Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2019

EUROLEAGUE 2019-20 PREVIEW (SPECIAL EDITION: PLAY OFF RACE - OLYMPIACOS)


Συνεχίζουμε την ανάλυση των διεκδικητών μιας θέσης στον ... ήλιο των play off, με ειδική ανάρτηση για τον Ολυμπιακό, ο οποίος μπαίνει αναμφίβολα στην πιο περίεργη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας του!

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Ένα από τα μεγάλα ερωτηματικά της φετινής περιόδου, ο Ολυμπιακός, θέλει να «σβήσει» την περσινή αποτυχημένη χρονιά, με το καταστροφικό φινάλε και να παρουσιαστεί ξανά δυνατός και υπολογίσιμος.

Τα πρώτα δείγματα στα φιλικά παιχνίδια δεν είναι ενθαρρυντικά, ειδικά όσον αφορά στον επιθετικό τομέα. Οι απουσίες των διεθνών και ο απαραίτητος χρόνος που απαιτείται για να αποκτήσει ομοιογένεια ένα καινούργιο σύνολο αποτελούν ελαφρυντικό, ωστόσο θα πρέπει σιγά, σιγά η ομάδα να «λυθεί» για να αντιμετωπίσει την πρόκληση των πρώτων αγωνιστικών, ξεκινώντας με καλό ρεκόρ.

Η αποστολή είναι εξαιρετικά δύσκολη, τόσο λόγω του σκληρού ανταγωνισμού, όσο και λόγω των πολλών αλλαγών που έγιναν στο ρόστερ, με τη φετινή πρωτοτυπία των 8 ξενών, χωρίς τη συμμετοχή σε εγχώρια διοργάνωση και τον αντίστοιχο περιορισμό. Δεδομένου ότι ειδικά την τρέχουσα σεζόν έχουμε να κάνουμε με αρκετές ιδιαιτερότητες, που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα επηρεάσουν εξωαγωνιστικά την ομάδα, εμείς θα σταθούμε στο αγωνιστικό κομμάτι και ειδικότερα στη στελέχωση.

Ξεκινώντας ανάποδα και επειδή η τελευταία χρονικά μεταγραφή, ήταν η … παραμονή του Τσέρι, ας επικεντρωθούμε στο back court. Ενώ, λοιπόν, μετά τις αποχωρήσεις των Γκος και Μάντζαρη, όλοι περιμέναμε μια μεγάλη κίνηση, ένα guard να συμπληρώσει τους Σπανούλη, Πάντερ, Μπόλντγουιν και Πολ, στο άκουσμα της είδησης ότι επιλέχθηκε ο τίμιος μεν, περιορισμένων δυνατοτήτων δε, Γουίλ, υπήρξε λογικά η σχετική γκρίνια!

Όπως αποδείχθηκε περίτρανα και στο Mundobasket, το μυστικό της επιτυχίας για μια ομάδα είναι να διαθέτει πυραυλοκίνητη περιφέρεια με τουλάχιστον ένα point guard που να διαθέτει εξαιρετικό χειρισμό, drive, σουτ και δημιουργία. Στον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή, εκτός του Σπανούλη, δεν υπάρχει άλλος παίκτης που να έχει το «πλήρες πακέτο»...


Το φετινό back court, λοιπόν, περιλαμβανει παίκτες που μπορούν να παίξουν καλή άμυνα, να πιέσουν στην μπάλα και να ζορίσουν τον προσωπικό τους αντίπαλο. Από τη μια φαίνεται προς τη σωστή κατεύθυνση, η φιλοσοφία να γεμίσει ξανά με αθλητικότητα και ενέργεια η … «αναιμική» τα τελευταία χρόνια μας περιφέρεια.

Ωστόσο, επιθετικά, λείπει η δημιουργία, ο παίκτης εκτός του Σπανούλη, που θα «τρέχει» την ομάδα, ειδικά σε σετ καταστάσεις, κάτι το οποίο έκανε, επιτυχημένα ως ένα βαθμό και για κάποιο διάστημα, ο Γκος πέρυσι…


Φρονώ, ότι ο Μπλατ σκέφτεται να δώσει τον ηγετικό ρόλο αυτή τη φορά στον Μπόλντγουιν, έχοντας δίπλα του έναν καλό spot shooter, όπως ο Πάντερ, ή παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Τσέρι, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν την οργάνωση, ως έμπειροι από τα Ευρωπαϊκά γήπεδα.

Έχουμε αναλύσει αρκετές φορές τη στελέχωση, για να λειτουργήσουν αυτά τα σχήματα, είναι απαραίτητο αφενός οι παίκτες χωρίς παραστάσεις από την Ευρωλίγκα να «πιάσουν» υψηλά στάνταρ απόδοσης και αφετέρου ο Σπανούλης να είναι ο γνωστός … Kill Bill, έστω για 15’ σε κάθε αγώνα! Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Τσέρι θα μπορεί να είναι ο Σκούνι Πεν της σύγχρονης εποχής, ένα point guard με βοηθητικό ρόλο, που θα κάνει όλες τις δουλειές.

Βγάζοντας από την εξίσωση την περιφέρεια, το υπόλοιπο ρόστερ φαντάζει πιο «γεμάτο» και δυνατό σε σχέση με πέρυσι, αφήνοντας αρκετή δόση αισιοδοξίας. Ο Πολ που θα βοηθάει και στο 3, είναι μεγάλη αναβάθμιση σε σχέση με τον Τουπάν, καθώς έχει αξιόπιστο σουτ, είναι πιο σκληρός αμυντικός και βάζει καλύτερα την μπάλα στο παρκέ.


Ο Κουζμίνσκας με το face up παιχνίδι και το καλό τρίποντο, μπορεί να παίξει 1vs1 και να βοηθήσει περισσότερο στο 4 από ό,τι ο Τίμα, ενώ το δίδυμο Ρούμπιτ – Χαππ, θα προσφέρει σε πολλούς τομείς σε άμυνα και επίθεση, συγκριτικά με τους μονοδιάστατους Λεντέι – Μπόγρη!

Άρα, με τον Μπλατ πιο «διαβασμένο» και με ένα βαθύτερο ρόστερ στα χέρια του, θεωρώ ότι δεν είναι ανέφικτος ο στόχος της 8άδας.


Έχοντας προσθέσει συγκεκριμένα στοιχεία, όπως η σκληράδα και το αμυντικό effort, μπορεί να δημιουργηθεί μια καλή βάση και ένα σημείο αναφοράς, που θα δώσει μια σιγουριά στην ομάδα, κάτι για να στηριχθεί όταν θα «κολλάει» στην επίθεση…

Εκεί που θα πρέπει επιτέλους να παρουσιαστεί κάτι διαφορετικό και … ευχάριστο στο μάτι! Τέρμα η εμμονή με το στατικό μπάσκετ, να δούμε γρήγορες επιθέσεις, όχι μόνο μετά από κλεψίματα αλλά και μετά από ριμπάουντ. Στο σετ παιχνίδι να υπάρξουν συνεργασίες που θα αποβλέπουν στην αξιοποίηση των spot shooter και των ψηλών μας.

Εφόσον, όπως δομήθηκε το ρόστερ, οι παίκτες με ευχέρεια στην προσωπική φάση είναι λίγοι (Σπανούλης, Πάντερ και Μπόλντγουιν στο back court), περιμένουμε να δούμε κίνηση και όχι το «βαρετό» μοτίβο των τελευταίων ετών.


ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Ο φετινός Ολυμπιακός είναι ένας γρίφος. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι ομάδα θα εμφανιστεί στο γήπεδο στις αρχές του Οκτώβρη… Περιμένουμε όμως κάτι πιο «φρέσκο» και μια πιο Μπλατ – εκδοχή των ερυθρόλευκων. Προσωπικά, αυτό που θα ήθελα και θα μου άρεσε ως σενάριο, θα ήταν ένας Ολυμπιακός που θα είναι μια γροθιά, θα παλεύει σε κάθε κατοχή και θα είναι σκληρός στην άμυνα, ενώ ταυτόχρονα θα φύγει από την πεπατημένη στην επίθεση, θα παίξει ελκυστικό μπάσκετ, κοιτώντας το κάθε παιχνίδι χωριστά.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν χρόνο, δουλειά και τύχη… Αν το σκεπτικό είναι η ομάδα να βαδίσει βήμα, βήμα, να βελτιώνεται με τον καιρό και να ευχαριστηθεί ξανά το μπάσκετ, τότε ίσως σταδιακά να «βγει» κάτι καλό μέσα στη σεζόν και επιτευχθεί η πρόκριση στην 8άδα!

Δηλαδή, ο στόχος πρέπει να είναι η επιστροφή στις επιτυχίες, αλλά ο αυτοσκοπός η δημιουργία ενός νέου Ολυμπιακού, με τη δική του ταυτότητα και αγωνιστικό προφίλ! 


Αν το εύκολο πρόγραμμα στην αρχή, συνοδευθεί με νίκες και η ομάδα αποκτήσει ψυχολογία, όπως είχε γίνει και πέρσι μέχρι τον Ιανουάριο, το πλάνο αυτό θα δουλέψει αποδοτικότερα… Όσο για την υπόθεση – πρόκριση; Αν γίνουν οι εκτός έδρας νίκες, που παραδοσιακά κάνει ο Ολυμπιακός σε δύσκολα γήπεδα και παρουσιαστεί με αυτοπεποίθηση μακριά από το ΣΕΦ, καθώς ουσιαστικά μιλάμε για μια νέα ομάδα δίχως την απαραίτητη χημεία, ειδικά στην αρχή της χρονιάς, τότε δίνω αρκετές πιθανότητες…

ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ:
👍Το ρόστερ διαθέτει πληθώρα επιλογών, έστω και αν κάποιες εξ αυτών δεν είναι οι πιο ποιοτικές…
👍Το προφίλ των νέων παικτών, φανερώνει μαχητικούς χαρακτήρες και με αθλητικά προσόντα, τονώνοντας τα physical tools της ομάδας.
👍Καλοί σουτέρ σε όλες τις θέσεις, τόσο off dribble, όσο και spot.
👍Όλοι οι νεοαποκτηθέντες διαθέτουν 2-way προφίλ και έχουν τη δυνατότητα να είναι επιδραστικοί και στις δύο άκρες του παρκέ, σε αντίθεση με τους Τίμα και Λεντέι πέρυσι, που αμυντικά αποτελούσαν μόνιμη «στόχευση» από τον αντίπαλο, ή τον Τουπάν που στην επίθεση προσέφερε μόνο μακρινό spot shooting, όποτε ήταν σε καλή βραδιά.

ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ:
👎Ζητείται σταθερότητα! Μετά από πολλά χρόνια, έγιναν πολλές αλλαγές και δε θα υπάρχει ένας κορμός να στηριχθεί η ομάδα στα δύσκολα…
👎Ερωτηματικό αποτελεί και η λειτουργία της ομάδας επιθετικά, ειδικά σε set καταστάσεις, όπου και πέρυσι φάνηκε πόσο σημαντικός παραμένει ο Σπανούλης.
👎Παρά … δύο κινήσεις, έναν πιο ποιοτικό play maker αντί του Τσέρι και έναν αθλητικό F/C, το ρίσκο της φετινής σεζόν μεγάλωσε ακόμα περισσότερο.
👎Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια επιλέχθηκαν παίκτες με ελάχιστη εμπειρία από την Euroleague. Πλην του Κουζμίνσκας οι Πολ, Τσέρι και Ρούμπιτ έχουν αγωνιστεί μόνο για μια σεζόν σε αυτό το επίπεδο, ενώ οι Χαππ, Μπόλντγουιν, Πάντερ και Κόνιαρης είναι rookie. Θα ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της Euroleague; Αν δεν τα καταφέρουν, ειδικότερα οι τρεις τελευταίοι, τα κουκιά δε «βγαίνουν» στην περιφέρεια και είτε θα χρειαστεί προσθήκη, είτε ξανά ο Σπανούλης στο γνωστό ρόλο, στα 37 του...

KEY PLAYER: Φαινομενικά, ο Μιλουτίνοφ είναι το μεγάλο όνομα της ομάδας, ο πιο ποιοτικός της παίκτης, ο Σπανούλης ο ηγέτης, αυτός που στα δύσκολα καλείται να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά» και ο Πρίντεζης, έστω με ό,τι έγινε την περσινή χρονιά και με τα ups and downs του ο έτερος Διόσκουρος, μια από τις «σταθερές» του Ολυμπιακού.


Όμως εκείνος που μπορεί να κρατάει τα κλειδιά της επιτυχίας είναι ένας νέος, ο Κουζμίνσκας! 


Ο πιο πλήρης από τους forwards που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, ένας «πλάγιος» με φονικό σουτ, κίνηση off the ball και προσωπική φάση! Μετά από 1,5 χρόνο στην Αρμάνι, έχει την ευκαιρία να αναστήσει ξανά την καριέρα του και να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στους ερυθρόλευκους. Είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρει και ότι αν βρεθεί σε καλή κατάσταση και «ρολλάρει», πολλά από τα προβλήματα μας θα λυθούν!

MUST OR BUST: Ένας πολύ σημαντικός παίκτης για τη λειτουργία της ομάδας αμυντικά και επιθετικά είναι ο Μπόλντγουιν. Με τη φήμη «σκληρού» εντός και εκτός παρκέ, όπου δεν έχει διστάσει να τα «βάλει» με το Χάρντεν ως αντίπαλο αλλά και με τους βετεράνους συμπαίκτες του στο Μέμφις, καλείται να δικαιώσει τις υψηλές προσδοκίες που υπήρχαν στο πρόσωπο του, ως first rounder στο προ τριετίας draft. Το ταλέντο και τα προσόντα τα έχει, απομένει να δούμε αν διαθέτει και το mentality, για να οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε ... υψηλές πτήσεις!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου