ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ 8ΑΔΑΣ - PART II

Μέρος 2ον της ανάλυσης του ρόστερ του Ολυμπιακού για την περίοδο 2020-21 από τον Vagg_Drakoulis...

Συνεχίζουμε την ανάλυση μας με το βασικό 3αρι της ομάδας μας και τον κατά γενική ομολογία επόμενο αρχηγό της, μετά την επικείμενη απόσυρση των Σπανούλη και Πρίντεζη, όποτε αυτή γίνει. Ο λόγος βέβαια για τον Κώστα Παπανικολάου. Ο 30χρόνος Τρικαλινός φόργουορντ ετοιμάζεται για τη 10^η συνολικά χρονιά του στον Ολυμπιακό, αποτελώντας ένα σημαντικό πυλώνα, τόσο στο αμυντικό, όσο και στο επιθετικό της παιχνίδι, λόγω της αστείρευτης ενέργειας που βγάζει και στις 2 πλευρές του παρκέ.

Σταθερά με μεστή παρουσία τα τελευταία χρόνια στην ομάδα, αποτελεί ένα versatile SF, που επιθετικά μπορεί να βοηθήσει κυρίως με το καλό του περιφερειακό σουτ, αλλά και τα εξαιρετικά του κοψίματα προς τη ρακέτα. Επίσης, χάρη στο δυνατό του κορμό και το εξαιρετικό του μέγεθος για τη θέση 3 θεωρείται ως ένας αρκετά “Above average defender”, αποτελώντας παράλληλα έναν αρκετά αθλητικό-εκρηκτικό παίκτη.

Επιπρόσθετα, τις τελευταίες χρόνιες έχει δείξει πως “μιλάει” στα κρίσιμα σημεία ενός αγώνα με αποκορύφωμα τα τρελά buzzer beater στην εκπνοή των αγώνων με Ζενίτ και Μπασκόνια πέρσι και πρόπερσι αντίστοιχα στο ΣΕΦ, ενώ βγήκε μπροστά και σε αγώνες, όπου η ομάδα ήταν πληγωμένη από τις αλλεπάλληλες απώλειες παικτών λόγω τραυματισμών, όπως με την ΤΣΣΚΑ και τη Βιλερμπάν στο ΣΕΦ, συμβάλλοντας έτσι τα μέγιστα στο να φθάσει το ροζ φύλλο αγώνα σε ερυθρόλευκα χέρια.

Ανέκαθεν θεωρούσα τον Παπ ένα από τα καλύτερα SF της Γηραιάς Ηπείρου, καθώς είναι ένας παίκτης πολύ ολοκληρωμένος, του οποίου το παιχνίδι όσο περνάνε τα χρόνια και γίνεται ακόμα πιο έμπειρος, ωριμάζει όλο και παραπάνω!!

Τέλος, ο “Air Pap” μπαίνει στην τελευταία χρονιά του τριετούς συμβολαίου που είχε υπογράψει το καλοκαίρι του 2018, όπου τα χρήματα που θα λάβει για αυτόν τον χρόνο κυμαίνονται κάπου στις 900.000 ευρώ… Τέλος, ο χρόνος συμμετοχής του ανά αγώνα, εκτιμώ πως θα κυμανθεί στα ίδια επίπεδα με τους ανάλογους της προηγούμενης τριετίας, δηλαδή στα 23-24 λεπτά ανά παιχνίδι.

 

Vasilis Charalampopoulos

Ο τελευταίος παίκτης της ομάδας που συναντάμε στις θέσεις από 1 έως 3 είναι ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος. Ο 23χρόνος Αιγαλεώτης SF αποκτήθηκε πέρσι τον Αύγουστο ως ελεύθερος, υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας 4 ετών με την ομάδα μας.

Προερχόμενος από μια χρονιά που αγωνίστηκε μόλις σε 12 παιχνίδια με το Λαύριο στην Α1 λόγω των τραυματισμών που αντιμετώπισε (έχασε 5 μήνες αγωνιστικής δράσης), συμμετείχε κανονικά στα πρώτα στάδια της καλοκαιρινής προετοιμασίας στο Μέτσοβο και στην Ιταλία υπό τις οδηγίες του Ντείβιντ Μπλατ, προτού παραχωρηθεί δανεικός για ένα χρόνο στη νεοφώτιστη στα σαλόνια της Α1 ομάδα του Ιωνικού.

Το δείγμα του με την φανέλα των Νικαιωτών ήταν άκρως ενθαρρυντικό καθώς σε 14 αγώνες (26.7 Min/ανά αγώνα) στο πρωτάθλημα, ο Χαραλαμπόπουλος είχε 11,7 Pts, 4,8 Reb, 1,5 Ast με 32% στα σουτ τριών πόντων με 4 προσπάθειες ανά παιχνίδι, δείχνοντας σιγά σιγά πως βρίσκει τα πατήματα του μετά τα ανεπιτυχή του περάσματα από ΠΑΟΚ και Λαύριο. Στα μέσα Ιανουαρίου ο Ολυμπιακός αποφάσισε να διακόψει το δανεισμό του και να τον εντάξει στο σύνολο του, προσθέτοντας έτσι ακόμα μια λύση στα “φτερά” πίσω από τους Παπανικολάου και Πολ.

Δυστυχώς για εκείνον, στα τέλη του ίδιου μήνα στο παιχνίδι με την Μπασκόνια στο ΣΕΦ,  έπειτα από 11 λεπτά συμμέτοχης στα οποία πρόλαβε να βάλει ένα τρίποντο σε 3 προσπάθειες, να κάνει 2 κλεψίματα και να δώσει 1 τελική πάσα, υπέστη ρήξη έσω πλάγιου συνδέσμου στην αριστερή ποδοκνημική, γεγονός που θα τον κρατούσε εκτός παρκέ για τους επόμενους 2,5 μήνες τουλάχιστον.

Προσωπικά θεωρώ πως αποτελεί τον πιο ταλαντούχο ‘Έλληνα παίκτη της γενιάς του (όσον αφορά το μπασκετικό του ταβάνι), ο οποίος αν στο μέλλον μείνει επιτέλους μακριά από τους τραυματισμούς, από τους οποίους έχει ταλαιπωρηθεί πολύ έως τη μέχρι τώρα καριέρα του και η ομάδα με τα χρόνια του δείξει πως πιστεύει στο ταλέντο του, θα δικαιώσει εν τέλει τις μεγάλες προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί προς το πρόσωπο του, από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας.

Σχετικά με τα αγωνιστικά του προσόντα τώρα, θεωρώ πως ο Χαραλαμπόπουλος έχει ένα αρκετά πλήρες πακέτο, ούτως ώστε να αποτελεί σε λίγα χρόνια ένα αξιόπιστο Euroleague material... Διαθέτει καλό περιφερειακό σουτ (είναι αριστερόχειρας με ικανοποιητικό μηχανισμό) το οποίο πρέπει να το σταθεροποιήσει για να μπορέσει να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο, ενώ παράλληλα αποτελεί παίκτη με καλή τεχνική ο οποίος μπορεί να κερδίσει τον αντίπαλο του στο 1vs1 λόγω της εξαιρετικής τεχνικής που διαθέτει. Αμυντικά θεωρείται decent παίκτης, ο οποίος βέβαια θα χρειαστεί να δυναμώσει και να προσθέσει μυϊκό όγκο στο σώμα του προκειμένου να μπορέσει να ανταπεξέλθει απέναντι σε αθλητικότερα και δυνατότερα 3αρια…

Επιπλέον, μην ξεχνάμε πως πρόκειται για έναν παίκτη μόλις στα 23 του χρόνια, ο οποίος έχει κατακτήσει 3 πρωταθλήματα Ελλάδος και 5 Κύπελλα με τη φανέλα του Παναθηναϊκού με την οποία έχει αγωνιστεί και 26 φορές στην Ευρωλίγκα, ενώ σε επίπεδο Εθνικών ομάδων στους νέους έχει κατακτήσει 2 φορές το χρυσό μετάλλιο με την “επίσημη αγαπημένη” το 2015 στον Βόλο (Under 18) και το 2017 (Under 20) στην Κρήτη (όντας ο MVP της διοργάνωσης και τις 2 φορές!!) και μια φορά το χάλκινο μετάλλιο το 2016 (Under 20) στη Χαλκίδα.

Αναφορικά με τη χρονιά που έρχεται τώρα, ο Χαραλαμπόπουλος αρχικά νομίζω πως θα πρέπει να λογίζεται ως το 3^ο σε ιεραρχία SF της ομάδας πίσω από τους Παπανικολάου και ΜακΚισσικ/Χάρισον. Υπό αυτές τις συνθήκες, φρονώ πως ο χρόνος συμμετοχής του θα κυμαίνεται όπως και του Γιαννούλη Λαρεντζάκη στα 7-8 λεπτά ανά αγώνα. Όσον αφορά τα ετήσια χρήματα που θα λαμβάνει, αυτά εικάζω προσδιοριστικά πως ανέρχονται στις 100-150.000 ευρώ…

 

Giorgos Printezis

Ξεκινάμε την ενδοσκόπηση της φροντλάιν με  τον υπαρχηγό και σημαία της ομάδας μας. Ο Γιώργος Πρίντεζης ετοιμάζεται για τη 10^η συνεχόμενη χρονιά με το δαφνοστεφανωμένο έφηβο στο στήθος του, και 16^η (!!!) συνολικά. Οι μόνες χρονιές στην καριέρα του που έπαιξε σε άλλη ομάδα πλην του Ολυμπιακού ήταν το 2009/2010 και το πρώτο μισό της σεζόν 2010/2011, όταν αγωνίστηκε με την φανέλα της ισπανικής Μάλαγα.

Αρχικά, θεωρώ πως αναλογικά με τις προηγούμενες σεζόν, η επερχόμενη θα είναι αρκετά διαφορετική για εκείνον όσον αφορά τον ρόλο του αγωνιστικά. Δυστυχώς τα προηγούμενα χρόνια οι παίκτες που επιλέχθηκαν για να καλύψουν μαζί με  το Γιώργο Πρίντεζη τη θέση του PF στην ομάδα, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα είτε λόγω τραυματισμών (Τιλί, Αγραβάνης), είτε γιατί ήταν μονοδιάστατοι στο παιχνίδι τους (Βεζένκοφ, Ουίλτζερ), είτε επειδή τα αγωνιστικά τους χαρακτηριστικά “κουτούλαγαν” με αυτά του υπαρχηγού (Κουζμίνσκας).

Αυτό λοιπόν είχε ως αποτέλεσμα μετά τη φυγή του Μπρέντ Πετγουεί το καλοκαίρι του 2015 από την ομάδα, να περάσουν 5 σεζόν στις οποίες ο “Πριντ” υπέστη μεγάλη φθορά… Αγωνιζόταν στην Ευρωλίγκα 25 λεπτά Μ.Ο ανά αγώνα (συν τα ματς πρωταθλήματος μέχρι πέρσι) γεγονός που συντελούσε στο να παρουσιάζεται στα τέλη κάθε χρόνιας, όταν και διακυβεύονταν οι στόχοι  της ομάδας, ιδιαίτερα καταπονημένος…

Κάτι τέτοιο φαίνεται πως θα αλλάξει του χρόνου για 3 βασικούς λόγους:

1.  Η παραμονή του Σάσα Βεζένκοφ στην ομάδα και η προσθήκη του Ζαν Σαρλ. Γίνεται αντιληπτό πως στη θέση 4 υπάρχουν πλέον 2 ακόμα ικανότατοι παίκτες,oι οποίοι αν μείνουν υγιείς, θα “κλέψουν” αγωνιστικά λεπτά από τον Πρίντεζη. Με λίγα λόγια η ομάδα έχει πλέον το απαιτούμενο “βάθος” σε αυτή τη θέση.

2.    Η ηλικία του Συριανού forward. Στα 35 του χρόνια πια, είναι σαφές πως δεν έχει τις αντοχές να αγωνίζεται διαρκώς 25 min+ Μ.Ο ανά αγώνα, σε όσο ικανοποιητικά επίπεδα κι αν βρίσκεται η φυσική του κατάσταση. Επομένως, αναπόφευκτα ο χρόνος συμμετοχής του θα μειωθεί…

3. Ο Πρίντεζης σίγουρα αποτελεί ηγετική φυσιογνωμία για την ομάδα που μπορεί να συνεισφέρει σε αρκετά μεγάλο βαθμό σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού της. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά συμπίπτουν με αυτά που ζητάει ο κόουτς Μπαρτζώκας από ένα PF… Γενικά ο Πρίντεζης είναι ο παίκτης από την 5αδα των ψηλών που είναι πιο μακριά στο στιλ του Μπαρτζώκα… Δε διαθέτει ούτε αθλητικότητα (πλέον στα 35 του χρόνια και αμυντικά παρουσιάζει σημαντικές αδυναμίες), ούτε μπορεί να απειλήσει με το περιφερειακό του σουτ του όπως για παράδειγμα μπορούν οι Βεζένκοφ*, Αντιτς, Γκιλ, Ραντολφ, Σιγκλετον, Πέτγουει… Ενώ τέλος ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποτελεί προπονητή, ο οποίος συνηθώς δεν αρέσκεται στο παιχνίδι στο post (το μεγαλύτερο όπλο του Πρίντεζη επιθετικά, καθώς βρίσκεται αδιαμφισβήτητα στους 3 καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη σε αυτόν τον τομέα την τελευταία 10ετία, όπως και γενικότερα στο κεφάλαιο “Τεχνική” γύρω από το καλάθι)!

    Kλείνοντας με τον Πρίντεζη, το συμβόλαιο που υπέγραψε το καλοκαίρι είναι μονοετούς διάρκειας, γεγονός πάντως που δε σημαίνει πως θα είναι απαραίτητα και το τελευταίο της καριέρας του. Το εν λόγω συμβόλαιο από οικονομικής πλευράς, όπως και της άλλης παλιάς καραβάνας του ρόστερ, του Βασίλη Σπανούλη, που ανέφερα και παραπάνω, είναι αρκετά χαμηλό αναλογικά με τα προηγούμενα συμβόλαια που είχε υπογράψει με την ομάδα μας ο άνθρωπος, που με το “πεταχτάρι” του σφράγισε την κατάκτηση της Ευρωλίγκας για την ομάδα μας το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, βάζοντας έτσι και εκείνος “πλάτη” ούτως ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα από το διαθέσιμο Budget της ομάδας. Τέλος, ο χρόνος συμμετοχής του πιστεύω θα κυμαίνεται κοντά στα 20 λεπτά Μ.Ο ανά αγώνα…

 

*Το Βεζένκοφ τον συμπεριέλαβα σε αυτή την κατηγορία παικτών στη 2^η παράγραφο της ανάλυσης, καθώς ήρθε σε μια χρονιά όπου στην θέση 4 υπήρχε μόνο αυτός και ο Πρίντεζης, ενώ αρκετά σπάνια είδαμε και το Ζακ Λεντέι να αγωνίζεται σε κάποια σχήματα εκεί. Παρόλα αυτά ο Βουλγαροκύπριος PF αγωνιζόταν μόλις 10 min ανά αγώνα καθώς δεν έχαιρε της εμπιστοσύνης του Ντέιβιντ Μπλατ…

 

Sasha Vezenkov

Συνεχίζουμε την ανάλυση μας με έναν από τα πιο πολυσυζητημένους παίκτες του ρόστερ μας αυτό το καλοκαίρι .Αν και αρχικά η ανανέωση του Σάσα Βεζένκοφ έμοιαζε τυπική διαδικασία, μια οι αρκετά μεγάλες οικονομικές απαιτήσεις τόσο εκείνου όσο και του μάνατζερ του, μια η δελεαστικότατη οικονομικά πρόταση που φημολογείται ότι του κατέθεσε η Ούνιξ Καζάν του Δημήτρη Πρίφτη, περιέπλεξαν κάπως την κατάσταση. Εν τέλει θα παραμείνει κάτοικος Πειραιά τουλάχιστον για τα επόμενα 2 χρόνια, με λίγο πιο βελτιωμένες ετήσιες απoλαβές από αυτές του προηγούμενου 2ετούς συμβολαίου που είχε υπογράψει όπου προσδιοριστικά θεωρώ πως κυμαίνονται κάπου στις 400-450.000 ευρώ…

Ο 25χρόνος Βουλγαροκύπριος PF αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2018 από την ομάδα μας με την προοπτική να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση ως back up του Γιώργου Πρίντεζη στη θέση 4 αλλά και να αποτελέσει τον παίκτη ο οποίος θα αντικαθιστούσε τον Ιωάννη Παπαπέτρου (που είχε μόλις διαβεί τον Ρουβίκωνα υπογράφοντας στον Παναθηναϊκό) στον ελληνικό κορμό της ομάδας…

Η αλήθεια είναι ότι στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα υπό τις οδηγίες του Ντέιβιντ Μπλατ, έδειξε πολύ λίγα πράγματα, έχοντας βέβαια ως ελαφρυντικό τον λιγοστό χρόνο συμμετοχής του… Για του λόγου το αληθές, στην Ευρωλίγκα σε 28 παιχνίδια αγωνιζόταν μόλις 10 λεπτά Μ.Ο., ενώ στην Α1 σε 25 παιχνίδια 19 λεπτά Μ.Ο. Tη χρονιά που μας πέρασε είχε πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην Ευρωλίγκα, ειδικά μετά την έλευση του κόουτς Μπαρτζώκα στον πάγκο της ομάδας, καθώς υπό τις οδηγίες του Μαρουσιώτη τεχνικού σε 10 παιχνίδια αγωνιζόταν κατά Μ.Ο 16.5 λεπτά, ενώ συνολικά σε 26 παιχνίδια στη φετινή διοργάνωση αγωνιζόταν 13 λεπτά Μ.Ο.

Είναι ευρέως γνωστό πως η παραμονή του εν λόγω παίκτη στην ομάδα αποτελούσε θερμή εισήγηση του Γιώργου Μπαρτζώκα, καθώς φαίνεται να τον πιστεύει πολύ. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η ομάδα δεν κινήθηκε για έναν ακριβότερο και πιο versatile παίκτη στη θέση αυτή. Μην ξεχνάμε κιόλας πως επί ημερών Μπαρτζώκα την σεζόν 2016/2017 ο φόργουορντ από τη Βουλγαρία πραγματοποίησε την καλύτερη του χρόνια από τις 3 συνολικά που αγωνίστηκε στην Μπαρτσελόνα, αγωνιζόμενος 18 λεπτά Μ.Ο στην Ευρωλίγκα και σημειώνοντας παράλληλα 7,5 πόντους ανά αγώνα.

Ο βασικότερος λόγος που ο κόουτς ποντάρει πάνω του πολλά είναι χωρίς αμφιβολία το “φονικό” του περιφερειακό σουτ. Aν και την πρώτη του χρόνια στην ομάδα σούταρε πολύ άσχημα στην Ευρωλίγκα πίσω από τη γραμμή του τριπόντου (6/29, 20,7% σε 1 προσπάθεια / ανά αγώνα),την περσινή χρονιά βελτιώθηκε θεαματικά σουτάροντας με το εξαιρετικό 28/61 (46% σε 2,6 προσπάθειες ανά αγώνα) στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση!

Ο κόουτς Μπαρτζώκας ήταν ανέκαθεν φαν των stretch 4ριων και ο Βεζενκοφ μπορεί να χαρακτηριστεί ως η επιτομή αυτού του μπασκετικού όρου… Χάρη στην παρουσία του, το spacing της ομάδας αναφορικά με την frontline κρίνεται αρκετά ικανοποιητικό, ενώ ο ίδιος μπορεί να απειλήσει και με άλλους τρόπους το αντίπαλο καλάθι (συνήθως Floater) λόγω της καλής τεχνικής που διαθέτει.

Όσο λειτουργικός παίκτης όμως είναι επιθετικά, τόσο μεγάλη “τρύπα” είναι στην αμυντική πλευρά του γηπέδου… Δεν έχει ούτε τον όγκο, ούτε τη δύναμη, αλλά ούτε και την ταχύτητα για να μαρκάρει αποτελεσματικά την πλειοψηφία των αντίπαλων 4αριών της διοργάνωσης και αυτό φάνηκε πολλάκις τα 2 προηγούμενα χρόνια… Η άμυνα αποτελεί για εκείνον έναν τομέα στον οποίο πρέπει να βελτιωθεί άμεσα, προκειμένου να “κερδίσει” παραπάνω λεπτά συμμετοχής αναλογικά με αυτά της τελευταίας 2ετιας… Συνοψίζοντας, πιστεύω πως ο Βεζένκοφ αποτελεί ένα μοντέρνο forward για τα δεδομένα της Ευρώπης στον επιθετικό τομέα, αλλά συνάμα έναν αρκετά αδύναμο παίκτη αμυντικά.

Προσωπικά είμαι αρκετά διστακτικός στο να αποδεχθώ πως από την χρονιά που έρχεται ο Σάσα θα έχει έναν ρόλο μεγαλύτερο από αυτόν που τον συνηθίσαμε, όσο είναι στην ομάδα μας. Σε μια ομάδα με ξεκάθαρους ρόλους και χημεία, θεωρώ για να μπορέσει ο Βεζένκοφ να έχει έναν ρόλο τον 17-18 λεπτών ανά ματς (εκεί θεωρώ πως θα κυμαίνεται ο χρόνος συμμετοχής του, σε αρχικό στάδιο τουλάχιστον), θα πρέπει να δουλέψει πάρα πάρα πολύ μέσα στο καλοκαίρι, έτσι ώστε να καλύψει πολλές από τις αμυντικές του ελλείψεις που προανέφερα…

Οι απαιτήσεις προς το πρόσωπο του είναι αρκετά υψηλές, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως η ομάδα δεν απέκτησε PF με την προοπτική του να είναι “μπροστά” στο rotation… Τέλος, ο Βεζένκοφ όχι μόνο καλείται να κεφαλαιοποιήσει την εμπιστοσύνη του Γιώργου Μπαρτζώκα  και της διοίκησης προς το πρόσωπο του, αλλά και να αποδείξει πως είναι αντάξιος των χρημάτων που ζητούσε στις πρώτες φάσεις των διαπραγματεύσεων της ανανέωσης του συμβολαίου του…

 

Livio Jean-Charles

Ποσοστά τελευταίας 2ετίας στην ASVEL:

GP: 92

Min: 18,5 Μ.Ο

FG%: 55% (6,8 Προσπάθειες/ανά αγώνα)

3P%: 33% [1,5 Προσπάθειες/ανά αγώνα] (Μόνο πέρσι)

FT%: 62,5% (1,8 Προσπάθειες/ανά αγώνα)

Pts: 8,8 Μ.Ο

Reb (Def+Off): 3,7 Μ.Ο

Ast: 0,8 Μ.Ο

Stl: 0,5 Μ.Ο

Blk: 0,5 Μ.Ο

Στην ομάδα, αφήνοντας πίσω την σεζόν που μας πέρασε ήταν ήδη γνωστοί οι 3 από τους 5 παίκτες στις θέσεις 4 και 5 που θα αποτελούσαν κομμάτια του ρόστερ την σεζόν 2020/2021. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Γιώργο Πρίντεζη, Σάσα Βεζένκοφ (εύκολα ή δύσκολα θα έμενε στην ομάδα) και Οκτάβιους Έλλις. Οι Νίκολα Μιλουτίνοφ, Όγκουστιν Ρούμπιτ και Ίθαν Χαπ (αγωνιζόταν δανεικός στην Ιταλική Κρεμόνα πέρσι) αντίστοιχα, αποχώρησαν από την ομάδα για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.

Έτσι, η ομάδα έπρεπε να κινηθεί για την απόκτηση 2 παικτών σε αυτές τις θέσεις. Για την θέση του βασικού Center ο κόουτς Μπαρτζώκας έσπευσε να κλείσει πάρα πολύ γρήγορα το Χασάν Μάρτιν (θα μιλήσουμε εκτενώς παρακάτω). Για τη θέση του 4αριού που θα ανεβαίνει και στο 5, συνδυάζοντας καλό περιφερειακό σουτ και αθλητικότητα, ο 55 χρόνος τεχνικός επέλεξε τον κύριο της φωτογραφίας. Κερδίζοντας στο νήμα των Όγκουστιν Ρούμπιτ (του οποίου η παραμονή έπαιξε πολύ σαν σενάριο της τελευταίες μέρες πριν καταλήξει στην απόκτηση του Γάλλου ο κόουτς Μπαρτζωκας), ο Λίβιο Ζαν Σαρλ υπέγραψε συμβόλαιο 2 ετών με την ομάδα μας με τις ετήσιες αποδοχές του να κυμαίνονται κοντά στις 400.000 ευρώ.

Ο 27χρόνος Γάλλος PF/C έχει αγωνιστεί τα 7 από τα 12 χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας στη Βιλερμπαν, με της οποίας τη φανέλα μετράει συνολικά 269 συμμέτοχες. Επιπλέον, έχει αγωνιστεί για μια 2ετία από τα 16 έως τα 18 του στην Centre Federal (3^η κατηγορία του Γαλλικού πρωταθλήματος), σε συνολικά 64 παιχνίδια, στη Μάλαγα για μόλις 8 παιχνίδια τη σεζόν 2017/2018 και στους Austin Spurs (ομάδα της G-League, θυγατρική των Spurs όπως έγινε αντιληπτό) τις χρονιές 2016/2017 και 2017/2018 σε συνολικά 90 αγώνες.

Σαν γενική άποψη, στη μεταγραφή του στην ομάδα μας είμαι θετικός, αλλά δε σας κρύβω πως θα ήθελα για αυτό τον ρόλο έναν παίκτη που να πληροί σε μεγαλύτερο βαθμό τα αγωνιστικά κριτήρια που προανέφερα (Tweener, καλό περιφερειακό σουτ, αθλητικότητα) ακόμα και με παρόμοιο κασέ…

Ξεκινώντας από το tweener…

Η φυσική του θέση είναι αυτή του PF και σε αυτή θα τον δούμε να αγωνίζεται τα περισσότερα λεπτά. Χάρη στο μάκρος του όμως αλλά και το μεγάλο άνοιγμα χεριών (Wingspan 2,20 m) που διαθέτει μπορεί να αγωνιστεί κάποια λεπτά στη θέση 5 σε small ball σχήματα. Μια χαρά σε αυτόν τον τομέα…

Αναφορικά με το περιφερειακό του σουτ τώρα… Μόλις φέτος άρχισε να το εισάγει στο ρεπερτόριο του με τα ποσοστά του να κινούνται σε αρκετά μέτρια επίπεδα όπως είδατε και πιο πάνω. Βέβαια, εκεί που είναι εξαιρετικός όσον αφορά τον τομέα του σουτ είναι σε αυτά από μέση απόσταση, δίνοντας έτσι την ευχέρεια στο Γιώργο Μπαρτζώκα να στήνει πολλά pick γύρω του (κυρίως pick and pop), όπως έπραξε και κατά το παρελθόν με τους Όγκουστιν Ρούμπιτ και Τζός Πάουελ…

Η αλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα έναν παίκτη με καλύτερο περιφερειακό σουτ, ιδανικά το ποσοστό του έξω από τα 6,75 να κυμαίνεται κοντά στο 37-38% με 2+ προσπάθειες ανά αγώνα… Δε λέω να ήταν 4αρι sniper τύπου Βεζένκοφ, αλλά σίγουρα μια αναβάθμιση από το 33% του γεννημένου στην γαλλική Γουιάνα PF…

Όσον αφορά την αθλητικότητα του, ναι μεν είναι αθλητικός αλλά όχι top επίπεδου… Αν υπήρχε μια κλίμακα αθλητικότητας από το 1 μέχρι το 5, θα βαθμολογούσα τον Ζαν Σαρλς περίπου στο 3,5… Για να γίνω πιο κατανοητός, είναι αρκετά αθλητικότερος για παράδειγμα και από το Ρούμπιτ και από τον Τζαμελ ΜακΛιν, αλλά σε κατώτερο επίπεδο από παίκτες όπως ο Ουίτιγκτον, ή ο Ραντολφ και ο Γκιλ… Μπορεί η ομάδα με την παρουσία του Έλλις και την προσθήκη του Μάρτιν, να αναβαθμίστηκε αρκετά σε αυτόν τον τομέα στη φροντλάιν, αλλά προσωπικά θα ήθελα ο tweener στις θέσεις 4/5 να έχει elite αθλητικότητα…

Εκτός από αυτά τα αγωνιστικά  χαρακτηριστικά, ο Ζαν Σαρλ θεωρείται σε γενικές γραμμές κάλος team defender ο οποίος μπορεί να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά στις αλλαγές (Switch) μαρκάροντας έτσι τα guard της αντίπαλης ομάδας… Αντιθέτως, είναι αρκετά αδύναμος στην άμυνα στο post καθώς δε διαθέτει ούτε τον όγκο, ούτε τη δύναμη να μαρκάρει 4άρια με έφεση σε αυτό τον τομέα. Τέλος, επιθετικά είναι πολύ καλός στα κοψίματα προς το καλάθι, ενώ διαθέτει ικανοποιητική τεχνική για τη θέση που αγωνίζεται…

Συνοψίζοντας για το Ζαν Σαρλ, για μένα αποτελεί upgrade αναλογικά με τον Ρούμπιτ, τον οποίο αντικατέστησε στην ομάδα, καθώς εκτός από το γεγονός ότι είναι 4 χρόνια νεότερος του (31 ετών είναι πλέον ο Αυγουστίνος), έχει στοιχεία που ταιριάζουν πολύ περισσότερο στα θέλω της ομάδας, ενώ με την περσινή του παρουσία στη Βιλερμπάν έδειξε πως αποτελεί “Euroleague material”, μπορώντας να ανταπεξέλθει στο υψηλό επίπεδο της διοργάνωσης… Κλείνοντας φρονώ πως ο χρόνος συμμετοχής του θα κυμαίνεται κοντά στα 13-14 λεπτά ανά αγώνα, 4 με 5 εκ των οποίων θα αγωνίζεται στην θέση 5, αποτελώντας έτσι έναν χρήσιμο ρολίστα στο οπλοστάσιο του Γιώργου Μπαρτζωκα…

Ποσοστό έγκρισης της μεταγραφής:65%

 

Πάμε και στη θέση 5 λοιπόν… Γενικότερα τους παίκτες που αγωνίζονται σε αυτή την θέση τους έχω κατατάξει σε 3 κατηγορίες στο μυαλό μου. Η πρώτη από αυτές είναι οι λεγόμενοι “Δεινόσαυροι” ή αλλιώς 7Footers. Τα κύρια στοιχεία που διαθέτουν αυτοί οι παίκτες είναι το ύψος, το μέγεθος και τα καλά τελειώματα γύρω από την στεφάνη…Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων παικτών αποτελούν οι Μιλουτινοφ, Παπαγιάννης, Τομιτς, Γκουντάιτις και Πλάις…

Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τους αθλητικούς ψηλούς, ή αλλιώς τους λεγόμενους Rim Protectors, οι οποίοι ειδικεύονται στο παιχνίδι πάνω από το καλάθι και στις 2 πλευρές του παρκέ ενώ επιθετικά ειδικεύονται σε pick & roll καταστάσεις… Αμυντικά λόγω της αθλητικότητας τους κάνουν την ρακέτα να θυμίζει  ναρκοπέδιο για τους αντίπαλους παίκτες… Τέτοιου στιλ παίκτες είναι π.χ. ο Ταβάρες, ο Ντάνστον, ο Ταρίκ Μπλακ, ο Τάιους και ο Λεσσόρτ…

Η τρίτη και τελευταία κατηγορία πενταριών που έχω στο μυαλό μου είναι οι λεγόμενοι mobile ψηλοί τους οποίους τους διακρίνει η καλή τους τεχνική και ο επιθετικός τους πλουραλισμός… Για παράδειγμα σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται παίκτες όπως ο Ο’Κουιν (των 76ers), o Μονρό, ο Μάλκολμ Τόμας, o Τζαμέλ Μακλίν και ο Ρούμπιτ…

Όπως γίνεται λοιπόν αντιληπτό, ιδανικό για κάθε ομάδα θα ήταν να διαθέτει centers οι οποίοι ατομικά συγκαταλέγονται σε περισσότερες από μια κατηγορίες από αυτές που προανέφερα, ανάλογα με την αγωνιστική φιλοσοφία του εκάστοτε προπονητή… Πολλές ομάδες έχουν αυτό το προνόμιο, έχοντας στις τάξεις τους παίκτες όπως οι Μπράντον Ντέιβις, Οθέλο Χάντερ, Χάινς, Ταρζέφσκι και Τζεκίρι…

Όσον αφορά την ομάδα μας τώρα… Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας που μας πέρασε συνήθιζε να πορεύεται με αθλητικά και mobile 5άρια (2^η-3^η κατηγορία), μη έχοντας 7Footers σε πρωταγωνιστικό ρόλο… Κάτι τέτοιο είχε αλλάξει τις 3 τελευταίες σεζόν, καθώς ο starter της ομάδας μας ήταν ο Νίκολα Μιλουτίνοφ, ο οποίος πλαισιώθηκε στο ξεκίνημα κάθε χρονιάς από τους (μη αθλητικούς) ΜακΛιν, Λεντέι και Ρούμπιτ αντίστοιχα…Σε συνδυασμό με την έλλειψη αθλητικότητας στη θέση 4 κάθε χρόνο, η ρακέτα της ομάδας στον αμυντικό τομέα ήταν “γυμνή” όταν δεν ήταν στο παρκέ ο 26χρόνος Σέρβος “Big Man”…

Τα πράγματα όμως από του χρόνου φαίνονται διαφορετικά… Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην αποχώρηση του Μιλουτίνοφ μετά από 5 σεζόν στην ομάδα μας για χάρη της ΤΣΣΚΑ Μόσχας… Οφείλεται και στο γεγονός πως δεν αντικαταστάθηκε ο συγκεκριμένος παίκτης από 5αρί του ίδιου στιλ… Ο κόουτς Μπαρτζώκας ανέκαθεν απέφευγε να στελεχώνει τις ομάδες του με 7Footers, δείχνοντας ξεκάθαρη προτίμηση στα αθλητικά 5ρια… Η μόνη χρόνια στην καριέρα του 55 χρόνου Έλληνα τεχνικού από το 2013 και μετά, που είχε ως βασικό 5αρι μη αθλητικό παίκτη ήταν η μοναδική του χρόνια στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, στην οποία ως βασικός center αγωνιζόταν ο Άντε Τόμιτς…

Η επερχόμενη χρόνια δεν δείχνει να αποτελεί εξαίρεση αναφορικά με τις προτιμήσεις του Γιώργου Μπαρτζώκα παραδοσιακά σε αυτή τη θέση. Βέβαια, με τους  Χασάν Μάρτιν και Οκτάβιους Έλλις να αποτελούν τις επιλογές του για την κάλυψη της θέσης 5 (συν το Λίβιο Ζαν Σαρλ ο οποίος φρονώ πως θα “ανεβαίνει” εκεί για λιγα λεπτά), εγείρονται αρκετά ερωτήματα αναφορικά με τα τρικ που θα πρέπει να εφαρμόσει ο 55χρόνος Έλληνας τεχνικός για να “κρύψει” την κραυγαλέα έλλειψη μεγέθους της 5άδας που απαρτίζει τη φροντλάιν… Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το Χασάν Μάρτιν…

 

Hassan Martin

Ποσοστά τελευταίας 2ετίας: (Medi Bayreuth-Buducnost)

GP: 59

Min: 22 Μ.Ο

FG%: 66% (7,4 Προσπάθειες/ανά αγώνα)

FT%: 62% (3,3 Προσπάθειες/ανά αγώνα)

Pts: 11,8 Μ.Ο

Reb (Def+Off): 6 Μ.Ο

Ast: 0,7 Μ.Ο

Stl: 0,8 Μ.Ο

Blk: 1,8 Μ.Ο

Ο εικονιζόμενος αποτελεί τον εκλεκτό του Γιώργου Μπαρτζώκα για τον αντικαταστάτη του Νίκολα Μιλουτίνοφ… Στα 25 του χρόνια ετοιμάζεται για την 3^η του χρόνια στη Γηραιά Ήπειρο μετά από 2 χρονιές στην γερμανική Medi Bayreuth (αγωνίστηκε και στο BCL) και στην εκ Μαυροβουνίου Buducnost (αγωνίστηκε και στο Eurocup).

Ο απόφοιτος του Rhode Island αποτελεί έναν undersized center( το ύψος του παραπέμπει σε SF, μόλις 2,01 m !), ο οποίος ανήκει κυρίως στη 2η κατηγορία 5αριών με βάση τον διαχωρισμό που έκανα πιο πάνω, καθώς είναι ένας φοβερά αθλητικός παίκτης με έφεση στο block, στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη και στο pick & roll… Επιπλέον, όπως υποδηλώνουν και τα νούμερα του την τελευταία 2ετία, αποτελεί παρά το ύψος του έναν εξαιρετικό rebounder και στις 2 άκρες του γηπέδου, ενώ ακόμα 2 θετικά στοιχεία του παιχνιδιού του αριστερόχειρα C στα οποία πιστεύω πως μέσα από την σκληρή δουλεία θα καταφέρει να βελτιώσει ακόμα περισσότερο είναι το ικανοποιητικό σουτ από μέση απόσταση που διαθέτει, αλλά και η ικανότητα του στο post παιχνίδι με πιο αδύναμους αντιπάλους…

Με βάση αυτά τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που προανέφερα, συμπεραίνουμε πως μπορούμε να κατατάξουμε τον Μάρτιν και στην 3^η κατηγορία 5αριων,των mobile ψηλών δηλαδή  που διαθέτουν ποικίλους τρόπους να απειλήσουν το αντίπαλο καλάθι, χωρίς να εξαρτώνται αποκλειστικά από τα κέφια των εκάστοτε guards της ομάδας…

Σχετικά με τα αρνητικά στοιχεία του παιχνιδιού του τώρα, αυτά παρατηρούνται κυρίως στον αμυντικό τομέα. Μπορεί να διαθέτει αρκετά γυμνασμένο και γενικά δυνατό κορμό αλλά είναι σχετικά αργός για το ύψος του (είναι και 2,01 μην ξεχνάμε), ενώ από τακτικής πλευράς θέλει ακόμα πολύ δουλειά (κυρίως σε περιπτώσεις decision making στην άμυνα)… Πέρα από αυτά, νομίζω το μεγαλύτερο ερωτηματικό αναφορικά με το Μάρτιν είναι το πως θα ανταποκριθεί απέναντι σε Centers της κορυφαίας Ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, οι οποίοι σε ένα συντριπτικό ποσοστό υπερτερούν σε όγκο, δύναμη αλλά και εμπειρία…

Γενικά πιστεύω είναι μια μεταγραφή που τα θετικά της είναι περισσότερα από τα αρνητικά της… Αλλά για να πω και την αμαρτία μου ,αν ήμουν στην θέση του κόουτς Μπαρτζώκα θα επέλεγα ως αντιΜιλουτίνοφ έναν παίκτη που θα αντικαθιστούσε τον Σέρβο επάξια ως προς το μέγεθος και την δύναμη όντας παράλληλα καλύτερος στο above the rim παιχνίδι… Μια τέτοια ιδανική περίπτωση για μένα θα ήταν ο Τζόνι Χάμιλτον, ο νυν πλέον παίκτης της Φενερμπαχτσε…

Εν πάση περιπτώσει, είμαι αισιόδοξος για την πορεία του Χασαν Μάρτιν στην ομάδα μας, γιατί μην ξεχνάμε παίκτες όπως ο Χάινς, ο Ντάνστον και ο Μπιρτς οι οποίοι αγωνίζονταν στην ίδια θέση με το ΝεοΥορκέζο και δεν ήταν γνωστοί στο ευρύ κοινό, κατάφεραν να απογειώσουν τις καριέρες του μέσω του Ολυμπιακού και να θεωρούνται ακόμα και σήμερα από τους κορυφαίους παίκτες στη θέση αυτή στην Ευρώπη (εκτός από τον Μπίρτς που αγωνίζεται στους Ορλάντο Μάτζικ)!

Κλείνοντας με το Μάρτιν, οι ετήσιες αποδοχές του στο 2ετες συμβόλαιο που υπέγραψε με την ομάδα μας, φρονώ πως προσδιοριστικά κυμαίνονται κοντά στις 400 χιλιάδες εύρω, ενώ  εκτιμώ πως θα αγωνίζεται περίπου 22-23 λεπτά Μ.Ο ανά παιχνίδι…

Ποσοστό έγκρισης της μεταγραφής: 75%

 

Octavius Ellis

Ο τελευταίος παίκτης της ανάλυσης μας είναι ο παρτενέρ του Χασάν Μαρτιν στη θέση 5, ο Οκτάβιους Έλλις… Ο απόφοιτος του Cincinnati αποκτήθηκε από τον Προμηθέα Πατρών το Γενάρη που μας πέρασε, υπογράφοντας συμβόλαιο διάρκειας 1,5 χρόνου με την ομάδας μας, με τις ετήσιες απολαβές του να κυμαίνονται κάπου κοντά στις 300-350 χιλιάδες ευρώ…

Ο 27χρόνος C αποτέλεσε την πρώτη προσθήκη της ομάδας κατά τη 2^η θητεία του Γίωργου Μπαρτζώκα στον πάγκο της, αντικαθιστώντας ουσιαστικά τον Ουίλι Ριντ, ο οποίος μόλις είχε αποχωρήσει από την ομάδα λόγω του προβληματικού του χαρακτήρα… Αν και αγωνίστηκε σε όλα και όλα 7 παιχνίδια με τη φανέλα του Ολυμπιακού, ο Έλλις έκανε με το καλημέρα τη διαφορά, δείχνοντας πως μπορεί να ανταπεξέλθει σε άκρως ικανοποιητικό βαθμό στις απαιτήσεις της Ευρωλίγκα.

Για τον “Οκταβιανό” η σεζόν που έρχεται θα αποτελέσει την 5^η του σε Ευρωπαϊκό έδαφος,  με τον Ολυμπιακό να αποτελεί την 4^η διαφορετική ομάδα που αγωνίζεται μετά τις Μορνάρ Μπαρ, Ενισέι και Προμηθέα… Αναφορικά με τις κατηγορίες των Centers που ανέφερα στον πρόλογο για αυτή την θέση, ο Έλλις υπάγεται κατά κύριο λόγο στην κατηγορία των mobile ψηλών (3^η για την ακρίβεια…). Δευτερευόντως, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ανήκει και στην 2^η κατηγορία 5αριών, λόγω του αρκετά καλού επιπέδου αθλητικότητας στο οποίο βρίσκεται του και τις ικανότητας του να παίζει πάνω από την στεφάνη…

Επιθετικά αποτελεί ένα hustle C, ο όποιος ξέρει να τελειώνει πολύ καλά τις φάσεις στο ζωγραφιστό, κυρίως μέσα από συνεργασίες στο pick & roll με τους κοντούς της ομάδας του. Νομίζω πως είναι ένας παίκτης με πολύ καλή αίσθηση της θέσης 5, με υψηλό μπασκετικό IQ, ο οποίος γνωρίζει το πως και πότε να κινηθεί μέσα στο παρκέ, γεγονός που διευκολύνει τους εκάστοτε συμπαίκτες του και τον προπονητή του να τον αξιοποιήσουν μέσα στη ρακέτα… Δεν είναι ο παίκτης που μέσω της τεχνικής του θα κερδίσει πολλά φάουλ ή θα αποτελεί μόνιμο κίνδυνο σε αυτή την πλευρά του γηπέδου, αλλά αν καταφέρνουν οι συμπαίκτες του να τον τροφοδοτούν σωστά, εκείνος είναι σίγουρο πως δε θα τους απογοητεύσει…

Στον αμυντικό τομέα τώρα, μπορεί να μην είναι τόσο αθλητικός όσο ο Μάρτιν (δεν έχει τόσο μεγάλη έφεση στο μπλοκ όσο ο ομόσταυλος του),υστερώντας επιπλέον και σε όγκο / μυϊκή δύναμη, όμως χάρη στα μακριά του χέρια, τα οποία ξέρει να τα χρησιμοποιεί πολύ αποδοτικά είτε αμυνόμενος στις αλλαγές (Switch), είτε στο post και την προσήλωση του σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, αποτελεί έναν above average defender για την εν λόγω θέση…

Συνολικά θεωρώ πως ο Έλλις είναι ένας εξαιρετικός role player, ο οποίος ερχόμενος από τον πάγκο, με το χρόνο συμμέτοχης του να κυμαίνεται προσδιοριστικά στα 17-18 λεπτά ανά ματς, θα δώσει την απαραίτητη φρεσκάδα και ποιότητα στην ομάδα τα λεπτά που ο Χασάν Μάρτιν θα βρίσκεται στον πάγκο…

 

Coach: Giorgos Bartzokas

Ο σωστός άνθρωπος, τη σωστή στιγμή… Ο 55χρονος Μαρουσιώτης τεχνικός επέστρεψε φέτος τον Ιανουάριο στην ομάδα που τον ανέδειξε στο Ευρωπαϊκό προπονητικό στερέωμα.

Η πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό διήρκησε από το καλοκαίρι το 2012 έως τον Οκτώβριο του 2014. Σε αυτή τη 2ετία και κάτι, κατέκτησε την Ευρωλίγκα το 2013 στο Λονδίνο, συμβάλλοντας έτσι τα μέγιστα ώστε να παραμείνει η ομάδα στον θρόνο της για 2^η σερί χρονιά ,ενώ κατέκτησε και το Διηπειρωτικό πρωτάθλημα το 2013 στη Βραζιλία κόντρα στην Πινέιρος…

Δυστυχώς δεν κατάφερε να πανηγυρίσει κάποιον εγχώριο τίτλο αυτά τα 2 χρόνια της θητείας του… Η συνεργασία του με την ομάδα έληξε άδοξα και με πολύ άσχημο τρόπο μετά τον αποκλεισμό από τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο τον Οκτώβρη του 2014, σε αγώνα κεκλεισμένων των θυρών στο ΟΑΚΑ μετά την περίφημη επίσκεψη μερίδας οργανωμένων οπαδών στο πάρκινγκ του ΣΕΦ…

Από εκεί και έπειτα οι δρόμοι, τόσο της ομάδας, όσο και εκείνου είναι λίγο πολύ γνωστοί… Ο Ολυμπιακός για τις επόμενες 4 σεζόν παρέμεινε στην elite της Ευρώπης, όντας φιναλίστ σε 2 τελικούς Ευρωλίγκας το 2015 και το 2017, κατακτώντας παράλληλα 2 πρωταθλήματα Ελλάδος υπό τις οδηγίες του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Για περίπου 1,5 χρόνο από εκεί και μετά, η ομάδα με τον Ντέιβιντ Μπλατ στο τιμόνι της, πέρασε δύσκολες καταστάσεις (κατακόρυφη αγωνιστική πτώση, κακό κλίμα στα αποδυτήρια, καθυστερήσεις πληρωμών, υποβιβασμός στην Α2), χάνοντας έτσι στοιχεία από το DNA της και τσαλακώνοντας την φήμη της…

Από την πλευρά του ο κόουτς Μπαρτζώκας αυτά τα 5,5 χρόνια, προπόνησε 3 διαφορετικές ομάδες. Τη Λοκομοτίβ Κουμπάν (1 χρονιά), την Μπαρτσελόνα (1 χρονιά) και τη Χίμκι (1,5 χρονιά) όπου μπόρεσε να αναδείξει κάποιους από τους καλύτερους παίκτες που αγωνίζονται στα Ευρωπαικά γήπεδα αυτή την στιγμή και όχι μόνο (Μπρόκχοφ), όπως οι Ράντολφ, Σίγκλετον, Ντιλέινι, Κλαβέρ (έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο να μπει η καριέρα του ξανά στην σωστή τροχιά), Γκιλ και Mickey.

Τη Λοκομοτίβ Κουμπάν κατάφερε να την οδηγήσει στο Final Four της Ευρωλίγκας τη σεζόν 2015/2016 στρέφοντας έτσι τα βλέμματα όλης της Ευρώπης πάνω στην ομάδα του. Η σεζόν που πέρασε ως προπονητής της Μπαρτσελόνα ήταν αρκετά περίεργη, καθώς οι Μπλαουγκράνα βρίσκονταν σε μια μεταβατική περίοδο μετά την αποχώρηση του Τσάβι Πασκουάλ από την τεχνική ηγεσία της ομάδας, έπειτα από 9 χρόνια στον πάγκο της, αντιμετωπίζοντας παράλληλα πολλές απουσίες παικτών, λόγω των συνεχών τραυματισμών που χτύπησαν εκείνη την σεζόν την ομάδα του…

Τέλος, στη Χίμκι δημιούργησε αρκετά ανταγωνιστικά σύνολα στον 1,5 χρόνο που παρέμεινε στον πάγκο της, ειδικά τη σεζόν 2017/2018 όπου κατάφερε να τερματίσει στην 8^η θέση (με το νέο format της διοργάνωσης), εξασφαλίζοντας έτσι το εισιτήριο για τα play off, στα οποία αποκλείστηκε με συνολικό σκορ 3-1 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας…

Από τη Χίμκι αποτέλεσε παρελθόν τον Γενάρη του 2019, μένοντας για 1 περίπου χρόνο χωρίς ομάδα προτού επιστρέψει σε γνώριμα λημέρια… Στο μεσοδιάστημα ακούστηκε το όνομα του τόσο για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Φενερμπαχτσέ κυρίως αλλά και της Μπασκόνια…

Τελικά αποφάσισε “επαγγελματικά” όπως ανέφερε ο ίδιος να αναλάβει τα ηνία του Ολυμπιακού για τα επόμενα 2,5 χρόνια, με τις απολαβές του να αγγίζουν τις 700.000 χιλιάδες ευρώ ετησίως, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στις τάξεις των ερυθρόλευκων οπαδών.

Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να πραγματοποιηθεί αυτή η επιστροφή στην ομάδα μας, όπως νομίζω και οι περισσότεροι οπαδοί του Ολυμπιακού άλλωστε. Όχι μόνο λόγω του άκομψου τρόπου με τον οποίο αποχώρησε κατά την πρώτη του θητεία, αλλά και λόγω του γεγονότος πως είχε αναφέρει πολλάκις σε συνεντεύξεις του αυτά τα 5,5 χρόνια που ήταν μακριά από τον πάγκο της ομάδας μας πως προτεραιότητα του είναι να παραμείνει στο εξωτερικό….

Κλείνοντας και με τον κόουτς Μπαρτζώκα θα ήθελα να εστιάσω στη θεματική πρόταση της πρώτης παραγράφου της ανάλυσης του…

 

Ο ΣΩΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑΤΙ…

Η ομάδα βρισκόταν σε ένα αγωνιστικό ναδίρ πέρσι μετά τα Χριστούγεννα… Σε μια χρόνια πρωτόγνωρη για εκείνη, καθώς αγωνιζόταν σε 1 μόνο διοργάνωση χωρίς ξεκάθαρους στόχους και πλάνο, βάδιζε προς το άγνωστο… Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως δεν μπορούσε  να βρεθεί καταλληλότερος άνθρωπος για να αναλάβει την ομάδα σε αυτή την δύσκολη συγκυρία, για να βάλει το τρένο ξανά στις ράγες που λέμε, από έναν top Έλληνα προπονητή ο οποίος διαθέτει αδιαμφισβήτητες ικανότητες και γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας όσο λίγοι…

Το σημαντικότερο όμως επιχείρημα στο γιατί ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήταν η καλύτερη επιλογή με διαφορά πέρσι το Γενάρη για να αναλάβει τα ηνία του Ολυμπιακό είναι άλλο… Ο Μαρουσιώτης τεχνικός έχει τον τρόπο να αξιοποιεί τις δυνατότητες των παικτών του στο μέγιστο βαθμό αποτελώντας έναν εκ των κορυφαίων recruiters της Γηραιάς Ηπείρου. Ξέρει τι μπάσκετ θέλει να παίξει και αν ο παίκτης ταιριάζει στο στιλ του είναι σχεδόν σίγουρο πως αυτός θα αποδώσει τα μέγιστα στο παρκέ,

Έναν τέτοιο προπονητή είχε ανάγκη ο Ολυμπιακός, καθώς τον τελευταίο 1,5 χρόνο προτού αναλάβει τα ηνία της ομάδας, ελάχιστοι παίκτες ήταν αυτοί που την βοήθησαν ουσιαστικά, και πάρα πολλοί αυτοί (Πάντερ, Τίμμα, Κουζμίνσκας, Βεζένκοφ, Λεντέι), που δεν ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους λόγω της λανθασμένης αξιοποίησης τους από τους εκάστοτε προπονητές…

 

ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑΤΙ…

Μετά από 5,5 χρόνια είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου και για τις 2 πλευρές για να ξανασμίξουν. Τόσο η ομάδα όσο και ο Γιώργος Μπαρτζώκας φαίνεται να έχουν αφήσει πίσω τα παρατράγουδα του Οκτώβρη του 2014 ξεκινώντας από μια νέα αφετηρία… Επιπλέον, η επιστροφή του στην ομάδα έγινε τη σωστή στιγμή διότι και εκείνος έψαχνε το restart στην καριέρα του. Έχει κίνητρο και δίψα να ανεβάσει εκ νέου τις μετοχές του αλλά και να οδηγήσει την ομάδα που αγαπάει από μικρό παιδί ξανά εκεί που ανήκει … στην elite της Ευρώπης!! Το γιατί ήταν για την ομάδα η σωστή στιγμή της επιστροφής του το αναλύσαμε παραπάνω εκτενώς…

 

Ανακεφαλαιώνοντας…

Κατά την γνώμη μου, το αν είναι καλός ή όχι ο καλοκαιρινός μεταγραφικός σχεδιασμός της οποιασδήποτε ομάδας το καθορίζουν οι προσδοκίες και οι στόχοι που θεσπίζει στις αρχές κάθε χρονιάς ο κάθε οργανισμός. Με βάση την στελέχωση του Ολυμπιακού αυτό το θέρος, νομίζω ότι ο πρωταρχικός τουλάχιστον στόχος της νέας σεζόν είναι σαφής και δεν είναι άλλος από ένα όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα στις 8 κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκα (εξού και ο τίτλος του άρθρου).

Η επιστροφή της ομάδας στα play off της εν λόγω διοργάνωσης μετά από 1+1 χρόνια απουσίας αποτελεί μονόδρομο για την επερχόμενη αγωνιστική περίοδο… Οποιαδήποτε παραπάνω βλέψη από αυτή, προς το παρόν τουλάχιστον, κατ’ εμέ δεν αποτελεί ρεαλιστικό σενάριο (π.χ. να θεωρείται αποτυχία αν η ομάδα δεν πάει στο Final 4).

Επιπρόσθετα, στόχος για την ομάδα θα πρέπει να είναι η παρουσίαση μιας εικόνας ενός συνόλου με ταυτότητα και χημεία, το όποιο ξέρει τι ζητάει μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου, παίζοντας θελκτικό μπάσκετ, κάνοντας έτσι το αγωνιστικό του restart με τα σωστά θεμέλια... Με γνώμονα τους στόχους που προανέφερα λοιπόν, φρονώ πως η ομάδα έχει στελεχωθεί πολύ καλά προκειμένου να τους πραγματοποιήσει…

Έκανε έξυπνες κινήσεις αποκτώντας παίκτες οι οποίοι αν αξιοποιηθούν σωστά μπορεί να εκτινάξουν την αξία τους στο άμεσο μέλλον όπως οι Χάρισον και Μάρτιν, και παίκτες “εργαλεία” όπως οι Τζένκινς και Ζαν Σαρλ. Επιπλέον, με την προσθήκη του Λαρεντζάκη προσέθεσε έναν αξιόλογο γηγενή παίκτη στον υπάρχων Ελληνικό κορμό της, ενώ με την απόκτηση του Κώστα Σλόυκα εξασφάλισε τον ηγέτη της για τα επόμενα χρόνια…

Το σημαντικότερο γεγονός που με κάνει να πιστεύω πως ο φετινός σχεδιασμός της ομάδας είναι αρκετά ορθολογικός, είναι ότι τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των 6 νεοαποκτηθέντων παικτών ταιριάζουν σε μεγάλο βαθμό με τα αγωνιστικά στοιχεία των παικτών που προϋπήρχαν στο ρόστερ…

 

Κάτι τελευταίο…

Αν υπήρχε μια κλίμακα από το 1 μέχρι το 10 για να βαθμολογήσω το πως είναι στελεχωμένη η ομάδα από τις θέσεις 1 έως 3, θα τη βαθμολογούσα με 8…

Οι 2 ανασταλτικοί παράγοντες εξαιτίας των οποίων δεν έβαλα μεγαλύτερη βαθμολογία είναι δύο:

1.  Το ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας θα βασιστεί μετά τον Κώστα Σλούκα σε αρχικό στάδιο τουλάχιστον στον Βασίλη Σπανούλη αναφορικά με τη δημιουργία στην επίθεση… Όπως ανέφερα κιόλας, πιστεύω πως ο αρχηγός θα μπορέσει να ανταπεξέλθει, αλλά και πάλι το να δίνεις έναν τέτοιο ρόλο σε έναν παίκτη 38 χρονών μετά από μια 2ετία με 2 σοβαρούς τραυματισμούς από τον Φλεβάρη και έπειτα, εμπεριέχει λίγο ρίσκο… 

2.    Η παρουσία του Γιαννούλη Λαρεντζακή στο ρόστερ ακόμα και ως 5^ο γκάρντ  αντί του Αντώνη Κόνιαρη…

Όσον αφορά τώρα την frontline τώρα…σε μια αντίστοιχη κλίμακα θα την βαθμολογούσα κάπου στο 6,5 με 7 στα 10…

Και πάλι 2 είναι οι λόγοι που δεν βάζω μεγαλύτερη βαθμολογία:

   1.   Η έλλειψη μεγέθους στις θέσεις 4/5 είναι φανερή… Αλήθεια με προβληματίζει το πως θα αντιμετωπιστούν στην άμυνα κυρίως τα δυνατά 5ρια των ομάδων της Ευρωλίγκα. Προβλέπω οι αντίπαλοι προπονητές να χτυπάνε αλύπητα την αδυναμία της ομάδας αμυντικά στο post παιχνίδι…

  2. Η ψήφος εμπιστοσύνης στο Σάσα Βεζένκοφ αντί να αποκτηθεί παίκτης μεγαλύτερων δυνατοτήτων και με πιο versatile αγωνιστικό προφίλ στην θέση 4 (Γκιλ, Μπόλντεν κλπ.)

  3.  Η απόκτηση του Λίβιο Ζαν Σαρλ ως αντιΡούμπιτ και κατ’ επέκταση ως tweener στις θέσεις 4/5… Το ανέφερα και παραπάνω, με τα ίδια χρήματα θα μπορούσε να έρθει παίκτης που θα πληρούσε το συνδυασμό αθλητικότητα-περιφερειακού σουτ σε μεγαλύτερο βαθμό από τον Γάλλο…

 

Και κάποιες υποσημειώσεις…

ΥΓ.1: Δε συμπεριέλαβα τους Νικολαΐδη και Χρηστίδη στο άρθρο, καθώς θεωρώ πως σε πολύ ακραία περίπτωση θα δούμε κάποιον εκ των 2 να παίρνει χρόνο με την 1^η ομάδα φέτος. Το ρόστερ σε πρώτη φάση φαίνεται πλήρες και ποιοτικά και ποσοτικά, επομένως είναι πολύ δύσκολο για αυτά τα παιδιά να αποκτήσουν ενεργό ρόλο σε αυτό τουλάχιστον φέτος… Η καλύτερη λύση για αυτούς θα ήταν να παραχωρηθούν δανεικοί σε ομάδα της Α1 έτσι ώστε να αποκομίσουν σιγά σιγά εμπειρίες από μια υψηλοτέρου επιπέδου λίγκα αναλογικά με αυτή της Α2…

YΓ.2: Η ομάδα στην οποία θα ήθελα ιδανικά να δω τον Αντώνη Κόνιαρη να αγωνίζεται ως δανεικό την νέα σεζόν, δεν σας κρύβω ότι είναι ο Προμηθέας… Θα ήθελα πολύ να τον δω στο περιβάλλον της ομάδας της Πάτρας ως αντικαταστάτη του Βαγγέλη Μάντζαρη. Ο 23χρόνος Κρητικός PG διαθέτει πολλά κοινά στοιχεία με τον Περιστεριώτη Guard στο παιχνίδι του όπως το πολύ καλό στατικό σουτ και η έφεση στην άμυνα… Χαρακτηριστικά τα οποία δεν πιστεύω πως θα περάσουν απαρατήρητα από το Μάκη Γιατρά και τους συνεργάτες του, ειδικά από τη στιγμή που μιλάμε για ένα γηγενή παίκτη μόλις στα 23 του χρόνια.

ΥΓ.3:Από ότι παρατηρήσατε ούτε τον Αλεξεί Ποκουσέφσκι συμπεριέλαβα στο άρθρο, καθώς αν και ακόμα αποτελεί τυπικά μέλος της ομάδας μας, ο 19χρονος Σέρβος combo forward από τη νέα χρονιά θα είναι κάτοικος ΗΠΑ, λόγω της επιλογής του στο επερχόμενο Draft του NBA…

 

Αντί επιλόγου…

Θα ήθελα να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τον πιο αγαπητό μπασκετάνθρωπο όλου του twitter ανεξαρτήτως χρωμάτων…τον Manolo_77 φυσικά, για την ευκαιρία που μου έδωσε να γράψω αυτό το άρθρο στο blog του… Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλα από το φθινόπωρο πρώτα ο Θεός!!Είναι πολύ σημαντικό για παιδιά μόλις 20 ετών σαν εμένα, να τους δίνεται μια τέτοια ευκαιρία ούτως ώστε να μπορέσει να ακουστεί η γνώμη τους και η οπτική τους για το μπάσκετ μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες…

Κάπου εδώ λοιπόν όπως καταλάβατε φτάσαμε στο τέλος αυτού του άρθρου, επομένως το μόνο που έχω να πω σε αυτό το σημείο είναι…Καλή σας απόλαυση!!!