Ο τελευταίος των Μοϊκανών της προπονητικής, ο δάσκαλος Αΐτο Ρενέσες, επιστρέφει στην Euroleague, με το τελευταίο εξαιρετικό του δημιούργημα, την Άλμπα!
Οδηγώντας την πέρυσι στον τελικό του Eurocup και μέχρι τη 2η θέση στην BBL, ξέρω θα πείτε για τη ρετσινιά του loser, που τον κυνηγάει από τα χρόνια του στην Μπαρτσελόνα.
Όμως είναι ένας προπονητής, ο οποίος έχει «βγάλει» τόσους παίκτες και έχει αφήσει το στίγμα του σε επίπεδο τακτικής, παίζοντας πάντα ένα μπάσκετ σύγχρονο, μπροστά από την εποχή του.
Τη φετινή off season, η Άλμπα δεν έκανε εντυπωσιακές κινήσεις, γεμίζοντας τη φαρέτρα της με χρήσιμους παίκτες – ομάδας, οι οποίοι θα κουμπώσουν στο υπάρχον σύνολο.
Το βασικό ήταν η παραμονή των Σίβα και Σίκμα, οι οποίοι παρά τις «σειρήνες» ανανέωσαν τα συμβόλαια τους και θα είναι παρόντες στη φετινή επάνοδο της Άλμπα στην Euroleague, μετά από 4 έτη.
Από εκεί και πέρα, οι κινήσεις ήταν συγκεκριμένες και πάντα στο αγωνιστικό πλάνο, που έχει χτίσει ο Ρενέσες. Αποκτήθηκε άλλος ένας πρώην Μπλαουγκράνα (μετά το ταλέντο Πένο), ο Έρικσον, που θα δώσει το καλό spot shooting. Ο rookie Μακάι Μέισον, θα είναι το back up PG μαζί με τον ταλαντούχο Μάτισεκ, πίσω από το Σίβα…
Στις θέσεις των forwards δεσπόζει ο Λιθουανός Γκιεντράιτις στο 3 και ο αθόρυβος Σίκμα στο 4, ο οποίος αναμένεται να αποτελέσει από τις αποκαλύψεις της φετινής διοργάνωσης. Πολύ καλή κίνηση και η απόκτηση του Τάιλερ Κάβανο, που θα δώσει λύσεις και στις δύο θέσεις των ψηλών, ενώ στο 5 υπάρχει ο θηριώδης Ν’Νόκο.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Το σίγουρο είναι ότι θα δούμε μια Ο-Μ-Α-Δ-Α με όλη τη σημασία της λέξεως, η οποία θα μπορεί να κάνει ζημιά σε όποιον αντίπαλο την υποτιμήσει. Η Άλμπα είναι ένα καλοκουρδισμένο σύνολο, που θα αποδίδει βάσει των δυνατοτήτων της χωρίς μεγάλες μεταπτώσεις στην απόδοση της. Ο Σίβα κρατάει τα κλειδιά, καθώς ο Ρενέσες του έχει δώσει εν λευκώ την καθοδήγηση εντός του παρκέ…
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Άλμπα θα είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις της φετινής σεζόν, καθώς είναι μια ομάδα, που ανήκει στην Euroleague. Μπορεί να μη διεκδικήσει την πρόκριση στην 8άδα, μπορεί να μην ανέβει καν υψηλότερα από τη 12η θέση… Όμως θα μπαίνει σε κάθε παιχνίδι, για να αγωνιστεί με τα όπλα που έχει και το μπάσκετ που ξέρει και αυτό την κάνει επικίνδυνη σε όποιον τη θεωρήσει «του χεριού του». Με όπλο και τη δύναμη της έδρας της, πιστεύω ότι ίσως μπορέσει να ξεφύγει από το «γκρουπ» των ουραγών!
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Η Άλμπα είναι από τις πιο pure μπασκετικά, ομάδες της διοργάνωσης. Μπορεί να μη διαθέτει την ποιότητα των άλλων ανταγωνιστών της, αλλά έχει χαρακτήρα και ένα δικό της αγωνιστικό στυλ. Ο Ρενέσες είναι μετρ της τακτικής και με πολύ ενδιαφέρον περιμένουμε την επανεμφάνιση του στη σκηνή της Euroleague! Είναι σαφώς ενδυναμωμένη σε σχέση με πέρυσι, με παίκτες, οι οποίοι ατομικά διαθέτουν ταλέντο και παράλληλα «κολλάνε» καλά στο σύνολο…
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Έλλειψη βάθους στο ρόστερ, καθώς σε αρκετές θέσεις υπάρχουν κενά μετά τη 2η επιλογή. Πίσω από το Σίβα, ο οποίος σε set παιχνίδι είναι επιρρεπής στο λάθος, δεν έχει έναν παίκτη να εμπνέει σιγουριά, με τους Μέισον και Μάτισεκ να είναι άπειροι σε αυτό το επίπεδο. Η περιφέρεια είναι soft, χωρίς την παρουσία ενός αθλητικού – δυναμικού guard.
KEY PLAYER: Ο Σίβα είναι αυτός που θα ορίσει το ταβάνι της Άλμπα. Αν καταφέρει να ηγηθεί επιτυχώς και στην Euroleague, βγάζοντας τον καλύτερο εαυτό του και αποφεύγοντας τους ηρωισμούς, θα εκτοξεύσει τις μετοχές του και δεν αποκλείεται να τον δούμε σύντομα με τη φανέλα ενός top club.
MUST OR BUST: Ο Μάρκους Έρικσον είναι ένας εξαιρετικός off guard, που μπορεί να ανέβει και στο 3 σε χαμηλά σχήματα και δεν το λέω μόνο λόγω της περσινής του εμφάνισης απέναντι στον Ολυμπιακό! Διαθέτει «φονικό» spot shooting, όταν βγαίνει από το σκριν και με όπλο και την εμπειρία του σε αυτό το επίπεδο, θα αποτελέσει από τους πιο καθοριστικούς παίκτες στη φετινή Άλμπα. Η επιθετική λειτουργία της ομάδας, αναμένεται να τον βοηθήσει. Αν όμως δεν τα καταφέρει, τότε ίσως θα έχει χάσει το «τρένο» της Euroleague και θα μιλάμε για άλλο ένα ταλέντο, που δεν αξιοποίησε στο έπακρο τις δυνατότητες του…
ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ
Τα «αδέρφια» από το Βελιγράδι επιστρέφουν ξανά στην Euroleague, αυτή τη φορά μάλιστα με ένα δικό μας παιδί στο τιμόνι τους, το Μίλαν Τόμιτς!
Καταφέρνοντας να κερδίσει μια θέση στη φετινή σεζόν, μετά την επεισοδιακή κατάκτηση της Αδριατικής Λίγκα πέρσι, απέναντι στην Μπούντουτσνοστ, ο Ερ. Αστέρας κινήθηκε δυνατά στη μεταγραφική περίοδο και δημιούργησε μια ομάδα, που αναμένεται να σταθεί αξιοπρεπώς στη διοργάνωση.
Το κύριο μέλημα του Τόμιτς ήταν να κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος του περσινού κορμού (μόνο ο Ρίβερς μπορεί να θεωρηθεί βασική απώλεια) και ειδικότερα τους Μπάρον, Λάζιτς, Ότζο, Ντόμπριτς, Περπέρογλου, Νταβίντοβατς και να εμπλουτίσει το ρόστερ με έμπειρους παίκτες από αυτό το επίπεδο…
Ψώνισε και πάλι από τον Παναθηναϊκό (Γκιστ), απέκτησε ένα PF με μεγάλη ποιότητα, όπως ο Ντέρικ Μπράουν, αλλά με 1 χρόνο αγωνιστικής απραξίας, ενώ στην περιφέρεια εκτός του παλιού γνώριμου Τζένκινς, έδωσε το χρίσμα του βασικού PG, στο Λορέντζο Μπράουν, ένα εξαιρετικό άσο, τον οποίο είδαμε το καλοκαίρι σε αυτή τη σελίδα.
Αναμφίβολα, όμως το μεγάλο στοίχημα είναι η κατάσταση του Κούζμιτς, μετά το ατύχημα που είχε, καθώς ο ρόλος του Σέρβου center είναι σημαντικός για τα σχέδια του Τόμιτς…
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Μια σκληροτράχηλη ομάδα, η οποία ειδικά στην έδρα της θα κάνει μεγάλες νίκες. Με πολλές λύσεις σε όλες τις θέσεις, ο Τόμιτς διαθέτει παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά, έχοντας τη δυνατότητα να δοκιμάζει πολλά σχήματα. Το περιφερειακό σουτ αποτελεί ένα ζήτημα, καθώς εκτός των Μπάρον και Περπέρογλου κανείς άλλος δεν είναι σταθερός σουτέρ. Στην καυτή του έδρα, ο Ερ. Αστέρας θα κυνηγάει τον αιφνιδιασμό μέσα από την καλή του άμυνα και γενικά θα προσπαθεί να «ανοίγει» το ρυθμό.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Ο Ερ. Αστέρας στο γήπεδο του θα κάνει πολλές ζημιές, παίρνοντας δύναμη από τον κόσμο του. Έχει παίκτες – ψυχολογίας, που στην καλή τους μέρα θα είναι εντυπωσιακοί, αλλά θα έχουν και αρκετά downs στην απόδοση τους. Ερωτηματικό αποτελεί η συμπεριφορά σε set παιχνίδι, καθώς πέραν του Λ. Μπράουν, η ομάδα δε διαθέτει κάποιον top δημιουργό, καθώς και το ποια δίδυμα θα λειτουργήσουν καλύτερα στη front line. Αν δεν καταφέρει να κάνει κάποια καλά διπλά, δε φαίνεται να μπορεί να ξεκολλήσει από τις τελευταίες θέσεις.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Ο Αστέρας διαθέτει βάθος στο ρόστερ του με παίκτες που έχουν παραστάσεις από αυτό το επίπεδο. Η καλή φουρνιά των Σέρβων, «παντρεύτηκε» με έμπειρους ξένους, οι οποίοι μπορούν να κάνουν τη διαφορά! Αποκτήθηκαν 2-way guards, όπως οι Τζένκινς και Μπράουν, που μπορούν να παίξουν μαζί, αλλά και με τον bomber Μπάρον. Για την έδρα τι να πούμε, δίνει ένα boost τουλάχιστον 50%, σπρώχνοντας την ομάδα…
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Σε μεγάλο βαθμό γηρασμένο ρόστερ, καθώς ειδικά οι ξένοι είναι σχεδόν όλοι άνω των 30 (Περπέρογλου, Γκιστ, Φαγέ, Ντ. Μπράουν). Έλλειψη καλών σουτέρ, τόσο στην περιφέρεια, όσο και στη θέση 4. Ο Κούζμιτς πέρασε ένα δύσκολο καλοκαίρι και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει σε τι κατάσταση θα είναι μετά το σοβαρό τραυματισμό του… Φαίνεται να έχει δημιουργηθεί μια ομάδα one and done, χωρίς ιδιαίτερη προοπτική.
KEY PLAYER: Ο πιο ταλαντούχος επιθετικά παίκτης, από τον οποίο θα εξαρτηθούν πολλά, είναι ο Ντέρικ Μπράουν. Δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς πρόκειται για ένα PF με εξαιρετικό παιχνίδι με πρόσωπο στο καλάθι, που βάζει την μπάλα στο παρκέ και στην καλή του βραδιά, απειλεί και από μακριά… Δεδομένου, ότι πίσω του στο 4 είναι είτε παίκτες χαμηλότερου επιπέδου (Φαγέ), είτε άπειροι (Σίμανιτς) το αν θα παρουσιαστεί ο ίδιος σε καλή κατάσταση, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κλειδιά για τη φετινή πορεία του Ερ. Αστέρα!
MUST OR BUST: Η μεταγραφή του Γκιστ προκάλεσε αρκετά ερωτηματικά και όχι μόνο λόγω της πολυετούς θητείας του στον Παναθηναϊκό. Ο Αμερικάνος F/C, τα τελευταία χρόνια, έχει χάσει αρκετή από την εκρηκτικότητα και ενέργεια του, στοιχεία που αποτελούν τα δυνατά του όπλα. Με εμφανή αδυναμία πλέον να μαρκάρει αντίπαλα center, ακόμα και κοντούς σε αλλαγές και χωρίς σουτ στο ρεπερτόριο του, περιμένουμε να δούμε πως θα χρησιμοποιηθεί από τον Τόμιτς. Ο Λορέντζο Μπράουν είναι ένας PG, που αρέσκεται να παίζει pick ‘n’ roll και μπορεί να κάνει καλό «δίδυμο» με τον Γκιστ, ωστόσο αυτό από μόνο του δεν αρκεί…
ΖΕΝΙΤ ΑΓ. ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ
Η πρωτάρα της φετινής διοργάνωσης δεν είναι άλλη από τη … νεόπλουτη Ζενίτ! Κερδίζοντας τη wild card από τους υπόλοιπους διεκδικητές, ελέω και του financial status της, έρχεται στην Euroleague με φιλοδοξίες…
Με τον έμπειρο Πλάθα στο τιμόνι, αντί του Βασίλι Καράσεφ, καθώς και ολική αναμόρφωση του περσινού ρόστερ (μέχρι και ο «παλιός» Σεργκέι Καράσεφ έφυγε για άλλες πολιτείες), με μια πλειάδα νέων παικτών, θα προσπαθήσει να «κάνει θόρυβο» στη φετινή διοργάνωση!
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες μεταγραφές ήταν από τα υψηλά ράφια με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα νέο και ενδιαφέρον σύνολο, το οποίο όμως θα χρειαστεί αρκετό χρόνο για να αποκτήσει χημεία.
Οι Αλμπισί, Ρένφρο, Χβοστόφ και Χόλινς ήρθαν να συμπληρώσουν στην περιφέρεια τους Πονκρασόφ και Βορόνοφ, συνθέτοντας μια γραμμή, η οποία θα μπορούσε ωστόσο να είναι πιο υψηλού επιπέδου.
Οι τρεις πρώτοι «χάνουν» σε μέγεθος και δύναμη, ενώ με εξαίρεση το Γάλλο, έχουν περισσότερο το μυαλό τους στο σκοράρισμα παρά στη δημιουργία…
Δύο από τα μεγάλα «όπλα» της Ρωσικής ομάδας βρίσκονται στα forwards και αναφέρομαι στον Πολωνό Πονίτκα, ο οποίος μετά από μια εξαιρετική διετία στη Λοκομοτίβ Κουμπάν και ένα «μεστό» Mundobasket, θα ηγηθεί της προσπάθειας της Ζενίτ.
Δίπλα του ο Αμπρομάιτις, τον οποίο είδαμε τα τελευταία χρόνια με τη φανέλα της Τενερίφης, να πραγματοποιεί καλές εμφανίσεις.
Ωστόσο, το βαρύ πυροβολικό της ομάδας από την Αγ. Πετρούπολη, όπως συμβαίνει φέτος κατά κόρον στην Euroleague, είναι η front line.
Παίκτες με σπουδαία παρουσία και πολυετή εμπειρία στο θεσμό, όπως οι Γουίλ Τόμας, Γκουστάβο Αγιόν και Κόλτον Άιβερσον, μαζί με τον «ντόπιο» Ζουμπκόφ, τον οποίο ανέδειξε αρχικά ο Μπαρτζώκας στη Λοκομοτίβ και τον πήρε μαζί του και στην Κίμκι, θα προσφέρουν μεγάλες βοήθειες.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Ο Πλάθα είναι ένας πολύ καλός προπονητής, οι ομάδες του οποίου παίζουν ωραίο μεν, λίγο «αφελές» δε μπάσκετ, με μικρή έμφαση στη σκοπιμότητα. Με βάση και το υλικό της Ζενίτ θα δούμε λογικά γρήγορο ρυθμό και πίεση στην άμυνα, δημιουργώντας ευκαιρίες για αιφνιδιασμούς. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι σουτέρ στην ομάδα, οι οποίοι θα βοηθήσουν στο spacing και 7-footers με γρήγορα πόδια, που θα μπορούν να παίξουν άμυνα με αλλαγές. Γενικά, το ρόστερ της Ζενίτ, διαθέτει αρκετούς πολυσύνθετους παίκτες με 2-way χαρακτηριστικά, γεγονός το οποίο θα δώσει πολλές λύσεις στον προπονητή.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Ζενίτ είναι μια εντελώς νέα ομάδα, με ελάχιστους παίκτες από την περσινή σύνθεση. Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι θα απαιτηθεί χρόνος για να αποκτήσει συνοχή και αυτοματισμούς στο παιχνίδι της. Καλή η άγνοια κινδύνου, αλλά σε αυτό το επίπεδο μετράνε και άλλα πράγματα… Με εξαίρεση τη front line, οι υπόλοιποι νέοι παίκτες δεν έχουν εμπειρία από τη Euroleague και αυτό θα στοιχίσει, ειδικά σε «κλειστά» παιχνίδια! Ο στόχος της πρέπει να είναι να χτίσει σιγά, σιγά ένα συμπαγές σύνολο, που με την πάροδο του χρόνου θα είναι καλύτερο και θα κάνει όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες…
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Πολύ δυνατή front line, με παίκτες «παιγμένους» στο υψηλό επίπεδο και πολύ ποιοτικούς, οι οποίοι μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια κάθε αντίπαλο. Μεγάλο βάθος στο ρόστερ με 2 και 3 καλές λύσεις σε κάθε θέση. Παίκτες που τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει αλματώδη πρόοδο και πραγματοποίησαν εξαιρετικό Mundobasket, όπως ο Πονίτκα και ο Αλμπισί, αναμένεται να αποτελέσουν μεγάλα assets για τη Ζενίτ! Ο Πλάθα είναι προπονητής, που θα δημιουργήσει ένα αξιόμαχο σύνολο, το οποίο θα παίζει και όμορφο μπάσκετ.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Μέτριο back court, με παίκτες παρόμοιων χαρακτηριστικών. Ανισορροπία ανάμεσα στην περιφερειακή γραμμή και την αντίστοιχη των ψηλών. Δε φαίνεται να υπάρχει κάποια ηγετική μορφή στο ρόστερ, που θα «βγει» μπροστά στα δύσκολα. Η ομάδα θα πρέπει σε σύντομο χρονικό διάστημα να ανταπεξέλθει στη διαφορά επιπέδου μεταξύ του Eurocup, όπου αγωνιζόταν για πολλά χρόνια και της Euroleague.
KEY PLAYER: Ο κομβικότερος παίκτης για τη Ζενίτ τη φετινή σεζόν, προβλέπω ότι θα είναι ο Πονίτκα! Ένας πολυσύνθετος forward, ο οποίος αναμένεται να πάρει την μπαγκέτα από τον Καράσεφ, αποτελώντας το βασικό επιθετικό πόλο της ομάδας. Οι εμφανίσεις του και στο Mundobasket, πιστοποίησαν ότι μπορεί πλέον να θεωρείται top class player…
MUST OR BUST: Αναμφίβολα το «μεγαλύτερο όνομα» της Ζενίτ, είναι ο Αγιόν. Ο Μεξικάνος center, μετά από μια 6ετία (!) στη Ρεάλ αλλάζει περιβάλλον και θα αποτελέσει το σημείο αναφοράς μέσα στη ρακέτα… Από τους πρώτους 7-footer mobile ψηλούς, με ευχέρεια να παίξει άμυνα ψηλά και χαμηλά και με πλούσιο ρεπερτόριο επιθετικά, με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι, πιστεύω ότι θα βγει «λίρα εκατό», παρά τα … χρονάκια του!
ΒΙΛΕΡΜΠΑΝ
Η πρώτη Γαλλική ομάδα, η οποία θα αγωνιστεί στη Euroleague, με το παρόν format και γενικά η επιστροφή εκπροσώπου της LNB, μετά τη Λιμόζ του 2015 – 16, έχει υψηλές φιλοδοξίες, που πηγάζουν και από το γεγονός ότι πρόεδρος είναι ο Πάρκερ, αλλά εκτιμώ ότι έχει να «φάει πολλά ψωμιά» ακόμα, για να παρουσιαστεί ανταγωνιστική…
Οι κινήσεις στη μεταγραφική περίοδο δεν εντυπωσίασαν και όλοι περιμέναμε κάτι καλύτερο, όσον αφορά στην ενίσχυση. Ο Μίτροβιτς, που η αλήθεια είναι ότι στη Μονακό εκτός της συμμετοχής στον τελικό του BCL, δεν κατάφερε την υπέρβαση, θα έχει δύσκολο έργο ως πρωτοεμφανιζόμενος και ο ίδιος σε αυτό το επίπεδο.
Στο back court αποκτήθηκαν οι έμπειροι Ντιό, Τζάκσον για να τονωθεί και το Γαλλικό στοιχείο και ο Τζόρνταν Τέιλορ από τη Λιμόζ.
Αυτοί μαζί με το Λάιτι που έμεινε από το περσινό ρόστερ και τους ταλαντούχους Μαλεντόν και Λόμαζ από τη Βέντσπιλς θα «τραβήξουν» το κουπί.
Στις θέσεις των forwards υπάρχουν παίκτες με αθλητικά προσόντα αλλά δίχως σταθερό σουτ, όπως οι Νουά, Γκαλιού και Ζαν Σαρλ, ενώ στη front line ο Μπίλαν χαιρέτησε, με τη Βιλερμπάν να τον αντικαθιστά με το Γεκίρι.
Καλή η προσθήκη του Μπακό, ο οποίος αποτελεί project και θα μπορεί μαζί με τον Πέιν να αγωνίζεται στο 4 ή στο 5.
Γενικά η Βιλερμπάν, θεωρώ ότι προτίμησε μια στελέχωση με το βλέμμα στο … μέλλον, παρά για να έχει άμεσα αποτελέσματα!
Από τη μία σωστή η φιλοσοφία, να «χτίσει» έναν κορμό με παίκτες εξελίξιμους, οι οποίοι αποκτώντας εμπειρίες θα βελτιωθούν ατομικά αλλά και η ίδια η ομάδα ως σύνολο σε βάθος χρόνου, ωστόσο θα μπορούσαν να είχαν γίνει ίσως μια δυο πιο ποιοτικές προσθήκες ξένων, που θα ανέβαζαν και άμεσα επίπεδο, ένα σύνολο, το οποίο στην παρούσα φάση φαίνεται χαμηλών δυνατοτήτων…
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Γρίφος η Βιλερμπάν, με πολλούς νέους παίκτες.Ο γυρολόγος Έντγουιν Τζάκσον θα είναι ο ηγέτης της, ευελπιστώντας και ο ίδιος ότι επιτέλους βρήκε το λιμάνι του! Η περιφερειακή γραμμή διαθέτει 2-way παίκτες όπως οι Ντιό και Λάιτι, ωστόσο το σταθερό μακρινό σουτ θα είναι ένα ερωτηματικό. Νομίζω ότι η Γαλλική ομάδα επιβάλλεται να «τρέξει» στο ανοιχτό γήπεδο, καθώς στο set παιχνίδι δεν έχει πολλές λύσεις επιθετικά. Θετικό στοιχείο, όμως, αποτελεί το γεγονός ότι οι Γεκίρι, Μπάκο δίνουν αμυντική σιγουριά στη ρακέτα.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Όσο καλά κι αν πάει η Βιλερμπάν, όσο κι αν ξεπεράσει τις προσδοκίες, δε βλέπω με ποιον τρόπο θα κατορθώσει να αποφύγει μια από τις 3 τελευταίες θέσεις. Με έλλειμμα ποιότητας σε αρκετές θέσεις και με παίκτες, πολλοί εκ των οποίων είναι επιπέδου Eurocup, περιμένουμε να αποκτήσει εμπειρίες φέτος για να παρουσιαστεί πιο δυνατή τα επόμενα έτη.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Η Βιλερμπάν δεν έχει καθόλου πίεση και σε κάθε παιχνίδι θα μπαίνει με την ταμπέλα του outsider, κάτι που μόνο θετικό μπορεί να είναι. Διαθέτει ένα σύνολο αθλητικό, ειδικά από τη θέση 3 και πάνω, το οποίο αμυντικά μπορεί να «βάλει δύσκολα», ακόμα και σε ομάδες υψηλού επιπέδου. Η πλειοψηφία των παικτών της είναι σε πολύ καλή ηλικία και με τις παραστάσεις, που θα αποκομίσουν φέτος, καθώς και με σκληρή δουλειά, η Βιλερμπάν θα εμφανίζεται βελτιωμένη από αγώνα σε αγώνα… Κρατήστε το όνομα του Μαλεντόν!
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Επιθετικά η ομάδα έχει χαμηλό ταβάνι. Στη θέση του Μπίλαν, με το πλούσιο post παιχνίδι, ήρθε ο άτεχνος Γεκίρι, για να συμπληρώσει τον επίσης άτεχνο Πέιν! Ο Μπακό έδειξε πολύ καλά στοιχεία πέρυσι στο BCL, με τη φανέλα της Αντβέρπ, αλλά στην Euroleague θα «φάει πολύ ξύλο»… Θα ανταποκριθούν παίκτες όπως ο Καουντί, ο Ζαν Σαρλ και οι λοιποί γηγενείς στις απαιτήσεις; Η Βιλερμπάν χρειαζόταν επειγόντως ένα 3&D παίκτη στη θέση του small forward, που δεν ήρθε ποτέ…
KEY PLAYER: Ο Έντγουιν Τζάκσον θα είναι το βαρύ πυροβολικό της ομάδας στην επίθεση. Πέρυσι στην Μπούντουτσνοστ έδειξε ότι «το έχει» ακόμα και ότι το πέρασμα από την Κίνα, δεν του άφησε … κουσούρια! Όμως, είναι ένας παίκτης που χαρακτηρίζεται από μεταπτώσεις στην απόδοση του και το θέμα είναι η επιθετική λειτουργία της Βιλερμπάν να μην εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από αυτόν.
MUST OR BUST: Ένας center, που στην αρχή του καλοκαιριού απασχόλησε και τον Ολυμπιακό είναι ο Νιγηριανός Τόνι Γεκίρι. Ένας ακατέργαστος 7-footer, ένα αμυντικό «τέρας», πολύ δυνατός και γρήγορος, θα ντεμπουτάρει στη φετινή Euroleague, έχοντας να φέρει εις πέρας ένα δύσκολο έργο… Αν προσαρμοστεί σε επίπεδο τακτικής και ο Μίτροβιτς εκμεταλλευτεί τα δυνατά του σημεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά, αλλιώς θα χάσει τη θέση του στο rotation από κάποιον άλλο ψηλό…
KEY PLAYER: Ο κομβικότερος παίκτης για τη Ζενίτ τη φετινή σεζόν, προβλέπω ότι θα είναι ο Πονίτκα! Ένας πολυσύνθετος forward, ο οποίος αναμένεται να πάρει την μπαγκέτα από τον Καράσεφ, αποτελώντας το βασικό επιθετικό πόλο της ομάδας. Οι εμφανίσεις του και στο Mundobasket, πιστοποίησαν ότι μπορεί πλέον να θεωρείται top class player…
ΒΙΛΕΡΜΠΑΝ
Η πρώτη Γαλλική ομάδα, η οποία θα αγωνιστεί στη Euroleague, με το παρόν format και γενικά η επιστροφή εκπροσώπου της LNB, μετά τη Λιμόζ του 2015 – 16, έχει υψηλές φιλοδοξίες, που πηγάζουν και από το γεγονός ότι πρόεδρος είναι ο Πάρκερ, αλλά εκτιμώ ότι έχει να «φάει πολλά ψωμιά» ακόμα, για να παρουσιαστεί ανταγωνιστική…
Οι κινήσεις στη μεταγραφική περίοδο δεν εντυπωσίασαν και όλοι περιμέναμε κάτι καλύτερο, όσον αφορά στην ενίσχυση. Ο Μίτροβιτς, που η αλήθεια είναι ότι στη Μονακό εκτός της συμμετοχής στον τελικό του BCL, δεν κατάφερε την υπέρβαση, θα έχει δύσκολο έργο ως πρωτοεμφανιζόμενος και ο ίδιος σε αυτό το επίπεδο.
Στο back court αποκτήθηκαν οι έμπειροι Ντιό, Τζάκσον για να τονωθεί και το Γαλλικό στοιχείο και ο Τζόρνταν Τέιλορ από τη Λιμόζ.
Αυτοί μαζί με το Λάιτι που έμεινε από το περσινό ρόστερ και τους ταλαντούχους Μαλεντόν και Λόμαζ από τη Βέντσπιλς θα «τραβήξουν» το κουπί.
Στις θέσεις των forwards υπάρχουν παίκτες με αθλητικά προσόντα αλλά δίχως σταθερό σουτ, όπως οι Νουά, Γκαλιού και Ζαν Σαρλ, ενώ στη front line ο Μπίλαν χαιρέτησε, με τη Βιλερμπάν να τον αντικαθιστά με το Γεκίρι.
Καλή η προσθήκη του Μπακό, ο οποίος αποτελεί project και θα μπορεί μαζί με τον Πέιν να αγωνίζεται στο 4 ή στο 5.
Γενικά η Βιλερμπάν, θεωρώ ότι προτίμησε μια στελέχωση με το βλέμμα στο … μέλλον, παρά για να έχει άμεσα αποτελέσματα!
Από τη μία σωστή η φιλοσοφία, να «χτίσει» έναν κορμό με παίκτες εξελίξιμους, οι οποίοι αποκτώντας εμπειρίες θα βελτιωθούν ατομικά αλλά και η ίδια η ομάδα ως σύνολο σε βάθος χρόνου, ωστόσο θα μπορούσαν να είχαν γίνει ίσως μια δυο πιο ποιοτικές προσθήκες ξένων, που θα ανέβαζαν και άμεσα επίπεδο, ένα σύνολο, το οποίο στην παρούσα φάση φαίνεται χαμηλών δυνατοτήτων…
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Γρίφος η Βιλερμπάν, με πολλούς νέους παίκτες.Ο γυρολόγος Έντγουιν Τζάκσον θα είναι ο ηγέτης της, ευελπιστώντας και ο ίδιος ότι επιτέλους βρήκε το λιμάνι του! Η περιφερειακή γραμμή διαθέτει 2-way παίκτες όπως οι Ντιό και Λάιτι, ωστόσο το σταθερό μακρινό σουτ θα είναι ένα ερωτηματικό. Νομίζω ότι η Γαλλική ομάδα επιβάλλεται να «τρέξει» στο ανοιχτό γήπεδο, καθώς στο set παιχνίδι δεν έχει πολλές λύσεις επιθετικά. Θετικό στοιχείο, όμως, αποτελεί το γεγονός ότι οι Γεκίρι, Μπάκο δίνουν αμυντική σιγουριά στη ρακέτα.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Όσο καλά κι αν πάει η Βιλερμπάν, όσο κι αν ξεπεράσει τις προσδοκίες, δε βλέπω με ποιον τρόπο θα κατορθώσει να αποφύγει μια από τις 3 τελευταίες θέσεις. Με έλλειμμα ποιότητας σε αρκετές θέσεις και με παίκτες, πολλοί εκ των οποίων είναι επιπέδου Eurocup, περιμένουμε να αποκτήσει εμπειρίες φέτος για να παρουσιαστεί πιο δυνατή τα επόμενα έτη.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Η Βιλερμπάν δεν έχει καθόλου πίεση και σε κάθε παιχνίδι θα μπαίνει με την ταμπέλα του outsider, κάτι που μόνο θετικό μπορεί να είναι. Διαθέτει ένα σύνολο αθλητικό, ειδικά από τη θέση 3 και πάνω, το οποίο αμυντικά μπορεί να «βάλει δύσκολα», ακόμα και σε ομάδες υψηλού επιπέδου. Η πλειοψηφία των παικτών της είναι σε πολύ καλή ηλικία και με τις παραστάσεις, που θα αποκομίσουν φέτος, καθώς και με σκληρή δουλειά, η Βιλερμπάν θα εμφανίζεται βελτιωμένη από αγώνα σε αγώνα… Κρατήστε το όνομα του Μαλεντόν!
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Επιθετικά η ομάδα έχει χαμηλό ταβάνι. Στη θέση του Μπίλαν, με το πλούσιο post παιχνίδι, ήρθε ο άτεχνος Γεκίρι, για να συμπληρώσει τον επίσης άτεχνο Πέιν! Ο Μπακό έδειξε πολύ καλά στοιχεία πέρυσι στο BCL, με τη φανέλα της Αντβέρπ, αλλά στην Euroleague θα «φάει πολύ ξύλο»… Θα ανταποκριθούν παίκτες όπως ο Καουντί, ο Ζαν Σαρλ και οι λοιποί γηγενείς στις απαιτήσεις; Η Βιλερμπάν χρειαζόταν επειγόντως ένα 3&D παίκτη στη θέση του small forward, που δεν ήρθε ποτέ…
KEY PLAYER: Ο Έντγουιν Τζάκσον θα είναι το βαρύ πυροβολικό της ομάδας στην επίθεση. Πέρυσι στην Μπούντουτσνοστ έδειξε ότι «το έχει» ακόμα και ότι το πέρασμα από την Κίνα, δεν του άφησε … κουσούρια! Όμως, είναι ένας παίκτης που χαρακτηρίζεται από μεταπτώσεις στην απόδοση του και το θέμα είναι η επιθετική λειτουργία της Βιλερμπάν να μην εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από αυτόν.
MUST OR BUST: Ένας center, που στην αρχή του καλοκαιριού απασχόλησε και τον Ολυμπιακό είναι ο Νιγηριανός Τόνι Γεκίρι. Ένας ακατέργαστος 7-footer, ένα αμυντικό «τέρας», πολύ δυνατός και γρήγορος, θα ντεμπουτάρει στη φετινή Euroleague, έχοντας να φέρει εις πέρας ένα δύσκολο έργο… Αν προσαρμοστεί σε επίπεδο τακτικής και ο Μίτροβιτς εκμεταλλευτεί τα δυνατά του σημεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά, αλλιώς θα χάσει τη θέση του στο rotation από κάποιον άλλο ψηλό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου