Ο Red Label σχολιάζει την επικαιρότητα με αφορμή τις πολυβασανισμένες Εκλογές της ΕΟΚ και χρειάζεται… αποδείξεις για την αγάπη προς το άθλημα!
Αναμφίβολα το μπάσκετ διανύει τις πιο σκοτεινές μέρες του από
το 1987 και μετά, εξαιτίας διάφορων παραγόντων που αγκιστρωμένοι στη διοίκηση
βγάζουν εκδικητικότητα προς το άθλημα γενικά, αλλά και προς μια ομάδα
ειδικότερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ή ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΚΑΕ;
Από τις δηλώσεις του προέδρου της ΕΟΚ ότι «η κόντρα ων δυο
αιωνίων βλάπτει το Ελληνικό Μπάσκετ» φτάσαμε στην προκήρυξη εκλογών στη φυσική
έδρα των πρασίνων, τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Ο δικηγόρος του ΠΑΟ δηλώνει ξεκάθαρα πως «οι εκλογές θα γίνουν όποτε θέλει ο πρόεδρος της ΕΟΚ» (σ.σ. όποτε θέλει ο ΠΑΟ) και ακόμα ότι «ο ΠΑΟ δεv μπορεί να αφήσει να εκλεγεί άλλος υποψήφιος, επειδή ο Βασιλακόπουλος ήταν παίκτης και παράγοντας του Παναθηναϊκού». Ως φυσικό επακόλουθο ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ ΠΑΟ κάνει διάφορα ευφάνταστα και υβριστικά συνάμα στόρι στα οποία αποθεώνει τον Τάκη Μπαλτάκο για τις υπηρεσίες του (τσακωμένοι από παλιά ε;), απειλεί ευθέως τον υφυπουργό ότι «Τελείωσε» και άλλα τέτοια πράγματα που ομορφαίνουν το «αθλητικό κίνημα».
ΠΟΛΛΕΣ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ:
Από την άλλη το υφυπουργείο με ρατσιστικό νόμο για το ηλικιακό
όριο και με πρόσχημα την πανδημία, προσπαθεί να κάνει καθεστώς την ηλεκτρονική
ψηφοφορία και να ελέγξει τα εκλεκτορικά
σώματα όλων των αθλητικών ομοσπονδιών. Δεν
βγήκε τόσο ασφυκτικός ο έλεγχος όσο θα ήθελε, αλλά άνοιξε επικίνδυνη
κερκόπορτα και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός μπορεί να μαραζώνει, να μην έχει
υποδομές, να μην έχει οικονομική επάρκεια, αλλά ψηφίζει ηλεκτρονικά με όρους που
ορίζει όχι η κάθε ομοσπονδία αλλά η πολιτεία.
Από κοντά και η ΕΡΤ, που ενώ είχε τα δικαιώματα τηλεοπτικής μετάδοσης, αρχικά δεν επέδειξε κανένα ενδιαφέρον και στη συνέχεια λόγω των γεγονότων αναγκάστηκε να δείξει τους τελικούς. Έχω δε, μεγάλη περιέργεια αν, έστω και σε αυτά τα απαξιωμένα διαδικτυακά της αθλητικά κανάλια, η ΕΡΤ θα δείξει την προσπάθεια της Εθνικής Γυναικών στο αντίστοιχο Eurobasket ή θα ψάχνουμε πάλι τα link της FIBA ΑΝ υπάρξουν τέτοια για την Εθνική μας Ομάδα.
Η θέση μου (κάθε
καλόπιστη κριτική ή διαφωνία είναι ΑΠΑΡΑIΤΗΤΗ και μόνο σε καλό μπορεί να βγει),
η ΕΟΚ ενώ έχει δίκιο ότι οι εκλογές πρέπει να γίνονται δια ζώσης θα πρέπει να
δεχτεί κάθε έλεγχο (οικονομικό, διαδικαστικό κτλ) και να διεξάγει τις εκλογές
δια ζώσης μεν, αλλά με διαφάνεια αντί να σύρει την ομοσπονδία από πραξικόπημα σε
πραξικόπημα και βασικά είναι ανάγκη να γίνει στροφή στα προβλήματα του μπάσκετ
και να σταματήσει να λειτουργεί ολόκληρη ομοσπονδία για το καλό μιας ομάδας.
Φυσικά οι εκλογές δεν πρέπει επ' ουδενί να γίνουν στη Λεωφόρο, αλλά σε κάποιο
γήπεδο κάποιας μικρής ερασιτεχνικής ομάδας με αυστηρή τήρηση όλων των
υγειονομικών πρωτοκόλλων. Οτιδήποτε άλλο θα αποτελεί σκάνδαλο.
Η πολιτεία από την άλλη αφού διαχρονικά απαξιώνει τα ερασιτεχνικά αθλήματα δεν πείθει ότι θέλει το καλό του μπάσκετ. Γι’ αυτό αντί να παρεμβαίνει με αυταρχισμό ας κοιτάξει να βάλει σωστές προτεραιότητες στην υλικοτεχνική υποδομή και τη στροφή των νέων στα αθλήματα ενάντια στη σημερινή απαξίωση. Με σωστή διαπαιδαγώγηση και σύνδεση με το εκπαιδευτικό περιβάλλον.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΚ;
Όλο το θέμα όπως καταλαβαίνετε είναι ό έλεγχος της διαιτησίας. Κατά τη γνώμη μου κανένας υποψήφιος δε νοιάζεται πραγματικά για την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση του αθλήματος και θα το δούμε όλοι δυστυχώς σε λίγα χρόνια.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ:
Το μπάσκετ και η ομοσπονδία του θέλουν γκρέμισμα και χτίσιμο
από την αρχή. Για την ανάπτυξη του αθλήματος και την άνοδο του ξανά στις δόξες.
Για τη σύνδεση του με το εργασιακό και εκπαιδευτικό περιβάλλον, για τον
εντοπισμό νέας φουρνιάς μεγάλων ταλέντων, καθώς και την πλήρως ισότιμη
αντιμετώπιση όλων των ομάδων όλων των κατηγοριών. Ακούγεται ρομαντικό; Δύσκολο;
Μπορεί!
Τουλάχιστον είναι απείρως προτιμότερο να γίνει προσπάθεια για
κάτι δύσκολο, από τη σημερινή σαπίλα που αναδύει το αγαπημένο μας άθλημα.
Κλείνουμε με ένα αγαπημένο τραγούδι του Γιώργου Ζαμπέτα:
Καταλαβαίνει κανείς ότι το άθλημα είναι στο στόχαστρο από όλες τις αντιπαρατιθέμενες μεριές και μάλιστα όχι οι επαγγελματικές ομάδες, οι ΚΑΕ, αλλά το ερασιτεχνικό μπάσκετ, η ανάπτυξη της νέας γενιάς παικτών, το μπάσκετ γυναικών, τα ερασιτεχνικά σωματεία που μαραζώνουν και οι ενώσεις. Βέβαια και οι ηγέτες των ενώσεων τόσα χρόνια σιγοντάρουν την ηγεσία της ΕΟΚ και τον τρόπο διοίκησης της γι’ αυτό και η αγωνιστική ανυπαρξία τους έχει φτάσει σε έσχατα σημεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου