή με τους Χιούστον Ρόκετς, Μάριο Έλι, η τελική του επιλογή θα είναι ο Άριαν Κόμαζετς, τον οποίο θα εμπιστευτεί ο Ντούντα, παραβλέποντας τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του…
Η σεζόν για τον Κροάτη φόργουορντ θα έχει πολλά ups and downs και παρόλο που ειδικά το τελευταίο δίμηνο, θα πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις στην Ευρώπη και στην Α1, στο τέλος θα χρεωθεί και σε αυτόν η αποτυχία του χαμένου τίτλου από τον Παναθηναϊκό μέσα στο ΣΕΦ…
Και μπορεί πιθανή απόκτηση του Έλι να μην είχε αλλάξει τη μοίρα της ομάδας, όσον αφορά στους τίτλους, αλλά θα είχαμε την τύχη να βλέπαμε έναν εν ενεργεία NBAer πρωταθλητή με τα ερυθρόλευκα, ο οποίος, γατί όχι, θα μπορούσε να «βγει» ένας νέος Έντι Τζόνσον!
ΤΖΕΪΜΣ «ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ» ΡΟΜΠΙΝΣΟΝ
(ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ «ΣΑΣΑ» ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ)
(ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ «ΣΑΣΑ» ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ)
Καλοκαίρι του 1999 και ζούμε άλλη μια εποχή με κοσμογονικές αλλαγές για τον Ολυμπιακό. Ο Ίβκοβιτς έχει μόλις αποχωρήσει από τον Ολυμπιακό και ο Κόκκαλης (στο μεγαλύτερο what if για την ομάδα μπάσκετ), επιλέγει το … ξαναζεσταμένο φαγητό του Ιωαννίδη, από το Ζέλικο Ομπράντοβιτς!
Μια εξέλιξη, που λειτούργησε σαν αλυσιδωτή αντίδραση για το μέλλον των ερυθρόλευκων, αλλά κυρίως για αυτό του αιώνιου αντίπαλου.
Ο Ιωαννίδης, έχοντας με τη σειρά του «κλείσει τον κύκλο» του στην ΑΕΚ, επιστρέφει στον Πειραιά με φρέσκες αντιλήψεις και δείχνοντας ότι θέλει να πάει σε ένα Αμερικάνικο μοντέλο, με έμφαση στο γρήγορο μπάσκετ…
Έχοντας κλείσει τον Κρις Μόρις για τη θέση 3 (forward με μεγάλη θητεία στους Utah Jazz), ψάχνει για έναν περιφερειακό υψηλού επιπέδου.
Ανάμεσα στα ονόματα που έχουν προταθεί είναι αυτό του Σάσα Τζόρτζεβιτς, ο οποίος μετά από 3 χρόνια στη Βαρκελώνη κυκλοφορεί ελεύθερος. Ενώ το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού είναι έντονο, ο «Ξανθός» θα προτιμήσει το Hollywood Robinson, ένα πολυβόλο με μεγάλη δόση τρέλας, ο οποίος δεν είχε δικαιώσει τις προσδοκίες στο NBA με τη φανέλα του Portland.
Και τι ειρωνεία, 8 χρόνια μετά, ο Ιωαννίδης θα επιλέξει έναν παίκτη των Μπλέιζερς αντί ενός Σέρβου, σε μια αντιστροφή της ιστορίας του 1991 (με κεντρικά πρόσωπα τους Στρίκλαντ και Πάσπαλι).
Ο Τζόρτζεβιτς θα καταλήξει στη Ρεάλ, ενώ ο Ρόμπινσον θα πιάσει λιμάνι, ωστόσο η σεζόν κλείνει αποτυχημένα και με τον Ιωαννίδη να αποχωρεί με περιπετειώδη τρόπο από τους ερυθρόλευκους…
Η αρχή του τέλους για την ομάδα μπάσκετ, όπως την είχαμε ζήσει στα 90s, ενώ παράλληλα γίνεται εμφανής η σταδιακή … «απομάκρυνση» του Κόκκαλη από το συγκεκριμένο τμήμα, με το budget χρόνο με το χρόνο να πέφτει ραγδαία!
Στο επόμενο μέρος, θα δούμε αντίστοιχες ιστορίες, από τα χρόνια των Αγγελόπουλων και τη σύγχρονη χρυσή εποχή του Ολυμπιακού…
Stay tuned!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου