Μιλάμε φυσικά για τη στελέχωση στο back court, την πιο νευραλγική γραμμή στο σύγχρονο (και όχι μόνο) μπάσκετ, όπου πλέον θα χρειαστεί να δοθεί ένα δυνατό συμβόλαιο (όχι όμως στα επίπεδα του Σλούκα) σε έναν top επιπέδου παίκτη, που θα κληθεί να ηγηθεί της ομάδας.
Το μυαλό όλων μας πάει στα γνωστά ονόματα με επιτυχημένη θητεία στην Euroleague, όπως οι Γουοναμέικερ, Ντιλέινι, Άνταμς, οι οποίοι πέρασαν τα τελευταία χρόνια στο NBA και στην Κίνα, καθώς και σε Ευρωπαίους παίκτες που είτε είναι, είτε μένουν ελεύθεροι, όπως οι Ερτέλ, Τεόντοσιτς, Μπομπουά.
Το βέβαιο είναι ότι μετά την περσινή αποτυχημένη σεζόν, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για πειραματισμούς και η περιφέρεια της ομάδας πρέπει να εμπλουτιστεί με τα στοιχεία που πέρσι έλειψαν, όπως δημιουργία, σκορ και άμυνα…
Σε αυτό το πλαίσιο και λαμβάνοντας υπόψιν το ορατό ενδεχόμενο, ότι οι προαναφερθέντες περιζήτητοι γκαρντ αναμενόμενα θα έχουν προτάσεις και από άλλες ομάδες της Euroleague, με μεγαλύτερο budget από αυτό του Ολυμπιακού (ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Φενερμπαχτσέ, Αρμάνι και Μακάμπι βρίσκονται στην αναζήτηση top περιφερειακού), πρέπει να εξεταστούν εναλλακτικές λύσεις, που ακόμα δεν έχουν απασχολήσει τα μεγάλα πορτοφόλια και από την άλλη θα αποτελέσουν ποιοτική ενίσχυση για το back court.
Ένας τέτοιος παίκτης, είναι ο Joseph (Joe) Young, ο οποίος μετά από 3 χρόνια στο NBA με τη φανέλα των Indiana Pacers, πέρασε πέρσι μια σεζόν στην Κίνα, όπου βάσει δημοσιευμάτων (πηγη: https://www.cbssports.com/fantasy/basketball/news/joe-young-taking-talents-to-china/), αμειβόταν με $1,3 εκατ., δηλαδή περίπου €1,1 εκατ., ποσό το οποίο κρίνεται λογικό για το βασικό PG της ομάδας μας, αν υπάρχει η θέληση να πρωταγωνιστήσει του χρόνου…
Με την πόρτα του NBA να είναι μισόκλειστη για την περίπτωση του και το background του να αποτελεί σύμμαχο για τη μετακόμιση του στην Ευρώπη, κρίνεται ως μια ρεαλιστική και αξιόλογη περίπτωση για τον Ολυμπιακό.
Ανοίγει παρένθεση… Τι εννοώ λέγοντας για το background; Ο Joe Young, είναι γιος του Michael Young, μέλους της περίφημης Slamma Jamma του κολεγίου του Houston, ο οποίος όμως είναι γνωστός σε εμάς τους παλιότερους περισσότερο για την πολυετή θητεία του στα Ευρωπαϊκά γήπεδα, με πιο αξιομνημόνευτο το 3ετές πέρασμα του από τη Λιμόζ, με την οποία στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο ΣΕΦ το 1993 (ω ναι, είναι ο αριστερόχειρας small forward με το θανατηφόρο μακρινό σουτ)!
Κλείνει η παρένθεση…
Κρατώντας λοιπόν το παραπάνω ως επισήμανση και με δεδομένο ότι βάσει των νέων κανονισμών που θα ισχύσουν από τη νέα περίοδο στην CBA για τους ξένους παίκτες (πηγή: https://www.superbasket.gr/world/china/32935-allakse-o-kanonismos-ton-symvolaion-sto-protathlima-tis-kinas.html), η Κίνα ίσως περάσει σε δεύτερη μοίρα για τους Αμερικάνους, δεν αποκλείεται ο Young να «ψαχτεί» για ομάδα της Euroleague.
Ας δούμε όμως αναλυτικά την περίπτωση του ταλαντούχου γκαρντ…
WHO IS WHO
Γεννημένος το καλοκαίρι του 1992, από πατέρα μπασκετμπολίστα, ο ύψους 1,88 με wingspan 1,96, Joe Young, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να ασχοληθεί με το μπάσκετ! Ειδικά μάλιστα που και ο ίδιος ξεχείλιζε από ταλέντο και από τα γυμνασιακά του χρόνια έδειξε να έχει όλο το μέλλον μπροστά του.
Ως μέλος του High School Yates, στη γενέτειρα του Houston, ο Young υπήρξε από τα πιο hot γυμνασιακά ονόματα των ΗΠΑ… Στη senior χρονιά του είχε εντυπωσιακά νούμερα (κατά μ.ο. 27,5 πόντους, 4,1 ριμπάουντ, 4,4 κλεψίματα και 3,8 ασίστ ανά αγώνα), οδηγώντας την ομάδα του σε ένα αήττητο ρεκόρ 34 – 0 και στην κατάκτηση του Περιφερειακού Πρωταθλήματος, ενώ ο ίδιος κέρδισε τον τίτλο του MVP του τελικού.
Με τα κολέγια να στρώνουν χαλί στα πόδια του, ο Young επέλεξε το Providence, χωρίς όμως να αγωνιστεί σε κανένα παιχνίδι των Friars… Η περιπέτεια του μόλις είχε ξεκινήσει με τον ίδιο να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα!
Ανοίγουμε άλλη μια παρένθεση… Έχοντας ολοκληρώσει τη θητεία του στο γυμνάσιο, το 2010, ο Joe επέλεξε αρχικά να ακολουθήσει το δικό του δρόμο (his way), γυρνώντας την πλάτη στο πρόγραμμα του Houston, όπου γενικός διευθυντής ήταν, μαντέψτε, ο πατέρας του!
Καθώς δεν ήθελε να μπει στη σύγκριση με ένα θρύλο των Cougars (ο Michael Young είναι ένας από τους μόλις 5 παίκτες στην ιστορία του κολεγίου, με τη φανέλα του να έχει αποσυρθεί), ήθελε να δείξει ότι είναι ξεχωριστός και έστειλε επιστολή πρόθεσης (Letter of intent) για να πάει στο Providence.
Με τον προπονητή Keno Davis, ωστόσο να απολύεται νωρίς και τον ίδιο να αλλάζει γνώμη, βλέποντας ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενε, αναγκάστηκε να μείνει μια σεζόν εκτός αγωνιστικών χώρων, για να βρει ένα χρόνο μετά, το 2011, τον πατέρα του στο Houston.
Εκεί, από τη freshman χρονιά του, υπήρξε βασικό στέλεχος των Cougars και ένας από τους καλύτερους παίκτες με 11,3 πόντους, 3,6 ριμπάουντ και 2,4 ασίστ κατά μ.ο., σουτάροντας με 45% στα δίποντα και με 38,2% στα τρίποντα ανά παιχνίδι.
Η επόμενη σεζόν, τον βρήκε με ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, να είναι το αστέρι του Houston, όπου ως βασικός σε 30 από τους 32 αγώνες της ομάδας, είχε 18 πόντους και 2,5 ασίστ κατά μέσο όρο, με βελτιωμένα ποσοστά (48,2% στα δίποντα και 42% στα τρίποντα).
Ωστόσο, ενώ όλα έδειχναν να είναι ρόδινα, η αποπομπή του πατέρα του από το Houston, ανάγκασε και τον ίδιο να αλλάξει κολέγιο, επιλέγοντας το Oregon, λόγω του προπονητή - θρύλου του NCAA, Dana Altman…
Με τη φανέλα των Ducks, ο Young συνέχισε ως sophomore, από εκεί που είχε μείνει με τους Cougars, όντας βασικός και στα 34 παιχνίδια του κολεγίου, καταγράφοντας κατά μ.ο. 18,9 πόντους και 1,9 ασίστ με 52,8% στα δίποντα και 41,5% στα τρίποντα.
Η senior χρονιά του ήταν ακόμα καλύτερη, αποδεικνύοντας ότι αποτελούσε έναν από τα κορυφαία PG του NCAA, καθώς είχε κατά μ.ο. 20,7 πόντους και 3,8 ασίστ με 51,6% στα δίποντα και 35,7% στα τρίποντα ανά αγώνα, ενώ αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης της περιφέρειας 12-Pac, ένα επίτευγμα που μεταξύ άλλων, είχαν καταφέρει τα προηγούμενα χρόνια ο Ντέρικ Γουίλιαμς, ο Τζέιμς Χάρντεν και ο Κέβιν Λαβ!
Παρά το γεγονός ότι, όπως θα δούμε και παρακάτω, ο Young ήταν (και είναι) μια κλασική περίπτωση scoring guard, παγιδευμένου σε κορμί άσου, το πολύπλευρο επιθετικό παιχνίδι του και το ταλέντο του στο σκοράρισμα, τον κατέτασσαν ανάμεσα στους υποψηφίους ακόμα και για τον πρώτο γύρο του draft…
Τελικά, τον επέλεξαν στο νο 43 οι Indiana Pacers, οι οποίοι μετά και από το εντυπωσιακό Summer League που έκανε (πρώτος σκόρερ όλου του τουρνουά με 22,5 πόντους κατά μ.ο.), του προσέφεραν 4ετές συμβόλαιο έναντι ~$5 εκατ. συνολικά.
Εκεί βρήκε ένα γνωστό μας για όσους διαβάζουν τα scouting analysis (Shayne Whittington), αλλά και μια υπερφορτωμένη περιφερειακή γραμμή, που δεν του άφηνε περιθώρια για πολύ χρόνο συμμετοχής. Συγκεκριμένα μπροστά του ήταν παίκτες όπως ο Τζορτζ Χιλ, ο Μόντα Έλις, ο Τάι Λόσον και ο Ρόντνει Στάκει…
Με τον ίδιο, λοιπόν, να είναι 5ος στο rotation, αγωνίστηκε σε 41 αγώνες το 2015 – 16, έχοντας κατά μ.ο. 9,4’ συμμετοχής, 3,8 πόντους και 1,6 ασίστ με 36,7% στα FGs και μόλις 21,7% στα σουτ τριών πόντων…
Η επόμενη χρονιά ήταν ακόμα χειρότερη, με τον Young, να μην μπορεί να κάνει breakthrough season, βλέποντας τα λεπτά συμμετοχής του να μειώνονται ακόμα περισσότερο και τελικά να καταλήγει για μεγάλο διάστημα στη θυγατρική των Pacers στην τότε D-League, Fort Wayne Mad Ants.
Η τρίτη του σεζόν στο NBA, αποδείχθηκε μεν η πιο παραγωγική, έμελλε όμως να είναι και η τελευταία του. Με την Indiana σε μεταβατική φάση, μετά την ανταλλαγή του Πολ Τζόρτζ και το back court να μην έχει την ποιότητα των προηγούμενων ετών, ο Young αγωνίστηκε κατά μ.ο. 10,5’ σε 53 αγώνες, έχοντας 3,9 πόντους με 43% στα σουτ εντός παιδιάς και 37,9% στα τρίποντα…
Ωστόσο, το καλοκαίρι του 2018 έμεινε ελεύθερος από τους Pacers και αδυνατώντας να βρει συμβόλαιο, με τους όρους που ήθελε, στο NBA, κατέληξε στην Κίνα, στους Nanjing Monkey Kings.
Παρόλο που το Κινέζικο Πρωτάθλημα (CBA) προσελκύει παίκτες – ονόματα, παραμένει χαμηλού επιπέδου (άμυνες με τα «μάτια», άναρχο στυλ παιχνιδιού δίχως ιδιαίτερη τακτική) και συνεπώς οι 36 πόντοι κατά μ.ο. για κάποιον σαν τον Young, είναι φυσιολογικό νούμερο…
PROFILE
Όπως προκύπτει από το άνωθι scouting report της ιστοσελίδας NBA Draftnet (γραμμένο όταν ο Young είχε μόλις αποφοιτήσει από το κολέγιο), έχουμε να κάνουμε με έναν combo guard, που ενώ διαθέτει το κορμί ενός play maker, ουσιαστικά σκέφτεται και λειτουργεί ως shooting guard, με την πρώτη του έννοια να είναι πως θα σκοράρει!
Τέτοιοι παίκτες, ναι μεν δύσκολα βρίσκουν θέση στο NBA, ωστόσο μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να σταδιοδρομήσουν στην Ευρώπη. Ο Young έχει όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα για να πρωταγωνιστήσει στη Euroleague, καθώς μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι με κάθε τρόπο…
Σκοράρει με drive, με σουτ μετά από τρίπλα, σε spot καταστάσεις, ενώ διαθέτει και πολύ καλό pull up jumper.
Έχει αυτό που λέμε, pure scoring insticts, το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μια ομάδα, όταν «κολλάει» στην επίθεση (όπως ο Ολυμπιακός πέρσι).
Είναι «άχαστος» στις ελεύθερες βολές και γενικά, λόγω της πολύ καλής τρίπλας που διαθέτει και του πλούσιου ρεπερτορίου του σε moves, είναι απρόβλεπτος και δύσκολος στο μαρκάρισμα…
Παρόλο που ποτέ δεν είχε έφεση στη δημιουργία, τα τελευταία έτη στο κολέγιο είχε ανεβάσει το μ.ο. των ασίστ του, ψάχνοντας περισσότερο και τους συμπαίκτες του, ενώ μπορεί άνετα να παίξει το pick ’n’ roll.
Το θετικό με την περίπτωση του είναι ότι στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ μπορεί να αγωνιστεί και ως play maker, σε μια 5άδα που θα ψάχνει το γρήγορο tempo (ιδιαίτερα ταχύς με την μπάλα στα χέρια), αλλά και ως shooting guard σε πιο σετ παιχνίδι.
Στον αντίποδα, αν και είναι αλτικός, δε φημίζεται για τα αθλητικά του προσόντα και ειδικά στον τομέα της δύναμης, καθώς δυσκολεύεται απέναντι σε physical αντιπάλους.
Αμυντικά, εκτός του ότι δε θεωρείται elite defender, δε «βγάζει» και ιδιαίτερο effort, καθώς προτιμάει να κρατάει ενέργεια για την επίθεση… Ωστόσο, κυνηγάει τα κλεψίματα, μεταφράζοντας τα πολλές φορές σε εύκολους πόντους.
Επίσης, στον τομέα της δημιουργίας είναι κάτω του μετρίου, καθώς σε πολλές περιπτώσεις επιλέγει να τελειώνει μόνος του τις επιθέσεις, από το να ψάξει το σουτ από ένα συμπαίκτη με καλύτερες προϋποθέσεις.
Θεωρείται αρκετά εγωιστής σαν παίκτης, ωστόσο αυτό μπορεί να έχει διττή έννοια, καθώς δε φοβάται την ευθύνη ενός κρίσιμου σουτ, ενώ θεωρείται – και έχει αποδείξει – ότι είναι clutch (ως senior είχε χαρίσει δύο νίκες στο Oregon με ισάριθμα buzzer beaters)!
Ανακεφαλαιώνοντας, ο Young είναι ένας εξαιρετικά ταλαντούχος guard, με μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα και πλούσιο επιθετικό ρεπερτόριο. Αν πλαισιωθεί κατάλληλα (όπως θα αναλύσουμε παρακάτω), μπορεί να αποτελέσει steal, στα λεφτά που έπαιρνε πέρυσι, για οποιαδήποτε ομάδα της Euroleague.
ΕΝΤΑΞΙΑΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Πάμε τώρα στα δικά μας… Η ώρα της κρίσης!
Μετά το όχι του Σλούκα και με το Σπανούλη, αισίως στα 38 και προερχόμενος από σοβαρό τραυματισμό, τρία είναι τα βασικά στοιχεία που λείπουν από την περιφερειακή γραμμή του Ολυμπιακού: Ηγεσία, σκορ και δημιουργία (και άμυνα αλλά αυτή μπορεί να δοθεί από βοηθητικούς παίκτες).
Τα δύο πρώτα ο Young τα διαθέτει σε υπερθετικό βαθμό και ίσως η καριέρα του να είχε πάρει διαφορετική τροπή, αν π.χ. είχε γίνει draft από άλλη ομάδα και είχε τη δυνατότητα να πάρει περισσότερες ευκαιρίες στο NBA.
Μιλάμε για ένα παίκτη υψηλού επιπέδου, που με τη σωστή στελέχωση, μπορεί να εξελιχθεί σε top guard για την Euroleague.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι μόλις 27 ετών, στην καλύτερη ηλικία, δηλαδή και έχει υψηλές φιλοδοξίες!
Άρα, δίνοντας του την μπαγκέτα της ομάδας ξέρεις τι μπορείς να περιμένεις και απλά φροντίζεις να βάλεις τα σωστά υλικά δίπλα του.
Γνωρίζοντας ότι μπορεί να σκοράρει είτε μετά από τρίπλα, είτε μετά από spot σουτ, ο Μπλατ θα έχει την ευκαιρία να τοποθετεί στην ίδια 5άδα είτε ένα δημιουργικό γκαρντ, ο οποίος θα «τρέχει» την ομάδα σε σετ παιχνίδι, με το Young να έχει ένα ρόλο off guard, είτε να βάζει τον Young ως play maker σε μια αθλητική 5άδα που θα κυνηγάει τον αιφνιδιασμό και θα αποτελείται κυρίως από 3&D παίκτες…
Με δεδομένο ότι αυτή τη στιγμή οι μόνοι σίγουροι για το back court είναι οι Σπανούλης και Κόνιαρης (άγνωστο τι θα συμβεί με Μάντζαρη, ενώ τελευταία ακούγεται πάλι και το όνομα του Λαρεντζάκη), είναι επιτακτική ανάγκη να αποκτηθούν δύο ποιοτικά guard και άλλος ένας swingman (G/F) τουλάχιστον, που συνδυαστικά να προσφέρουν σκορ με σουτ και drive, άμυνα και δημιουργία.
Στην υποθετική περίπτωση που ο Young έρθει στην ομάδα, εξασφαλίζοντας στο απόλυτο τα δύο πρώτα στοιχεία, ενώ σε μεγάλο βαθμό και το τελευταίο, σε συνδυασμό πάντα με την ηγετική στόφα του, θα χρειάζονται άλλοι δύο παίκτες αθλητικοί στην περιφέρεια, με έμφαση στα αμυντικά καθήκοντα και καλό spot σουτ.
Στο παραπάνω παράδειγμα με τον Young ως off guard, ένα ψηλό PG όπως ο Βέστερμαν ή ο Χένρι, θα «κούμπωναν» ιδανικά δίπλα του, έχοντας παράλληλα στο 3 τον Παπανικολάου με το 3&D προφίλ του και στη ρακέτα τους Πρίντεζη και Μιλουτίνοφ για post παιχνίδι.
Αλλά και στο σενάριο που ο Young θα είναι άσος, σε μια 5άδα καμικάζι, μαζί με Μαρίνκοβιτς στο 2 και κάποιον σαν το Χίλιαρντ ή Χόλινς στο 3 και τους Εβανς και κάποιον άλλο αθλητικό ψηλό στη front line, θεωρώ ότι καλύπτουμε ιδανικά κάθε στυλ παιχνιδιού, χωρίς αδυναμίες.
Συμπερασματικά, αν δεν τελεσφορήσει κάποια σίγουρη λύση από τα top guard επιπέδου της Euroleague, ο Young θα αποτελούσε το ιδανικό fit για το ρόστερ του Ολυμπιακού, με την προϋπόθεση να έχει δίπλα του κάποιον ψηλό και αθλητικό, με έφεση στην άμυνα, guard.
Με την πυξίδα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ να δείχνει πλέον προς ένα πιο γρήγορο tempo με ψηλά σκορ, το νούμερο ένα στοιχείο που χρυσοπληρώνεται, είναι η έφεση στο σκοράρισμα και αυτή είναι το δυνατό όπλο του Young!
ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΙΑΣΕΙ: ΟΚ μπορεί να φανώ βλάσφημος, αλλά όλα τα παραπάνω με παρασύρουν να πω, ότι ένας παίκτης με το profile του Young, θα μπορούσε να γίνει ο νέος Alphonso Ford για την ομάδα μας… Σίγουρα δε διαθέτει το δυνατό κορμό και τη μυϊκή μάζα του μακαρίτη Al, ωστόσο είναι και εκείνος μέγας σκόρερ και αρκετά εκρηκτικός!
ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΙΚΑ ΘΑ ΜΟΙΑΣΕΙ: Σε μια πιο λογική προσέγγιση, ο Young θυμίζει ένα κράμα Μπομπουά με Χίκμαν (στα καλά του), με πολύ υψηλότερο ωστόσο ταβάνι και καλύτερες προδιαγραφές και από τους δύο…
ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΑΠΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΟΙΑΣΕΙ: Ένας παρόμοιου στυλ παίκτης με το ίδιο μειονέκτημα (scoring guard εγκλωβισμένος σε κορμί play maker), είναι ο αγαπημένος μου Erick Green, ο οποίος ναι μεν είναι ο λεγόμενος microwave scorer, αλλά λόγω του μονοδιάστατου στυλ παιχνιδιού του, δεν είναι αυτό το μοναδικό στοιχείο που ζητάει ο νέος Ολυμπιακός.
* Τα στατιστικά του NCAA είναι απο το site www.basketball-reference.com, ενώ τα στατιστικά του ΝΒΑ είναι απο τη wikipedia.
* Τα στατιστικά του NCAA είναι απο το site www.basketball-reference.com, ενώ τα στατιστικά του ΝΒΑ είναι απο τη wikipedia.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου