Εδώ θα γίνει η μεγάλη μάχη για την πρόκριση στα play off, ίσως πιο έντονη από πέρυσι, με 8 ομάδες κατά την εκτίμηση μου, να διεκδικούν τα τελευταία εισιτήρια, άλλες με μεγαλύτερες και άλλες με μικρότερες πιθανότητες!
Για την «οικονομία» της ανάλυσης, έχει γίνει διαχωρισμός στις 5 επικρατέστερες, 4 από τις οποίες θα δούμε σε αυτό το κείμενο και τον Ολυμπιακό σε ξεχωριστή έκδοση τις επόμενες μέρες, ενώ για τα 3 αουτσάιντερ της 8άδας, θα υπάρξει επίσης ξεχωριστή ανάρτηση.
ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ
Η ομάδα του Λαού, παρά το περσινό της ντεμαράζ μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από το Σφαιρόπουλο, δεν κατάφερε τελικά να τερματίσει στην πρώτη 8άδα, μένοντας για 4η σερί χρονιά εκτός play off.
Ο Έλληνας προπονητής έχοντας αυτό το καλοκαίρι εξ ολοκλήρου την ευθύνη του σχεδιασμού έφτιαξε μια ομάδα πάνω στην αμυντική του φιλοσοφία, με μια front line που θυμίζει εποχές 80ς με Έισι, Μπλακ και Χάντερ σαν άλλους Μπάρλοου, Μαγκί, Μέρσερ!
Βρήκε το καλό σουτ που έψαχνε σε παίκτες όπως ο Κάσπι, ο Ντόρσει και ο Μπράιαντ, δίπλα στην περσινή αποκάλυψη Καλοιάρο και με την απόκτηση του Γουόλτερς προσέθεσε στο back court ένα μυαλωμένο point guard, το οποίο θα λειτουργεί δίπλα στον Ουιλμπέκιν, αλλά και χωρίς αυτόν, δίνοντας ηρεμία και καλή οργάνωση, σε αντίθεση με τον τρελό-Πάργκο…
Ο στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από την είσοδο στα play off και παρά τη δυσκολία της φετινής Euroleague, η Μακάμπι φαίνεται ότι φέτος μπορεί να τα καταφέρει, έχοντας ένα … πολυσύνθετο σύνολο, που διαθέτει αρκετές λύσεις και μπορεί να υπηρετήσει τα «θέλω» του Σφαιρόπουλου.
Η σημαντικότερη ίσως απώλεια ήταν αυτή του Ρόλλ και παρά το ταλέντο των Ντόρσει και Μπράιαντ (κρατήστε αυτό το όνομα), θα λείψει η εμπειρία και το μεστό παιχνίδι του λευκού swingman.
Το μεγάλο «στοίχημα» για τον Έλληνα προπονητή, είναι η κατά τα 4/6 νέα περιφέρεια (μόνο οι Ουιλμπέκιν και Ντι Μπαρτολομέο παρέμειναν) να προσαρμοστεί άμεσα στο αγωνιστικό στυλ που επιθυμεί και ειδικότερα οι δύο που θα επωμιστούν το βάρος του SG, χωρίς καμία παρουσία σε αυτό το επίπεδο, να ανταπεξέλθουν στο ρόλο τους.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Άμυνα, άμυνα και άμυνα! Το moto του Σφαιρόπουλου, δεν μπορεί να μην έχει εφαρμογή στη Μακάμπι, κάτι το οποίο φάνηκε και στην περσινή σεζόν, όσο ήταν αυτός στο τιμόνι της. Η καλή λειτουργία στα μετόπισθεν, θα αποτελέσει το βασικό όπλο της Ισραηλινής ομάδας, στην προσπάθεια να επιστρέψει στην ελίτ του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δεδομένου ότι τα guard δε θεωρούνται top αμυντικοί σε ατομικό επίπεδο, λογικά θα δούμε συχνά αλλαγές στα μαρκαρίσματα με τους Μπλακ, Έισι και Χάντερ να αποτελούν τους mobile ψηλούς που αρέσουν στο Σφαιρόπουλο. Στην επίθεση μπαίνει ο παράγοντας Κάσπι στην εξίσωση, που μαζί με τον Ουιλμπέκιν θα σηκώσει το βάρος. Ο Γουόλτερς έχει αποδείξει ότι είναι ικανός, τόσο εκτελεστικά, όσο και δημιουργικά, ενώ οι Ντόρσει, Μπράιαντ στο 2 με τους Έισι και Καλοιάρο ως stretch 4, θα βοηθήσουν στο spacing με το καλό τους σουτ.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Μακάμπι αναμένεται να παρουσιαστεί με συγκεκριμένο πλάνο και φιλοσοφία, γεγονός που την καθιστά υπολογίσιμη δύναμη για την πρόκριση, σύμφωνα με το υλικό της. Ο κόουτς Σφαιρό, θα ετοιμάσει ένα σκληροτράχηλο σύνολο, που μέσα από την άμυνα του, θα «χτίζει» momentum και στην επίθεση. Με πολλές λύσεις σε όλες τις θέσεις και με δύο project, όπως ο Αβντίγια κυρίως και ο Ζουσμάν δευτερευόντως, να είναι έτοιμα να αρπάξουν την ευκαιρία, βγαίνοντας στον «αφρό», η χρονιά ίσως επιφυλάσσει καλά νέα για την ομάδα του Λαού!
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Παίρνουμε, λοιπόν, την πάσα από την προηγούμενη ενότητα για να τα δούμε αναλυτικά… Η Μακάμπι διαθέτει μια σύγχρονη front line που σφύζει από αθλητικότητα και όχι μόνο. Οι Κάσπι, Καλοιάρο, Έισι είναι πολύ καλοί από μακρινή απόσταση και κουμπώνουν ιδανικά με τους δύο center. Αποκτήθηκαν, επίσης, δύο εξαιρετικοί SGs, οι οποίοι έχουν την προσωπική φάση στο ρεπερτόριο τους και μεγάλα περιθώρια εξέλιξης. Ο Αβντίγια έδειξε το καλοκαίρι την κλάση του και ίσως να κάνει φέτος το μεγάλο μπαμ. Ο Γουόλτερς θα είναι μια αξιόπιστη λύση στον άσο, συμπληρώνοντας τον Ουιλμπέκιν και αποτελώντας το floor general της ομάδας. Αν η Μακάμπι εμφανιστεί με καλή χημεία και συνοχή στην αρχή της σεζόν και κάνει δυνατό ξεκίνημα, έχει τα φόντα να μπει στην 8άδα…
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Οι Ρολλ και Κέιν ουσιαστικά δεν αντικαταστάθηκαν με αποτέλεσμα να υπάρχει αμυντικό έλλειμμα στην περιφέρεια χωρίς κάποιον καθαρό defensive stopper, αλλά και όσον αφορά στην αντίληψη παιχνιδιού. Οι Ντόρσει και Μπράιαντ είναι rookie δίχως καμία εμπειρία σε αυτό το επίπεδο και σε συνθήκες ψηλού ανταγωνισμού. Θα σηκώσουν σημαντικό βάρος στους ώμους τους και πρέπει να τα βγάλουν πέρα με επιτυχία, αν θέλει η Μακάμπι να πρωταγωνιστήσει. H Ισραηλινή ομάδα είναι η μοναδική χωρίς 7-footer ψηλό στη σύνθεση της, σε μια εποχή που η τάση δείχνει να αλλάζει.
KEY PLAYER: Κομβικό ρόλο θα έχει φέτος ο Ουιλμπέκιν, μετά από μια μέτρια περσινή χρονιά. Αποτελεί τον ηγέτη στο back court, αυτόν που θα έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στα χέρια του και θα πρέπει να «βγει μπροστά» στα δύσκολα, παίρνοντας τις σωστές αποφάσεις. Με το Γουόλτερς δίπλα του σε χαμηλά σχήματα, προβλέπεται να είναι πιο απελευθερωμένος και σε συνδυασμό με το γεγονός, ότι θα βρίσκεται για 2η χρονιά στην ομάδα, περιμένουμε να δούμε ξανά το guard, που είχαμε θαυμάσει στη διετία του στην Νταρουσάφακα!
MUST OR BUST: Η τελευταία μεταγραφή της Μακάμπι, ήταν ο γνωστός μας Τάιλερ Ντόρσει. Μια κίνηση - έκπληξη, που δεν αναμενόταν, καθώς με τον άγουρο Μπράιαντ ήδη στο ρόστερ, ίσως θα έπρεπε να είχε προτιμηθεί μια δοκιμασμένη λύση. Όμως ο Ελληνοαμερικάνος guard, δίνει στοιχεία που χρειαζόταν το back court, όπως καλό σουτ και ενέργεια. Θα μπορεί να λειτουργήσει ιδανικά ως off guard δίπλα στον play maker της ομάδας, χωρίς να μονοπωλεί το παιχνίδι με την μπάλα στα χέρια. Το ερωτηματικό είναι η πνευματική του ετοιμότητα και το κατά πόσο θα αφοσιωθεί στην άμυνα, έναν τομέα ιδιαίτερα σημαντικό για τα πλάνα του Σφαιρόπουλου…
ΚΙΜΚΙ
Άλλη μια ομάδα από το … group των πλουσίων, με μεγάλες φιλοδοξίες, αλλά και αβέβαιο αποτέλεσμα, αφού τις περισσότερες φορές τα λεφτά από μόνα τους δε φέρνουν την ευτυχία!
Μετά την απομάκρυνση του Μπαρτζώκα, ο οποίος πλήρωσε το κακό περσινό ξεκίνημα στην Euroleague, η Διοίκηση της Κίμκι εμπιστεύτηκε τη θέση του προπονητή, στον Κουρτινάιτις, με γνώμονα το προηγούμενο πέρασμα του από τον πάγκο της ομάδας. Ο Λιθουανός δεν κατάφερε να αλλάξει πολλά και έτσι, μοιραία ήρθε ο αποκλεισμός από τα play off…
Το φετινό καλοκαίρι, λοιπόν, με το budget να είναι ξανά υψηλό, πραγματοποιήθηκαν πολλές αλλαγές και χτίστηκε ένα ρόστερ, που στα χαρτιά τουλάχιστον, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα top clubs. Όμως αυτό από μόνο του αρκεί;
Παρά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τις όντως εντυπωσιακές κινήσεις (με ναυαρχίδα τις μεταγραφές των NBAers Μοζγκόφ και Γερέμπκο), ο δρόμος για την 8άδα μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δε θα είναι για την Κίμκι!
Στο back court αποκτήθηκε ένας ρολίστας πολυτελείας με καλό σουτ, όπως ο Ντάιρις Μπέρτανς, ο οποίος θα αποτελέσει το alter ego του Σβεντ. Ωστόσο, η υπόλοιπη στελέχωση στην περιφέρεια θα μπορούσε να είναι καλύτερη, καθώς ο Γιόβιτς με το πρόβλημα στη μέση του, δεν προσφέρει την απαιτούμενη σιγουριά σε μια τόσο νευραλγική θέση, έχοντας ως back up τους άπειρους Κρέιμερ και Ζάιτσεφ.
Η δημιουργία και το συμμάζεμα του παιχνιδιού θα αποτελεί ερωτηματικό σε ενδεχόμενη απουσία του Σέρβου guard. Επίσης, η προσθήκη του Σεργκέι Καράσεφ, τόνωσε το ρωσικό στοιχείο και ενίσχυσε επιθετικά την ομάδα, αλλά η συνύπαρξη του στην ίδια 5άδα με το Σβεντ, αναμένεται … ταραχώδης, για όσο το παιχνίδι παίζεται ακόμα με μια μπάλα!
Όμως κάπου εδώ, σταματάει το «σταύρωμα»... Αν ο Κουρτινάιτις καταφέρει να διαχειριστεί αυτούς τους παίκτες και παρουσιάσει ένα σύνολο με τακτική προσήλωση και αρχές, τότε σε συνδυασμό και με το ατομικό ταλέντο, που είναι από τα πλουσιότερα της διοργάνωσης, αυτά θα είναι αρκετά για να την οδηγήσουν ψηλά. Το βάθος του ρόστερ είναι πρωτόγνωρο, με την Κίμκι να έχει πάνω από 12 ετοιμοπόλεμους παίκτες, αντιμετωπίζοντας έτσι οποιοδήποτε απροσδόκητο τραυματισμό.
Η περιφέρεια, αν και όχι τόσο λειτουργική, παραμένει υψηλού επιπέδου, ενώ και από τη θέση 3 και πάνω, το οπλοστάσιο είναι γεμάτο, με χαρακτηριστικά όπως spot shooting (Τίμα, Γερέμπκο), post game (Μοζγκόφ), all around skills (Γκιλ), αθλητικότητα (Έβανς, Μπούκερ).
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Το γνώριμο «ρολόι» με πρωταγωνιστή το Σβεντ και δεύτερα βιολιά τους Τίμα, Μπέρτανς, Καράσεφ και Γερέμπκο! Η Κίμκι είναι αναμφίβολα η πιο shooting team της διοργάνωσης… Στην καλή της μέρα, θα μπορεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Υψηλό ρυθμό στην επίθεση και πολλές κατοχές, με το Γιόβιτς «μάεστρο» σε όσα παιχνίδια μπορέσει να αγωνιστεί. Τον Καράσεφ, να διεκδικεί σημαντικό ρόλο και να αποτελεί ιδανικό αντί-Σβεντ όταν δεν αγωνίζεται το αστέρι της ομάδας, αλλά και δίπλα του σε ρόλο swingman.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Κίμκι θα είναι και φέτος το ασανσέρ της Euroleague, με καλές βραδιές, που θα μπαίνουν τα σουτ, αλλά και άσχημες, όταν παγιδεύεται στο ρυθμό οργανωμένων αμυντικά ομάδων. Ωστόσο, με ένα τέτοιο ρόστερ και πληθώρα λύσεων, αποτελεί από τα φαβορί για είσοδο στην 8άδα! Το σημαντικό είναι ο Κουρτινάιτις να βρει τα σχήματα με την καλύτερη δυνατή χημεία και τους ιδανικούς ρόλους για κάθε παίκτη.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Ο επιθετικός πλουραλισμός της Κίμκι συγκρίνεται μόνο με των κορυφαίων ομάδων της διοργάνωσης. Διαθέτει παίκτες σε όλες τις θέσεις με έφεση στο σκοράρισμα, τόσο με προσωπική φάση ή spot shoot, όσο και με παιχνίδι με πρόσωπο ή πλάτη στο καλάθι! Η front line είναι από τις πιο πλήρεις της διοργάνωσης, με σύγχρονα stretch PF, τα οποία όμως προσφέρουν και στην άμυνα. Ο Σβεντ έχει, αυτή τη φορά, το ιδανικότερο supporting cast που θα μπορούσε… Παίκτες που θα «ανοίγουν» τις άμυνες με το μακρινό τους σουτ, δημιουργώντας διαδρόμους, αλλά και αθλητικούς που θα τον καλύπτουν στην άμυνα.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Είναι ο Κουρτινάιτις ένας προπονητής ικανός να πάρει το μέγιστο από αυτό το ρόστερ; Αν και αμφιβάλλω, θα έχει την ευκαιρία να το αποδείξει! Ο Μοζγκόφ προέρχεται από αγωνιστική απραξία και αν δεν εμφανιστεί έτοιμος, η επόμενη λύση μετά τον Μπούκερ, είναι κάποιο ημίψηλο σχήμα με δύο 4άρια. Θα μείνει μακριά από τα πιτς ο Γιόβιτς; Τα play making skills του, είναι απαραίτητα όσο τίποτε άλλο, σε αυτή την Κίμκι… Στην περίπτωση μακρόχρονης απουσίας του, θα λείπει η ισορροπία από το σύνολο της Ρωσικής ομάδας, έτσι όπως δομήθηκε.
KEY PLAYER: Μιλάμε για ένα ρόστερ χτισμένο γύρω από έναν παίκτη, το Σβεντ, άρα δε θα μπορούσε να είναι κάποιος άλλος ο εκλεκτός! Το επιθετικό του ταλέντο δεν αμφισβητείται, αλλά ήρθε η ώρα να αποφασίσει αν θέλει να μείνει γνωστός για τις ατομικές επιδόσεις του ή τελικά είναι ικανός να ηγηθεί σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό… Αν περιορίσει τις εξεζητημένες προσπάθειες και βάλει περισσότερους συμπαίκτες στο παιχνίδι, βλέποντας και άλλες επιλογές στην επίθεση, θα κάνει ακόμα πιο απρόβλεπτο το παιχνίδι της Κίμκι. Νομίζω ότι οι Γιόβιτς και Μπέρτανς, είναι απαραίτητο να λειτουργήσουν ως «κόφτες» στην επιθετική του ασυδοσία, σουλουπώνοντας το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας.
MUST OR BUST: Πάνω στο Μοζγκόφ, ο Κουρτινάιτις έχει στηρίξει αρκετά από τα πλάνα του, όσον αφορά στο αμυντικό και επιθετικό κομμάτι της Κίμκι. Ένας ολοκληρωμένος center, που όμως τα καλά του χρόνια έχουν περάσει, ενώ και το βαρύ σκαρί του δεν τον βοηθάει, ειδικά μετά την πολύμηνη αγωνιστική απραξία του… Κίνηση με αρκετή δόση ρίσκου, αλλά αν «βγει» τότε αυτομάτως, ανεβάζει επίπεδο τη Ρωσική ομάδα!
ΜΠΑΣΚΟΝΙΑ
Μια μόνιμη θαμώνας και από τις πιο fun to watch ομάδες της Euroleague, επανέρχεται με τις αναγκαστικές αλλαγές στη σύνθεση της, λόγω αποχώρησης των κομβικών Πουαριέ, Χίλιαρντ, Φόιγκτμαν, αλλά και του Ουέρτας, με στόχο την είσοδο της στα play off.
Με τον υποδειγματικό τρόπο λειτουργίας, καθώς καταφέρνει να αντικαθιστά τις σημαντικές απώλειες που έχει κάθε χρόνο, βρίσκοντας νέα λαβράκια, χάρις στο scouting του … Κερεχέτα, αναμένεται να αποτελέσει και φέτος από τις βασικές διεκδικήτριες μιας θέσης στην 8άδα!
Μετά το σοκ των περσινών play off, με το 3 – 1 από την ΤΣΣΚΑ, ενώ είχε σπάσει την έδρα της και είχε το «πάνω χέρι», είδε τη χρονιά να κλείνει αποτυχημένα με άλλον έναν αποκλεισμό, στα προημιτελικά της ACB από τη Σαραγόσα...
Παρόλα αυτά, ο Περάσοβιτς παρέμεινε στο τιμόνι των Βάσκων και φιλοδοξεί να «χτίσει» κάτι καλό, αντίστοιχο της περιόδου 2015 – 16, που χρονολογείται και η τελευταία παρουσία της Μπασκόνια σε final 4…
Πες μου τα guards σου να σου πω τι ομάδα έχεις: Με μια περιφέρεια, η οποία διαθέτει 3 play maker, που αλληλοσυμπληρώνονται ιδανικά μεταξύ τους (Χένρι, Βιλντόζα και Γκρέιντζερ) και την Ευρωπαϊκή έκδοση των Splash Brothers στα πρόσωπα των Τζάνινγκ - Στάουσκας, γίνεται κατανοητό, αν μη τι άλλο, ότι η Μπασκόνια θα «βγάλει γούστα» επιθετικά!
Χάθηκε μεν ένα πολύτιμο γρανάζι, όπως ο Χίλιαρντ, που έδινε βοήθειες και στο 3, αλλά οι Σιλντς και Γκαρίνο, ειδικά αν ο δεύτερος κάνει το step up, που δεν έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια, λόγω και κάποιων τραυματισμών, φαίνονται ικανοί να δώσουν ενέργεια στην άμυνα και λύσεις στην επίθεση ως πλάγιοι.
Το ερωτηματικό, ωστόσο, είναι η front line… Η απώλεια των Φόιγκτμαν και Πουαριέ, ίσως δεν καλύφθηκε στο μέγιστο βαθμό, με τους Πολονάρα και Έρικ να καλούνται να «μπουν στα παπούτσια» τους, δίνοντας όμως διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους προκατόχους τους.
Ο Φολ μετά το δανεισμό του στη Στρασμπούρ πέρυσι, ίσως αποτελέσει την έκπληξη της σεζόν και άλλη μια ανακάλυψη – χρυσωρυχείο, όμως πίσω από αυτούς υπάρχει μόνο ο στάσιμος Ντιόπ. Αν έχουν «κλείσει» οι μεταγραφές, η Μπασκόνια μοιάζει ελλιπής στη γραμμή ψηλών.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Γρήγορο tempo και ψηλά σκορ. Οι αντίπαλοι θα χρειαστούν … λάσο για να σταματήσουν τους Βιλντόζα και Χένρι! Η επιστροφή του Γκρέιντζερ είναι καθοριστική, καθώς μπορεί να προσφέρει ισορροπία στο back court και καλή άμυνα. Καλή κυκλοφορία, η οποία είναι απαραίτητη για το spot shooting των Τζάνινγκ και Στάουσκας. Και φυσικά, θα δούμε ξανά το Σενγκέλια, ένα από τα πιο ολοκληρωμένα PF της διοργάνωσης, να παίζει με πρόσωπο και με πλάτη, «χαζεύοντας» τους αντιπάλους του!
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Μπασκόνια θα «παίξει» δυνατά για την 8άδα, καθώς διαθέτει πλούσιο υλικό, με μόνη παραφωνία το βάθος στους ψηλούς. Με την καθοδήγηση του Περάσοβιτς, ο οποίος γνωρίζει … τα κατατόπια, θα είναι μεταξύ των διεκδικητών της πρόκρισης. Το βασικό που πρέπει να κάνει, είναι να εντάξει με επιτυχία το Στάουσκας στο παιχνίδι της ομάδας, ο οποίος «ζει» από το σουτ του και βρίσκει ρυθμό μέσω της επίθεσης, καθώς και να βρει μια τομή να χωρέσει στα ίδια σχήματα τους Χένρι – Βιλντόζα.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Ρόστερ με πλούσιο επιθετικό ταλέντο. Η περιφερειακή γραμμή είναι ικανή και δημιουργικά και εκτελεστικά. Το δίδυμο Τζάνινγκ – Στάουσκας (όταν θα αγωνίζονται μαζί με το δεύτερο στο 3), είναι ικανό να «σκοτώσει» όλες τις αντίπαλες άμυνες από μακριά. Υπάρχει η δυνατότητα για πολλά σχήματα με τους παίκτες των θέσεων 2 – 3, να είναι tweeners.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Η Μπασκόνια χρειάζεται ένα F/C ακόμα, που θα μπορεί να δώσει λύσεις και στις δύο θέσεις των ψηλών. Τα χαρακτηριστικά των Φόιγκτμαν και Πουαριέ θα λείψουν… Ο Χένρι, πέρυσι στο τέλος της χρονιάς με την Ούνιξ, έδειξε κακό αγωνιστικό πρόσωπο, με ball hogging και αστοχία από μακριά. Θα μπει φέτος στο πνεύμα της απαιτητικής Euroleague; Η πολύμηνη αποχή του Γκρέιντζερ, αφήνει ερωτηματικά, όσον αφορά στην κατάσταση που θα είναι. Οι Σιλντς και Γκαρίνο επιβάλλεται πλέον να σταθεροποιήσουν την απόδοση τους σε υψηλά στάνταρ.
KEY PLAYER: Ο Σενγκέλια είναι ο παίκτης από τον οποίο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό, η πορεία της Μπασκόνια. Με το πληθωρικό παιχνίδι του και τη συνεισφορά σε άμυνα και επίθεση, αποτελεί το πολυτιμότερο εργαλείο στα χέρια του Περάσοβιτς. Φέτος, χωρίς την παρουσία του Φόιγκτμαν πίσω του, θα έχει ακόμη περισσότερες αρμοδιότητες και χρόνο συμμετοχής. Πιθανός τραυματισμός του (είναι επιρρεπής), ίσως αποδειχθεί καταδικαστικός για τα όνειρα της Βάσκικης ομάδας, καθώς η απουσία του δεν καλύπτεται από το υπάρχον ρόστερ…
MUST OR BUST: Ένα από τα πιο ξακουστά λάφυρα της Euroleague από το NBA, ήταν ο Νικ Στάουσκας, ο Καναδός sharpshooter, ο οποίος βλέποντας την καριέρα του στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, να παίρνει την κατιούσα αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στην Μπασκόνια. Το περιβάλλον στη Φ. Μπουέσα Αρίνα, αλλά και το αγωνιστικό στυλ της ομάδας, αποτελούν σοβαρούς παράγοντες για να επιτύχει… Όμως αν δε «βρει το χέρι του» και είναι άστοχος από μακριά, απέναντι στις πιο σκληρές Ευρωπαϊκές άμυνες, τότε οι φαν της Ισπανικής ομάδας, θα αναπολήσουν σύντομα τον all around και … εκρηκτικό Χίλιαρντ!
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Οι πράσινοι ξεκινάνε για άλλη μια χρονιά με υψηλές φιλοδοξίες, που οι ίδιοι καλλιεργούν, με στόχο την επιστροφή στο final4, η οποία δεν έχει επιτευχθεί στη μετά-Ομπράντοβιτς εποχή.
Η περσινή χρονιά ανέδειξε σε μεγάλο βαθμό τρία προβλήματα, το μακρινό σουτ, την έξτρα δημιουργία και την αμυντική συμπεριφορά της front line.
Η έλευση του Πιτίνο, με το hype που δημιούργησε και την αλματώδη βελτίωση κάποιων παικτών, οδήγησε το τριφύλλι σε ένα δυναμικό finish και την πρόκριση για 9η συνεχή σεζόν στα play off της διοργάνωσης!
Το μεγάλο «στοίχημα» που ήταν η παραμονή του Αμερικανού προπονητή, δεν ευοδώθηκε και έτσι το front office του Παναθηναϊκού, έδωσε τα «κλειδιά» της ομάδας σε έναν παλιό γνώριμο, τον Πεδουλάκη, στην πρώτη θητεία του οποίου η ομάδα, είχε φτάσει πιο κοντά από ποτέ στην 4άδα της Euroleague…
Η στελέχωση τη φετινή off season φαίνεται να επικεντρώθηκε στην απόκτηση καλών σουτέρ, που θα «ανοίξουν» το γήπεδο για τον ηγέτη της ομάδας, τον Καλάθη και ψηλών με γρήγορα πόδια και αθλητικότητα, στα πρότυπα των Γκιστ – Λάσμε, για να βελτιωθεί η άμυνα, τόσο σε ατομικό επίπεδο στη ρακέτα, αλλά και στις «αλλαγές».
Ο Παναθηναϊκός τζόγαρε με τη μεταγραφή Φρεντέτ και ίσως ο σχεδιασμός να ήταν σε πιο σωστή βάση, αν είχε αποκτηθεί τελικά ο Στρέλνιεκς. Ο Τζίμερ είναι μέγας σκόρερ και killer έξω από τη γραμμή του τριπόντου, αλλά πρέπει να μάθει να κινείται πλέον και off ball, καθώς με όλο το υπόλοιπο back court να μην περιλαμβάνει έναν off guard (Καλάθης, Παππάς, Ράις και Μπράουν λειτουργούν κυρίως με την μπάλα στα χέρια), κάποιος πρέπει να παίξει αυτό το ρόλο και ο Λετονός ίσως να ήταν ιδανικότερος…
Ωστόσο, αν βρεθεί η κατάλληλη χημεία στην περιφέρεια, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση στη θέση 3, με τον all around Γουέσλι Τζόνσον, αντί του «μονοκόμματου» Θ. Αντετοκούνμπο, ο Παναθηναϊκός θα διαθέτει ένα ρόστερ με πλούσιο επιθετικό ταλέντο, το οποίο θα μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα του, όντας ανταγωνιστικός σε υψηλά σκορ.
Τα μεγάλα ερωτηματικά, είναι αν ο … αμυντικογενής Πεδουλάκης επιλέξει ένα πιο ελεύθερο στυλ παιχνιδιού στα χνάρια του Πασκουάλ ή θα πάει στην πεπατημένη του χαμηλού ρυθμού και κατά πόσο η γραμμή των ψηλών, που μοιάζει από τις πιο «φτωχές» της διοργάνωσης, θα καταφέρει να ανταποκριθεί αμυντικά και επιθετικά…
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Το φετινό ρόστερ είναι ποιοτικότερο, σε σχέση με το περσινό και πιο πολύ «στα μέτρα» του Καλάθη. Καλοί σουτέρ όπως οι Φρεντέτ, Τζόνσον θα δημιουργήσουν χώρους για τον ομογενή guard, ενώ ο νέος και γεμάτος ενέργεια Γουάιλι, θα αποτελέσει τον pick ‘n’ roll ψηλό, με τον οποίο θα συνεργάζεται πλέον, αντί του … 33άρη πλέον Γκιστ! Το τριφύλλι θα θυμίζει αρκετά την ομάδα της σεζόν 2012 – 13 στην άμυνα με σκληρούς παίκτες όπως ο Τζόνσον, ο Μπεντίλ και ο Γουάιλι να έχουν τη δυνατότητα να μαρκάρουν ψηλούς και κοντούς παίκτες με την ίδια επιτυχία.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Ο Παναθηναϊκός για μια ακόμη χρονιά αναμένεται να στηριχθεί στη δύναμη της έδρας του. Αν δεν κάνει «κακές» ήττες στο ΟΑΚΑ και καταφέρει να πάρει τα διπλά που θέλει στις έδρες των ομάδων χαμηλότερης ταχύτητας, θα έχει πιθανότητες να χτυπήσει την πόρτα της 8άδας. Το σημαντικό, είναι ο Πεδουλάκης να βρει ταυτότητα και να «χτίσει» πάνω στα δυνατά σημεία της ομάδας, κρύβοντας παράλληλα τις όποιες αδυναμίες… Αν δεν καταφέρει να «παντρέψει» τα guard με παρόμοια χαρακτηριστικά μεταξύ τους, ή έχει στο μυαλό του πιο ψηλά σχήματα με Τζόνσον – Παπαπέτρου ως SG και SF, στα πρότυπα της Εθνικής του Σκουρτόπουλου, με έμφαση στην άμυνα, τότε σε συνδυασμό και με το δύσκολο πρόγραμμα στην αρχή, δεν αποκλείεται να μετατρέψει τον ενθουσιασμό σε … μουρμούρα!
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Πολύ επιθετικό ταλέντο σε όλες τις γραμμές από το 1 έως το 4. Παίκτες που σουτάρουν καλά (Φρεντέτ, Μπράουν, Τζόνσον, Τόμας) και θα βοηθήσουν στο spacing, που χρειάζονται οι διεισδυτικοί Ράις και Καλάθης. Επανήλθε η σκληράδα στη front line, μετά τη soft περσινή έκδοση της, καθώς οι Μπεντίλ και Γουάιλι, μπορεί να μη διαθέτουν το ύψος, αλλά είναι δυναμικοί F/C που μπορούν να συνδυαστούν σε πολλά σχήματα. Ο Καλάθης είναι σε top φόρμα και με βάση τη στελέχωση, διαθέτει πλέον τα κατάλληλα συμπληρώματα, για να πάει τον Παναθηναϊκό, ένα βήμα παραπάνω.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Η περιφερειακή άμυνα αποτελεί μείζον ζήτημα. Οι Φρεντέτ και Ράις δεν έχουν δείξει στην καριέρα τους διάθεση να παίξουν προσωπική άμυνα και αν δεν αλλάξει κάτι στη νοοτροπία τους ο Πεδουλάκης θα «στοχεύονται» διαρκώς από τους αντίπαλους προπονητές. Είναι γρίφος το ποια σχήματα θα λειτουργούν καλύτερα (π.χ. το Ράις – Καλάθης θα παίζεται under, το Ράις – Φρεντέτ από την άλλη δημιουργεί αμυντική ανισορροπία). Το front court, για ακόμη μια χρονιά δεν είναι υψηλού επιπέδου, ο Παπαγιάννης παραμένει στάσιμος και με «τακτικό» έλλειμμα στο παιχνίδι του, ο Βουγιούκας είναι αργός και μπορεί να προσφέρει λίγα λεπτά σε set παιχνίδι, ενώ ο Γουάιλι θα κληθεί να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες από όσο του αναλογούν…
KEY PLAYER: Σίγουρα ο Καλάθης, είναι ο πλέον απαραίτητος παίκτης της ομάδας. Ουσιαστικά μιλάμε για το μόνο αναντικατάστατο, καθώς τα στοιχεία που διαθέτει (court vision, άμυνα και play making abilities) δεν τα έχει άλλος στον ίδιο βαθμό. Το γεγονός ότι παίζει για μεγάλο διάστημα τα τελευταία χρόνια «στα κόκκινα», ίσως αποτελέσει παράγοντα ανασταλτικό, το οποίο τον οδηγήσει μέσα στη σεζόν σε περίοδο ντεφορμαρίσματος. Ωστόσο πλέον με τα υλικά που υπάρχουν δίπλα του, θα έχει την ευκαιρία να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες του. Ήρθε η ώρα να αποδείξει αν είναι ο ηγέτης του σύγχρονου Παναθηναϊκού, αλλιώς για άλλη μια χρονιά το φάντασμα του Διαμαντίδη θα πλανάται πάνω από το ΟΑΚΑ…
MUST OR BUST: Αν ο Φρεντέτ προσαρμοστεί στο Ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού και ξεδιπλώσει το ταλέντο του, μπορεί να αποτελέσει αποκάλυψη στη φετινή Euroleague! Μπορεί να δώσει σκορ με κάθε τρόπο, να «ξεκλειδώσει» τις αντίπαλες άμυνες, είτε με drive, είτε με σουτ, προσφέροντας επιθετικές βοήθειες από το … πουθενά, κάτι που έλειψε ειδικά πέρυσι. Όμως ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του και το γεγονός ότι έχει μάθει να λειτουργεί χωρίς χαλινάρι και με το ένστικτο του, καθιστούν τη συνύπαρξη του με τον Πεδουλάκη, ίσως πιο δύσκολη και από την αντίστοιχη με το Μάικ Τζέιμς!
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Μακάμπι αναμένεται να παρουσιαστεί με συγκεκριμένο πλάνο και φιλοσοφία, γεγονός που την καθιστά υπολογίσιμη δύναμη για την πρόκριση, σύμφωνα με το υλικό της. Ο κόουτς Σφαιρό, θα ετοιμάσει ένα σκληροτράχηλο σύνολο, που μέσα από την άμυνα του, θα «χτίζει» momentum και στην επίθεση. Με πολλές λύσεις σε όλες τις θέσεις και με δύο project, όπως ο Αβντίγια κυρίως και ο Ζουσμάν δευτερευόντως, να είναι έτοιμα να αρπάξουν την ευκαιρία, βγαίνοντας στον «αφρό», η χρονιά ίσως επιφυλάσσει καλά νέα για την ομάδα του Λαού!
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Παίρνουμε, λοιπόν, την πάσα από την προηγούμενη ενότητα για να τα δούμε αναλυτικά… Η Μακάμπι διαθέτει μια σύγχρονη front line που σφύζει από αθλητικότητα και όχι μόνο. Οι Κάσπι, Καλοιάρο, Έισι είναι πολύ καλοί από μακρινή απόσταση και κουμπώνουν ιδανικά με τους δύο center. Αποκτήθηκαν, επίσης, δύο εξαιρετικοί SGs, οι οποίοι έχουν την προσωπική φάση στο ρεπερτόριο τους και μεγάλα περιθώρια εξέλιξης. Ο Αβντίγια έδειξε το καλοκαίρι την κλάση του και ίσως να κάνει φέτος το μεγάλο μπαμ. Ο Γουόλτερς θα είναι μια αξιόπιστη λύση στον άσο, συμπληρώνοντας τον Ουιλμπέκιν και αποτελώντας το floor general της ομάδας. Αν η Μακάμπι εμφανιστεί με καλή χημεία και συνοχή στην αρχή της σεζόν και κάνει δυνατό ξεκίνημα, έχει τα φόντα να μπει στην 8άδα…
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Οι Ρολλ και Κέιν ουσιαστικά δεν αντικαταστάθηκαν με αποτέλεσμα να υπάρχει αμυντικό έλλειμμα στην περιφέρεια χωρίς κάποιον καθαρό defensive stopper, αλλά και όσον αφορά στην αντίληψη παιχνιδιού. Οι Ντόρσει και Μπράιαντ είναι rookie δίχως καμία εμπειρία σε αυτό το επίπεδο και σε συνθήκες ψηλού ανταγωνισμού. Θα σηκώσουν σημαντικό βάρος στους ώμους τους και πρέπει να τα βγάλουν πέρα με επιτυχία, αν θέλει η Μακάμπι να πρωταγωνιστήσει. H Ισραηλινή ομάδα είναι η μοναδική χωρίς 7-footer ψηλό στη σύνθεση της, σε μια εποχή που η τάση δείχνει να αλλάζει.
KEY PLAYER: Κομβικό ρόλο θα έχει φέτος ο Ουιλμπέκιν, μετά από μια μέτρια περσινή χρονιά. Αποτελεί τον ηγέτη στο back court, αυτόν που θα έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στα χέρια του και θα πρέπει να «βγει μπροστά» στα δύσκολα, παίρνοντας τις σωστές αποφάσεις. Με το Γουόλτερς δίπλα του σε χαμηλά σχήματα, προβλέπεται να είναι πιο απελευθερωμένος και σε συνδυασμό με το γεγονός, ότι θα βρίσκεται για 2η χρονιά στην ομάδα, περιμένουμε να δούμε ξανά το guard, που είχαμε θαυμάσει στη διετία του στην Νταρουσάφακα!
ΚΙΜΚΙ
Άλλη μια ομάδα από το … group των πλουσίων, με μεγάλες φιλοδοξίες, αλλά και αβέβαιο αποτέλεσμα, αφού τις περισσότερες φορές τα λεφτά από μόνα τους δε φέρνουν την ευτυχία!
Μετά την απομάκρυνση του Μπαρτζώκα, ο οποίος πλήρωσε το κακό περσινό ξεκίνημα στην Euroleague, η Διοίκηση της Κίμκι εμπιστεύτηκε τη θέση του προπονητή, στον Κουρτινάιτις, με γνώμονα το προηγούμενο πέρασμα του από τον πάγκο της ομάδας. Ο Λιθουανός δεν κατάφερε να αλλάξει πολλά και έτσι, μοιραία ήρθε ο αποκλεισμός από τα play off…
Το φετινό καλοκαίρι, λοιπόν, με το budget να είναι ξανά υψηλό, πραγματοποιήθηκαν πολλές αλλαγές και χτίστηκε ένα ρόστερ, που στα χαρτιά τουλάχιστον, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα top clubs. Όμως αυτό από μόνο του αρκεί;
Παρά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τις όντως εντυπωσιακές κινήσεις (με ναυαρχίδα τις μεταγραφές των NBAers Μοζγκόφ και Γερέμπκο), ο δρόμος για την 8άδα μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δε θα είναι για την Κίμκι!
Στο back court αποκτήθηκε ένας ρολίστας πολυτελείας με καλό σουτ, όπως ο Ντάιρις Μπέρτανς, ο οποίος θα αποτελέσει το alter ego του Σβεντ. Ωστόσο, η υπόλοιπη στελέχωση στην περιφέρεια θα μπορούσε να είναι καλύτερη, καθώς ο Γιόβιτς με το πρόβλημα στη μέση του, δεν προσφέρει την απαιτούμενη σιγουριά σε μια τόσο νευραλγική θέση, έχοντας ως back up τους άπειρους Κρέιμερ και Ζάιτσεφ.
Η δημιουργία και το συμμάζεμα του παιχνιδιού θα αποτελεί ερωτηματικό σε ενδεχόμενη απουσία του Σέρβου guard. Επίσης, η προσθήκη του Σεργκέι Καράσεφ, τόνωσε το ρωσικό στοιχείο και ενίσχυσε επιθετικά την ομάδα, αλλά η συνύπαρξη του στην ίδια 5άδα με το Σβεντ, αναμένεται … ταραχώδης, για όσο το παιχνίδι παίζεται ακόμα με μια μπάλα!
Όμως κάπου εδώ, σταματάει το «σταύρωμα»... Αν ο Κουρτινάιτις καταφέρει να διαχειριστεί αυτούς τους παίκτες και παρουσιάσει ένα σύνολο με τακτική προσήλωση και αρχές, τότε σε συνδυασμό και με το ατομικό ταλέντο, που είναι από τα πλουσιότερα της διοργάνωσης, αυτά θα είναι αρκετά για να την οδηγήσουν ψηλά. Το βάθος του ρόστερ είναι πρωτόγνωρο, με την Κίμκι να έχει πάνω από 12 ετοιμοπόλεμους παίκτες, αντιμετωπίζοντας έτσι οποιοδήποτε απροσδόκητο τραυματισμό.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Κίμκι θα είναι και φέτος το ασανσέρ της Euroleague, με καλές βραδιές, που θα μπαίνουν τα σουτ, αλλά και άσχημες, όταν παγιδεύεται στο ρυθμό οργανωμένων αμυντικά ομάδων. Ωστόσο, με ένα τέτοιο ρόστερ και πληθώρα λύσεων, αποτελεί από τα φαβορί για είσοδο στην 8άδα! Το σημαντικό είναι ο Κουρτινάιτις να βρει τα σχήματα με την καλύτερη δυνατή χημεία και τους ιδανικούς ρόλους για κάθε παίκτη.
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Ο επιθετικός πλουραλισμός της Κίμκι συγκρίνεται μόνο με των κορυφαίων ομάδων της διοργάνωσης. Διαθέτει παίκτες σε όλες τις θέσεις με έφεση στο σκοράρισμα, τόσο με προσωπική φάση ή spot shoot, όσο και με παιχνίδι με πρόσωπο ή πλάτη στο καλάθι! Η front line είναι από τις πιο πλήρεις της διοργάνωσης, με σύγχρονα stretch PF, τα οποία όμως προσφέρουν και στην άμυνα. Ο Σβεντ έχει, αυτή τη φορά, το ιδανικότερο supporting cast που θα μπορούσε… Παίκτες που θα «ανοίγουν» τις άμυνες με το μακρινό τους σουτ, δημιουργώντας διαδρόμους, αλλά και αθλητικούς που θα τον καλύπτουν στην άμυνα.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Είναι ο Κουρτινάιτις ένας προπονητής ικανός να πάρει το μέγιστο από αυτό το ρόστερ; Αν και αμφιβάλλω, θα έχει την ευκαιρία να το αποδείξει! Ο Μοζγκόφ προέρχεται από αγωνιστική απραξία και αν δεν εμφανιστεί έτοιμος, η επόμενη λύση μετά τον Μπούκερ, είναι κάποιο ημίψηλο σχήμα με δύο 4άρια. Θα μείνει μακριά από τα πιτς ο Γιόβιτς; Τα play making skills του, είναι απαραίτητα όσο τίποτε άλλο, σε αυτή την Κίμκι… Στην περίπτωση μακρόχρονης απουσίας του, θα λείπει η ισορροπία από το σύνολο της Ρωσικής ομάδας, έτσι όπως δομήθηκε.
KEY PLAYER: Μιλάμε για ένα ρόστερ χτισμένο γύρω από έναν παίκτη, το Σβεντ, άρα δε θα μπορούσε να είναι κάποιος άλλος ο εκλεκτός! Το επιθετικό του ταλέντο δεν αμφισβητείται, αλλά ήρθε η ώρα να αποφασίσει αν θέλει να μείνει γνωστός για τις ατομικές επιδόσεις του ή τελικά είναι ικανός να ηγηθεί σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό… Αν περιορίσει τις εξεζητημένες προσπάθειες και βάλει περισσότερους συμπαίκτες στο παιχνίδι, βλέποντας και άλλες επιλογές στην επίθεση, θα κάνει ακόμα πιο απρόβλεπτο το παιχνίδι της Κίμκι. Νομίζω ότι οι Γιόβιτς και Μπέρτανς, είναι απαραίτητο να λειτουργήσουν ως «κόφτες» στην επιθετική του ασυδοσία, σουλουπώνοντας το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας.
ΜΠΑΣΚΟΝΙΑ
Μια μόνιμη θαμώνας και από τις πιο fun to watch ομάδες της Euroleague, επανέρχεται με τις αναγκαστικές αλλαγές στη σύνθεση της, λόγω αποχώρησης των κομβικών Πουαριέ, Χίλιαρντ, Φόιγκτμαν, αλλά και του Ουέρτας, με στόχο την είσοδο της στα play off.
Με τον υποδειγματικό τρόπο λειτουργίας, καθώς καταφέρνει να αντικαθιστά τις σημαντικές απώλειες που έχει κάθε χρόνο, βρίσκοντας νέα λαβράκια, χάρις στο scouting του … Κερεχέτα, αναμένεται να αποτελέσει και φέτος από τις βασικές διεκδικήτριες μιας θέσης στην 8άδα!
Παρόλα αυτά, ο Περάσοβιτς παρέμεινε στο τιμόνι των Βάσκων και φιλοδοξεί να «χτίσει» κάτι καλό, αντίστοιχο της περιόδου 2015 – 16, που χρονολογείται και η τελευταία παρουσία της Μπασκόνια σε final 4…
Πες μου τα guards σου να σου πω τι ομάδα έχεις: Με μια περιφέρεια, η οποία διαθέτει 3 play maker, που αλληλοσυμπληρώνονται ιδανικά μεταξύ τους (Χένρι, Βιλντόζα και Γκρέιντζερ) και την Ευρωπαϊκή έκδοση των Splash Brothers στα πρόσωπα των Τζάνινγκ - Στάουσκας, γίνεται κατανοητό, αν μη τι άλλο, ότι η Μπασκόνια θα «βγάλει γούστα» επιθετικά!
Χάθηκε μεν ένα πολύτιμο γρανάζι, όπως ο Χίλιαρντ, που έδινε βοήθειες και στο 3, αλλά οι Σιλντς και Γκαρίνο, ειδικά αν ο δεύτερος κάνει το step up, που δεν έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια, λόγω και κάποιων τραυματισμών, φαίνονται ικανοί να δώσουν ενέργεια στην άμυνα και λύσεις στην επίθεση ως πλάγιοι.
Το ερωτηματικό, ωστόσο, είναι η front line… Η απώλεια των Φόιγκτμαν και Πουαριέ, ίσως δεν καλύφθηκε στο μέγιστο βαθμό, με τους Πολονάρα και Έρικ να καλούνται να «μπουν στα παπούτσια» τους, δίνοντας όμως διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους προκατόχους τους.
Ο Φολ μετά το δανεισμό του στη Στρασμπούρ πέρυσι, ίσως αποτελέσει την έκπληξη της σεζόν και άλλη μια ανακάλυψη – χρυσωρυχείο, όμως πίσω από αυτούς υπάρχει μόνο ο στάσιμος Ντιόπ. Αν έχουν «κλείσει» οι μεταγραφές, η Μπασκόνια μοιάζει ελλιπής στη γραμμή ψηλών.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Γρήγορο tempo και ψηλά σκορ. Οι αντίπαλοι θα χρειαστούν … λάσο για να σταματήσουν τους Βιλντόζα και Χένρι! Η επιστροφή του Γκρέιντζερ είναι καθοριστική, καθώς μπορεί να προσφέρει ισορροπία στο back court και καλή άμυνα. Καλή κυκλοφορία, η οποία είναι απαραίτητη για το spot shooting των Τζάνινγκ και Στάουσκας. Και φυσικά, θα δούμε ξανά το Σενγκέλια, ένα από τα πιο ολοκληρωμένα PF της διοργάνωσης, να παίζει με πρόσωπο και με πλάτη, «χαζεύοντας» τους αντιπάλους του!
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Ρόστερ με πλούσιο επιθετικό ταλέντο. Η περιφερειακή γραμμή είναι ικανή και δημιουργικά και εκτελεστικά. Το δίδυμο Τζάνινγκ – Στάουσκας (όταν θα αγωνίζονται μαζί με το δεύτερο στο 3), είναι ικανό να «σκοτώσει» όλες τις αντίπαλες άμυνες από μακριά. Υπάρχει η δυνατότητα για πολλά σχήματα με τους παίκτες των θέσεων 2 – 3, να είναι tweeners.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Η Μπασκόνια χρειάζεται ένα F/C ακόμα, που θα μπορεί να δώσει λύσεις και στις δύο θέσεις των ψηλών. Τα χαρακτηριστικά των Φόιγκτμαν και Πουαριέ θα λείψουν… Ο Χένρι, πέρυσι στο τέλος της χρονιάς με την Ούνιξ, έδειξε κακό αγωνιστικό πρόσωπο, με ball hogging και αστοχία από μακριά. Θα μπει φέτος στο πνεύμα της απαιτητικής Euroleague; Η πολύμηνη αποχή του Γκρέιντζερ, αφήνει ερωτηματικά, όσον αφορά στην κατάσταση που θα είναι. Οι Σιλντς και Γκαρίνο επιβάλλεται πλέον να σταθεροποιήσουν την απόδοση τους σε υψηλά στάνταρ.
KEY PLAYER: Ο Σενγκέλια είναι ο παίκτης από τον οποίο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό, η πορεία της Μπασκόνια. Με το πληθωρικό παιχνίδι του και τη συνεισφορά σε άμυνα και επίθεση, αποτελεί το πολυτιμότερο εργαλείο στα χέρια του Περάσοβιτς. Φέτος, χωρίς την παρουσία του Φόιγκτμαν πίσω του, θα έχει ακόμη περισσότερες αρμοδιότητες και χρόνο συμμετοχής. Πιθανός τραυματισμός του (είναι επιρρεπής), ίσως αποδειχθεί καταδικαστικός για τα όνειρα της Βάσκικης ομάδας, καθώς η απουσία του δεν καλύπτεται από το υπάρχον ρόστερ…
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Οι πράσινοι ξεκινάνε για άλλη μια χρονιά με υψηλές φιλοδοξίες, που οι ίδιοι καλλιεργούν, με στόχο την επιστροφή στο final4, η οποία δεν έχει επιτευχθεί στη μετά-Ομπράντοβιτς εποχή.
Η περσινή χρονιά ανέδειξε σε μεγάλο βαθμό τρία προβλήματα, το μακρινό σουτ, την έξτρα δημιουργία και την αμυντική συμπεριφορά της front line.
Η έλευση του Πιτίνο, με το hype που δημιούργησε και την αλματώδη βελτίωση κάποιων παικτών, οδήγησε το τριφύλλι σε ένα δυναμικό finish και την πρόκριση για 9η συνεχή σεζόν στα play off της διοργάνωσης!
Το μεγάλο «στοίχημα» που ήταν η παραμονή του Αμερικανού προπονητή, δεν ευοδώθηκε και έτσι το front office του Παναθηναϊκού, έδωσε τα «κλειδιά» της ομάδας σε έναν παλιό γνώριμο, τον Πεδουλάκη, στην πρώτη θητεία του οποίου η ομάδα, είχε φτάσει πιο κοντά από ποτέ στην 4άδα της Euroleague…
Η στελέχωση τη φετινή off season φαίνεται να επικεντρώθηκε στην απόκτηση καλών σουτέρ, που θα «ανοίξουν» το γήπεδο για τον ηγέτη της ομάδας, τον Καλάθη και ψηλών με γρήγορα πόδια και αθλητικότητα, στα πρότυπα των Γκιστ – Λάσμε, για να βελτιωθεί η άμυνα, τόσο σε ατομικό επίπεδο στη ρακέτα, αλλά και στις «αλλαγές».
Ο Παναθηναϊκός τζόγαρε με τη μεταγραφή Φρεντέτ και ίσως ο σχεδιασμός να ήταν σε πιο σωστή βάση, αν είχε αποκτηθεί τελικά ο Στρέλνιεκς. Ο Τζίμερ είναι μέγας σκόρερ και killer έξω από τη γραμμή του τριπόντου, αλλά πρέπει να μάθει να κινείται πλέον και off ball, καθώς με όλο το υπόλοιπο back court να μην περιλαμβάνει έναν off guard (Καλάθης, Παππάς, Ράις και Μπράουν λειτουργούν κυρίως με την μπάλα στα χέρια), κάποιος πρέπει να παίξει αυτό το ρόλο και ο Λετονός ίσως να ήταν ιδανικότερος…
Ωστόσο, αν βρεθεί η κατάλληλη χημεία στην περιφέρεια, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση στη θέση 3, με τον all around Γουέσλι Τζόνσον, αντί του «μονοκόμματου» Θ. Αντετοκούνμπο, ο Παναθηναϊκός θα διαθέτει ένα ρόστερ με πλούσιο επιθετικό ταλέντο, το οποίο θα μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα του, όντας ανταγωνιστικός σε υψηλά σκορ.
Τα μεγάλα ερωτηματικά, είναι αν ο … αμυντικογενής Πεδουλάκης επιλέξει ένα πιο ελεύθερο στυλ παιχνιδιού στα χνάρια του Πασκουάλ ή θα πάει στην πεπατημένη του χαμηλού ρυθμού και κατά πόσο η γραμμή των ψηλών, που μοιάζει από τις πιο «φτωχές» της διοργάνωσης, θα καταφέρει να ανταποκριθεί αμυντικά και επιθετικά…
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Ο Παναθηναϊκός για μια ακόμη χρονιά αναμένεται να στηριχθεί στη δύναμη της έδρας του. Αν δεν κάνει «κακές» ήττες στο ΟΑΚΑ και καταφέρει να πάρει τα διπλά που θέλει στις έδρες των ομάδων χαμηλότερης ταχύτητας, θα έχει πιθανότητες να χτυπήσει την πόρτα της 8άδας. Το σημαντικό, είναι ο Πεδουλάκης να βρει ταυτότητα και να «χτίσει» πάνω στα δυνατά σημεία της ομάδας, κρύβοντας παράλληλα τις όποιες αδυναμίες… Αν δεν καταφέρει να «παντρέψει» τα guard με παρόμοια χαρακτηριστικά μεταξύ τους, ή έχει στο μυαλό του πιο ψηλά σχήματα με Τζόνσον – Παπαπέτρου ως SG και SF, στα πρότυπα της Εθνικής του Σκουρτόπουλου, με έμφαση στην άμυνα, τότε σε συνδυασμό και με το δύσκολο πρόγραμμα στην αρχή, δεν αποκλείεται να μετατρέψει τον ενθουσιασμό σε … μουρμούρα!
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Πολύ επιθετικό ταλέντο σε όλες τις γραμμές από το 1 έως το 4. Παίκτες που σουτάρουν καλά (Φρεντέτ, Μπράουν, Τζόνσον, Τόμας) και θα βοηθήσουν στο spacing, που χρειάζονται οι διεισδυτικοί Ράις και Καλάθης. Επανήλθε η σκληράδα στη front line, μετά τη soft περσινή έκδοση της, καθώς οι Μπεντίλ και Γουάιλι, μπορεί να μη διαθέτουν το ύψος, αλλά είναι δυναμικοί F/C που μπορούν να συνδυαστούν σε πολλά σχήματα. Ο Καλάθης είναι σε top φόρμα και με βάση τη στελέχωση, διαθέτει πλέον τα κατάλληλα συμπληρώματα, για να πάει τον Παναθηναϊκό, ένα βήμα παραπάνω.
KEY PLAYER: Σίγουρα ο Καλάθης, είναι ο πλέον απαραίτητος παίκτης της ομάδας. Ουσιαστικά μιλάμε για το μόνο αναντικατάστατο, καθώς τα στοιχεία που διαθέτει (court vision, άμυνα και play making abilities) δεν τα έχει άλλος στον ίδιο βαθμό. Το γεγονός ότι παίζει για μεγάλο διάστημα τα τελευταία χρόνια «στα κόκκινα», ίσως αποτελέσει παράγοντα ανασταλτικό, το οποίο τον οδηγήσει μέσα στη σεζόν σε περίοδο ντεφορμαρίσματος. Ωστόσο πλέον με τα υλικά που υπάρχουν δίπλα του, θα έχει την ευκαιρία να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες του. Ήρθε η ώρα να αποδείξει αν είναι ο ηγέτης του σύγχρονου Παναθηναϊκού, αλλιώς για άλλη μια χρονιά το φάντασμα του Διαμαντίδη θα πλανάται πάνω από το ΟΑΚΑ…
MUST OR BUST: Αν ο Φρεντέτ προσαρμοστεί στο Ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού και ξεδιπλώσει το ταλέντο του, μπορεί να αποτελέσει αποκάλυψη στη φετινή Euroleague! Μπορεί να δώσει σκορ με κάθε τρόπο, να «ξεκλειδώσει» τις αντίπαλες άμυνες, είτε με drive, είτε με σουτ, προσφέροντας επιθετικές βοήθειες από το … πουθενά, κάτι που έλειψε ειδικά πέρυσι. Όμως ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του και το γεγονός ότι έχει μάθει να λειτουργεί χωρίς χαλινάρι και με το ένστικτο του, καθιστούν τη συνύπαρξη του με τον Πεδουλάκη, ίσως πιο δύσκολη και από την αντίστοιχη με το Μάικ Τζέιμς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου