Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2019

WHEN TWO WORLDS COLLIDE


Μπαρτσελόνα – Ολυμπιακός, η τελευταία αναμέτρηση της ομάδας μας για το 2019, ένα έτος δύσκολο, που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του, σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο για τους ερυθρόλευκους… 

Μια πολυθρύλητη μονομαχία, ανάμεσα σε δύο σπουδαίους αντιπάλους, οι οποίοι μπορεί να υπολείπονται σε τρόπαια των εγχώριων (και όχι μόνο) ανταγωνιστών τους, αλλά δεν παύουν να αποτελούν, δύο από τα λεγόμενα powerhouses της Euroleague, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται.

Μία σύγκρουση δύο κόσμων, τόσο παρόμοιων, αλλά και τόσο διαφορετικών, όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια...


Με πέντε κατακτήσεις, συνολικά, του Κυπέλλου της κορυφαίας Ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης (δύο η Μπαρτσελόνα, τρεις ο Ολυμπιακός), οι δυο ομάδες ξυπνούν ευχάριστες αναμνήσεις η μία στην άλλη.


Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο Ευρωπαϊκό τρόπαιο μας στη Ρώμη πανηγυρίστηκε απέναντι στην Μπάρτσα, ενώ αντίστοιχα το δεύτερο των Μπλαουγκράνα στο Παρίσι, ήρθε με νίκη εναντίον των ερυθρόλευκων!

Όμως και σε άλλες πορείες τους προς την κορυφή, τόσο η Μπαρτσελόνα το 2002 – 03, όσο και ο Ολυμπιακός το 2011 – 12, έπρεπε να περάσουν το σκόπελο του αποψινού αντιπάλου τους, για να «γευτούν το νέκταρ της επιτυχίας»…

Και φυσικά, για την ομάδα μας έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία της και η σειρά των Ρ/Ο της περιόδου 2014 – 15, όπου ως outsider και με μειονέκτημα έδρας, απέκλεισε τους Μπλαουγκράνα με 3 – 1, χάρις σε buzzer beater του Πρίντεζη στον 4ο αγώνα, κερδίζοντας την πρόκριση της για το final 4 της Μαδρίτης!


Ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό, ωστόσο, των δύο αντιπάλων, είναι και οι αρκετοί χαμένοι Ευρωπαϊκοί τελικοί, καθώς αμφότεροι έχουν φύγει 5 φορές με «σκυμμένο κεφάλι» σε τέτοια παιχνίδια.

Και αν ο Ολυμπιακός έχει να λέει ότι στους τρεις ήταν outsider, αντιμετωπίζοντας ομάδες που αγωνίζονταν είτε στη φυσική τους έδρα, είτε εντός των συνόρων τους, δε συμβαίνει το ίδιο και για την Μπαρτσελόνα, η οποία έχει ηττηθεί και σε Ισπανικό έδαφος, αλλά και ως φαβορί απέναντι σε πρωτοεμφανιζόμενες ομάδες (Ρόμα και Γιουγκοπλάστικα).

Η Μπαρτσελόνα, επίσης, έχει το «θλιβερό προνόμιο» των 9 χαμένων ημιτελικών (το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ μετά από Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ, οι οποίες όμως έχουν πολλαπλάσιους τίτλους), με αποτέλεσμα το ποσοστό επιτυχίας της να είναι μόλις 12,5% (2 κατακτήσεις σε 16 απόπειρες συνολικά)!

Όπως καταλαβαίνετε, μιας και το Δεκέμβριο είμαι ξεκάθαρα σε ρετρό διάθεση, σε αυτό το κείμενο δε θα μας απασχολήσουν τα πεπραγμένα των δύο αντιπάλων, τη φετινή αγωνιστική περίοδο, εκεί όπου μέχρι τώρα ακολουθούν «βίους αντίθετους», αλλά θα κάνουμε την καθιερωμένη βουτιά στο παρελθόν, μαζί με μια στατιστική ανασκόπηση από προηγούμενους αγώνες τους…


Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με μια μικρή παρουσίαση της Μπαρτσελόνα, η οποία στα βήματα της ποδοσφαιρικής ομάδας, ξεκίνησε να μεγαλουργεί στα 80ς, αλλά για πολλά χρόνια είχε τη «ρετσινιά» της loser, να την κυνηγάει, με χαμένους Ευρωπαϊκούς τελικούς και μοιραία πρόσωπα (Ρενέσες, Σαν Επιφάνιο).

Η «κατάρα» του Ντουκαντάμ στο δράμα της Σεβίλλης, στον τελικό με τη Στεάουα το 1986, θα αναβίωνε λίγα χρόνια αργότερα, εις διπλούν μάλιστα, το 1990 και 1991, για την ομάδα του μπάσκετ σε Σαραγόσα και Παρίσι, όπου ως φαβορί υποκλίθηκε απέναντι στα «τρομερά μωρά της Γιουγκοπλάστικα» και τις δύο φορές!


Και αν η ποδοσφαιρική Μπάρτσα «λυτρώθηκε» το 1992, με το φάουλ – οβίδα του Κούμαν, στην παράταση του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών με τη Σαμπντόρια, η μπασκετική έπρεπε να περιμένει μέχρι το 2003 και τη χρυσή φουρνιά των Μποντίρογκα, Γιασικεβίτσιους και Φούτσκα για να φθάσει στην κορυφή!

Ωστόσο, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη του ποδοσφαιρικού τμήματος, το οποίο μεσουράνησε (και μεσουρανεί) σε Ισπανία και Ευρώπη για πάνω από μια δεκαετία (ελέω Μέσι σε μεγάλο βαθμό).

Παρόλο, που στην ACB υπήρξε ένα διάστημα στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και στις αρχές της τωρινής κυρίως, κατά την οποία η Μπαρτσελόνα, ήταν κυρίαρχος, δεν κατόρθωσε να εδραιωθεί στην κορυφή σε βάθος χρόνου, κεφαλαιοποιώντας και σε τίτλους, τις καλές χρονιές της.


Το ίδιο συνέβη και στην Ευρώπη, όπου ειδικά στην εποχή Πασκουάλ, οι συμμετοχές σε final 4 ήταν συχνές, αλλά το τρόπαιο κατέληξε στην Καταλωνία μία μόνο φορά…

Παρόλα αυτά, οι Μπλαουγκράνα παραμένουν από τις λίγες ομάδες, που έχουν κατακτήσει όλα τα Ευρωπαϊκά τρόπαια έστω μια φορά (Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων, Κόρατς) και αναμφισβήτητα είναι ένα τεράστιο μπασκετικό «μέγεθος».



Η πρώτη μου «επαφή» μαζί της, ήταν την περίοδο 1987 – 88, τότε που ο αυτοκράτορας Άρης στην παρθενική του συμμετοχή σε Ομίλους του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στο δρόμο προς τη Γάνδη, άλωσε το Παλάου Μπλαουγκράνα, σε μια «μαγική βραδιά» του Γκάλη, με 88 – 89!

Οι δυο ομάδες για τα επόμενα χρόνια θα ήταν συχνοί αντίπαλοι, με την Μπαρτσελόνα, όμως, να αποτελεί ανέκαθεν τον κακό δαίμονα του Άρη.


Κάτι η ποιότητα του ρόστερ της, κάτι οι προσαρμοσμένες άμυνες, που περιόριζαν τον Γκάλη και φυσικά η τρομακτική front line με Νόρις, Γουέιτερς, η οποία δύσκολα αντιμετωπιζόταν από τους ψηλούς της Ελληνικής ομάδας, ήταν υψηλά εμπόδια τις περισσότερες φορές…

Εκείνη η φοβερή γενιά της Μπαρτσελόνα στα τέλη 80ς (η πρώτη έκδοση με Σολοθάμπαλ, Έπι, το συγχωρεμένο Σιμπίλιο, το Χιμένεθ και τους Αμερικάνους που προαναφέραμε), αλλά και η επόμενη των μέσων 90ς, είχαν την «ατυχία» να πέσουν πάνω σε “teams of destiny” (όπως η Γιουγκοπλάστικα με το ανυπέρβλητο ταλέντο και οι αιώνιοι αντίπαλοι από την Ελλάδα με τα πλήρη ρόστερ και τη «φούρια» των ανερχόμενων δυνάμεων), μη καταφέρνοντας σε κανέναν τελικό να φθάσουν στην κορυφή.

Λίγοι οργανισμοί θα μπορούσαν να κάνουν bounce back και να αναγεννηθούν μέσα από τις στάχτες τους και σίγουρα η Μπαρτσελόνα είναι μία εξ αυτών.

Μετά το Millennium και τους μεγάλους Ισπανούς παίκτες που «έβγαλε» (Γκασόλ, Ναβάρο, Ρούμπιο), ήταν πάντα μεταξύ των φαβορί για το τρόπαιο, μια ομάδα που κανείς δεν την ήθελε για αντίπαλο και εύκολα ή δύσκολα συμμετείχε στα final 4…

Ήδη φέτος, για πρώτη φορά μετά την εποχή Πασκουάλ, φαντάζει ένα εκ των φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, το 3ο στην ιστορία της και περιμένουμε να δούμε αν η αναμονή τόσων ετών για επιστροφή στην κορυφή, άξιζε τον κόπο ή θα ξυπνήσουν τα «φαντάσματα» του μακρινού παρελθόντος!


Σε κάθε περίπτωση, η ευχή για την ομάδα μας αύριο, είναι να ξυπνήσουν ευχάριστες μνήμες από πρόσφατες επισκέψεις της στη Βαρκελώνη (δύο νίκες τα τρία τελευταία χρόνια).


Και με αυτό ως γέφυρα, ας δούμε για φινάλε, μερικά αξιοσημείωτα στατιστικά στοιχεία από τις αναμετρήσεις των δύο αυριανών αντιπάλων:
🏀Μπαρτσελόνα και Ολυμπιακός έχουν τεθεί αντιμέτωποι συνολικά 30 φορές, με την Ισπανική ομάδα να έχει τη μερίδα του λέοντος με 18 νίκες, έναντι 12 των ερυθρόλευκων.
🏀Επί Ισπανικού εδάφους, οι Μπλαουγκράνα μετράνε 10 νίκες, ενώ ο Ολυμπιακός μόλις 3…
🏀Αντίθετα, μοιρασμένα είναι τα πράγματα στην έδρα μας, όπου το ρεκόρ της ομάδας μας είναι 7 – 6.
🏀Σε ουδέτερο έδαφος, στα πλαίσια final 4, οι δυο αντίπαλοι έχουν αναμετρηθεί 4 φόρες σε κάθε είδους αγώνα! Η Μπαρτσελόνα μετράει 1 νίκη (το 2010) και 1 ήττα (το 1997) σε τελικό, 1 νίκη σε μικρό τελικό (2009) και 1 ήττα σε ημιτελικό (2012).
🏀Ο Ολυμπιακός υπερέχει στα Ρ/Ο, όπου στην επική σειρά του 2015, επικράτησε με 3 – 1, «σπάζοντας» την έδρα των Μπλαουγκράνα και υπερασπιζόμενος στη συνέχεια το δικό του γήπεδο, σε δύο αγώνες «γκραν γκινιόλ», προκρίθηκε στο final 4!
🏀Αντίθετα οι ερυθρόλευκοι έχουν τρομακτικά αρνητική παράδοση σε παιχνίδια για τη φάση του Top 16 με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα (με το παλιό format), όπου (κρατηθείτε) μόλις μία φορά έχουν πανηγυρίσει, έναντι εννέα (!) των αντιπάλων τους. Σε αυτό το ρεκόρ του 1 – 9 (1 – 4 εντός και 0 – 5 εκτός) ήμουν παρών σε τρεις περιπτώσεις στο γήπεδο και σε ισάριθμες ήττες, οπότε κάποια «κατάρα» κυνηγάει και εμένα…
🏀Στη σύγχρονη ιστορία των δύο ομάδων, από το 2011 και μετά, δεν έχει περάσει σεζόν που να μην αντιμετωπίσει η μία την άλλη, έστω μια φορά. Το ρεκόρ για τον Ολυμπιακό σε αυτήν την περίοδο είναι 8 – 9, δείγμα ότι η Μπαρτσελόνα, ανέκαθεν, είναι δύσκολη αντίπαλος για εμάς.
🏀Προς επίρρωσιν αυτού, αξίζει να σημειωθεί ότι το μεγαλύτερο σερί νικών για την Μπάρτσα είναι οι 5 το διάστημα 2012 – 15, την ίδια στιγμή, που για τους ερυθρόλευκους οι 4 σερί (3 στα Ρ/Ο και 1 στο Top 16) στη συνέχεια, είναι η καλύτερη τους επίδοση!
🏀Η ευρύτερη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπαρτσελόνα είναι το 99 – 78 (+ 21) την περίοδο 1994 – 95, η μοναδική που ξεπέρασε το φράγμα των 20 πόντων διαφοράς. Μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη για την ομάδα μας, είναι το 63 – 76 (+ 13) του δεύτερου προημιτελικού το 2015. Εντύπωση προκαλεί επίσης το + 15 υπέρ μας στον τελικό της Ρώμης (73 – 58)…
🏀Όμως, η Μπαρτσελόνα έχει να επιδείξει επίσης μεγάλες διαφορές. Χαρακτηριστικό είναι ότι στον τελικό του Παρισίου του 2010 επικράτησε με + 18 (86 – 68), η οποία είναι η ευρύτερη νίκη επί ουδέτερου εδάφους!
🏀Στο Παλάου Μπλαουγκράνα έχει το + 22 (73 – 51) της περιόδου 2017 – 18, το οποίο αποτελεί ρεκόρ της! Παράλληλα, το ΣΕΦ, την τελευταία διετία, έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα φιλική έδρα για την Μπαρτσελόνα, καθώς έχει φύγει δύο φορές με εύκολες νίκες (+ 27 πρόπερσι και + 21 πέρυσι).
🏀Αν μπορώ να βρω ένα θετικό για την αποψινή αναμέτρηση, είναι ότι ο Ολυμπιακός και τις 3 νίκες του στη Βαρκελώνη, τις έχει πετύχει από το 2015 και μετά, με το ρεκόρ του σε αυτό το διάστημα να είναι 3 – 3.

Κλείνοντας, θα ήθελα, εν όψει των εορτών, να ευχηθώ σε όλους όσους μου κάνουν παρέα και σε αυτό εδώ το χώρο και στο twitter, καλή και δημιουργική χρονιά με υγεία και ευτυχία!

Ειδικά για τον μπασκετικό Ολυμπιακό, ελπίζω το νέο έτος να αποδειχθεί καλύτερο και η νέα δεκαετία να βρει την ομάδα σε τροχιά ανάπτυξης…

Καλή χρονιά! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου