Η αγωνιστική περίοδος 2020-21, στις περισσότερες χώρες ανά τον κόσμο, πλησιάζει προς το τέλος της και οι σημαντικότερες διοργανώσεις βρίσκονται στην κορύφωση τους! Την προηγούμενη εβδομάδα ο Βαγγέλης Δρακούλης παρουσίασε το preview του BCL, ενώ πλέον τα βλέμματα στρέφονται στο final 4 της Euroleague...
Στο Red Point Guard σας κρατάμε συντροφιά, με θέματα γύρω από τον Ολυμπιακό, ενώ στη στήλη RPG Radar αναλύουμε παίκτες που πρωταγωνιστούν στις Ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) διοργανώσεις, καθώς και η φετινή off season αναμένεται μακρά. Τι συμβαίνει όμως σε πρωταθλήματα χαμηλότερης δυναμικότητας, τα οποία βρίσκονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας; Ποιοι είναι οι παίκτες που φέτος "άφησαν το στίγμα" τους στην άγονη μπασκετική γραμμή της Ευρώπης και της Ασίας; Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε πρωταθλήματα όπως της Ν. Κορέας ή της Πολωνίας και Τσεχίας π.χ., για τα οποία, κατά καιρούς, διαβάζετε από εμένα κυρίως στο twitter ή στο Red Point Guard, αλλά σε πιο ... underground λίγκες όπως της Ισλανδίας, της Ταϊβάν κ.α., με παίκτες που πιθανόν να μην έχετε ξανακούσει.
Σε αυτό το κείμενο θα σας παρουσιάσω, λοιπόν, 8 εξαιρετικές περιπτώσεις, που είτε αγωνίζονται στη 2η κατηγορία γνωστών Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, είτε στην 1η κατηγορία λιγότερων διάσημων διοργανώσεων της Ευρώπης, αλλά και της Ασίας... Και για να βάλω "αλατοπίπερο", θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας, σε ποια Ελληνική ομάδα της Basket League, θα ταίριαζε ο καθένας από αυτούς.
Θα κάνουμε αρχή από την Α2 της Ιταλίας, η οποία αποτελεί ένα από τα καλύτερα "φυτώρια" πανευρωπαϊκά, για ταλέντα εξ Αμερικής (και όχι μόνο), που αργότερα φθάνουν να πρωταγωνιστούν μέχρι και την Euroleague! Παίκτες όπως ο Kyle Hines (με 2ετή θητεία στη Veroli / δεν υφίσταται πια), o Mike James (με ενδιάμεση στάση στον Κολοσσό), αλλά και ο Peyton Siva (Caserta) και τελευταία ο John Brown (της Unics), έχουν ξεκινήσει την καριέρα τους στις χαμηλότερες κατηγορίες της Ιταλίας!
MARKIS MCDUFFIE
Ξεκίνημα με το δυναμικό 23χρονο PF Markis McDuffie, ο οποίος αγωνίζεται φέτος, για 2η χρονιά στην Ευρώπη, μετά την Ουγγρική Alba Fehervar, στην Piacenza. Ο ύψους 2.04 μ. απόφοιτος του, φημισμένου τα τελευταία έτη, Wichita State, είναι πρότυπο του σύγχρονου face-up 4ριου με πολύ καλά 3&D στοιχεία. Με ικανότητα στο μακρινό σουτ (39.8% στα τρίποντα φέτος, με 4.4 προσπάθειες ανά αγώνα), καλό χειρισμό της μπάλας και αρκετά πλούσια αθλητικά προσόντα, είναι παίκτης, που μπορεί να σταδιοδρομήσει στην Ευρώπη, θυμίζοντας τον Okaro White στο στυλ παιχνιδιού.
Παρόλo που, τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα, είναι "άγουρος", το footwork και τα μεγάλα άκρα του, σε συνδυασμό με την ένταση που βγάζει στο παρκέ, είναι σημαντικοί παράγοντες για να θεωρείται ένας 2-way forward. Ο McDuffie είναι από τους κορυφαίους σκόρερ στην Ιταλική Α2 φέτος με 20.4 πόντους μ.ο., με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα, καθώς σουτάρει με 52.6% στα δίποντα και έχει 60% TS%.
Σημαντική είναι η προσφορά του σε ριμπάουντ με 6.3 μο. (2 επιθετικά ανά αγώνα) και κλεψίματα με 1.3 μ.ο. (2.3% STL%), ωστόσο είναι επιρρεπής στο λάθος με 1.9 ανά παιχνίδι (10.5% Tov%), δεδομένου ότι έχει υψηλό USG% (28%) και γενικά εκτός από την off ball δράση του αρέσκεται να κινείται και με την μπάλα στα χέρια. Η συνεισφορά του στην Piacenza φαίνεται και από τους δείκτες ORtg (119.9) και DRtg (107.1).
ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ: ΗΡΑΚΛΗΣ
Αν απορείτε γιατί επέλεξα το Γηραιό, ο λόγος είναι ότι και φέτος, στην αρχή της σεζόν, η ομάδα της Θεσσαλονίκης είχε επιλέξει τον Mike Moore, έναν παίκτη επίσης από την Ιταλική Α2, με παρόμοια στοιχεία με τον McDuffie, αλλά και χαμηλότερο ταβάνι... Ο McDuffie έχει πιο πολυσύνθετο αγωνιστικό profile, από τον πρώην PF του Ηρακλή και γενικά είναι παίκτης που μπορεί άμεσα να βοηθήσει, αποτελώντας παράλληλα επένδυση!
JORDAN FLOYD
O 2oς παίκτης από την Α2 της Ιταλίας, είναι ο Jordan Floyd, ένας super scorer, που είναι 1ος στους πόντους στο πρωτάθλημα με 24.1 μ.ο. Ο 23χρονος combo guard, απόφοιτος του άσημου King University, στην Division II του ΝCAA, υπήρξε ένας star στα Κολεγιακά του χρόνια, καταφέρνοντας να είναι μέλος της 2ης καλύτερης 5αδας στην Division II πέρυσι. Με μ.ο. καριέρας 18.4 πόντους (31 στην τελευταία του χρονιά) και 37.2% στα τρίποντα, ο Floyd επέλεξε να ξεκινήσει τη rookie σεζόν του, σε επαγγελματικό επίπεδο, στην Ιταλική Orlandina (πέρυσι είχε στις τάξεις της τον Brice Johnson, πρώην 1st rounder στο draft).
ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ: ΛΑΥΡΙΟ
Και εδώ η επιλογή είναι προφανής, καθώς εκτιμώ ότι ο Floyd θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός αντικαταστάτης του Tyson Carter, σε περίπτωση που εκείνος αποχωρούσε για άλλες πολιτείες. Διαθέτει και ο ίδιος εξαιρετική ικανότητα στο 1ον1, είναι πολύ καλός χειριστής και εξίσου ικανός slasher με τον Αμερικάνο του Λαυρίου, χωρίς πάντως τα αθλητικά του προσόντα να είναι σαν του Carter...
Θα συνεχίσουμε με 2 παίκτες (ένα PF και ένα center), οι οποίοι πρωταγωνιστούν στη 2η κατηγορία των πρωταθλημάτων του Ισραήλ και της Τουρκίας αντίστοιχα.
BENNIE BOATWRIGHT
Ο επόμενος παίκτης στο μικροσκόπιο μας είναι ένα μεγάλο Κολεγιακό ταλέντο, που όμως στάθηκε άτυχος, καθώς ο σοβαρός τραυματισμός του στο γόνατο αρχικά και η έξαρση της πανδημίας στη συνέχεια, τον άφησε εκτός αγωνιστικής δράσης για 2 περίπου χρόνια, πριν επανακάμψει στις αρχές του έτους και επανέλθει στα παρκέ, πρώτα στην G League και πρόσφατα στη 2η κατηγορία του Ισραήλ με την Ironi Ramat Gan! Παρόλα αυτά, έχει χάσει αρκετή από την ταχύτητα και εκρηκτικότητά του (είχε άλλον ένα τραυματισμό ως junior), με αποτέλεσμα να είναι αρκετά πιο "βαρύς" στην επάνοδο του...
ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ: ΠΑΟΚ
Η επιλογή του ΠΑΟΚ φέτος από τις ΗΠΑ για το ρόλο του stretch PF ήταν ο Beau Beach, o οποίος σε όσα παιχνίδια τον παρακολούθησα, δεν μπορώ να πω ότι έθελξε με την απόδοση του... Το στοίχημα για την ομάδα της Θεσσαλονίκης είναι να εξελίξει τον Γιώργο Τσαλμπούρη, έναν παίκτη με παρόμοιο στυλ και αγωνιστικά στοιχεία, με τον Boatwright. Θεωρώ ότι, παρόλο που η συνύπαρξη τους στην ίδια 5αδα θα ήταν "προβληματική", ένας παίκτης σαν τον Boatwright, θα μπορούσε να είναι εκείνος, που όταν ο Έλληνας σέντερ βρίσκεται εκτός παρκέ, να δίνει τα ίδια στοιχεία. Δεν είναι μικρό πράγμα, για μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ, να διαθέτει δύο shooting bigs στο ρόστερ της!
CHRIS HARRIS
Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο παίκτη δεν τον είχα ακουστά, αλλά ένα ... Θεριό μου "σφύριξε" το όνομα του και πραγματικά πρόκειται για έναν αθλητικό center, με περιθώρια εξέλιξης, που είναι ιδανικός για το Ευρωπαϊκό μπάσκετ, αν και θεωρείται late bloomer. Ο λόγος για τον Chris Harris, απόφοιτο των Houston Cougars, ο οποίος στη rookie επαγγελματική του σεζόν αγωνίζεται στη 2η κατηγορία της Τουρκίας με τη Final Spor Genclik Bursa.
Με ύψος 2.08 και βάρος 114 κιλά, ο 24ρονος Harris, είναι ένας ατόφιος rim protector, με ιδιαίτερη έφεση στα μπλοκ (1ος φέτος στην TBL με 2.6 ανά αγώνα) και καλό above the rim game. Ένας center, ο οποίος θυμίζει κάπως το Willie Reed, αλλά χωρίς ιδιαίτερη τεχνική και αρκετά πίσω σε θέμα τακτικής και κατανόησης του παιχνιδιού. Με τη Final Spor "μετράει" επίσης 12.1 πόντους (με 68% στα δίποντα, αλλά μόλις 41% στις βολές) και 10.6 ριμπάουντ (3ος), εκ των οποίων τα 3.3 είναι επιθετικά, σε μια λίγκα, που πάντως τα τελευταία χρόνια έχει χάσει αρκετή από τη δυναμική της.
Στο Κολέγιο ήταν ρολίστας με μικρό χρόνο συμμετοχής και κυρίως αμυντικά καθήκοντα. Στη senior season του βελτιώθηκε σε μεγάλο βαθμό (χαρακτηριστικό είναι ότι στις πρώτες του χρονιές στο Houston σούταρε με περίπου 20% από τη γραμμή του φάουλ και μόλις πέρυσι έφθασε στο 62.5%). Ως senior είχε 4.1 πόντους (64.2% στα δίποντα), 4.9 ριμπάουντ και 2 μπλοκ μ.ο. με το εξωφρενικό 14.2% Blk% (2ος σε όλο το NCAA), δείγμα της ικανότητας του στα κοψίματα και του αμυντικού effort του.
ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ: ΛΑΡΙΣΑ
Δύσκολη η επιλογή, καθώς μιλάμε για ένα μονοδιάστατο ψηλό, που μπορεί να κάνει καλά, συγκεκριμένα πράγματα στο παρκέ, συνεπώς του ταιριάζει πιο πολύ συμπληρωματικός ρόλος, ερχόμενος για λίγα λεπτά από τον πάγκο. Κάτι τέτοιο δεν είναι και το ιδανικό σενάριο για μια μικρομεσαία ομάδα της Α1, να "ξοδέψει" θέση ξένου σε έναν "άγουρο" center. Ωστόσο, θα μπορούσε π.χ. να αποτελέσει μια καλή back up λύση για τη front line της Λάρισαs τη νέα σεζόν, έχοντας μπροστά του έναν πιο πολυσύνθετο και έμπειρο post up center.
Συνεχίζοντας στην Ευρώπη, θα σας παρουσιάσω 2 παίκτες από το πρωτάθλημα της Βουλγαρίας, την NBL, και έναν rookie - super scorer, κατευθείαν από την Division I του NCAA, όπου πέρυσι ήταν 10ος στη σχετική λίστα!
NICOLAS CARVACHO
O 1ος παίκτης από τη Βουλγαρία είναι ο 24χρονος Χιλιανός σέντερ, ο οποίος αφού αποφοίτησε από το Colorado State, με τη φήμη ενός πολύ καλού ριμπάουντερ και με Potential ψηλού, αγωνίζεται φέτος για πρώτη φορά στην Ευρώπη, στη γείτονα χώρα. Με ύψος 2.10 μ., βάρος 108 kg και wingspan στα 2.16 μ. (standing reach: 2.73 μ.), ο Carvacho διαθέτει καλά στοιχεία, όντας ταχύς στο ανοιχτό γήπεδο και με intangibles στην άμυνα.
Παρόλο που δεν είναι τόσο δυνατός, ούτε έχει ικανότητα επιθετικά στο low post (είναι και μέτριος στα τελειώματα κοντά στο καλάθι, μετά από επαφή), καθώς πρόκειται για "ετερόφωτο ψηλό", έχει έφεση στο p'n'r και γενικά κινείται καλά μακριά από την μπάλα. Παρόλο που είναι αριστερόχειρας, μπορεί να σκοράρει και με το δεξί και γενικά έχει ένα αρκετά ελκυστικό πακέτο, που αξίζει μια ομάδα να επενδύσει και να "δουλέψει" πάνω του.
ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ: ΚΟΛΟΣΣΟΣ
Οι Ροδίτες φέτος σύστησαν στο Ελληνικό κοινό τον Kerem Kanter, ο οποίος μετά από την πολύ καλή σεζόν του, δύσκολα θα παραμείνει στην ομάδα. Ψάχνοντας για ενίσχυση στη front line, σε οικονομικά πλαίσια, ο Χιλιανός σέντερ, θα ήταν μια καλή λύση ως back up επιλογή, πλαισιωμένος με έναν πιο έμπειρο αθλητικό ψηλό.
DIANTE BALDWIN
H 2η επιλογή μου από την NBL είναι ένας Point guard, με μεγαλύτερη εμπειρία στα Ευρωπαϊκά γήπεδα, από ό,τι οι προηγούμενοι, καθώς βρίσκεται για 4η σεζόν στη Γηραιά Ήπειρο, με την Chernomorets, έχοντας θητεία τα προηγούμενα χρόνια στην Πολωνία (AZS Koszalin), στη Φινλανδία (Salon Vilpas) και στη 2η κατηγορία της Γερμανίας (Tigers Tubingen).
Φέτος είναι ο άνθρωπος - ορχήστρα της Chernomorets, με τον εξωφρενικό αριθμό 8.4 ασίστ (37.4% Ast%) και ικανοποιητικό δείκτη ασίστ/λαθών 2.2. Σκοράρει 20.4 πόντους (με 46.3% στα σουτ εντός παιδιάς και 30.6% στα τρίποντα), ενώ μαζεύει και 6.1 ριμπάουντ. Συνεισφέρει επίσης και σε κλεψίματα με 2.1 ανά παιχνίδι.
ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ: ΑΡΗΣ
Η ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης αποτελεί ένα αίνιγμα, αλλά εκτιμώ ότι εφόσον αρθεί ο περιορισμός και έχει ξανά τη δυνατότητα να υπογράψει παίκτες εκτός Ελλάδας, τότε ο Baldwin είναι μια value for money επιλογή, με εμπειρία από την Ευρώπη και καλό πακέτο, για να "τρέξει" την επίθεση της.
JORDAN ROLAND
Τελειώνοντας το ταξίδι μας στην Ευρώπη, πάμε πιο βόρεια, στην Ισλανδία, όπου φέτος η ατραξιόν του πρωταθλήματος "ακούει στο όνομα" Jordan Roland, ο οποίος αγωνίζεται στη Valur! Ένας scoring guard με ιδιαίτερο (αλλά και αποτελεσματικό) στυλ στο σουτ, ο οποίος πέρυσι ήταν 1ος σκόρερ στην περιφέρεια CAA, με το Northeastern, έχοντας 21.9 πόντους μ.ο.
Με ύψος 1.85 μ. και βάρος 78 κιλά, ο Roland είναι ένας shooting guard σε κορμί άσου, χωρίς ωστόσο δημιουργικές ικανότητες (1.25 ασίστ μέσος όρος καριέρας στο NCAA). Παρόλα αυτά έχει έφεση στο 1ον1, καλό χειρισμό και απρόβλεπτο στυλ παιχνιδιού. Μέχρι στιγμής είναι 2ος σκόρερ στο πρωτάθλημα Ισλανδίας με 25.6 πόντους μ.ο., ενώ σε 12 αγώνες έχει 41/96 τρίποντα!
ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ: ΙΩΝΙΚΟΣ
Η ομάδα της Νίκαιας φέτος έκανε κάποιες καλές επιλογές στην περιφέρεια, όπως ο Dusty Hannahs, που δεν της "βγήκαν". Εφόσον για τη νέα σεζόν, η απόκτηση ενός σκόρερ, που θα μπορεί να δώσει το "εύκολο καλάθι" μοιάζει επιτακτική, ο Roland μοιάζει ιδανικός για αυτό το ρόλο...
Θα ολοκληρώσουμε την παρουσίαση μας, με μια βόλτα στο μακρινό και εξωτικό νησί της Ταϊβάν, στο οποίο τις επόμενες ημέρες ξεκινάνε οι τελικοί του φετινού πρωταθλήματος.
JORDAN CAROLINE
Σε αυτούς δε θα βρίσκεται πάντως, ο Caroline, καθώς η ομάδα του "σκουπίστηκε" στα ημιτελικά... Ο 25χρονος Αμερικάνος swingman είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη και θα καταλάβετε το γιατί! Με ύψος 2.01 μ. και βάρος 106 κιλά (wingspan: 2.06 μ.), ξεκίνησε ως 4-5αρι, αγωνιζόμενος μάλιστα στο πλάι του γνωστού μας, Cam Oliver, στη Nevada (αλλά και του Tyler Porter της Rilski). O Caroline, με τη δύναμη και το πολυσύνθετο παιχνίδι του, είναι ένας από τους παίκτες, ο οποίος έχει κατορθώσει στην Κολεγιακή του καριέρα να έχει περισσότερους από 2.000 πόντους και 1.000 ριμπάουντ!
Σταδιακά, όμως, λόγω και του καλού χειρισμού και της ικανότητας του στο 1ον1, άλλαξε θέση και μετατοπίστηκε στο 3, όπου αγωνίζεται τα τελευταία χρόνια. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ολοκλήρωσε την Κολεγιακή του καριέρα με 14.8 πόντους (35% στα τρίποντα) και 8.4 ριμπάουντ μ.ο. Την περσινή σεζόν ξεκίνησε στην G League με τους South Bay Lakers, πριν ένας τραυματισμός τον αφήσει εκτός αγωνιστικής δράσης και συνέχισε στο restart του πρωταθλήματος Ισραήλ, με τη Hapoel Eilat, η οποία είναι γνωστή για παίκτες - λαβράκια (έχει ανακαλύψει τους Lloyd, Henry, E. Bryant μεταξύ άλλων). Σε 7 παιχνίδια στη Winners League είχε 15.3 πόντους (με μόλις 28.6% στα τρίποντα), 9.8 ριμπάουντ, αλλά και 2.3 λάθη μ.ο.
Φέτος, όπως προείπαμε, βρέθηκε στην Ταϊβάν, για λογαριασμό της Jutai και ήταν 1ος σκόρερ του πρωταθλήματος με 28 πόντους μ.ο., καθώς και 3ος ριμπάουντερ με 14 ανά αγώνα. Σίγουρα, το εν λόγω πρωτάθλημα είναι χαμηλής δυναμικότητας και είναι εύκολο παίκτες, με το ταλέντο του Caroline, να "γράφουν" καλά νούμερα. Ωστόσο, ίσως η φετινή σεζόν αποτελέσει διαβατήριο, να πάρει προαγωγή, αν όχι για κάποιο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, σίγουρα για ένα πιο προηγμένο στην Ασία...
ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ: ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
Το φετινό Περιστέρι πέρασε από ... χίλια μύρια κύματα, αλλά αν ένας παίκτης ξεχώρισε, αυτός ήταν σίγουρα ο Petteway. O Αμερικάνος G/F ήταν μια αξιόπιστη επιθετική επιλογή και εκείνος που "τραβούσε" στο σκορ, την ομάδα των δυτικών προαστίων... Σε περίπτωση αποχώρησης του, ο Caroline θα μπορούσε, σε ένα βαθμό, να "μπει στα παπούτσια" του, τουλάχιστον όσον αφορά το 1ον1 παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου