Αναμνήσεις από την προσωπική μας ζωή, καταστάσεις που έχουμε βιώσει και εμπειρίες που μοιάζουν τόσο μακρινές σήμερα, μας βοηθάνε να ξεφεύγουμε λίγο από την πραγματικότητα και να ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον...
Αλλά και σε αθλητικό επίπεδο, οι ιστορίες από τα παλαιότερα χρόνια δίνουν και παίρνουν και το twitter "έχει πάρει φωτιά", με εμάς τους γηραιότερους να μοιραζόμαστε στιγμές, που μας έχουν στιγματίσει και παράλληλα έχουν μείνει ανεξίτηλες στο πέρασμα του χρόνου!
Η αλήθεια είναι ότι τόσο εδώ, όσο και στο Red Point Guard, σας έχω διηγηθεί αρκετές φορές προσωπικές και όχι μόνο εμπειρίες μου από την μπασκετική ομάδα, κυρίως στα 90ς, τότε που ο Ολυμπιακός, μαζί με όλο το Ελληνικό μπάσκετ γνώριζε τα χρόνια της μεγάλης άνθησης του.
Ωστόσο, αυτή τη φορά ήρθε η ώρα να γράψω για ένα αγαπημένο μου θέμα, μετά από μια ιδέα που μου έδωσε ο @FerlKimo στο twitter (μεγάλη μπασκετόφατσα) και συγκεκριμένα για μια 20άδα ξένων παικτών από τα 90ς, η κληρονομιά των οποίων αφορά, όχι τόσο τις εντός των γηπέδων επιδόσεις τους (αν και οι περισσότεροι εξ αυτών υπήρξαν σημαντικοί στις ομάδες τους), αλλά κυρίως την cult φυσιογνωμία και τις εξωγηπεδικές ιστορίες που τους συνοδεύουν...
Δύσκολο να ορίσουμε τι είναι το cult, αλλά ανεβαίνοντας τη σκάλα του Top 20, νομίζω θα καταλάβετε τι εννοώ! Εξάλλου η συμμετοχή σας στην ψηφοφορία μου στο twitter, η οποία καθόρισε την πρώτη 4άδα, έδειξε ότι και εσείς συμμερίζεστε την έννοια του cult, όσον αφορά αυτούς τους παίκτες!
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν...
20. RICHARD RELFORD
Στο νούμερο 20 της λίστας μας βρίσκεται ένας forward, τον οποίο σε όλες τις ομάδες της Α1 που αγωνίστηκε (ΑΕΚ, Δάφνη, Παγκράτι, Ηράκλειο), έχουμε να τον θυμόμαστε για την έφεση του στο σκοράρισμα και τα θεαματικά του καρφώματα, παρά τα ... κιλάκια του!
Απόφοιτος του Michigan, όπου υπήρξε και συγκάτοικος του Roy Tarpley, τον οποίο θα συναντούσε λίγα χρόνια αργότερα στην Ελλάδα, ο Relford ήταν από τις πιο συμπαθείς μορφές και αγαπητούς παίκτες εκείνα τα χρόνια.
19. DAVID ANCRUM
Προτού αρχίσετε να ψάχνετε για ποιον μιλάω, σκεφτείτε ότι αρκετά πριν τα διλήμματα Τσιάρτας ή Τσάρτας, Νταρακλίτσας ή Νταρακλίτσης, υπήρχε κάποιο αντίστοιχο, στο οποίο γρήγορα βρέθηκε η καλύτερη λύση...
Μιλάω φυσικά για τον Ingram, όπως τον μάθαμε στην Ελλάδα, γιατί μας φαινόταν πιο εύηχο (!) όνομα, αναγκάζοντας και τον ίδιο τον Αμερικάνο στο τέλος να "γυρνάει" σε αυτό το επίθετο και όχι στο κανονικό του!
Ο αριστερόχειρας super scorer υπήρξε το αντίπαλον δέος του Γκάλη στα τέλη της δεκαετίας 80 και αρχές των 90ς, αποτελώντας τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη του Ηρακλή, σε μια σπουδαία ομάδα του Γηραιού, με το Δημήτρη Παπαδόπουλο και το Λευτέρη Κακιούση. Ένας gentleman των Ελληνικών γηπέδων, όλοι έχουν να λένε τα καλύτερα λόγια για αυτόν... Πιο πολύ μπήκε στη λίστα λόγω του μπερδέματος με το επίθετο του! Είπαμε ο άνθρωπος λέγεται Ancrum.
18. ANTONIO HARVEY
Ανεβαίνουμε στη λίστα και πηγαίνουμε μερικά χρόνια μετά και συγκεκριμένα στη σεζόν 1997 - 98, όταν ο Πανιώνιος στην προσπάθεια του να βρει τον επόμενο μεγάλο σέντερ του (οι Νεοσμυρνιώτες φημίζονταν για τις επιλογές τους στους ψηλούς, με παίκτες όπως οι Mark Landsberger, John Hudson, PJ Brown, Ed Stokes και Thurl Bailey να έχουν φορέσει τα κυανέρυθρα), κατέληξε στον Antonio Harvey...
Ο ψηλόλιγνος σέντερ είχε καλό όνομα στις ΗΠΑ, αγωνιζόμενος κυρίως με τους Vancouner (τότε) Grizzlies και τους Lakers, έχοντας μάλιστα και μια συμμετοχή σε διαγωνισμό καρφωμάτων του ΝΒΑ! Ωστόσο, στην Ελλάδα, πιο πολύ τον θυμόμαστε για την κοκορομαχία του με το Γιαννούλη, τον οποίο χτύπησε ... πισωκέφαλα, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και κάνοντας το κλειστό της οδού Αρτάκη ροντέο!
17. SAM VINCENT
Ο πολύπειρος Αμερικάνος guard, ο οποίος επελέγη από το Βλάντο Τζούροβιτς, στον Άρη της σεζόν 1993 - 94 για να αντικαταστήσει το Zdravko Raduljovic, ήταν μέλος των Chicago Bulls τα δύσκολα χρόνια πριν την άνοδο στην κορυφή, όντας ο αναπληρωματικός point guard (στο video βλέπετε μια από τις πιο γνωστές συνεργασίες του με τον MJ, που έχει γίνει διάσημο highlight).
Παρόλο που ως φιγούρα, ο τότε συμπαίκτης του Sean Higgins, ήταν πολύ πιο cult, το πέρασμα του από τη Θεσσαλονίκη ήταν περιπετειώδες, καθώς ο ίδιος, χρόνια αργότερα, διηγήθηκε μια ιστορία, όπου λόγω των οικονομικών προβλημάτων του Άρη εκείνη την περίοδο, είχε πληρωθεί σε "είδος" και συγκεκριμένα με ένα χρυσό ρολόι, για το οποίο ωστόσο κατηγορήθηκε από την τότε Διοίκηση ότι το έκλεψε εκείνος! Ναι, γίνονταν και τέτοια εκείνα τα χρόνια των παχιών αγελάδων...
16. MARCUS LIBERTY
Άλλη μια επιλογή του Βλάντο Τζούροβιτς στο Top 20! Ο Αμερικάνος forward ήρθε με περγαμηνές, καθώς εκτός της δοξασμένης κολεγιακής καριέρας του, ως μέλος των Flying Illini (παράφραση του Fighting Illini του Πανεπιστημίου του Illinois), από όπου τα στιγμιότυπα, είχε συμπαθητική καριέρα και στο ΝΒΑ με τους Nuggets κυρίως, αλλά και τους Detroit Pistons.
Μετά το όχι τόσο επιτυχημένο πέρασμα του "πολύ" Rolando Blackman, την προηγούμενη σεζόν, ο Σέρβος προπονητής έψαχνε έναν πιο all around small forward, για να χωρέσει στην 5άδα, μαζί με τους χρυσούς εφήβους Χατζή και Κακιούζη! Ωστόσο, η παρουσία του ήταν πολύ άχρωμη και άοσμη και σύντομα ο Liberty αντικαταστάθηκε από τον Andy Toolson...
15. JAMES DONALDSON
Ένα από τα τεύχη του περιοδικού "Τρίποντο" πριν την έναρξη της σεζόν 1993 - 94, είχε κυκλοφορήσει με τον πολύ επιτυχημένο τίτλο "Η εποχή των Δεινοσαύρων", έχοντας για εξώφυλλο το γίγαντα των 2,18 μέτρων, James Donaldson, ο οποίος ήταν all star στα 80ς σε μια σπουδαία ομάδα των Dallas Mavericks, μαζί με άλλους γνωστούς μας όπως ο Tarpley και ο Blackman!
Ήρθε στον Ηρακλή για να αποτελέσει την κολώνα του Γηραιού στη ρακέτα, ωστόσο όσοι τον θυμούνται, ακόμα χαμογελάνε στο θέαμα ενός ογκώδη και αργού center, ο οποίος δεν μπορούσε καλά καλά να τρέξει. Παρόλα αυτά ήταν εξαιρετικός στα ριμπάουντ και μια πηγή προβλημάτων για τις αντίπαλες άμυνες, όταν έπαιρνε την μπάλα με πλάτη κοντά στο καλάθι, καθώς εκτός της δύναμης του, διέθετε εξαιρετική sky hook ραβέρσα.
14. RICKY PERAL
Λίγοι ίσως θυμάστε, ότι ο ΠΑΟΚ στην προσπάθεια του να βρει τον αντί-Stojakovic, όταν ο Σέρβος μεταπήδησε στο ΝΒΑ, είχε φέρει έναν Ισπανό ταλαντούχο forward, ονόματι Ricky Peral. Με θητεία στο NCAA με το Wake Forest, ο Peral φαινόταν μια αρκετά καλή λύση, που ωστόσο δε δικαίωσε τις προσδοκίες λόγω του soft αθλητικού profile του. Ήταν εκείνα τα χρόνια που οι Ελληνικές ομάδες αντί να επιμένουν στα εγχώρια ταλέντα, προτιμούσαν να επενδύουν σε κοινοτικούς παίκτες, καθώς τα σύνορα είχαν "ανοίξει" με το νόμο Bosman...
13. ANTHONY PELLE
Πάλι ΑΕΚ σεζόν 1995 - 96, πάλι Τζούροβιτς, ο οποίος έχει την τιμητική του! Η επιλογή του για τη θέση του center ήταν ένας χαρισματικός νεαρός Αμερικάνος με πλούσια φυσικά προσόντα μεν, πολύ άγουρος αγωνιστικά και πνευματικά δε... Εκτός από κάποια θεαματικά καρφώματα που χάρισε στους οπαδούς της Ένωσης, αυτό για τον οποίο τον μνημονεύουμε περισσότερο, είναι ένας απίστευτος τραυματισμός του σε ... ασανσέρ (υπάρχουν όμως και χειρότερα όπως θα διαπιστώσετε μετά)!
12. CHRIS MORRIS
Περνάμε και στα δικά μας, με τον πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, δικαιωματικά να έχει θέση στο Top 20! Στην επιστροφή του Ιωαννίδη στο λιμάνι, επιχειρείται η Αμερικανοποίηση της ομάδας, με τον έναν ξένο να είναι ο Chris Morris, ο small forward με το πολύ καλό σουτ, με σημαντική θητεία στο NBA με τους Utah Jazz κυρίως...
Ωστόσο, αν κάποτε ο Dan Peterson είχε παρομοιάσει τον Γκάλη με την Joan Collins του μπάσκετ, δεν ξέρω ποια ηθοποιός - βεντέτα, θα ταίριαζε για το Morris, ο οποίος όπως παρουσιάζει ο Βασίλης Σκουντής σε ένα άρθρο του, νόμιζε ότι είχε έρθει για διακοπές και δεν ήταν διατεθειμένος να βγάλει ιδιαίτερη ένταση, ούτε να κουραστεί. Κάπως έτσι χαιρέτησε σύντομα και αντικαταστάθηκε από το σκληροτράχηλο ... Blue Edwards!
11. XAVIER MC DANIEL
Άλλος ένας παίκτης του Ηρακλή, ο επονομαζόμενος X-Man, είναι από τους πιο cult ξένους, που έχουν αγωνιστεί στα Ελληνικά παρκέ!
Ήρθε στην ομάδα της Θεσσαλονίκης σε ένα δύσκολο ρόλο, να "μπει στα παπούτσια" του Berry, ο οποίος την προηγούμενη σεζόν έπιασε διαστημική απόδοση. Παρόλο που ο Mc Daniel δεν ήταν τόσο επιδραστικός όσο ο Truth, πραγματοποίησε καλή σεζόν, οδηγώντας το Γηραιό, παρέα με τον Tarpley μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.
Μιλάμε για ένα δυναμικό forward, ο οποίος στα καλά του χρόνια δεν είχε διστάσει να τα βάλει με το μισό NBA και να πιαστεί στα χέρια με παίκτες όπως ο Rodman και ο Pippen, ενώ παραλίγο να πνίξει κυριολεκτικά και τον Mathews των Lakers. Στην Ελλάδα ήταν πιο καλό παιδί και δεν έδωσε ιδιαίτερα δικαιώματα, όμως αυτό δεν του αφαιρεί ούτε λίγο από τον cult χαρακτήρα του... Νομίζω αν τον συναντούσαμε κάπου σκοτεινά, όλοι θα τρέμαμε από το φόβο μας!
10. JAMES "HOLLYWOOD" ROBINSON
Άλλο ένα μεγάλο ταλέντο από το ΝΒΑ, ένας guard που στη σημερινή εποχή θα μπορούσε να είναι all star, είναι ο Hollywood, τον οποίο είχαμε την τύχη να τον θαυμάσουμε με τα ερυθρόλευκα τη σεζόν 1999 - 00!
Μπορεί να αγωνίστηκε σε μια μεταβατική σεζόν για την ομάδα μας, μπορεί να μην κατέκτησε κάποιον τίτλο, αλλά όλοι μας θα τον θυμόμαστε για την έφεση του στο σκοράρισμα, τα θεαματικά του καρφώματα και την άγνοια κινδύνου του, αλλά κυρίως για την τσιχλόφουσκα που μασούσε σε όλη τη διάρκεια των αγώνων και είχε το θράσος να κάνει φούσκες, ακόμα και όταν σούταρε!
Αυτός ήταν ο Hollywood, ένας τύπος που διασκέδαζε το παιχνίδι, ενώ παράλληλα ήταν και πολύ αποτελεσματικός. Στα παράσημα του όσο αγωνίστηκε στο ΝΒΑ (με το Portland κυρίως), ήταν και η συμμετοχή του σε ένα διαγωνισμό καρφωμάτων, όπου έφθασε κοντά στη νίκη...
9. OLIVER MILLER
Οι περισσότεροι όταν ακούμε την έκφραση "χοντρός παίκτης", ο πρώτος που μας έρχεται στο μυαλό, είναι ο αλήστου μνήμης Τρέισι Πίρσον, τον οποίο είχαμε την ευτυχία να θαυμάσουμε στον αγώνα του Ολυμπιακού με τους Guilford Kings την περίοδο 1993 - 94! Ωστόσο, αυτός που πέρασε από τα Ελληνικά παρκέ, ξεπερνώντας ίσως το μύθο του Αμερικανού της Αγγλικής ομάδας, είναι ο Oliver Miller.
Μεγάλο ταλέντο στα κολεγιακά του χρόνια, όταν κατάφερνε να συγκρατεί τα κιλά του, σε normal για τα κυβικά του επίπεδα, μπορούσε να αγωνίζεται σε μια title contender του NBA, όπως οι Phoenix Suns, αλλά όταν ξέφευγε και έτρωγε τα burger ανά σαράντα (έτσι αναφέρει ο αστικός μύθος), δεν μπορούσε να σταθεί ούτε στο Ηράκλειο...
Στην Κρήτη προσγειώθηκε το καλοκαίρι του 1998, αλλά δε στέριωσε, καθώς εκτός όλων των άλλων, είχε ένα πιο περίεργο τραυματισμό από αυτόν του Pelle. Η επίσημη ανακοίνωση της ομάδας έκανε λόγο ότι το πόδι του κάηκε από εξάτμιση μηχανής, ωστόσο οι φήμες (και όχι μόνο) έκαναν λόγο ότι είχε παρευρεθεί σε ένα πανηγύρι στα Μάλλια, όπου ζήλεψε τη δόξα των ... αναστενάρηδων!
https://www.e-daily.gr/themata/113668/oliver-miler-o-athlitis-pou-se-5-mats-stin-ellada-afise-pisw-tou-tin-pio-apisteyti-istoria
8. AIVAR KUUSMAA
Όπως διαπιστώνετε, όσο ανεβαίνουμε τις θέσεις του Top 20, τόσο τα απίστευτα σκηνικά και οι cult φυσιογνωμίες πληθαίνουν! Μία τέτοια είναι σίγουρα και ο Εσθονός Aivar Kuusmaa, ο οποίος πέρασε από τον Παναθηναϊκό ως ομογενής με το πολύ επιτυχημένο Ελληνικό επίθετο ... Μαγουλάς!
Στους πράσινους δεν "έπιασε", καθώς ήταν ένας μονοδιάστατος παίκτης που βασιζόταν μόνο στο σουτ του, μη δικαιώνοντας την περιπέτεια του Παύλου Γιαννακόπουλου, ο οποίος αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Ιταλία για να αποσπάσει την υπογραφή του. Πάντως οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, θα τον θυμούνται για το νικητήριο τρίποντο του στο εντός έδρας ντέρμπι της περιόδου 1993 - 94 απέναντι στον Πανιώνιο.
7. LLOYD DANIELS
Ένας τρομερός παίκτης, μια συγκλονιστική ιστορία και κάμποσα wasted years, τα οποία μπορεί να χαράμισαν ένα μεγάλο μπασκετικό ταλέντο, αλλά τουλάχιστον έβαλαν μια ανθρώπινη ζωή ξανά στο σωστό δρόμο.
Για περισσότερες λεπτομέρειες για το τι ήταν ο Lloyd Daniels στα playgrounds της ΝΥ και στο high school, σας προτείνω την ταινία "The Legend of Swee' Pea", που μας ταξιδεύει από τις περιπέτειες του με τα ναρκωτικά στην νεαρή του ηλικία, μέχρι την προσπάθεια του για καταξίωση στο ΝΒΑ και το πως πλέον, συνειδητοποιημένος, έχει δική του Ακαδημία μπάσκετ με την ονομασία LD Rebels...
Από διάδοχος του Magic Johnson, εξαιτίας του στυλ παιχνιδιού του, κατέληξε τη σεζόν 1998 - 99 στην ΑΕΚ, παίρνοντας τη θέση του θεαματικού Ruben Patterson (μετέπειτα στο NBA με σημαντικό ρόλο στο Portland), χωρίς ωστόσο να θυμίζει κάτι από το παρελθόν του. Δείτε τον σε κάποια στιγμιότυπα, λίγα χρόνια νωρίτερα, όταν αγωνιζόταν με τη Scavolini Pesaro...
6. JOHN HUDSON
Ένας από τους πρώτους undersized αθλητικούς ψηλούς της εποχής, υπήρξε ο θεαματικός Hudson του Πανιωνίου, με το μοδάτο flat top μαλλί... Ανακάλυψη του Τζούροβιτς και αυτός, αγωνίστηκε για πολλά χρόνια στην ομάδα της Νέας Σμύρνης, μοιράζοντας καρφώματα και τάπες. Αυτό, για το οποίο, όμως, θα τον θυμόμαστε όλοι, είναι το "σπάσιμο" του ταμπλό στο διαγωνισμό καρφωμάτων του Ελληνικού All star game το 1992, σε χρόνια που αυτό το προνόμιο ανήκε στον Darryl Dawkins κυρίως!
9. OLIVER MILLER
Οι περισσότεροι όταν ακούμε την έκφραση "χοντρός παίκτης", ο πρώτος που μας έρχεται στο μυαλό, είναι ο αλήστου μνήμης Τρέισι Πίρσον, τον οποίο είχαμε την ευτυχία να θαυμάσουμε στον αγώνα του Ολυμπιακού με τους Guilford Kings την περίοδο 1993 - 94! Ωστόσο, αυτός που πέρασε από τα Ελληνικά παρκέ, ξεπερνώντας ίσως το μύθο του Αμερικανού της Αγγλικής ομάδας, είναι ο Oliver Miller.
Στην Κρήτη προσγειώθηκε το καλοκαίρι του 1998, αλλά δε στέριωσε, καθώς εκτός όλων των άλλων, είχε ένα πιο περίεργο τραυματισμό από αυτόν του Pelle. Η επίσημη ανακοίνωση της ομάδας έκανε λόγο ότι το πόδι του κάηκε από εξάτμιση μηχανής, ωστόσο οι φήμες (και όχι μόνο) έκαναν λόγο ότι είχε παρευρεθεί σε ένα πανηγύρι στα Μάλλια, όπου ζήλεψε τη δόξα των ... αναστενάρηδων!
https://www.e-daily.gr/themata/113668/oliver-miler-o-athlitis-pou-se-5-mats-stin-ellada-afise-pisw-tou-tin-pio-apisteyti-istoria
8. AIVAR KUUSMAA
Όπως διαπιστώνετε, όσο ανεβαίνουμε τις θέσεις του Top 20, τόσο τα απίστευτα σκηνικά και οι cult φυσιογνωμίες πληθαίνουν! Μία τέτοια είναι σίγουρα και ο Εσθονός Aivar Kuusmaa, ο οποίος πέρασε από τον Παναθηναϊκό ως ομογενής με το πολύ επιτυχημένο Ελληνικό επίθετο ... Μαγουλάς!
Στους πράσινους δεν "έπιασε", καθώς ήταν ένας μονοδιάστατος παίκτης που βασιζόταν μόνο στο σουτ του, μη δικαιώνοντας την περιπέτεια του Παύλου Γιαννακόπουλου, ο οποίος αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Ιταλία για να αποσπάσει την υπογραφή του. Πάντως οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, θα τον θυμούνται για το νικητήριο τρίποντο του στο εντός έδρας ντέρμπι της περιόδου 1993 - 94 απέναντι στον Πανιώνιο.
Ένας τρομερός παίκτης, μια συγκλονιστική ιστορία και κάμποσα wasted years, τα οποία μπορεί να χαράμισαν ένα μεγάλο μπασκετικό ταλέντο, αλλά τουλάχιστον έβαλαν μια ανθρώπινη ζωή ξανά στο σωστό δρόμο.
Για περισσότερες λεπτομέρειες για το τι ήταν ο Lloyd Daniels στα playgrounds της ΝΥ και στο high school, σας προτείνω την ταινία "The Legend of Swee' Pea", που μας ταξιδεύει από τις περιπέτειες του με τα ναρκωτικά στην νεαρή του ηλικία, μέχρι την προσπάθεια του για καταξίωση στο ΝΒΑ και το πως πλέον, συνειδητοποιημένος, έχει δική του Ακαδημία μπάσκετ με την ονομασία LD Rebels...
Από διάδοχος του Magic Johnson, εξαιτίας του στυλ παιχνιδιού του, κατέληξε τη σεζόν 1998 - 99 στην ΑΕΚ, παίρνοντας τη θέση του θεαματικού Ruben Patterson (μετέπειτα στο NBA με σημαντικό ρόλο στο Portland), χωρίς ωστόσο να θυμίζει κάτι από το παρελθόν του. Δείτε τον σε κάποια στιγμιότυπα, λίγα χρόνια νωρίτερα, όταν αγωνιζόταν με τη Scavolini Pesaro...
Ένας από τους πρώτους undersized αθλητικούς ψηλούς της εποχής, υπήρξε ο θεαματικός Hudson του Πανιωνίου, με το μοδάτο flat top μαλλί... Ανακάλυψη του Τζούροβιτς και αυτός, αγωνίστηκε για πολλά χρόνια στην ομάδα της Νέας Σμύρνης, μοιράζοντας καρφώματα και τάπες. Αυτό, για το οποίο, όμως, θα τον θυμόμαστε όλοι, είναι το "σπάσιμο" του ταμπλό στο διαγωνισμό καρφωμάτων του Ελληνικού All star game το 1992, σε χρόνια που αυτό το προνόμιο ανήκε στον Darryl Dawkins κυρίως!
5. JOHN SALLEY
Άλλος ένας ολίγον τι "τρελάρας", με την καλή έννοια του όρου, ξένος παίκτης των 90ς ήταν και ο John Salley! Δε θα σας πω για τη θητεία του στο ΝΒΑ, ούτε για το ρόλο του στα bad boys του Detroit και το πρωτάθλημα που κατέκτησε ως μέλος των Bulls στο φινάλε της καριέρας του στις ΗΠΑ...
Αυτό που έχει μείνει σε όλους τους basketball maniacs, είναι ο ερχομός του στον Παναθηναϊκό, τη σεζόν 1996 - 97, ως ο center - όνομα, που έψαχνε κυρίως η Διοίκηση του τριφυλλιού και λιγότερο ο Maljkovic. Ο Salley, που ήδη είχε αποσυρθεί και δεν το ... ήξερε, ασχολιόταν ενεργά με τη show biz και υπήρχε όρος στο συμβόλαιο του ανά τακτά διαστήματα να πηγαινοέρχεται στις ΗΠΑ.
Κάπως έτσι και με το χρονοδιάγραμμα του να είναι πιεσμένο, πριν από ένα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, ο Salley αναγκάστηκε να επιστρατεύσει ελικόπτερο για να προλάβει να δώσει το παρόν στο παιχνίδι! Η συνέχεια αναμενόμενη, καθώς ο Μπόζα δεν μπορούσε να συνυπάρξει μαζί του. Πάντως σε αυτό το σύντομο πέρασμα του, κατόρθωσε να αφήσει το στίγμα του, κυρίως εξωαγωνιστικά...
4. MARIO BONI
Ο αγαπημένος "τρελός" Ιταλός των Αρειανών, υπήρξε ίσως από τους πιο επιτυχημένους κοινοτικούς παίκτες των 90ς! Με τρομερό σουτ και απαράμιλλο πάθος σε όλα τα παιχνίδια, δέθηκε πολύ με την ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης, κατακτώντας μάλιστα και ένα Κύπελο Ελλάδας, στη λεγόμενη νίκη - έκπληξη των ... απλήρωτων, σε ένα θρίαμβο απέναντι στην ΑΕΚ του Ιωαννίδη, που την ίδια σεζόν έφθασε ένα βήμα από το κορυφαίο σκαλοπάτι του Κυπέλλου Πρωταθλητριών!
3. DERRICK CHIEVOUS
Το δικό μου νουμερο 1 είναι ο Derrick Chievous, τον οποίο όμως στην ψηφοφορία στείλατε οριακά στο βάθρο και έτσι σεβόμενος την ετυμηγορία του κοινού, σας τον παρουσιάζω από την 3η θέση.
https://www.gazzetta.gr/basketball/world/article/1329756/ton-trelo-stin-trela-toy
Ίσως ο πιο troll παίκτης που έχει εμφανιστεί στα Ελληνικά παρκέ και αυτόν τον ένα χρόνο που αγωνίστηκε στην Α1, άφησε ως παρακαταθήκη μοναδικά ευτράπελα σκηνικά! Στη Δάφνη ήρθε το καλοκαίρι του 1993 για να αντικαταστήσει το Relford, σαν πολυσύνθετος forward που θα προσέφερε σκορ και θέαμα!
Από τις ιστορίες με τους προπονητές του (είχε πετάξει για πλάκα δημητριακά στο πρόσωπο του Σάκη Λάιου, ενώ σε μια προπόνηση δεν έκανε τις ασκήσεις επαναπαυόμενος στις δάφνες ενός εντυπωσιακού καρφώματος του στον προηγούμενο αγώνα), μέχρι άλλες τρελές στις οποίες επιιδόταν (λέγεται ότι μια φορά πέταγε κουτάκια μπίρας σε περαστικούς από το μπαλκόνι του σπιτιού του συμπαίκτη του Gary Plummer, θυμίζοντας τη θεία από το Σικάγο), ο Chievous υπήρξε ένας αθλητής, που έπαιρνε το μπάσκετ και τη ζωή για αστείο, προσφέροντας άφθονο γέλιο...
Μπορεί να μην πέτυχε όσα θα μπορούσε όταν στα χρόνια του στο NCAA με το Missouri, θεωρούταν από τα μεγάλα ταλέντα, ωστόσο το σίγουρο είναι ότι διασκέδασε με την ψυχή και με τα ... τσιρότα του την επαγγελματική του διαδρομή!
2. MIRKO MILICEVIC
Πλησιάζοντας προς την κορυφή, συναντάμε άλλη μια cult φιγούρα των 90ς... Ο λόγος για το Mirko Milicevic, τον ευτραφή Σέρβο center, ο οποίος στις δυο σεζόν του με ΑΕΚ και Απόλλωνα Πάτρας, προσέφερε μαγικές στιγμές μπάσκετ, αλλά και άφθονο γέλιο...
Παίκτης που δεν πήδαγε ούτε εφημερίδα και ήταν λίγο πιο γρήγορος από τον Donaldson, αλλά ήξερε να βάζει την μπάλα στο καλάθι, ακόμα και μέσα από την ... τριχωτή κοιλιά του, η οποία συχνά πυκνά έκανε την εμφάνιση της, όταν η μπλούζα έβγαινε από το σορτσάκι του.
Και ο ίδιος φυσικά είχε πολύ χιούμορ, καθώς ο αθεόφοβος δε δίστασε, σε συνέντευξη του στο Σκουντή στο Star, να δηλώσει ευθαρσώς, ότι υπήρχε πιο χοντρός παίκτης από αυτόν, ονοματίζοντας το Φάνη Χριστοδούλου... Μάχη γιγάντων!
1. WALTER BERRY
Στην κορυφή, όπως τον ψηφίσατε, ο μοναδικός, ο ανεπανάληπτος, ο αληθινός, Walter “the truth” Berry! Αν μου ζητούσατε να έδινα ένα πρόσωπο ως το πιο αντιπροσωπευτικό για την Α1 των 90ς, αυτο θα ήταν ο Berry.
Ήρθε στην Ελλάδα το 1991 για λογαριασμό του Άρη και στη συνέχεια αγωνίστηκε σε Ολυμπιακό (δυο φορές), Ηρακλή, ΠΑΟΚ (δυο φορές) και Μακεδονικό! Με το ράθυμο στυλ του φόρτωνε τα αντίπαλα καλάθια με το ... κάτι σαν σουτ του και ενώ δε γέμιζε το μάτι κανενός και το ρεπερτόριο του επιθετικά ήταν η ίδια μονότονη κίνηση, δε σταματιόταν!
Από τα μεγαλύτερα ταλέντα στις ΗΠΑ, ο απόφοιτος του St Johns, έπαιξε για λίγο στο ΝΒΑ με τους Blazers, Nets και Spurs, όμως η ζωή του συνδέθηκε με την Ευρώπη και κυρίως με την Ελλάδα. Αγαπητός όσο λίγοι ξένοι παικτες, που πέρασαν από τον Ολυμπιακό, άκουγε το όνομα του με τη γνωστή ιαχή “Oh Berry, Berry” να δονεί το ΣΕΦ.
Γνωστός για την τσιγκουνιά του (κυκλοφορούσε πάντα με ένα μαύρο τσαντάκι που κανεις δεν έμαθε το περιεχόμενο του), συνήθιζε να βάζει πετρέλαιο θέρμανσης στη Mercedes του και όταν ο τότε team manager, Γιάννης Γιαννάκης, κατάλαβε το λόγο για τον οποίο το αυτοκίνητο του ήταν συνέχεια στο συνεργείο, “σήκωσε τα χέρια ψηλά”...
Η ιστορία, ωστόσο, που έμαθα αυτές τις ημέρες και με συγκλόνισε, ήταν ότι ξεγέλασε την κατάρα του draft του 1986, όταν χάρη στην αφηρημάδα του (ξέχασε το εισιτήριο της πτήσης), δεν μπήκε ποτέ στο μοιραίο αεροπλάνο της Swissair, όπου πολλοί επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους.
https://sport-retro.gr/walter-berry-paok-1998/
Αυτος είναι ο Berry, ένας άνθρωπος που κάνει τα πάντα με το δικό του μοναδικό τρόπο και στο τέλος βγαίνει νικητής, λες και είναι ο ... επιθεωρητής Κλουζώ του μπάσκετ!
Το δικό μου νουμερο 1 είναι ο Derrick Chievous, τον οποίο όμως στην ψηφοφορία στείλατε οριακά στο βάθρο και έτσι σεβόμενος την ετυμηγορία του κοινού, σας τον παρουσιάζω από την 3η θέση.
https://www.gazzetta.gr/basketball/world/article/1329756/ton-trelo-stin-trela-toy
Ίσως ο πιο troll παίκτης που έχει εμφανιστεί στα Ελληνικά παρκέ και αυτόν τον ένα χρόνο που αγωνίστηκε στην Α1, άφησε ως παρακαταθήκη μοναδικά ευτράπελα σκηνικά! Στη Δάφνη ήρθε το καλοκαίρι του 1993 για να αντικαταστήσει το Relford, σαν πολυσύνθετος forward που θα προσέφερε σκορ και θέαμα!
Από τις ιστορίες με τους προπονητές του (είχε πετάξει για πλάκα δημητριακά στο πρόσωπο του Σάκη Λάιου, ενώ σε μια προπόνηση δεν έκανε τις ασκήσεις επαναπαυόμενος στις δάφνες ενός εντυπωσιακού καρφώματος του στον προηγούμενο αγώνα), μέχρι άλλες τρελές στις οποίες επιιδόταν (λέγεται ότι μια φορά πέταγε κουτάκια μπίρας σε περαστικούς από το μπαλκόνι του σπιτιού του συμπαίκτη του Gary Plummer, θυμίζοντας τη θεία από το Σικάγο), ο Chievous υπήρξε ένας αθλητής, που έπαιρνε το μπάσκετ και τη ζωή για αστείο, προσφέροντας άφθονο γέλιο...
2. MIRKO MILICEVIC
Πλησιάζοντας προς την κορυφή, συναντάμε άλλη μια cult φιγούρα των 90ς... Ο λόγος για το Mirko Milicevic, τον ευτραφή Σέρβο center, ο οποίος στις δυο σεζόν του με ΑΕΚ και Απόλλωνα Πάτρας, προσέφερε μαγικές στιγμές μπάσκετ, αλλά και άφθονο γέλιο...
Στην κορυφή, όπως τον ψηφίσατε, ο μοναδικός, ο ανεπανάληπτος, ο αληθινός, Walter “the truth” Berry! Αν μου ζητούσατε να έδινα ένα πρόσωπο ως το πιο αντιπροσωπευτικό για την Α1 των 90ς, αυτο θα ήταν ο Berry.
Ήρθε στην Ελλάδα το 1991 για λογαριασμό του Άρη και στη συνέχεια αγωνίστηκε σε Ολυμπιακό (δυο φορές), Ηρακλή, ΠΑΟΚ (δυο φορές) και Μακεδονικό! Με το ράθυμο στυλ του φόρτωνε τα αντίπαλα καλάθια με το ... κάτι σαν σουτ του και ενώ δε γέμιζε το μάτι κανενός και το ρεπερτόριο του επιθετικά ήταν η ίδια μονότονη κίνηση, δε σταματιόταν!
Γνωστός για την τσιγκουνιά του (κυκλοφορούσε πάντα με ένα μαύρο τσαντάκι που κανεις δεν έμαθε το περιεχόμενο του), συνήθιζε να βάζει πετρέλαιο θέρμανσης στη Mercedes του και όταν ο τότε team manager, Γιάννης Γιαννάκης, κατάλαβε το λόγο για τον οποίο το αυτοκίνητο του ήταν συνέχεια στο συνεργείο, “σήκωσε τα χέρια ψηλά”...
Η ιστορία, ωστόσο, που έμαθα αυτές τις ημέρες και με συγκλόνισε, ήταν ότι ξεγέλασε την κατάρα του draft του 1986, όταν χάρη στην αφηρημάδα του (ξέχασε το εισιτήριο της πτήσης), δεν μπήκε ποτέ στο μοιραίο αεροπλάνο της Swissair, όπου πολλοί επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους.
https://sport-retro.gr/walter-berry-paok-1998/
Αυτος είναι ο Berry, ένας άνθρωπος που κάνει τα πάντα με το δικό του μοναδικό τρόπο και στο τέλος βγαίνει νικητής, λες και είναι ο ... επιθεωρητής Κλουζώ του μπάσκετ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου