Μετά από μια "τρελή" ημέρα του Ιούλη, στις 24 του μήνα, με την ανακοίνωση της επιστροφής του Σλούκα στον Ολυμπιακό να κλέβει την παράσταση, έχω τη χαρά να δημοσιεύσω ένα guest κείμενο από το Vagg_Drakoulis, ο οποίος "ξεψαχνίζει" τη φετινή στελέχωση της ομάδας και δίνει τη δική του οπτική για το πως έχει διαμορφωθεί το ρόστερ. Τον ευχαριστώ θερμά! Ας ξεκινήσουμε με το 1ο μέρος και την ανάλυση του back court...
Καλησπέρα, καλησπέρα!! Το πρώτο μου άρθρο στο blog του Manolo77, το Nothing but red είναι γεγονός και αφορά την αξιολόγηση του ρόστερ του μπασκετικού Ολυμπιακού όπως αυτό διαμορφώθηκε ενόψει της νέας αγωνιστικής χρονιάς.
Δε σας κρύβω πως είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που γράφω αυτό το άρθρο, παράλληλα όμως έχω και λίγο τρακ καθώς αποτελεί το παρθενικό μου, γενικά, σε κάποιο blog, αλλά θα το ξεπεράσω το άγχος… Άλλωστε για όλα υπάρχει πρώτη φορά!!
Στο παρόν κείμενο θα αναλυθούν 13 παίκτες συνολικά (οι 6 νέες μεταγραφές εκτενέστερα), οι οποίοι εκτός απροόπτου θα απαρτίζουν την ομάδα της νέας αγωνιστικής περιόδου, καθώς και ο κόουτς Μπαρτζώκας. Δε θα εστιάσουμε αρκετά στους παίκτες που αποχώρησαν από την ομάδα μας αυτό το καλοκαίρι…
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΝΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Η προηγούμενη σεζόν από την αρχή φαινόταν πως θα είναι περίεργη και πρωτόγνωρη για την ομάδα, η οποία αγωνιζόμενη σε μια μόνο διοργάνωση, είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της, καταφέρνοντας να τη σταθεροποιήσει κάπως στα τελευταία παιχνίδια, προτού διακοπεί οριστικά η Ευρωλίγκα στις αρχές Μαρτίου λόγω του ξεσπάσματος της παγκόσμιας πανδημίας.
Σε αυτή την αγωνιστική αστάθεια συνετέλεσαν, επιπλέον, οι 3 αλλαγές προπονητών που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου (Μπλατ, Κεμζούρα, Μπαρτζώκας), ο ερχομός συνολικά 6 νέων παικτών στην ομάδα (Ριντ, Χαραλαμπόπουλος, Ρότσεστι, ΜακΚίσσικ, Μπάικς, Έλλις), αλλά και η αποχώρηση 3 παικτών (Κουζμίνσκας, Τσερι, Πάντερ), που είχαν αποκτηθεί κατά τη μεταγραφική περίοδο του προηγούμενου καλοκαιριού.
Η ομάδα στελεχώθηκε πιο ορθολογικά με το "πάρε δώσε" κατά τη διάρκεια της σεζόν, καλύπτοντας έτσι τις βασικότερες ανορθογραφίες του καλοκαιρινού σχεδιασμού και αποκτώντας παίκτες αθλητικούς (Ριντ αρχικά, Ελλις μετέπειτα στην frontline, ΜακΚίσσικ στο 2/3) και με έφεση στη δημιουργία (Ρότσεστι) .
Το πρώτο μισό της χρόνιας, μέχρι να αναλάβει τα ηνία της ομάδας ο Γιώργος Μπαρτζώκας για την ακρίβεια, θα το χαρακτήριζα από μέτριο έως κακό… Ο Ολυμπιακός παρουσίαζε μια εικόνα ενός κακοστελεχωμένου και μπερδεμένου συνόλου με αρκετές αδυναμίες, ικανό να κερδίσει τον οποιοδήποτε (ΤΣΣΚΑ) αλλά και να χάσει αντίστοιχα (Ζενίτ στο ΣΕΦ)… Από την ημέρα της πρόσληψης του Μαρουσιώτη τεχνικού και έπειτα, η ομάδα έδειξε να ξαναβρίσκει το δρόμο της, αφήνοντας την αίσθηση πως κάτι καλό μπορεί να χτιστεί στο άμεσο μέλλον…
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την ανάλυση των κομματιών που θα ορίσουν αυτό που “χτίζεται” στο εγγύς μέλλον…
Kostas Sloukas
Ποσοστά τελευταίας 5ετίας: (Φενέρμπαχτσε)
GP: 280
Min: 25 M.O
FG%: 47,2% (6,6 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
3P%: 40,4% (2,6 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
FT%: 90,6% (2,8 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
Pts: 10 M.O
Reb (Def+Off): 2,2 M.O
Ast: 4,8 M.O
Stl: 0,6 M.O
Δε θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από άλλον παίκτη την ανάλυση μας, πέρα από το νέο αδιαμφισβήτητο ηγέτη της ομάδας μας…
Ο κύριος της παραπάνω φωτογραφίας έπειτα από 5 σεζόν με τα χρώματα της Φενέρμπαχτσε, αποφάσισε να γυρίσει αυτό το καλοκαίρι στην ομάδα, που του έδωσε την ευκαιρία να αναδειχθεί μπασκετικά και να αγωνιστεί παράλληλα για 1η φόρα σε τόσο υψηλό επίπεδο, υπογράφοντας συμβόλαιο για 2+1 έτη με τις συνολικές του απολαβές για αυτή την 3ετία να αγγίζουν τα 5,5 εκατομμύρια ευρώ…
Πάμε να ξετυλίξουμε, λοιπόν, το κουβάρι μιας μεγάλης ιστορίας…
Γυρνάμε το χρόνο στο θέρος του 2015, ένα καλοκαίρι στο οποίο το συμβόλαιο του Κώστα Σλούκα με τον Ολυμπιακό εκπνέει στις 30 εκείνου του Ιούνη. Ο Θεσσαλονικιός PG αγωνιζόταν τότε ήδη μια πενταετία στον Ολυμπιακό, έχοντας κατακτήσει συνολικά 2 Ευρωλίγκες, 2 πρωταθλήματα Ελλάδος, 1 Κύπελλο Ελλάδος και 1 Διηπειρωτικό κύπελλο, μόλις στα 25 του χρόνια…
Η ομάδα προερχόταν από μια άκρως επιτυχημένη σεζόν, καθώς πέρα από την αρχική ψυχρολουσία με τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟ στο κεκλεισμένων των θυρών ΟΑΚΑ, στις αρχές Οκτώβρη (συν τα γνωστά παρατράγουδα της ίδιας νύχτας στο πάρκινγκ του ΣΕΦ, γεγονός που αποτέλεσε την αφορμή της παραίτησης του Γιώργου Μπαρτζώκα από την προπονητική ηγεσία της ομάδας), κατάφερε με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο στο τιμόνι της να πανηγυρίσει εύκολα το πρωτάθλημα εκείνης τη χρόνιας νικώντας με 3-0 στους τελικούς τον Παναθηναικό, πηγαίνοντας παράλληλα μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκας στην Μαδρίτη όπου ηττήθηκε από την οικοδέσποινα Ρεάλ…
Η ομάδα και ο παίκτης είχαν συζητήσει ήδη 2 φορές πριν την λήξη της σεζόν 2014/2015 για το ενδεχόμενο επέκτασης της συνεργασίας τους, χωρίς πάντως να επέλθει κάποια συμφωνία, καθώς οι οικονομικές απαιτήσεις του παίκτη κρίθηκαν υπερβολικές από την πλευρά της διοίκησης. Στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν λοιπόν, οι 2 πλευρές κάθισαν ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όπου αυτή την φορά το ζήτημα που προέκυψε δεν αφορούσε τα οικονομικά δεδομένα της ανανέωσης, αλλά το … ρόλο του παίκτη στην ομάδα των επόμενων αγωνιστικών περιόδων…
Για να γίνω πιο σαφής, δεν είναι ότι η ομάδα δεν πλησίαζε στα θέλω του, όσον αφορά αυτό το θέμα, κάθε άλλο μάλιστα… Όμως η προοπτική μιας ομάδας σαν τη Φενέρμπαχτσε, που αποτελούσε τότε ανερχόμενη δύναμη στο Ευρωπαϊκό Μπάσκετ, καλύπτοντας τον απόλυτα, τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο ρόλου, τον δελέαζε πολύ περισσότερο, καθώς ο ίδιος πίστευε πως μέσα από την καθοδήγηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, θα μπορέσει να ξεδιπλώσει όλο το φάσμα των μπασκετικών του αρετών, πράγμα που δεν θα συνέβαινε στο περιβάλλον του Ολυμπιακού…
Έτσι πήρε την απόφαση να μετακομίσει στην Κωνσταντινούπολη όπου έμεινε για 5 σεζόν κατακτώντας με την φανέλα της Φενέρμπαχτσε ισάριθμα πρωταθλήματα και κύπελλα Τουρκίας (3 αντίστοιχα) και 1 Σούπερ Κάπ, κερδίζοντας παράλληλα 1 φόρα την Ευρωλίγκα, συμμετέχοντας επίσης άλλες 3 φορές στον τελικό της διοργάνωσης…
Από την πλευρά του παίκτη, συνολικά, θεωρώ πως η απόφαση του να αποχωρήσει από τον Ολυμπιακό για χάρη της Φενέρμπαχτσε εν τέλει τον δικαίωσε. Το λέω αυτό γιατί αγωνίστηκε σε μια ομάδα, όπου τις 4 από τις 5 σεζόν που αποτελούσε παίκτη της, βρισκόταν στην elite του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, ενώ ο ίδιος συνεργάστηκε με κορυφαίους παίκτες (Μπογκντανοβιτς, Βέσελι, Ντε Κολό, Μέλλι κ.α) και προπονητή (Ζοτς) κατά τη θητεία του στην Τουρκική ομάδα…
Μπορεί την πρώτη του 3ετία στην ομάδα να ήταν στην σκιά των μεγάλων ονομάτων της ομάδας, αγωνιζόμενος σε συνολικά 169 παιχνίδια με Μ.Ο συμμετοχής 22,5 λεπτά ανά ματς, αλλά στην τελευταία του 2ετία στην ομάδα, εκμεταλλευόμενος τον τραυματισμό του Τάιλερ Ένις στην αρχή της σεζόν 2018/2019, ξεδίπλωσε τα ηγετικά του χαρακτηριστικά, δείχνοντας τελικώς το πόσο έχει ωριμάσει και βελτιώσει το παιχνίδι του κάτω από τις οδηγίες του Σέρβου mastermind.
Αναφορικά με τον Ολυμπιακό τώρα… Η ομάδα είχε αρχικά παραξενευτεί και πειραχτεί με τη συμπεριφορά του αθλητή την περίοδο των διαπραγματεύσεων της ανανέωσης του συμβολαίου του. Ο λόγος είναι ότι οι διοικούντες ήθελαν να συζητήσουν με τον παίκτη για την ανανέωση της συνεργασίας τους, αλλά ο παίκτης ισχυριζόταν πως ήταν στην Θεσσαλονίκη για προσωπικούς λόγους…
Εν τέλει αποδείχθηκε πως ο Σλούκας βρισκόταν στην Αθήνα (όπου η διοίκηση ήθελε να γίνει το ραντεβού), παραπλανώντας έτσι στα αφεντικά της ομάδας… Σα να μην έφτανε αυτό, ήρθε η φήμη (που δε διαψεύστηκε ποτέ) ότι συναντήθηκε με το Ζελικο Ομπράντοβιτς σε ξενοδοχείο της Αθήνας και το γλυκό έδεσε για τα καλά…
Τα επόμενα χρόνια οι σχέσεις μεταξύ παίκτη και ομάδας εξομαλύνθηκαν πλήρως… Αντίθετα, οι σχέσεις μεταξύ του Σλούκα και των οπαδών της ομάδας πέρασαν από σαράντα κύματα προτού τελικά η πλειοψηφία του ερυθρόλευκου λαού τον υποδεχθεί με ανοιχτές αγκάλες στην ομάδα της καρδιάς του…
Αξίζει να τονιστεί πως ο Ολυμπιακός προσπάθησε να επαναπατρίσει τον 30 χρόνο PG εις διπλούν κατά το παρελθόν (καλοκαίρια του 2018 και 2019) χωρίς επιτυχία, καθώς ο παίκτης επέλεξε να παραμείνει στη Φενερ… Φέτος, όμως, ήταν η τρίτη και φαρμακερή προσπάθεια… Σε αυτό, είναι αλήθεια, συνετέλεσαν αρκετοί παράγοντες, αλλά θα παραθέσω τους 5 βασικότερους:
1. Η παρουσία του κόουτς Μπαρτζώκα στον πάγκο της ομάδας… Έχουν συνεργαστεί ξανά κατά το παρελθόν και ο Μαρουσιώτης τεχνικός ξέρει καλά τα “κουμπιά” του παίκτη, και γενικότερα πως να εκμεταλλευτεί το πακέτο του… Επιπλέον, η παρουσία του 55χρόνου προπονητή εμπνέει σιγουριά και μπασκετικό ορθολογισμό, γεγονός που θα προσφέρει κατά πάσα πιθανότητα στον παίκτη τη δυνατότητα να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο μέσα από το περιβάλλον της ομάδας, και όχι να παραμείνει στάσιμος…
2. Όσο οξύμωρο και να ακούγεται, με βάση αυτά που ανέφερα πριν, καθοριστικός παράγοντας στην απόφαση του να επιστρέψει στην ομάδα έπαιξε ο ρόλος για τον οποίο προορίζεται… Θα έχει σε τέτοιο βαθμό το ρόλο του ηγέτη στην ομάδα μας, που κακά τα ψέματα δεν θα τον έβρισκε σε άλλο περιβάλλον, όπως της Ρεάλ της ΤΣΣΚΑ, και της Μπαρτσελόνα που επίσης ενδιαφέρθηκαν για τον παίκτη…
3. Τα οικονομικά προβλήματα της Φενερμπαχτσε… Η ίδια η ομάδα ανακοίνωσε πως το μπάτζετ της νέας σεζόν θα είναι κατά 50% χαμηλότερο από το φετινό. Αυτό μπορεί να επηρεάσει τόσο την οριοθέτηση των στόχων της ομάδας, η οποία για πολλά χρόνια είχε ως στόχο το final 4 της Ευρωλίγκας, καθώς και τη μηνιαία καταβολή των συμφωνηθέντων χρημάτων του συμβολαίου του παίκτη (αν έμενε στη Φενέρ ο Σλούκας θα εισέπραττε περίπου 2 εκατομμύρια ευρώ τον επόμενο χρόνο…).
4. Ο παίκτης θα επιστρέψει σε ένα περιβάλλον γνώριμο για εκείνον… Θα ξανασμίξει με παίκτες με τους οποίους ανδρώθηκε μπασκετικά (Σπανούλης, Παπ, Πρίντεζης) και κατάφεραν μαζί απίστευτα επιτεύγματα…
5. Η γενικότερη επιστροφή του στη χώρα μας. Έτσι θα μπορεί να είναι αρκετά συχνότερα μαζί με τους δικούς του ανθρώπους αναλογικά με αυτή την πενταετία που πέρασε στην Τουρκία….
Πάμε να δούμε τώρα τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά…
Ο Σλούκας αποτελεί έναν παίκτη ο όποιος αγωνίζεται κυρίως στη θέση 1 αλλά και υπό προϋποθέσεις στη θέση 2, καθώς αποτελεί παίκτη γενικά που μπορεί να παίξει ικανοποιητικά off-ball. Τα στοιχεία του παιχνιδιού του, τα οποία τον κάνουν να συγκαταλέγεται στο ΤΟP 5 των PG που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στην Γηραιά Ήπειρο είναι η ικανότητα τους στο 1 vs 1 και η φοβερή court vision που διαθέτει…
Είναι αριστερόχειρας και χάρη στην καλή του τεχνική και το δυνατό πρώτο βήμα του αποτελεί έναν πολύ καλό slasher, τελειώνοντας τις φάσεις συνήθως με αριστερό lay up… Αντίστοιχα, είναι ένας πάρα πολύ καλός δημιουργός ο οποίος ξέρει να αξιοποιεί κάθε φορά τις κινήσεις των εκάστοτε συμπαικτών του στο έπακρο… Θα αποτελέσει την κύρια εστία δημιουργίας της ομάδας για τη σεζόν που έρχεται… Ρόλος στον οποίο ανταπεξήλθε εξαιρετικά στην Φενέρμπαχτσε μετά την αποχώρηση του Ουαναμέικερ για τους Σέλτικς το καλοκαίρι του 2018…
Επιπρόσθετα, διαθέτει εξαιρετικό σουτ τόσο από μακρινή, όσο και από μέση απόσταση, κυρίως μετά από ντρίμπλα, ενώ είναι και εξαιρετικός χειριστής της μπάλας… Αμυντικά αποτελεί μεγάλο ερωτηματικό και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα σταθεί σε αυτό τον τομέα έξω από το καλούπι του Ομπράντοβιτς και της Φενέρ…
Είναι ταχύς παίκτης, ο οποίος αμυντικά στο post είναι αρκετά αδύναμος, αντίθετα όμως, στην on ball defence και γενικότερα ως team defender θεωρείται average.
Γενικότερα, αν υπάρχει κάποιου είδους αμφισβήτηση γύρω από το πρόσωπο του Κώστα Σλούκα έχει να κάνει με το αν είναι ο παίκτης που έχει τα χαρακτηριστικά ώστε να ηγηθεί πραγματικά, όντας το guard που λείπει τόσα χρόνια από την ομάδα μας πλην του Βασίλη Σπανούλη φυσικά για αυτό τον ρόλο…
Η προσωπική μου πεποίθηση είναι πως είναι, και θα το αποδείξει άμεσα μέσα στο παρκέ… Μπορεί ο ρόλος του στη Φενέρ τις περισσότερες χρονιές του στην ομάδα να μην ήταν αυτός, όμως θεωρώ πως με βάση την προσωπικότητα του και τα αγωνιστικά στοιχεία που διαθέτει, στο σύνολο που ετοίμασε Γιώργος Μπαρτζώκας μπορεί να κάνει την διαφορά…
Ολοκληρώνοντας με το Σλούκα, πιστεύω ότι ήταν η κορυφαία επιλογή για το ρόλο του leading guard στην ομάδα… Όχι τόσο για τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά (η αλήθεια είναι πως υπάρχουν και πιο ολοκληρωμένα PG στην αγορά από τον αυτόν), τα οποία ταιριάζουν απόλυτα σε αυτά που έλειπαν από την ομάδα, αλλά για όλο το πακέτο που διαθέτει… Αναφερόμενος βέβαια στο γεγονός ότι είναι Έλληνας που γνωρίζει λόγω της προηγούμενης θητείας του τον τρόπο λειτουργίας όλου του οργανισμού…
Τέλος, μην ξεχνάμε πως είτε τη χρόνια που μας έρχεται, είτε την επόμενη, θα είναι και η τελευταία του Βασίλη Σπανούλη στην ενεργό δράση και νομίζω πως ο συνδυασμός όλων αυτών των αγωνιστικών και μη στοιχείων που διαθέτει ο Κώστας Σλουκας, τον καθιστούν τον ιδανικότερο διάδοχο του…
Ποσοστό έγκρισης της μεταγραφής:100%
Charles Jenkins
Ποσοστά καριέρας στην Ευρωλίγκα (7 σεζόν):
GP: 160
Min: 22,2 M.O
FG%: 46,3% (5,8 προσπάθειες/ανά αγώνα)
3P%: 40,5% (2,3 προσπάθειες/ανά αγώνα)
FT%: 81,3% (1,06 προσπάθειες/ανά αγώνα)
Pts: 6,7 M.O
Reb (Def+Off): 1,9 M.O
Ast: 1,8 M.O
Stl: 1,2 M.O
Είναι αλήθεια πως η επιστροφή του Κώστα Σλούκα αυτό το καλοκαίρι στην ομάδα μονοπώλησε σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον του κόσμου. Όπως αλήθεια είναι επίσης, πως αν η ομάδα δε στελέχωνε το νέο της ηγέτη με τα κατάλληλα στηρίγματα, ο ερχομός του θα ήταν “δώρο άδωρον”.
Λίγοι θα διαφωνήσουν με το γεγονός ότι τα δυνατά σημεία στο παιχνίδι του Σλούκα όπως είπαμε και παραπάνω είναι η ικανότητα του στο drive/1vs1 καθώς και τα playmaking instincts που διαθέτει και τον καθιστούν έναν προικισμένο δημιουργό.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό, πως ένα ιδανικό fit για εκείνον θα ήταν ένας παίκτης με έφεση τόσο στην άμυνα όσο και στο σουτ.
Ο 31 χρόνος εικονιζόμενος combo guard από την Νέα Υόρκη πληροί αυτά τα αγωνιστικά φίλτρα στο ακέραιο!! Ο απόφοιτος του Hofstra ετοιμάζεται για την 8η σεζόν του στα Ευρωπαϊκά γήπεδα, με την ομάδα μας να αποτελεί τον 4ο διαφορετικό σταθμό της Ευρωπαϊκής του σταδιοδρομίας μετά τους Ερυθρό Αστέρα (έχει 3 διαφορετικές θητείες), Αρμάνι Μιλάνο και Χίμκι.
Ο Τσαρλς Τζένκινς αποτελεί προσωπική μου αδυναμία αρκετά χρόνια και πιστεύω πως είναι ο τέλειος παίκτης, τόσο για να αγωνίζεται σε σχήματα μαζί με τον Σλούκα όσο και με το Σπανούλη καλύπτοντας έτσι την αμυντική μετριότητα των 2 Ελλήνων Guards. Ουσιαστικά έρχεται να καλύψει την θέση του Wade Baldwin στην περιφέρεια της ομάδας, δίνοντας πράγματα που ο 24χρόνος PG από το Νew Jersey προσέφερε σε αρκετά μικρό βαθμό την περσινή σεζόν.
Ξεκινώντας από την άμυνα όπου αποτελεί τον τομέα του παιχνιδιού που ειδικεύεται, ίσως ακουστεί υπερβολικό αλλά τον θεωρώ μετά τον Καμπάτσο και τον Καλάθη τον καλύτερο on ball defender των Ευρωπαϊκών γηπέδων. Με ύψος 1,91 m και wingspan στα 2,02 m διαθέτει πάρα πολύ γυμνασμένο κορμό και όντας συγκεντρωμένος αποτελεί τον ορισμό του αμυντικού που ονομάζουμε “Pesky defender”.
Είναι ο παίκτης που θα του ανατεθεί από τον προπονητή του να μαρκάρει τον καλύτερο guard της αντίπαλης ομάδας με σκοπό είτε να του περιορίσει τις επιλογές του στην δημιουργία είτε στο σκοράρισμα.
Είναι ο λεγόμενος Defensive stopper, που δυστυχώς η ομάδα μας δε διέθετε εδώ και μια 3ετία στην περιφέρεια μετά την αποχώρηση του Χάκετ (ο Μπριάντε Ουέμπερ πρόπερσι δεν πρόλαβε να μας δείξει στο 2μηνο που έμεινε στην ομάδα τις αμυντικές του αρετές), στο πρόσωπο του οποίου ελπίζει να βρει τον παίκτη, ο οποίος θα δώσει το έναυσμα έτσι ώστε να επανέλθει η αμυντική σκληράδα και η οξυδέρκεια, που λείπει εδώ και 3 χρόνια από την περιφέρεια της ομάδας, μέσα από το πάθος που βγάζει και το hustle παιχνίδι του.
Όσον αφορά το επιθετικό κομμάτι, αποτελεί έναν ιδιαίτερα “οικονομικό” παίκτη, ο οποίος παίρνοντας λίγες προσπάθειες μπορεί να δώσει σημαντικές λύσεις στην ομάδα. Βασιζόμενος κυρίως στο εξαιρετικό περιφερειακό σουτ από όλα τα σημεία πίσω από το ημικύκλιο έχει την δυνατότητα προερχόμενος από τον πάγκο να αποτελεί τον λεγόμενο game changer για την ομάδα του. Μπορεί να σουτάρει τόσο στημένος όσο και μετά από ντρίμπλα, ενώ διαθέτει και αρκετά ικανοποιητικό Mid-range shoot.
Πέρα από το σουτ του όμως, το παιχνίδι του επιθετικά είναι αρκετά περιορισμένο, καθώς αποτελεί μέτριο slasher, μη έχοντας άλλους τρόπους να απειλήσει το αντίπαλο καλάθι με συνέπεια.
Eπιπλέον, δημιουργικά δεν αποτελεί αξιοσημείωτο κύριο ή δευτερεύων δημιουργό για μια ομάδα, όμως μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς ως 3η-4η βοηθητική επιλογή σε αυτόν τον τομέα.
Τέλος, θεωρώ πως ο κόουτς Μπαρτζώκας θα τον χρησιμοποιήσει ως επί το πλείστον στη θέση “2” αποτελώντας την αμυντική δικλείδα του εκάστοτε χειριστή (είτε Σλούκας είτε Σπανούλης), ενώ φρονώ πως θα τον δούμε και σε κάποια σχήματα “ειδικών αποστολών” με εκείνον στον άσσο και στο 2/3, με δύο εκ των Χάρισον, Λαρεντζάκη, ΜακΚισσικ και Παπανικολάου.
Αναφορικά με τα αρνητικά της μεταγραφής του, σίγουρα αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα το γεγονός ότι βρίσκεται σε limit down. Πέρσι, στο σύνολο του Ερυθρού Αστέρα με τους Λ. Μπράουν - Μπ. Μπάρον αρχικά και στη συνέχεια με τις προσθήκες των Πάντερ και Κ. Λούκας έδειξε κάπως μπερδεμένος. Πραγματοποίησε από άποψη στατιστικών τη χειρότερη χρόνια του στην Ευρωλίγκα, και χαρακτηριστικό αυτού αποτελεί το τραγικό του ποσοστό πίσω από τα 6,75 (2/27, 7.5%) με το οποίο ολοκλήρωσε την σεζόν. Στην ABA πάντως, σούταρε στα “στάνταρντ” του (19/36, 52,8%), έχοντας ορισμένες αναλαμπές μέσα στην χρονιά που πέρασε κυρίως σε παιχνίδια που τα πήγε καλά στο αμυντικό κομμάτι.
Ολοκληρώνοντας με τον “Κάρολο” αξίζει να αναφέρουμε πως θα συνεργαστεί για 2η φορά στην καριέρα του με τον κόουτς Μπαρτζώκα, καθώς με τον 55 χρόνο τεχνικό (κατόπιν εισήγησης του) συνεργάστηκαν για 1η φορά τη σεζόν 2017/2018 στη Χίμκι, με τον παίκτη να πραγματοποιεί σε γενικές γραμμές καλή χρονιά.
Η προσωπική μου πεποίθηση είναι πως αν ο κόουτς καταφέρει να δώσει κίνητρο στον παίκτη, βοηθώντας τον να ξεπεράσει την περσινή κακή του χρονιά, και γενικά εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που διαθέτει, θα μιλάμε για πραγματικό Steal από την ομάδα μας, καθώς κόστισε και ψίχουλα (ο ετήσιος μισθός του προσδιορίζεται κοντά στα 300.000 ευρώ)... Τέλος, θεωρώ προσδιοριστικά πως ο χρόνος συμμέτοχης του ανά αγώνα θα κυμαίνεται κάπου στα 15-16 λεπτά.
Ποσοστό έγκρισης της μεταγραφής:100%
Giannoulis Larentzakis
Ποσοστά της τελευταίας 3ετιας στην ΑΕΚ (A1-BCL-Κύπελλο):
GP: 153
Min: 20,3 Μ.Ο
FG%: 40% (6,55 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
3P%: 31,6% (3,4 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
FT%: 76.6% (1,97 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
Pts: 7,8 Μ.Ο
Reb (Def+Off): 2,7 Μ.Ο
Ast: 1,9 Μ.Ο
Stl: 1,08 Μ.Ο
Ποσοστά περσινής χρονιάς Μούρθια:
GP: 19
Min: 18,7 M.O
FG%: 37,2% (7,6 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
3P%: 27,2%(4,2 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
FT%: 83,7%(2,2 Προσπάθειες/ανά αγώνα)
Pts: 8,7 Μ.Ο
Reb (Def+Off): 2,8 Μ.Ο
Ast: 2,5 Μ.Ο
Stl: 0,5 Μ.Ο
Προχωράμε την ενδοσκόπηση μας στη θέση “2” με την περίπτωση του Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Ο 27χρόνος εκ Κύθνου ορμώμενος SG, θα αποτελέσει τον παίκτη που θα συμπληρώσει την 5αδα των guards πίσω από τους Σλούκα-Χάρισον/ΜακΚισσικ-Τζένκινς. Έχοντας αγωνιστεί στον Ίκαρο Καλλιθέας, στον Άρη, στον Κολοσσό Ρόδου, στην ΑΕΚ (υπήρξε και αρχηγός της) και στη Μούρθια έρχεται στην ομάδα μας για να δώσει συγκεκριμένα πράγματα για όσο λεπτά θα αγωνίζεται.
Στην ουσία αποτελεί την 1η φετινή μεταγραφή της ομάδας μας (3η επίσημη βάσει ανακοίνωσης), καθώς είναι γνωστό ότι ο παίκτης είχε συμφωνήσει να φοράει τα ερυθρόλευκα τη χρονιά που μας έρχεται από τον προηγούμενο Οκτώβρη.
Δε σας κρύβω πάντως, πως νομίζω ότι είναι μια κίνηση που εφόσον επισημοποιηθεί ότι ο παίκτης θα παραμείνει στο ρόστερ της ομάδας τη νέα χρονιά (και δεν παραχωρηθεί δανεικός όπως είχε φημολογηθεί αρχικά) θα δυσανασχετήσω κάπως…
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως ο συγκεκριμένος παίκτης αποτελεί τη μοναδική καλοκαιρινή μεταγραφή από τις συνολικά 6 που πραγματοποιήθηκαν, η οποία δεν αποτελεί εισήγηση του κόουτς Μπαρτζώκα. Ο Λάρυ είχε κλείσει στην ομάδα αρκετό καιρό προτού επιστρέψει στο τιμόνι της ο Μαρουσιώτης τεχνικός, ο οποίος παρά τις φήμες περί δανεισμού του, δείχνει πως θα τον κρατήσει στο ρόστερ για τον ρόλο που προανέφερα.
Προσωπικά πιστεύω πως ένας ενδεχόμενος δανεισμός του δε θα ήταν ευεργετικός ούτε για τον παίκτη ούτε για την ομάδα. Αφενός γιατί η “ξενέρα” του παίκτη θα ήταν μεγάλη, μη έχοντας πάρει ευκαιρίες στο υψηλότερο επίπεδο ώστε να αποδείξει αν αξίζει να είναι μέλος της ομάδας, έστω και με πολύ συμπληρωματικό ρόλο και αφετέρου επειδή είναι ένας έτοιμος παίκτης στα 27 του χρόνια (!), όχι 22-23 για να πήγαινε κάπου δανεικός με το σκεπτικό να πάρει παιχνίδια και να αποτελέσει μετέπειτα μέλος της ομάδας, όντας βελτιωμένος αγωνιστικά. Επομένως φρονώ πως αν ο κόουτς αποφάσιζε να μην τον κρατήσει στο ρόστερ, ο παίκτης θα έπρεπε να αποδεσμευτεί και να ψάξει ως ελεύθερος τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, όχι να παραχωρηθεί δανεικός…
Πάμε να δούμε τώρα τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά…
Όσον αφορά τον αμυντικό τομέα, με ύψος 1,96 m γίνεται αντιληπτό πως διαθέτει πολύ καλό μέγεθος για τη θέση “2”. Χάρη σε αυτό αλλά και τον αρκετά γυμνασμένο του κορμό, καθίσταται σε γενικές γραμμές ένας πολύ καλός on ball και team defender, ο όποιος ξεχωρίζει για το πάθος του και την αυταπάρνηση που δείχνει στον εν λόγω τομέα. Παρόλα αυτά από πλευράς ταχύτητας και αθλητικότητας θεωρείται “below average” γεγονός που τον εμποδίζει να ακολουθήσει αθλητικότερους και ταχύτερους guards…
Επιθετικά τώρα, ξεκινώντας να τονίσω πως διαθέτει αρκετά μέτριο περιφερειακό σουτ, το όποιο όμως δεν φοβάται να δοκιμάσει. Σουτάρει κυρίως μετά από ντρίμπλα, ως στημένος (συνήθως από την κορυφή του τριπόντου), αλλά και στο transition…Τέλος, αναφορικά με το σουτ δεν είναι λίγες οι φορές που τον έχουμε δει να σουτάρει από μέση απόσταση (πάλι συνήθως μετά από ντρίμπλα).
Από εκεί και έπειτα αποτελεί έναν καλό Slasher ο όποιος έχει τσαγανό και δε φοβάται την επαφή κοντά στο καλάθι. Η ικανότητα του στο να πηγαίνει αποτελεσματικά στο drive αποτελεί αδιαμφισβήτητα το δυνατότερο του όπλο επιθετικά παρά το γεγονός ότι υστερεί σε αθλητικά προσόντα και ταχύτητα όπως ανέφερα και προηγουμένως.
Συνολικά πιστεύω πως ο Λαρεντζάκης δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επιθετικό υπερόπλο για την εκάστοτε ομάδα που αγωνίζεται… Παρόλα αυτά θεωρώ πως είναι ο τύπος παίκτη που θα κάνει κάποια μικρά αλλά σημαντικά πράγματα που θα του ζητήσει ο προπονητής του στο παρκέ σε πολύ καλό βαθμό!!
Αμυντικά από την άλλη, πιστεύω θα έχει τον ρόλο του παίκτη των “ειδικών αποστολών”, δηλαδή του παίκτη που μέσω της πιεστικής του άμυνας θα φθείρει και γενικά θα κουράσει τα αντίπαλα guards, ενώ παράλληλα θα μπορεί να χρεώνεται φάουλ τα οποία θα τα αποφεύγουν τα υπόλοιπα guards της ομάδας τα οποία θα βρίσκονται υψηλότερα στο rotation της ομάδας…
Ένας αντίστοιχος ρόλος που είχε ανατεθεί και στο Δημήτρη Κατσίβελη κατά την πρώτη θητεία του κόουτς Μπαρτζώκα στην ομάδα, με εκείνον να ανταπεξέρχεται με επιτυχία τουλάχιστον αναφορικά με το αμυντικό κομμάτι.
Όσον αφορά τα πιθανά σχήματα στα οποία εικάζω πως θα τον δούμε περισσότερο, θα αγωνίζεται στο “2” μαζί με το Σλούκα ή το Σπανούλη αντίστοιχα, στο κατέβασμα της μπάλας. Ενώ πιθανολογώ πως αρκετά σπάνια βέβαια μπορεί να τον δούμε να αγωνίζεται με παρτενέρ τον Charles Jenkins στην θέση “1”.
Ο κύριος λόγος που θα δυσανασχετήσω όταν επισημοποιηθεί η παραμονή του στο ρόστερ είναι πως θεωρώ ότι η ομάδα θα έπρεπε να πορευθεί με 5ο γκαρντ τον Αντώνη Κόνιαρη.
Στα δικά μου μάτια η παρουσία του Κρητικού PG σε σχέση με του Λαρεντζάκη στο ρόστερ παρουσιάζει περισσότερα θετικά και εξηγούμαι:
• Η ομάδα διαθέτει ήδη 4 παίκτες (Χάρισον / ΜακΚίσσικ / Τζένκινς / Σπανούλη) που μπορούν να αγωνιστούν στη θέση “2”. Αντίθετα, έχει μόνο έναν καθαρό άσο (Σλούκας) και 2 παίκτες που μπορούν να αγωνιστούν σε αυτή τη θέση χωρίς να είναι η φυσική τους (Σπανούλη / Τζένκινς). Ποιος ο λόγος λοιπόν να υπάρχει ως 5ο γκαρντ ένας παίκτη σαν το Λαρεντζάκη, που αγωνίζεται αποκλειστικά στη θέση 2, αντί να υπάρχει ένας καθαρός άσσος σαν τον Κόνιαρη;
• Ο Κόνιαρης πέρσι πήρε το βάπτισμα του πυρός, όντας μόλις 23 χρονών σε μια μεταβατική χρονιά όπου έδειξε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία του παιχνιδιού του (πολύ καλός spot up shooter, καλός on ball defender) και γενικότερα θεωρώ πως φάνηκε ότι μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο συμπληρωματικό κομμάτι ενός ρόστερ με υψηλότερους στόχους από τους περσινούς. Αντίθετα, ο 27 χρόνος Λαρεντζάκης δεν έχει δείξει (δεν του έχει δοθεί η ευκαιρία κιόλας) τις δυνατότητες του στο υψηλότερο επίπεδο των διασυλλογικών διοργανώσεων.
• Τελευταίο και σημαντικότερό στοιχείο, που κάνει την επιλογή του Κόνιαρη ελκυστικότερη αναλογικά με του Λαρεντζάκη, είναι το γεγονός ότι η ομάδα όπως είναι στελεχωμένη στις θέσεις 1-2 έχει ανάγκη έναν παίκτη με μεγαλύτερη έφεση στο σουτ (και ας είναι άτολμος ο Κόνιαρης και ας αρέσκεται μόνο σε spot up shoots) παρά στο 1vs1/drive… Η ομάδα διαθέτει τους Σλουκα / ΜακΚισσικ / Σπανούλη που έχουν μεγάλη έφεση στο slashing (από κοντά τους ακολουθούν οι Χάρισον και Τζένκινς σε αυτό τον τομέα)… Στις θέσεις 1 έως 3 όμως υπάρχουν μόνο 2 “above average” σουτέρ (Χάρισον / Τζένκινς και από κοντά ο Σλούκας). Επομένως, εκτιμώ πως το αρκετά καλό στατικό σουτ του Κόνιαρη είναι αρκετά χρησιμότερο από την ικανότητα του Λαρεντζάκη στο drive…
Κλείνοντας με τονΛαρεντζάκη, εκτιμώ πως οι ετήσιες απολαβές του κυμαίνονται κάπου στα 200-250.000 ευρώ, ενώ το συμβόλαιο το οποίο υπέγραψε σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της ομάδας προς μεγάλη μου εντύπωση είναι τριών ετών (άλλοι και άλλοι δεν έχουν υπογράψει 3ετη συμβόλαια στην ομάδα μας και υπέγραψε ο Λαρεντζακης)... Τέλος, εκτιμώ πως ο χρόνος συμμετοχής του θα κυμαίνεται γύρω στα 7-8 λεπτά.
Ποσοστό έγκρισης της μεταγραφής: 50%
Aaron Harrison
Ποσοστά της τελευταίας 2ετιας στη Γαλατάσαραϊ:
GP: 84
Min: 29,8 M.O
FG%: 43,8% (10,5 προσπάθειες/ανά αγώνα)
3P%: 40,4% (6,1 προσπάθειες/ανά αγώνα)
FT%: 79% (3,5 προσπάθειες/ανά αγώνα)
Pts: 14,5 M.O
Reb (Def+Off): 3,3 M.O
Ast: 3,2 M.O
Stl: 1,3 M.O
Πάμε τώρα σε μια πολύ ιντριγκαδόρικη περίπτωση παίκτη τον οποίο ο Γιώργος Μπαρτζώκας επέλεξε ως αντικαταστάτη του ασταθή και ακριβοπληρωμένου Μπράντον Πολ (οι αποδοχές του στο περσινό 1+1 συμβόλαιο που υπέγραψε ξεκινούσαν από τις 800.000$ και θα αυξάνονταν το 2ο χρόνο του συμβολαίου σε περίπτωση που η ομάδα αποφάσιζε να το ανανεώσει).
Ο Άαρον Χάρισον, περί ου ο λόγος, αγωνίστηκε την πρώτη του 2ετία στην Ευρώπη με τη φανέλα της Γαλατάσαραϊ, συμμετέχοντας συνολικά σε 84 αγώνες, 25 εξ αυτών στο Eurocup προερχόμενος προηγουμένως από τρεις χρονιές μεταξύ της G-League (93 παιχνίδια) και του NBA (αγωνίστηκε στους Dallas Mavericks και στους Charlotte Hornets 35 παιχνίδια με 10 λεπτά Μ.Ο).
Ο απόφοιτος του Kentucky χάρη στη σκληρή δουλειά του και στη βελτίωση του παιχνιδιού του σε πολλούς τομείς, κατάφερε να γίνει μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια ένα από τα πιο hot ονόματα της Ευρωπαϊκής αγοράς.
Στον αμυντικό τομέα, με ύψος 1,96 m και wingspan στα 2,03 m διαθέτει εξαιρετικό μέγεθος για την θέση “2” και ικανοποιητικό για να καλύψει και τη θέση “3”, αποτελώντας παράλληλα έναν καλό on ball και γενικά team defender, ειδικά όταν αγωνίζεται συγκεντρωμένα και με κίνητρο, παρά το γεγονός πως τόσο η αθλητικότητα, όσο και η ταχύτητα που διαθέτει, κυμαίνονται σε μέτρια επίπεδα.
Επιθετικά, ο 26 χρόνος SG/SF από το Σαν Αντόνιο βασίζεται κυρίως στο εξαιρετικό του σουτ. Μπορώντας να σουτάρει αποτελεσματικά από όλα τα σημεία έξω από το ημικύκλιο αποτελεί μόνιμο πονοκέφαλο για κάθε άμυνα. Είναι ικανός να σουτάρει τόσο στημένος όσο και μετά από ντρίμπλα, καθώς και στο transition.
Ένας pure shooter που αδιαμφισβήτητα έλειψε πέρσι από την ομάδα, καθώς ο Strelnieks αντικαταστάθηκε από τον Punter, ο οποίος είναι πιο πολύ “σκόρερ” παρά “σουτέρ” όπως ο Λετονός.
Επιπρόσθετα, ο Harrison διαθέτει ικανοποιητική slashing ability, τελειώνοντας σε αρκετά καλό βαθμό φάσεις κοντά στο καλάθι, ολοκληρώνοντας τις κυρίως με το δεξί χέρι το οποίο είναι και το καλό του.
Ως αδύνατα σημεία στο παιχνίδι του Harrison, μπορούν να χαρακτηριστούν η τάση του στα λάθη, καθώς και τα μέτρια playmaking insticts που διαθέτει για την θέση που αγωνίζεται. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως όντας απαλλαγμένος από τις ιδιαίτερα πολλές ευθύνες που είχε στη Γαλατάσαραϊ, σε ένα σύνολο στελεχωμένο σαν του Ολυμπιακού τη νέα χρονιά, αρχικά μπορεί να λειτουργήσει ως 3η-4η εστία δημιουργίας σε ικανοποιητικό βαθμό και στη συνέχεια να περιορίσει τον αριθμό των λαθών στα οποία υποκύπτει (1,8 Μ.Ο στη 2ετια του στη Γαλατά).
Προσωπικά πιστεύω πως ο εν λόγω παίκτης είναι αυτός που, μετά το Σλούκα, έχει δημιουργήσει το μεγαλύτερο hype στις τάξεις των οπαδών του Ολυμπιακού αυτό το καλοκαίρι, έχει δημιουργήσει προσδοκίες που γενικότερα πιστεύω θα τις εκπληρώσει σε μεγάλο βαθμό. Φρονώ πως ο συγκεκριμένος ήταν το κομμάτι του παζλ που έλειπε από την περιφέρεια της ομάδας και με την παρουσία του, αυτή ολοκληρώθηκε αρμονικά.
Η ομάδα κινήθηκε έγκαιρα και γρήγορα για να αποσπάσει την υπογραφή του, πριν μπουν τα χοντρά πορτοφόλια στο παιχνίδι (φημολογούταν πως η ΤΣΣΚΑ και η Ζενίτ ενδιαφέρθηκαν για τον παίκτη εξίσου) και απέκτησε έναν παίκτη με πολύ καλή προοπτική που εκτός των άλλων προσφέρει ευελιξία σχημάτων στον κόουτς Μπαρτζώκα. Όπως και ο McKissik (με τον οποίο αλληλοσυμπληρώνεται απίστευτα), μπορεί να αγωνιστεί τόσο στο “2” όσο και στο “3”, επομένως το γεγονός ότι η ομάδα πλέον έχει 2 tweeners σε αυτές τις θέσεις μόνο χαρούμενο μπορεί να κάνει τον κόουτς!! Τέλος, εικάζω πως ο χρόνος συμμετοχής του θα κυμαίνεται κοντά στα 19-20 λεπτά ανά ματς…
Ποσοστό έγκρισης της μεταγραφής:100%
Vasilis Spanoulis
Τα λόγια για αυτόν τον άνθρωπό νομίζω είναι περιττά. Ο μεγάλος αρχηγός της ομάδας μας ετοιμάζεται για την 11η σεζόν του στα ερυθρόλευκα και τελευταία (;) της καριέρας του, αποτελώντας κατ΄ εμέ τον ρυθμιστή της περιφερειακής γραμμής του Ολυμπιακού. Ευθύς αμέσως θα εξηγήσω τι εννοώ με την λέξη “ρυθμιστής”.
Αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι πιστεύω πως η ομάδα δεν μπορεί, επιτρέψτε μου την έκφραση, να ”αποΣπανουλοποιηθεί” έτσι ευκολά και άμεσα… Δηλαδή δεν μπορεί μέσα σε έναν χρόνο να αποκοπεί σε μεγάλο βαθμό από έναν παίκτη, που ακόμα και στα 36-37 του χρόνια αγωνιζόταν 23-24 λεπτά Μ.Ο και είχε τόσο μεγάλη επιρροή στο επιθετικό της παιχνίδι…
Το αναφέρω αυτό διότι διαβάζω αρκετά συχνά πως ο χρόνος του θα μειωθεί ακόμα και στο υποδιπλάσιο (10-12 λεπτά ανά ματς δηλαδή), λόγω των 2 σοβαρών τραυματισμών που αντιμετώπισε στα πόδια του τις 2 τελευταίες σεζόν αλλά και της προχωρημένης μπασκετικής ηλικίας του. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν πιστεύω προφανώς πως ο Σπαν θα αγωνίζεται 23-24 λεπτα Μ.Ο όπως τα προηγούμενα χρόνια, αλλά έχοντας την υγεία του εκτιμώ πως ο χρόνος συμμέτοχης του θα κυμαίνεται στα 17-18 λεπτά…
Ο 38χρονος Λαρισαίος SG, λοιπόν, φρονώ πως θα είναι ο ρυθμιστής της περιφέρειας της ομάδας, καθώς αν γυρίσει δυνατός από τον τραυματισμό που τον ταλαιπωρεί το τελευταίο πεντάμηνο, θεωρώ πως θα αποτελέσει βαρόμετρο για την ομάδα, όχι μόνο ραλίστα πολυτελείας… Καταρχήν, είναι ένας παίκτης ο οποίος μπορεί να αγωνιστεί το ίδιο εύκολα και στη θέση 1 εκτός από το 2 που αποτελεί τη φυσική του θέση, πράγμα πολύ σημαντικό αν αναλογιστούμε πως στην ομάδα ο μόνος καθαρός PG είναι ο Κώστας Σλούκας…
Νομίζω είναι γενική παραδοχή πως ο Kill Bill αποτελεί Guard το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αγωνιστεί off-ball, επομένως θεωρώ πως δεδομένης της έλλειψης βάθους που υπάρχει στην θέση “1” θα τον δούμε αρκετά λεπτά σε αυτό τον ρόλο, προκειμένου να δώσει ανάσες στον Σλούκα. Εν συνεχεία, όντας υγιής θα αποτελεί αδιαμφισβήτητα τη 2η εστία δημιουργίας της ομάδας μετά το “Σλουκι Λουκ”, καλύπτοντας έτσι την όποια ανησυχία υπάρχει στις τάξεις των φιλάθλων του Ολυμπιακού αναφορικά με την έλλειψη δημιουργίας (πλην Σλούκα) στο υπάρχον ρόστερ…
Τέλος, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει επίσης την ικανότητα του (ναι, ακόμα και στα 38 του χρόνια) στο 1vs1 και γενικότερα στο να δημιουργεί φάσεις για τον εαυτό του…
Προσωπικά, πιστεύω ακράδαντα πως πνευματικά και αγωνιστικά θα επιστρέψει δριμύτερος ο αρχηγός… Το έχει δείξει και στο παρελθόν άλλωστε, πως οι δυσκολίες και τα εμπόδια τον κάνουν ακόμα δυνατότερο…
Το όλο θέμα έγκειται στο αν θα παραμείνει υγιής μέχρι το τέλος αυτής της μεγάλης σεζόν που έρχεται (ή τουλάχιστον μακριά από κάποιον σοβαρό τραυματισμό όπως τα 2 τελευταία χρόνια από το Φλεβάρη και μετά). Σε αυτή την περίπτωση η ομάδα στις θέσεις 1 έως 3 για μένα είναι (σχεδόν) πλήρης…
Σε αντίθετη περίπτωση όμως, δηλαδή εάν ο αρχηγός δείξει επιρρεπής σε τραυματισμούς και δεν μπορέσει να βρει ικανοποιητικό ρυθμό στο παιχνίδι του, ή δεν επανέλθει ποτέ στα περσινά, προ τραυματισμού, αγωνιστικά στάνταρ του, τότε η ομάδα θα πρέπει να κινηθεί οπωσδήποτε για καθαρό PG με έφεση στην δημιουργία.
Από αυτή την άποψη λοιπόν τον θεωρώ “Ρυθμιστή” της περιφερειακής γραμμής της ομάδας...
Όσον αφορά τώρα τα σχήματα στα οποία θα τον δούμε, εικάζω όπως είπα και παραπάνω πως λόγω του συνωστισμού στο 2, θα τον δούμε αρκετές φορές στο 1, έχοντας δίπλα του έναν εκ των Τζένκινς και ΜακΚίσσικ και πιο σπάνια τον Λαρεντζάκη, έτσι ώστε να καλύπτουν τη διαχρονική αμυντική του αδυναμία…
Κλείνοντας, αξίζει να τονιστεί πως στο μονοετές συμβόλαιο που υπέγραψε ο Βασίλης Σπανούλης αυτό το καλοκαίρι, από οικονομικής άποψης φημολογείται πως είναι αρκετά χαμηλότερο αναλογικά με τα συμβόλαια που υπέγραψε στην ομάδα μας τα τελευταία έτη, βάζοντας έτσι μεγάλη “πλάτη” ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα από το διαθέσιμο Budget της ομάδας…
Μην τον ξεγράφετε λοιπόν τον αρχηγό!
Shaquille McKissik
Συνεχίζουμε με το Σακίλ ΜακΚισσικ, ο οποίος αποκτήθηκε πέρσι τον Φεβρουάριο από την ομάδα μας (εν μέσω του μεταγραφικού ban που της είχε επιβληθεί για περίπου 25 μέρες από την Euroleague), υπογράφοντας συμβόλαιο 1,5 έτους (προσδιοριστικά οι ετήσιες απολαβές του θεωρώ ότι κυμαίνονται κάπου στις 500.000 ευρώ…), δείχνοντας κατευθείαν αν και rookie σε αυτό το επίπεδο πως μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά στην ομάδα, δίνοντας της μάλιστα, στοιχεία τα οποία της έλειπαν εδώ και πολλά χρόνια.
Φυσικά αναφέρομαι στην ικανότητα του 30 χρόνου Αμερικανού (με διαβατήριο από το Αζερμπαϊτζάν) να διασπά την αντίπαλη άμυνα χάρη στο φοβερό πρώτο βήμα του και την εκρηκτικότητα του, καθώς και στην απίστευτη αθλητικότητα που διαθέτει, συνεισφέροντας έτσι τα μέγιστα και στις 2 πλευρές του παρκέ.
Ο Ολυμπιακός θα είναι ο 7ος Ευρωπαϊκός σταθμός στην καριέρα του μέσα σε μια πενταετία για τον απόφοιτο του Arizona State, όπου όπως προανέφερα αποτελεί έναν τρομερά αθλητικό παίκτη με έφεση στο drive, o oποίος μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια ευκολία στις θέσεις 2 και 3.
Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον κόουτς Μπαρτζώκα να τον εναλλάσσει σε αυτές τις θέσεις με το Χάρισον (ταιριάζουν πάρα πολύ μαζί, αγωνιζόμενοι στις θέσεις του SG και του SF αντίστοιχα), ο οποίος μπορεί εξίσου να αγωνιστεί εκεί, προσφέροντας έτσι την δυνατότητα στον Έλληνα τεχνικό να εφαρμόζει κατά την διάρκεια των αγώνων ποικίλα σχήματα τα οποία σε πλειοψηφία είναι άκρως λειτουργικά!!
Αμυντικά τώρα, με ύψος 1,95 m και wingspan στα 2,02 m, σε συνδυασμό με το πολύ γυμνασμένο του σώμα, διαθέτει εξαιρετική “πρώτη ύλη” για swingman, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να μαρκάρει παίκτες από τη θέση 1 έως και 3… Χρησιμοποιεί πολύ καλά τα χέρια του όταν πιέζει στην μπάλα ενώ ξέρει να εκμεταλλεύεται και το δυνατό του κορμό εξίσου αποτελεσματικά, γεγονός που σημαίνει ότι δύσκολα ένας αντίπαλος Guard / Forward θα τον περάσει στα πόδια…
Αδιαμφισβήτητα, επιθετικά η μεγαλύτερη αδυναμία του ”Shaq Attack” είναι το σουτ. Σε όλη του την καριέρα το ποσοστό του πίσω από τα 6.75 κυμαίνεται πάνω κάτω στο 30-32%,παρόλα αυτά δεν είναι σε καμία περίπτωση ο παίκτης που η αντίπαλη άμυνα θα τον αφήσει προκλητικά αμαρκάριστο για να σουτάρει, γιατί τότε θα το πληρώσει ακριβά…
Αν και πρόλαβε να αγωνιστεί σε μόλις 3 παιχνίδια την περσινή χρονιά στην ομάδα μας, σίγουρα φάνηκε (mε αποκορύφωμα το ντέρμπι με τον ΠΑΟ στο ΣΕΦ όπου σημείωσε 22 πόντους με 10/18 σουτ) πως αποτελεί, αυτό που λέμε, “Euroleague Material”, όπου μέσα στο κατάλληλο περιβάλλον μπορεί να ξεδιπλώσει το versatile παιχνίδι του.
Ολοκληρώνοντας με το ΜακΚίσσικ, φρονώ πως θα αγωνίζεται κάπου στα 18-19 λεπτά ανά αγώνα είτε αποτελώντας την αμυντική ασπίδα δίπλα στον Σλούκα στον Σπανούλη αντίστοιχα, είτε αγωνιζόμενος μαζί με τον Χάρισον στις θέσεις που ανέφερα προηγουμένως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου