Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ EUROLEAGUE

Αρχές Ιούνη και ο Ολυμπιακός, όπως και οι περισσότερες Ευρωπαικές ομάδες, «τρέχει» το σχεδιασμό του ρόστερ για τη νέα σεζόν.

Μια σεζόν με μοναδικό δεδομένο αυτή τη στιγμή, ότι οι ερυθρόλευκοι θα αγωνίζονται στην Euroleague και με σοβαρή πιθανότητα, αποκλειστικά σε αυτήν (πιθανή αδυναμία συμμετοχής στην ABA League, λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 και του βεβαρημένου αγωνιστικού προγράμματος)… 

Ευκαιρία, λοιπόν, να μπούμε στο «κλίμα» για την περίοδο 2019 – 20, ρίχνοντας μια ματιά στις μέχρι τώρα κινήσεις και τα μελλοντικά πλάνα των ομάδων της Euroleague. 

Η κορυφαία Ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, που ξεκίνησε το 2000 ως παράλληλη της Suproleague, αλλά από την επόμενη χρονιά απορρόφησε όλη την αφρόκρεμα των ομάδων της Γηραιάς Ηπείρου, αποτελεί μέχρι και σήμερα τον κορυφαίο, κατά τεκμήριο, θεσμό, από θέμα ποιότητας και ανταγωνισμού, μετά το NBA. 

Το 2020 κλείνει 20 χρόνια ζωής και ετοιμάζεται για μια συναρπαστική περίοδο με την αύξηση των ομάδων σε 18 για πρώτη φορά και το format round robin στη RS, το οποίο καθιερώθηκε το 2016, δίνοντας νέο ενδιαφέρον στη διοργάνωση. 

Ο Ολυμπιακός ως ιδρυτικό μέλος και μία από τις πέντε συνολικά ομάδες (οι υπόλοιπες είναι οι Ισπανικές Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια και η Λιθουανική Ζαλγκίρις), με συμμετοχή σε όλες ανεξαιρέτως τις σεζόν (ακολουθούν οι ΤΣΣΚΑ, Μακάμπι, Παναθηναϊκός και Εφές με μία λιγότερη), παραμένει ένα από τα λεγόμενα powerhouses, μια παραδοσιακή υπερδύναμη με σημαντικές επιτυχίες σε όλη την ιστορία της διοργάνωσης και ειδικά την τελευταία δεκαετία, που επέστρεψε στα final 4, φθάνοντας στο ζενίθ με τις back2back κατακτήσεις το 2012 και 2013 (η δεύτερη μετά τη Μακάμπι των ετών 2004 και 2005). 

Οι ερυθρόλευκοι, λοιπόν, δε θα μπορούσαν, παρά να έχουν ως προτεραιότητα (κάτι το οποίο διατυμπανίζεται και από επίσημα χείλη), τη διάκριση στη Euroleague, η οποία εδώ και πολλά χρόνια, λόγω της νοσηρής κατάστασης που επικρατεί στο Ελληνικό μπάσκετ, αποτελεί τον κύριο στόχο της ομάδας. 

Και παρά την περσινή αποτυχημένη σεζόν, το σίγουρο είναι ότι όλοι εντός του οργανισμού Olympiacos BC, έχουν πεισμώσει και είναι έτοιμοι για απαντήσεις! 

Σε πολλά άρθρα εδώ στο Nothing but Red, έχει αναλυθεί το πως πρέπει να κινηθεί η στελέχωση, με τα πρώτα δείγματα (βάσει δημοσιευμάτων) να είναι θετικά, ενώ έχουν παρουσιαστεί και περιπτώσεις παικτών με προοπτική, οι οποίοι θα μπορούσαν να ενταχθούν στο ρόστερ, σε αυτή τη νέα αρχή που θα επιχειρήσει ο Ολυμπιακός… 

Ωστόσο, με τα εθνικά πρωταθλήματα να φθάνουν στο τέλος τους και τις 16 από τις 18 ομάδες να έχουν «κλειδώσει» τη συμμετοχή τους για τη νέα αγωνιστική περίοδο, ήρθε η ώρα για μια πρώιμη πρώτη ανάγνωση του νέου χάρτη της Euroleague! 

Τη δεδομένη χρονική στιγμή, η κατανομή των 17 θέσεων (αναμένεται η ανακοίνωση για την τελευταία wild card, προκειμένου να ολοκληρωθεί το παζλ των 18 ομάδων) έχει ως εξής: 

ΙΣΠΑΝΙΑ: Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια (ΑΔΕΙΑ ΤΥΠΟΥ Α), Βαλένθια (ΚΑΤΟΧΟΣ Eurocup) 

ΡΩΣΙΑ: ΤΣΣΚΑ (ΑΔΕΙΑ ΤΥΠΟΥ Α), Κίμκι (θέση μέσω VTB League) 

ΤΟΥΡΚΙΑ: Φενερμπαχτσέ, Εφές (ΑΔΕΙΑ ΤΥΠΟΥ Α) 

ΕΛΛΑΔΑ: Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός (ΑΔΕΙΑ ΤΥΠΟΥ Α) 

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Μπάγερν (WILD CARD), Άλμπα/Όλντεμπουργκ/Ράστα Βέχτα (θέση μέσω BBL) 

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ: Ζαλγκίρις (ΑΔΕΙΑ ΤΥΠΟΥ Α) 

ΙΣΡΑΗΛ: Μακάμπι (ΑΔΕΙΑ ΤΥΠΟΥ Α) 

ΙΤΑΛΙΑ: Αρμάνι Μιλάνο (ΑΔΕΙΑ ΤΥΠΟΥ Α) 

ΣΕΡΒΙΑ: Ερυθρός Αστέρας (θέση μέσω ABA League) 

ΓΑΛΛΙΑ: Βιλερμπάν (WILD CARD) 

Με μια γρήγορη ματιά, παρατηρείται αφενός η επέκταση στη Γαλλική αγορά με τη Βιλερμπάν του … προέδρου Τόνι Πάρκερ (τελευταία συμμετοχή από την LNB η Λιμόζ τη σεζόν 2015 - 16), αφετέρου η ποιοτική αναβάθμιση του θεσμού με τις ισχυρότερες, αλλά και με περισσότερο κοινό, Βαλένθια και Ερυθρό Αστέρα, να αντικαθιστούν ουσιαστικά την «πρωτάρα» Γκραν Κανάρια και την Μπούντουτσνοστ, οι οποίες δεν κατάφεραν να αφήσουν το στίγμα τους τη φετινή περίδο.

Σε γενικές γραμμές η κατανομή φαίνεται πιο ισομερής σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, καθώς σίγουρα δεν πρόκειται να δούμε πέντε Ισπανικές ομάδες και κατά πάσα πιθανότητα, ούτε τρεις Τουρκικές (παρά το γεγονός ότι η Νταρουσάφακα «παίζει» για wild card). 

Λαμβάνοντας επίσης υπόψιν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα συμμετοχής του χρόνου για την Άλμπα (φιναλίστ του Eurocup, με μόνιμα γεμάτο γήπεδο), η οποία φαντάζει φαβορί για την πρόκριση στους τελικούς της BBL, καθώς και για κάποια άλλη ομάδα από Ρωσία (Ούνιξ Καζάν και Λοκομοτίβ Κουμπάν οι επικρατέστερες), ή την Παρτιζάν μέσω wild card, γίνεται αντιληπτό ότι ο βαθμός δυσκολίας, σε συνδυασμό και με τους περισσότερους αγώνες, αναμένεται να αυξηθεί… 

Ας καταγράψουμε όμως συνοπτικά, παρόλο που ακόμα είναι νωρίς, το πως κινούνται μέχρι σήμερα οι παραπάνω ομάδες. 

Ξεκινάμε από την Ιβηρική Χερσόνησο, η οποία για ακόμη μια σεζόν, θα αποτελέσει τη μεγάλη δεξαμενή (και όχι άδικα) των ομάδων της Euroleague! 

Η Ρεάλ Μαδρίτης, η πιο επιτυχημένη Ισπανική ομάδα των τελευταίων ετών, έχοντας ως στόχο την κατάκτηση της ACB (για να μη μείνει άτιτλη φέτος), έχει ήδη αρχίσει να κινείται δυναμικά στο μεταγραφικό παζάρι…

Ανανεώνοντας κομβικούς παίκτες του ρόστερ της, όπως ο Κοζέρ και ο Τέιλορ, έχει ήδη «κλείσει» το Λαπροβίτολα (MVP της ACB) για back up περιφερειακό, ενώ ψάχνει και για center στη θέση του Αγιόν (ο Ντέιβις χάθηκε και ο επόμενος στόχος που ακούγεται είναι ο Κάντι Λαλάν της Μανρέσα)! 

Σε γενικές γραμμές, ο Λάσο είναι στην ευχάριστη θέση, να έχει τη δυνατότητα να διατηρήσει αναλλοίωτο το βασικό κορμό της Βασίλισσας και να προχωράει σε «πινελιές» ποιοτικών προσθηκών. Αναμφισβήτητα, η Ρεάλ και του χρόνου θα είναι από τα φαβορί της Euroleague. 

Η Μπαρτσελόνα, επέστρεψε πέρσι, μετά από 3 άγονα χρόνια, στα play off της διοργάνωσης και φαίνεται αποφασισμένη να κάνει το βήμα παραπάνω του χρόνου. 

Με Πέσιτς (ή χωρίς) στον πάγκο της, φέρεται να έχει συμφωνήσει ήδη με τον Μπράντον Ντέιβις (αντί του Σεραφέν, το συμβόλαιο του οποίου λήγει και λογικά δε θα ανανεωθεί), ενώ βρίσκεται και στο κυνήγι ενός top guard (με το Σλούκα βάσει δημοσιευμάτων να έχει δεχθεί πρόταση με ετήσιες απολαβές ~€2 εκατ.) και ενός power forward (Ντέρικ Γουίλιαμς;), καθώς ο Σίνγκλετον δεν εντυπωσίασε στην πρώτη του σεζόν… 

Αν γίνουν αυτές οι κινήσεις, οι blaugrana θα ανέβουν επίπεδο και θα αποτελούν και με τη «βούλα» υπολογίσιμη δύναμη, ακόμα και για τον τίτλο! 

Η Μπασκόνια μέσα σε 1,5 μήνα βγήκε εκτός στόχων, καθώς σα να μην έφθανε ο αποκλεισμός από το final 4 της Euroleague, είδε και τη Σαραγόσα να την πετάει εκτός ημιτελικών ACB με … σκούπισμα! 

Ο Κερεχέτα είναι απρόβλεπτος και κανείς δεν μπορεί να μαντέψει το μέλλον του Περάσοβιτς. Όσον αφορά στο ρόστερ, με δύο από τους βασικούς ψηλούς (Πουαριέ και Σενγκέλια) να δεσμεύονται με συμβόλαιο και το Φόιγκτμαν ελεύθερο, φαίνεται ότι οι Βάσκοι θα «πάνε» για πρωτοκλασάτο tweener (δίχως να μπουν σε πλειστηριασμό για το Γερμανό), ενώ ερωτηματικό παραμένει το back court, με τα συμβόλαια των Ουέρτας, Τζάνινγκ και Χίλιαρντ να εκπνέουν. 

Η τελευταία Ισπανική εκπρόσωπος, είναι η γνωστή μας Βαλένθια, η οποία μετά από απουσία 1 έτους επιστρέφει ως τροπαιούχος του Eurocup. Ενώ οι «νυχτερίδες» είναι ακόμα στο κυνήγι του τίτλου στη χώρα τους, έχουν ξεκινήσει το σχεδιασμό τους και ίσως μετά τον Έρικ Γκριν, «ψωνίσουν» ξανά από τον Ολυμπιακό για το βασικό τους shooting guard, αυτή τη φορά με το Στρέλνιεκς... 

Η περιφέρεια θα χρειαστεί περαιτέρω ενίσχυση, αφού συν τοις άλλοις η προχωρημένη ηλικία βασικών παικτών, όπως οι Βαν Ρόσομ, Σαν Εμετέριο και Μαρτίνεθ, αποτελεί απαγορευτικό παράγοντα για ομάδα με φιλοδοξίες. 

Αντίθετα στη front line, όπου δεσπόζουν οι Λαμπεριέ, Τόμπει και Ντούμπλιεβιτς (με ένα ακόμα χρόνο συμβολαίου και οι τρεις), καθώς και ο Γουίλ Τόμας (με συμβόλαιο που λήγει το καλοκαίρι), δεν αναμένονται μεγάλες αλλαγές… 

Πηγαίνοντας βορειοανατολικά, στη Μόσχα, ας δούμε τις δύο σίγουρες εκπροσώπους από τη Ρωσία… 

Η κάτοχος του τροπαίου, ΤΣΣΚΑ, έφτασε ξανά στην πηγή, μετά από 3 χρόνια, εν τη απουσία του … κακού της δαίμονα, Ολυμπιακού, στηριζόμενη μάλιστα σε τρεις πρώην παίκτες του! 

Και του χρόνου θα πορευθεί με τον Ιτούδη, ενώ με τον Ντε Κολό «φευγάτο» ήδη κινείται για την απόκτηση scoring guard. Το συμβόλαιο του Ροντρίγκεθ λογικά θα ανανεωθεί (υπάρχει team option για ένα ακόμα έτος), ενώ προτεραιότητα αποτελεί και η παραμονή του Χίγκινς. 

Στη front line, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, με τους Μοσχοβίτες να χαιρετάνε (;) τον Οθέλο Χάντερ και να πηγαίνουν για αντικαταστάτη του, ο οποίος δεν αποκλείεται να είναι ο Γιούντο! 

Η άλλη ομάδα της Μόσχας και μόνιμη της Euroleague τα τελευταία χρόνια, Κίμκι, εξασφάλισε και για του χρόνου τη συμμετοχή της, με την ελπίδα να παρουσιαστεί βελτιωμένη. 

Δεν έχουν ακουστεί πολλά αναφορικά με τον προγραμματισμό της (π.χ. θα πορευτεί με Κουρτινάιτς;), ενώ δεδομένου ότι ο Σβεντ θα είναι ο ηγέτης της για άλλη μια σεζόν, ο σχεδιασμός λογικά θα βασιστεί ξανά σε παίκτες που θα τον συμπληρώνουν, δηλαδή «αθλητικούς» με έφεση στην άμυνα και στο γρήγορο μπάσκετ. 

Ο Τίμα, λογικά θα αποτελέσει το βασικό τριάρι της ομάδας (θέση που χώλαινε η Κίμκι πριν το φετινό του δανεισμό), ενώ οι υπόλοιπες κινήσεις θα εξαρτηθούν και από το ποιοι από τους υπάρχοντες παίκτες θα παραμείνουν… 

Ταξιδεύοντας νοτιότερα και συγκεκριμένα στην Κων/πολη, συναντάμε τις δυο Τουρκικές ομάδες, που πήγαν χέρι – χέρι στο τελευταίο final 4. 

Ξεκινώντας από τη χαμένη του ημιτελικού Φενερμπαχτσέ, η μίνι – κρίση που πέρασε τον τελευταίο μήνα, θα ξεπεραστεί μόνο με την κατάκτηση του εγχώριου πρωταθλήματος. Σε διαφορετική περίπτωση, η γκρίνια θα είναι έντονη, χωρίς ωστόσο να «αγγίζει» (ακόμα) τον Ομπράντοβιτς, ο οποίος κατά τα φαινόμενα θα παραμείνει τουλάχιστον έναν ακόμη χρόνο στον πάγκο της. 

Από εκεί και πέρα, αυτό που «καίει» περισσότερο τη Φενέρ, είναι η υπόθεση ανανέωσης του Σλούκα, ο οποίος έχει εξελιχθεί σε «μήλο της έριδος» για τη μισή μπασκετική Ευρώπη! Στο ενδεχόμενο παραμονής του, η ομάδα θα χρειαστεί έναν καλό γκαρντ δίπλα του, προκειμένου να συνθέσουν ένα δυνατό δίδυμο, αλλιώς θα χρειαστεί ολική αναμόρφωση του back court (Γουοναμέικερ και Ντιλέινι είναι ελεύθεροι by the way)… 

Στη γραμμή των ψηλών, παρόλο που όλα τα βαριά ονόματα (Βέσελι, Μέλι και Λοβέρν) έχουν συμβόλαια, η μέτρια παρουσία του τελευταίου, δεν αποκλείει την προσθήκη ενός ακόμη ποιοτικού center (υπάρχουν φήμες για τον Αγιόν). 

Η έκπληξη της περσινής Euroleague και πιο βελτιωμένη ομάδα της διοργάνωσης, Εφές, εκτός από το μεγάλο στόχο της κατάκτησης του Τουρκικού Πρωταθλήματος, έχει μπει δυναμικά και στο μεταγραφικό παζάρι! 

Ο Αταμάν είναι untouchable στον πάγκο και αφού το front office φρόντισε να ανανεώσει από νωρίς όσα συμβόλαια έληγαν (Μίτσιτς, Σίμον, Ντάνστον, Μπαλμπάι), πλέον επικεντρώνεται στην περαιτέρω ενίσχυση του ρόστερ. 

Αν κρατήσει και το Λάρκιν, η Εφές θα χρειάζεται ένα top center (Γιουντο;) στη θέση του Πλάις, ένα PF (Ο’Μπράιαντ ή Φόιγκτμαν) αντί του Μότουμ και ένα ακόμη guard (αν φύγει ο Μπομπουά), για να είναι και τη νέα αγωνιστική περίοδο, από τα φαβορί για την 4άδα! 

Πάμε όμως και στα δικά μας… 

Η ομάδα μας, χωρίς αγωνιστικές υποχρεώσεις, έχει ξεκινήσει το σχεδιασμό με την απόκτηση των βοηθητικών (αλλά και εξελίξιμων) Κόνιαρη και Κακλαμανάκη, ενώ τα δύο φλέγοντα ζητήματα, τα οποία θα κρίνουν εν πολλοίς τη συνέχεια των μεταγραφικών κινήσεων, είναι η παραμονή του Μιλουτίνοφ και η απόφαση του Σλούκα, για το που θα συνεχίσει την καριέρα του. 

Ο Μπλατ, σύμφωνα με τα ονόματα που γράφονται στα δημοσιεύματα, φαίνεται ότι επιθυμεί να τονώσει την αθλητικότητα του ρόστερ (Χόλινς, Έβανς, Χάντερ), ενώ ανάλογα με την εξέλιξη της υπόθεσης Σλούκα, θα πρέπει να προσαρμόσει τα πλάνα του στην περιφέρεια. 

Ο Γκος, παρά το ενδιαφέρον από τη Ζαλγκίρις ίσως παραμείνει, ενώ άγνωστο είναι τι θα συμβεί με τους Λεντέι, Τσέρι, με την απομάκρυνση τους να συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες πιθανότητες. Όσον αφορά στο διαθέσιμο budget, αυτό θα εξαρτηθεί και από τις επικείμενες συζητήσεις με τους παίκτες του Ελληνικού κορμού, για ενδεχόμενη μείωση των αποδοχών τους. 

Σε κάθε περίπτωση, η ομάδα, έχοντας κάνει από νωρίς διερευνητικές κινήσεις με πολλούς στόχους της, φαίνεται να είναι σε καλό δρόμο! 

Στα του αιώνιου αντιπάλου, επικρατεί σχετική ησυχία… Ο Παναθηναϊκός κινείται σε ρυθμούς Πιτίνο, καθώς η στελέχωση του ρόστερ προϋποθέτει (;) να είναι γνωστό ποιος θα κάθεται στον πάγκο των πρασίνων την επόμενη σεζόν. 

Παρόλα αυτά, έχουν ήδη βγει στην επιφάνεια κάποια ονόματα που ενδιαφέρουν (Ρολ, Γουίλι) για ενίσχυση του firepower στην περιφέρεια και στη γραμμή των ψηλών. Γενικά, ο σχεδιασμός θα εξαρτηθεί και από το ποιοι εκ των ξένων παικτών (με τα συμβόλαια όλων να λήγουν), θα παραμείνουν στην ομάδα… 

Από εκεί και πέρα, με τους Έλληνες (πλην Αντετοκούνμπο) να δεσμεύονται με συμβόλαιο, το «τριφύλλι» έχει μια γερή βάση για να χτίσει πάνω σε αυτή. 

Επιστρέφοντας στη Βόρεια Ευρώπη και δη στη Γερμανία, συναντάμε τη «σίγουρη» για του χρόνου, Μπάγερν Μονάχου. 

Οι Βαυαροί, φέρεται να έχουν έρθει ήδη σε συμφωνία με τον Μπρέι (τον PG αποκάλυψη της Ράστα Βέχτα, πρώτο σε ασίστ στην BBL), ως ιδανικό συμπλήρωμα του «γυάλινου» Γιόβιτς και του Μαοντό Λο. Στο 2 ο Κοπόνεν δεσμεύεται με συμβόλαιο και θα αποτελέσει τον ηγέτη της Μπάγερν και την επόμενη χρονιά. 

Αντίθετα, πιο περίπλοκα είναι τα πράγματα στη γραμμή των forwards, με τους Λούτσιτς και Ντ. Γουίλιαμς να είναι «ελεύθεροι» και περιζήτητοι! Μελετώντας τη μεγάλη εικόνα και με το Ράντονιτς να είναι δεδομένα ο προπονητής για τη νέα σεζόν (ανανέωσε πρόσφατα το συμβόλαιο του), πρέπει να περιμένουμε στοχευμένες κινήσεις… 

Η έτερη εκπρόσωπος της BBL θα βγει από την τριπλέτα Άλμπα/Όλντενμπουργκ/Ράστα Βέχτα (υπάρχει λοιπόν η περίφημη σύνδεση με τα Εθνικά Πρωταθλήματα, ανεξαρτήτως τι λένε οι … κακές γλώσσες)! 

Με την ημιτελική φάση των play off να είναι σε εξέλιξη και τη Ράστα Βέχτα ήδη πίσω με 2 – 0 από την Μπάγερν, φαίνεται ότι η τυχερή ομάδα θα προκύψει από το άλλο ζευγάρι. Η Άλμπα έχει ήδη «σπάσει την έδρα» της Όλντενμπουργκ και σε συνδυασμό με την εμπειρία και την ποιότητα της, φαντάζει το λογικό φαβορί για τη συμμετοχή στην επόμενη Euroleague. 

Λίγο πιο ανατολικά, βρίσκουμε τη μόνιμη εκπρόσωπο της Λιθουανίας, τη Ζαλγκίρις! Η ομάδα από το Κάουνας, έχει … τρυπήσει το ταβάνι της την τελευταία διετία και ειδικά το φετινό της ντεμαράζ στο φινάλε, θα πρέπει να διδάσκεται ως «never give up» attitude! 

Τα πράγματα για του χρόνου δε θα είναι εύκολα, καθώς μετά την περσινή της αφαίμαξη, έρχεται το δεύτερο κύμα φέτος (Γουόλτερς, Γουάιτ, Ντέιβις), ωστόσο αυτό που προέχει είναι η εκ νέου παραμονή του Γιασικεβίτσιους, στα αυτιά του οποίου ηχούν ήδη οι «σειρήνες» του NBA (Μέμφις), ενώ δεν αποκλείονται και προτάσεις από την Ευρώπη (Μπαρτσελόνα;). 

Σε κάθε περίπτωση, ο προγραμματισμός της Ζαλγκίρις έχει ξεκινήσει και κινείται στο μοτίβο των τελευταίων ετών, σύμφωνα με τα πρόσφατα δημοσιεύματα (Γκος, Λαντέιλ)… 

Συνεχίζουμε νοτιοανατολικά, με άλλη μια κλασική θαμώνα της Euroleague, τη Μακάμπι. 

Η ομάδα του Λαού, έμεινε ικανοποιημένη από το Γιάννη Σφαιρόπουλο και ανανέωσε τη συνεργασία μαζί του. Ο Έλληνας προπονητής, έχοντας πλέον τον απόλυτο έλεγχο αναφορικά με το σχεδιασμό, φαίνεται να θέλει να προσθέσει «μυαλό» στην περιφέρεια (Γουόλτερς), αντί του τρελό-Πάργκο, ενώ πιθανή φυγή του Ο’Μπράιαντ να τον αναγκάσει να κινηθεί και για βασικό 4άρι (Οκάρο Γουάιτ;). 

Από εκεί και πέρα θα πρέπει να προχωρήσει και στην αντικατάσταση του Ρολ με κάποιον καλό σουτέρ, αλλά πιο αθλητικό (Τουπάν;), ενώ στο 3, ίσως χρειαστεί άλλον ένα παίκτη, πέραν των Κέιν και Ζουσμάν… 

Αντίθετα η θέση του center, μοιάζει «κλειδωμένη» από τους Μπλακ και Τάιους, οι οποίοι πρεσβεύουν στο έπακρο τη φιλοσοφία του Σφαιρόπουλου, τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. 

Η επόμενη ομάδα στο μικροσκόπιο μας, είναι η «νεόπλουτη» Αρμάνι! Η Ολίμπια παρά το εντυπωσιακό ξεκίνημα τη σεζόν που πέρασε, έκανε καταστροφικό φίνις, καταφέρνοντας να μείνει εκτός 8άδας… 

Για ένα ακόμα καλοκαίρι αναμένονται κοσμογονικές αλλαγές και ήδη η θέση του Πιανιτζάνι είναι επισφαλής (Μεσίνα ή Πασκουάλ οι πιθανοί αντικαταστάτες του). Το υλικό της ομάδας είναι εξαιρετικό και με την υπάρχουσα μαγιά των Τζέιμς, Μίτσοφ, Νέντοβιτς, Νάναλι, Κουζμίνσκας και Γκουντάιτις, ο επόμενος προπονητής θα νιώθει μεν την πίεση από τις υψηλές απαιτήσεις, αλλά αν καταφέρει να βρει την κατάλληλη χημεία, επιβάλλοντας παράλληλα ένα πιο πειθαρχημένο μοντέλο μπάσκετ, τότε θα έχει κάνει το σημαντικότερο βήμα, για να ανέβει επίπεδο η Αρμάνι! 

Η ομάδα από το Μιλάνο κλασικά, θα χτυπήσει … ό,τι κινείται και ήδη ακούγονται τα ονόματα των Γουοναμέικερ και Γιούντο για ενίσχυση. Μέχρι τώρα φέρεται να έχει κλείσει το Φιλόι (πιθανώς αντί του Τζέρελς), σε μια προσπάθεια τόνωσης της περιφερειακής δημιουργίας. Πάντως και αυτό το καλοκαίρι αναμένεται καυτό, με την Αρμάνι φαβορί για τον άτυπο τίτλο του πρωταθλητή των μεταγραφών! 

Στον αντίποδα και με τελείως διαφορετική φιλοσοφία, έχουμε τον Ερυθρό Αστέρα, που μετά από απουσία 1 έτους επιστρέφει και πάλι στα σαλόνια της Euroleague, μετά την επεισοδιακή κατάκτηση της ABA League! 

Θα πορευθεί με τον Τόμιτς και την επόμενη σεζόν, στηριζόμενος εκτός από την καυτή του έδρα, στη σκληρή άμυνα και στο μακρινό σουτ με μπροστάρηδες τους Μπάρον, Ρίβερς και Περπέρογλου. 

Θα χρειαστεί ενέσεις ποιότητας, ωστόσο, τόσο στην περιφέρεια, όσο και στη ρακέτα, για να μπορέσει να διεκδικήσει κάτι καλύτερο από μια αξιοπρεπή πορεία… 

Και κλείνουμε με τη cinderella Βιλερμπάν, η οποία μετά από τη φετινή επιτυχημένη πορεία στο Eurocup και αφού έπεισε την Euroleague για την επιτυχία του project της, θα αγωνιστεί ξανά μετά από 10 χρόνια στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση, κερδίζοντας μια wild card! 

Έτοιμη να διεκδικήσει τον τίτλο στη χώρα της (με πιθανό αντίπαλο τη Μονακό), θέλει να μπει ως πρωταθλήτρια και με τον αέρα της καλύτερης Γαλλικής ομάδας. 

Με το Μίτροβιτς, εκτός απροόπτου (δηλαδή αποτυχία στους τελικούς) να παραμένει και του χρόνου στον πάγκο της, η Βιλερμπάν ήδη προσπαθεί να αποκτήσει ό,τι πιο ποιοτικό υπάρχει σε «ελεύθερους» Γάλλους (βλ. Τιλί, Αλμπισί, Τζάκσον) και μαζί με δοκιμασμένους ξένους, να τους πλαισιώσει στον υπάρχοντα κορμό «Ευρωλιγκάτων» παικτών (Μπίλαν, Καλνιέτις, AJ Σλότερ και Νέλσον), προκειμένου να αποτελέσει την ευχάριστη έκπληξη της νέας περιόδου! 

Με αυτό το σύντομο ταξίδι μας, ολοκληρώσαμε τον πρώτο κύκλο αφιερωμάτων στη νέα και … ωραία Euroleague! 

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι περισσότερες ομάδες έχουν ήδη ξεκινήσει το σχεδιασμό τους και οι κινήσεις που ακούγονται, ειδικά για τις κορυφαίες και πλούσιες του θεσμού, «τρομάζουν», με το μεταγραφικό καλοκαίρι να αναμένεται καυτό… 

Και παρά το γεγονός ότι με το νέο format, τα τελευταία 3 χρόνια, οι top 3 (ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ και Φενερμπαχτσέ) έχουν εγγυημένη θέση στο final 4 με σποραδικά περάσματα από Ολυμπιακό, Ζαλγκίρις και Εφές, το ενδιαφέρον αναμένεται αμείωτο τη νέα σεζόν, λόγω της ποιότητας και ιστορίας των ομάδων που επανέρχονται, καθώς και της προσδοκώμενης ενδυνάμωσης της «μεσαίας τάξης».