Για ακόμη μία φορά, η σελίδα φιλοξενεί κείμενο του φίλου Βαγγέλη Δρακούλη, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις του για πιθανή ενίσχυση της ομάδας, αρχικά με τέσσερις 7-footers center και τις επόμενες ημέρες με μια ανάρτηση για πέντε guards. Ας δούμε, λοιπόν τις προτάσεις του μαζί με έναν παίκτη, τον οποίο παρακολούθησα φέτος στο πρωτάθλημα της Πολωνίας και μου είχε αφήσει θετικές εντυπώσεις, ωστόσο η ατυχία του ... χτύπησε την πόρτα πριν λίγες ημέρες!
Καλησπέρα, καλησπέρα!! Μπορεί η χώρα μας εδώ και λίγες μέρες να κινείται στους ρυθμούς του νέου Lockdown, όμως η μπασκετική δράση συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, τόσο στα περισσότερα εγχώρια Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (συμπεριλαμβανομένου και της Α1), όσο και στις διασυλλογικές διοργανώσεις, όταν φυσικά δεν υπάρχουν τα γνωστά απρόοπτα του τελευταίου μισού χρόνου (στον COVID-19 αναφέρομαι βέβαια και στον αντίκτυπο του), τα οποία ταλανίζουν όχι μόνο τον κόσμο του μπάσκετ, αλλά γενικότερα όλη την υφήλιο σε πάρα πολλούς τομείς της ζωής.
Στο παρόν άρθρο θα
ασχοληθούμε με τον Ολυμπιακό και θα εξετάσουμε 4 ψηλούς, οι οποίοι θα μπορούσαν
να απασχολήσουν σε περίπτωση που ο Γιώργος Μπαρτζώκας επιθυμούσε μια extra (το τονίζω αυτό) λύση στην frontline της
ομάδας. Δε θα μιλήσουμε δηλαδή για περιπτώσεις παικτών που θα μπορούσαν να
αντικαταστήσουν κάποιον παίκτη από το ήδη υπάρχον ρόστερ. Πρoτού αρχίσουμε την
ανάλυση τους βέβαια θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα βασικά πράγματα…
1. Αν με ρωτούσε κάποιος αν θα έπαιρνα ψηλό την δεδομένη χρονική στιγμή στην ομάδα, η απάντηση μου θα ήταν αρνητική. Η υπάρχουσα πεντάδα των Πρίντεζη, Βεζένκοφ, Ζαν-Σαρλ, Μάρτιν, Έλλις δείχνει να ανταποκρίνεται μια χαρά στις υψηλές απαιτήσεις της Euroleague. Η μόνη frontline, μέχρι στιγμής, που έχει “νικήσει” καθαρά αυτή των ερυθρολεύκων στις πρώτες 7 αγωνιστικές της διοργάνωσης είναι της Μπάγερν, στην ήττα της ομάδας με 74-68 στο Μόναχο την 5η αγωνιστική.
2 Η έλλειψη μεγέθους στους ψηλούς του ΟΣΦΠ ναι μεν
υπάρχει στα χαρτιά, αλλά δεν έχει φανεί στο παρκέ τουλάχιστον έως τώρα, και
μάλιστα κόντρα σε αντιπάλους όπως οι Ζίζιτς, Γκουντάιτις, Ταρζέφσκι, και
Λάμμερς.
3. Αν δυο πράγματα μπορεί να προβληματίζουν το Γιώργο Μπαρτζώκα αναφορικά με την γραμμή των ψηλών, μέχρι τώρα, πιστεύω πως είναι η αστάθεια στην απόδοση του Έλλις και το γεγονός πως ο Ζαν-Σαρλ έχει βγάλει 2 τραυματισμούς μέσα στον πρώτο 1,5 μήνα της αγωνιστικής σεζόν.
4. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει αρκετός κόσμος που πιστεύει πως η ομάδα θέλει ενίσχυση στην θέση “5” για αυτούς και άλλους λόγους, και έτσι λοιπόν θα δούμε παρακάτω 4 πολύ καλές περιπτώσεις παικτών για την εποχή, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον Ολυμπιακό, αφενός ποσοτικά (επιπλέον λύση σε περίπτωση είτε τραυματισμού κάποιου παίκτη, είτε προσβολής από τον κορονοιό) και αφετέρου ποιοτικά στη θέση αυτή…
5. Επέλεξα αυτούς τους παίκτες σύμφωνα με ορισμένα αγωνιστικά και μη χαρακτηριστικά. Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά είναι το μέγεθος/όγκος, η δύναμη, και το above the rim παιχνίδι που τόσο επιζητά ο κόουτς Μπαρτζώκας στους ψηλούς που επιλέγει να συνεργαστεί. Τα μη αγωνιστικά χαρακτηριστικά είναι η εμπειρία και οι παραστάσεις των συγκεκριμένων παικτών, ο ρόλος τους στο σύνολο, αλλά και οι οικονομικές τους απαιτήσεις.
6. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως σε αυτό το άρθρο δεν θα εμβαθύνουμε ούτε σε “λαβράκια” από την G-League όπως οι Justin Patton, Caleb Swanigan, Isaiah Hartenstein και Deyonta Davis ,αλλά ούτε και σε περιπτώσεις παικτών που θα αποτελούσαν “μπαμ” για τα δεδομένα της ομάδας όπως οι Jock Landale, Ekpe Udoh, Tarik Black, Eric Moreland, και Vincent Poirier, που κυκλοφορούν ελεύθεροι αυτή την περίοδο… Θα εξετάσουμε τέσσερις “Bigs” οι οποίοι ερχόμενοι στην ομάδα, θα διατάρασσαν όσο το δυνατόν λιγότερο την ισορροπία της, καθώς και τους ρόλους που έχουν κατανεμηθεί.
7. Επιπρόσθετα, κάποιοι παίκτες οι οποίοι πληρούσαν τα μη αγωνιστικά χαρακτηριστικά που είχα θέσει, αλλά όχι τα αγωνιστικά, δεν συμπεριελήφθησαν εν τέλει στο άρθρο. Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι στους Colton Iverson, Dejan Musli, Alex Kirk, Jack Cooley, Brian Qvale και Jeff Withey (μόνο το rim protection πληρούσε).
8. Οι παίκτες που θα αναλυθούν στο άρθρο αυτό αποτελούν αποκλειστικά δικές μου προτάσεις και δε σημαίνει πως όντως εξετάζονται αυτά τα ονόματα από το τεχνικό επιτελείο της ομάδας…
9. Τα στατιστικά που παρατίθενται στο τέλος της ανάλυσης κάθε παίκτη προέρχονται όλα από το RealGM, ενώ αναφορικά με τα Highlights έχω παραθέσει link από βίντεο στο YouTube, με στιγμιότυπα αγωνιζόμενοι στις τελευταίες κατά σειρά ομάδες τους (εκτός από το νούμερο 4).
10. Η ανάλυση των παικτών θα γίνει με αύξουσα
σειρά…από την λιγότερο καλή περίπτωση προς στην καλύτερη. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…
4. MAIK ZIRBES
Ημ. Γέννησης:
29/01/1990
Ύψος: 2,08 M
Βάρος: 115
KG
Εθνικότητα:
Γερμανία
Ομάδα: Shabab Al Ahli
Αρχίζουμε την ανάλυση μας με το θηριώδη Γερμανό C… Γεννημένος στο Traben-Trarbach τους πρώτους μήνες των 90s’, ξεκίνησε την καριέρα του από τους Gladiator Tiers με τους οποίους σε 5 σεζόν από το 2007 έως και το 2012 αγωνίστηκε σε 110 παιχνίδια στο Γερμανικό πρωτάθλημα (ΒBL). Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις σε συνάρτηση με το νεαρό της ηλικίας του, όχι μόνο προσέλκυσαν το ενδιαφέρον της Brose Bamberg, η οποία τελικά το καλοκαίρι του 2012 τον ενέταξε στο δυναμικό της υπογράφοντας μαζί του τριετές συμβόλαιο συνεργασίας, αλλά και των Los Angeles Lakers οι οποίοι εξέφρασαν ενδιαφέρον για την περίπτωση του χωρίς βέβαια αυτό να μετουσιωθεί σε επίσημη πρόταση ούτως ώστε να διαβεί ο 22χρόνος τότε Zirbes τον Ατλαντικό…
Στους Βαυαρούς έμεινε για 2 σεζόν, αγωνιζόμενος σε συνολικά 120 ματς,
κάνοντας παράλληλα και τις παρθενικές του εμφανίσεις στην Eυρωλίγκα. Χάρη στην πολύ θετική του
παρουσία στην Bamberg
(το 2012 κέρδισε τα βραβεία του καλύτερου νέου, και του πιο βελτιωμένου παίκτη
του Γερμανικού πρωταθλήματος, ενώ συμμετείχε και σε 2 All Star Games της
εν λόγω λίγκας το 2012 και το 2013) υπέγραψε το θέρος του 2014 συμβόλαιο 2 ετών
με τον Ερυθρό Αστέρα όπου την δεύτερη χρονιά του στην ομάδα πραγματοποίησε τις
καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του ευρισκόμενος παράλληλα και σε εξαιρετική
ηλικία (26 ετών).
Στους Σέρβους, λοιπόν, έμεινε για 2 χρονιές καταγράφοντας 141 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και κατακτώντας εις διπλούν το πρωτάθλημα Σερβίας και την Αδριατική Λίγκα. Έτσι, το καλοκαίρι του 2016 όντας πλέον ένα από τα πιο hot ονόματα ψηλών στην Ευρωλίγκα, η Μακάμπι Τελ Αβίβ κατάφερε να αποσπάσει την υπογραφή του για συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι του 2018. Σε μια κακοστελεχωμένη από τον Erez Edelstein ομάδα, με παίκτες όπως οι Andrew Goudelock, Quincy Miller,και Victor Rudd, ο Zirbes δεν κατάφερε να δείξει την αξία του σε μεγάλο βαθμό, καθώς παρασύρθηκε από τη γενικότερη μετριότητα εκείνου του συνόλου.
Έτσι, τον Ιανουάριο του 2017 όταν στην άκρη του
πάγκου της Μακάμπι βρισκόταν πια ο Λετονός Ainars Bagatskis και έχοντας παίξει σε μόλις 24 αγώνες, παραχωρήθηκε
δανεικός στην Μπάγερν Μονάχου ως το τέλος εκείνης της αγωνιστικής χρονιάς. Το
καλοκαίρι του 2017 έμεινε ελεύθερος από την “ομάδα του λαού” υπογράφοντας
συμβόλαιο διάρκειας 2 ετών με τους Γερμανούς… Κάτοικος Μονάχου παρέμεινε για 1,5
χρόνο αγωνιζόμενος σε 95 παιχνίδια συνολικά, καταφέρνοντας να κατακτήσει το
κύπελλο Γερμανίας το 2018, επιστρέφοντας την επόμενη σεζόν στο αγαπημένο του
Βελιγράδι, για να ξαναφορέσει την φανέλα του Ερυθρού Αστέρα, με τον οποίο αγωνίστηκε σε
48 παιχνίδια παραμένοντας μέχρι και τις αρχές του Μαΐου του 2019 (κατέκτησε για
τρίτη φορά την Αδριατική Λίγκα) όταν και μετακόμισε στην Κίνα για χάρη των Guangxi Weizhuang, με
τους οποίους όμως δεν αγωνίστηκε καθόλου.
Έτσι, έπειτα από
μόλις 4 μήνες, πήρε τον δρόμο της επιστροφής για την Ευρώπη για να αγωνιστεί με
την φανέλα της Σλοβένικης Τσεντεβίτα, με την οποία αγωνίστηκε πέρσι σε 30
αγώνες μέχρι και την διακοπή των πρωταθλημάτων λόγω της πανδημίας στις αρχές
Μαρτίου. Τον προηγούμενο Ιούλιο υπέγραψε στην Αραβική Shabab Al-Ahli της οποίας τη φανέλα δεν έχει φορέσει, ωστόσο, καθώς το πρωτάθλημα των ΗΑΕ δεν έχει
ξεκινήσει ακόμα. Να σημειωθεί προτού ολοκληρώσουμε την ανάλυση της μέχρι τώρα
σταδιοδρομίας του, πως σε επίπεδο ανδρών έχει καταγράψει 31 επίσημες συμμετοχές
με το εθνόσημο στο στήθος, όντας και στην τελική 12αδα των “πάντσερ” στο
Ευρωμπάσκετ του 2013…
Πάμε τώρα να σκιαγραφήσουμε το προφίλ του 30χρόνου Γερμανού,
ξεκινώντας από τα στοιχεία τα οποία μπορεί να προσφέρει στον Ολυμπιακό με βάση
το πως έχει δομηθεί το ρόστερ της ομάδας…
· Μιλάμε για έναν παίκτη, ο οποίος αν και μόλις 30 χρονών έχει αγωνιστεί συνολικά σε 99 αγώνες στην Euroleague και 54 στο Eurocup με 3 διαφορετικές ομάδες σε κάθε διοργάνωση!! Όσον αφορά τα εγχώρια Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έχει καταγράψει 257 (!) συμμετοχές στην BBL, την οποία έχει κατακτήσει 2 φορές, 111 στην ΑΒΑ (Αδριατική λίγκα) την οποία έχει κατακτήσει εις τριπλούν και 9 στη Winners League (Πρωτάθλημα Ισραήλ). Είναι σαφές λοιπόν πως μιλάμε για έναν παίκτη με παραστάσεις πολύ υψηλού επιπέδου μέσω των οποίων θα μπορούσε, αν κέρδιζε μια θέση στο ρόστερ, να βοηθήσει τα λιγότερο έμπειρα από αυτό το επίπεδο παιδιά της ερυθρόλευκης frontline όπως οι Μάρτιν και Έλλις, αλλά και γενικότερα το όλο σύνολο.
· Ο Γερμανός center έχει και πάρα πολύ δυνατό κορμό
αλλά και το απαιτούμενο μέγεθος/όγκο, τόσο για να μπορεί να αντιμετωπίσει
αποτελεσματικά στην άμυνα αντιπάλους ιδίων και μεγαλύτερων κυβικών (αμύνεται
πολύ καλά στο post και είναι ... μανούλα στο μπασκετικό “ξύλο” που λέμε), όσο και για να εκμεταλλεύεται στην
επίθεση πιθανά match ups με λιγότερο δυνατούς αντιπάλους (του αρέσει αρκετά το
παιχνίδι στο post, ενώ
με το εκτόπισμα του μπορεί να λάβει καλύτερη θέση από τους αντίπαλους
αμυνόμενους κάτω από την ρακέτα και να τελειώνει με ευκολία φάσεις).
· O Zirbes δεν είναι ο παίκτης που επιθετικά θα πρέπει να λάβει πολλές
μπάλες από τους συμπαίκτες του ώστε να είναι αποδοτικός για το σύνολο. Εν
ολίγοις δεν θα παίρνει πάνω του πολλές κατοχές όταν αγωνίζεται, ενώ αμυντικά
εκτός από το ότι θα μπορεί να χρησιμοποιείται για να μαρκάρει τα λεγόμενα “βαριά
κορμιά” των αντιπάλων, θα μπορεί να χρεώνεται και με φάουλ τα οποία θα τα
γλιτώνουν οι Μάρτιν και Έλλις… Η παρουσία του δηλαδή, μπορεί να προκαλέσει
λιγότερη “φθορά” στα 2 πεντάρια της ομάδας που στο rotation βρίσκονται
μπροστά από αυτόν.
· Είναι εξαιρετικός finisher στο
ζωγραφιστό, αλλά και αρκετά καλός rebounder…Πλην αυτών, είναι καλός σουτέρ ελευθέρων βολών για τα
κυβικά και την θέση που αγωνίζεται...
· Ο Zirbes, θεωρητικά πάντα μιλώντας, είναι ο
παίκτης που, από τους 4 συνολικά του άρθρου, μπορεί να του πάρει το λιγότερο
χρόνο η προσαρμογή του στην ομάδα… Για ποιο λόγο όμως? Μα και φυσικά επειδή ο Zirbes έχει
περάσει τα καλύτερα μπασκετικά του χρόνια όπως είπαμε και πιο πάνω στον Ερυθρό
Αστέρα!! Ένα σύλλογο ο οποίος είναι αδελφοποιημένος με τον Ολυμπιακό. Υπάρχουν
επίσης 2 πρώην συμπαίκτες του και ένας πρώην προπονητής του στον Ερυθρό Αστέρα
που έχουν συνδέσει το όνομα τους με αυτό του Ολυμπιακού. Ο λόγος για τους Στράτο
Περπέρογλου, το Μάρκο Κέσελ και φυσικά το Μίλαν Τόμιτς!! Αξίζει να σημειωθεί
ότι ο Γερμανός έχει υπάρξει και συμπαίκτης με τον νυν παίκτη του Ολυμπιακού τον
Τσάρλς Tζένκινς!
· Ναι μεν υπέγραψε πριν 4 μήνες στην Αραβική Shabab Al-Ahli, με την
οποία δεν έχει αγωνιστεί ακόμα σε επίσημο παιχνίδι, όμως πιστεύω πως αν μια
ομάδα όπως ο Ολυμπιακός καταβάλει ένα σεβαστό ποσό ως buy out, η Αραβική ομάδα δεν θα
σταθεί εμπόδιο στο να αφήσει τον Γερμανό ελεύθερο, έτσι ώστε να πιάσει αυτός
λιμάνι… Ένα deal στο οποίο μπορεί να βοηθήσει για να επιτευχθεί και ο γνωστός
και μη εξαιρετέος ατζέντης του, Μίσκο Ραζνάτοβιτς, του οποίου το πελατολόγιο περιλαμβάνει ονόματα όπως του
αρχηγού της ομάδας μας Βασίλη Σπανούλη, και των Πέρο Άντιτς και Μάρκο Κέσελ
παλαιότερα.
Συνεχίζουμε με τις αδυναμίες/ελλείψεις του Γερμανού…
· Το
πρώτο και βασικότερο μειονέκτημα της περίπτωσης του είναι χωρίς αμφιβολία το γεγονός
πως η καριέρα του έχει πάρει την κατιούσα για τα καλά την τελευταία
τετραετία. Από τη χρονιά που αποχώρησε από τον Ερυθρό Αστέρα για χάρη της
Μακάμπι και μετά, οι μετοχές του πέφτουν χρόνο με τον χρόνο όλο και
περισσότερο, καθώς στους επόμενους σταθμούς της καριέρας του δεν μπόρεσε να αποδώσει
τα αναμενόμενα.
· Ο Zirbes έχει να αγωνιστεί σε επίσημο
παιχνίδι από τις αρχές του προηγούμενου Μαρτίου, όταν ακόμα αγωνιζόταν στη Σλοβένικη Τσεντεβίτα. Έχουν συμπληρωθεί 8 μήνες από τότε, επομένως γίνεται αντιληπτό
πως βρίσκεται αρκετά πίσω από άποψη ρυθμού αναλογικά με τους υπόλοιπους παίκτες
της ομάδας. Αυτό το γεγονός ενδέχεται προφανώς να έχει επηρεάσει αρνητικά και
την φυσική του κατάσταση…
· Ανέκαθεν ο Γερμανός δεν ήταν ούτε γρήγορος ούτε
αθλητικός. Έχει βέβαια μια στοιχειώδη επαφή με το block στον
αμυντικό τομέα… Ήταν από πάντα όμως “βαρύ κορμί”, και αυτό τον κάνει αρκετά
ευάλωτο στην άμυνα με αλλαγές αλλά και γενικότερα στον αμυντικό τομέα, αν
εξαιρέσουμε την άμυνα στο post,
καθώς έχει αρκετές ελλείψεις τακτικά.
· Είναι γνωστό πως του Γιώργου Μπαρτζώκα του
αρέσουν οι ψηλοί οι οποίοι σουτάρουν είτε από μέση απόσταση είτε από την
περιφέρεια. Στην πρώτη κατηγορία υπάρχουν τα παραδείγματα των Ζαν Σαρλ, Ρούμπιτ,
Μάλκολμ Τόμας και παλαιότερα Josh Powell.
Στη δεύτερη υπάρχουν των Βεζένκοφ, Τζόρνταν Μάικι, και Γκιλ. Ο Zirbes δεν
εμπίπτει σε καμία από τις δύο κατηγορίες παικτών…
Συνοψίζοντας για τον Ζirbes, πιστεύω πως τα θετικά σε περίπτωση απόκτησης του είναι περισσότερα από τα αρνητικά, καθώς δεν μπορούμε να παραβλέψουμε εκτός των άλλων και το κίνητρο που θα έχει όχι μόνο επειδή θα αγωνιστεί μετά από 4 χρόνια σε μια ομάδα της κορυφαίας Ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, αλλά και για να αποδείξει πως έχει κάποια πράγματα να δώσει σε μια ομάδα τέτοιου επιπέδου, μη οδεύοντας σε πρόωρη “συνταξιοδότηση”...
Τέλος, σε μία ενδεχόμενη συμφωνία των 2 πλευρών θεωρώ πως οι καθαρές απολαβές του παίκτη δε θα ξεπερνούσαν τις 100.000 ευρώ έως το τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής χρονιάς, ενώ τα λεπτά που θα αγωνιζόταν ανά αγώνα θα τα προσδιόριζα κάπου στα 7-8, προσδίδοντας στην ομάδα αυτά που αναφέραμε παραπάνω. Αν μη τι άλλο για εμένα, θα ήταν έξυπνη κίνηση…
Παραθέτω στατιστικά και Highlights του Γερμανού…
3. ARTSIOM PARAKHOUSKI
Ημ. Γέννησης:
6/10/1987
Ύψος: 2,11 Μ
Βάρος: 122
KG
Εθνικότητα:
Λευκορωσία
Ομάδα:
Ελεύθερος
Συνεχίζουμε την ενδοσκόπηση μας, συναντώντας στο νούμερο 3 τον Artsiom Parakhouski. Γεννημένος στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας το Μίνσκ το 1987, ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ σε ηλικία 16 ετών λόγω των απότομων αλλαγών που σημειώθηκαν στο σώμα του (ψήλωσε απότομα), καθώς μέχρι τότε τον είχε κερδίσει το ποδόσφαιρο…Δουλεύοντας από τότε σκληρά για μια τριετία-τετραετία, τόσο το σώμα του, όσο και την τεχνική του, κατάφερε να τραβήξει πάνω του τα βλέμματα ομάδων από το NCAA παίρνοντας εν τέλει το 2006 τον δρόμο για τις ΗΠΑ.
Στην
τετραετή κολεγιακή του καριέρα, αγωνίστηκε από 2 σεζόν στο Southern Idaho και
στο Radford. Τα πρώτα
χρόνια μακριά από την Λευκορωσία ήταν δύσκολα για τον νεαρό τότε Artsiom καθώς
δεν γνώριζε καθόλου αγγλικά. Mε
τον καιρό όμως, προσαρμόστηκε στο νέο του περιβάλλον και ξεδίπλωσε το σπουδαίο
ταλέντο του κερδίζοντας το βραβείο Big South ΡΟΥ για 2 σερί σεζόν (2009, 1010), όντας
παράλληλα μέλος τις 2 αυτές χρονιές της Big South all first team ως παίκτης του Radford!! Το μεγαλύτερο παράσημο στην
κολεγιακή του σταδιοδρομία είναι δίχως ερώτημα το ότι το 2010 ήταν 1ος rebounder σε
ολόκληρο το NCAA με 13,3 κατά μέσο όρο ανά ματς!! Παρόλα αυτά δεν κατάφερε να
ακούσει το όνομα του στο Draft του 2010 και έτσι πήρε το δρόμο για την Ευρώπη…
Στη Γηραιά Ήπειρο από το 2010 έως και το 2014 περιπλανήθηκε σε Λετονία, Ουκρανία, Τουρκία και Ισραήλ με τις φανέλες των VEF Riga, Budivelnik, Eskishehir, και Hapoel Jerusalem αντίστοιχα, έχοντας αρκετά θετική παρουσία σε όλες αυτές τις ομάδες, κατακτώντας συνολικά 1 τρόπαιο, το Λετονικό πρωτάθλημα με τη Riga το 2011, κερδίζοντας παράλληλα την ίδια σεζόν και το βραβείο του MVP της Βαλτικής Λίγκας. Το μεγάλο ξεπέταγμα ο Parakhouski το έκανε την σεζόν 2014-2015 με την φανέλα της Νίζνι Νόβγκοροντ όπου αγωνίστηκε σε 60 αγώνες…
Σε μια ομάδα, όπου τα περισσότερα φώτα έπεφταν στους Taylor Rochestie (πέρυσι αγωνίστηκε
στην ομάδα μας) και Trey Thompkins,
ο Λευκορώσος αποτελούσε τον βασικό σέντερ των Ρώσων, οι οποίοι εκείνη
την σεζόν πραγματοποίησαν την παρθενική τους συμμετοχή στα σαλόνια της Euroleague και αν μη τι άλλο
είχαν πολύ καλή παρουσία, φτάνοντας έως το TOP 16 της διοργάνωσης, όπου τέθηκαν αντιμέτωποι και με τον Ολυμπιακό του Γιάννη Σφαιρόπουλου, γνωρίζοντας δύο ήττες. Ο Parakhouski εξαργύρωσε την πολύ καλή αυτή
χρονιά με μια μεταγραφή στην UNICS Kazan στην οποία έμεινε έως το καλοκαίρι του 2017 πραγματοποιώντας
106 εμφανίσεις. Στην συνέχεια, πήρε τον δρόμο για το Τελ Αβίβ ώστε να αγωνιστεί
στη Μακάμπι, υπογράφοντας συμβόλαιο για 1+1 χρόνια… Με την “ομάδα του
λαού” αγωνιστικέ για ένα χρόνο εν τέλει, καταγράφοντας συνολικά 44 συμμετοχές
σε όλες τις διοργανώσεις, κατακτώντας το double στο Ισραήλ!
Το Δεκέμβριο του 2018 υπέγραψε στη Λιθουανική Rytas με
την οποία αγωνίστηκε σε συνολικά 39 παιχνίδια, μένοντας μέχρι το τέλος της σεζόν
2018-2019 και κατακτώντας το Mindaugas Cup
στο οποίο παράλληλα ανακηρύχθηκε MVP της διοργάνωσης!! Την περσινή σεζόν
αγωνίστηκε σε 2 ομάδες. Αρχικά, στην Παρτιζάν μέχρι το Νοέμβριο σε συνολικά 12
ματς και στη συνέχεια στο Στρασβούργο για 10 αγώνες (από τον Ιανουάριο μέχρι
και την διακοπή των διοργανώσεων λόγω της πανδημίας τον Μάρτιο). Από το καλοκαίρι
λοιπόν και έπειτα ο Λευκορώσος C
κυκλοφορεί ελεύθερος στην αγορά, για τον οποίο αξίζει επίσης να τονίσουμε πως
έχει αγωνιστεί σε 22 παιχνίδια του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του
(Προκριματικά Ευρωπαϊκού και Παγκοσμίου κυπέλλου).
Όσον αφορά τώρα τα στοιχεία που μπορεί να προσφέρει ο Parakhouski σε ένα σύνολο σαν
αυτό του Ολυμπιακού, μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με αυτά που επισημάναμε παραπάνω
για τον Zirbes… Πιο
συγκεκριμένα:
· Ο Parakhouski (όπως και ο Γερμανός άλλωστε)
διαθέτει τρομερή πείρα, καθώς έχει αγωνιστεί με επιτυχία στο υψηλότερο Ευρωπαϊκό
επίπεδο όπως προαναφέραμε. Αναλυτικότερα, στην Euroleague έχει
αγωνιστεί συνολικά σε 82 αγώνες με 3 διαφορετικές ομάδες και στο Eurocup σε
56 με 5 διαφορετικές! Στα εγχώρια πρωταθλήματα έχει καταγράψει ενδεικτικά
συνολικά 108 συμμετοχές στην VTB League, 41 στην Winners League του Ισραήλ, 30 στο Τούρκικό πρωτάθλημα και 31 στη Λιθουανική
Λίγκα. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως η εμπειρία του μπορεί να αποβεί εξαιρετικά
χρήσιμη για τους “Rookies”
της ομάδας στις θέσεις των ψηλών.
· Ο Λευκορώσος είναι εξίσου πάρα πολύ δυνατός και
ογκώδης όπως ο Zirbes,
μόνο που ο Parakhouski είναι και πιο “μακρύς”… Εκμεταλλευόμενος λοιπόν αυτά τα
σωματικά του χαρακτηριστικά, μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά στο post και να μαρκάρει
αντιπάλους παρόμοιων και ακόμα υψηλότερων κυβικών από των δικών του, βγάζοντας
την απαραίτητη αμυντική “σκληράδα” στο εκάστοτε σύνολο που αγωνίζεται… Επιπλέον,
σε ένα σύνολο σαν αυτό του Ολυμπιακού μπορεί να λειτουργήσει “οικονομικά” παίρνοντας
λίγες μπάλες στην επίθεση και κάνοντας πολύ “βρώμικη” δουλειά στην άμυνα.
· Διαθέτει πλουραλισμό στο επιθετικό
κομμάτι, καθώς αφενός αρέσκεται στο παιχνίδι στο post λόγω της σωματοδομής αλλά και της
τεχνικής του και αφετέρου είναι αρκετά καλός στο above the rim παιχνίδι…Επιπλέον,
είναι παίκτης με πολύ υψηλό μπασκετικό IQ που προσπαθεί να τελειώσει τις φάσεις κοντά στο καλάθι
(εξαιρετικός finisher) μέσα
από τις συνεργασίες Pick & Roll που στήνει με τους εκάστοτε κοντούς της ομάδας του, ενώ τα
τελευταία χρόνια έχει βάλει στο ρεπερτόριο του και το σουτ από μέση απόσταση.
· 2 σημεία τα οποία υπερτερεί έναντι του Zirbes είναι η επαφή του με το block στην άμυνα και αδιαμφισβήτητα η έφεση του στο rebound. Ένας τομέας βέβαια στον οποίο ο Γερμανός είναι αρκετά καλός και ο Parakhouski έχει τα θεματάκια του είναι οι ελεύθερες βολές.
Ο Λευκορώσος “γίγαντας” όμως έχει και τις αδυναμίες του…
· Έχοντας να αγωνιστεί από τον προηγούμενο Μάρτιο
σε επίσημο αγώνα, καθίσταται σαφές πως η αποχή από τα παρκέ και η έλλειψη
ρυθμού κατά πάσα πιθανότητα θα τον έχουν επηρεάσει αρνητικά στον τομέα της
φυσικής κατάστασης, γεγονός που ενδέχεται να δυσκολέψει την προσαρμογή του στην
ομάδα.
·
Η καριέρα του την τελευταία διετία βρίσκεται σε κατακόρυφη
πτώση και όντας πλέον και 33 ετών εγείρονται εύλογα ερωτήματα για το αν μπορεί
να προσφέρει ακόμα έστω και για λίγα λεπτά σε αυτό το επίπεδο… Μην ξεχνάμε
βέβαια και αντίστοιχα το κίνητρο που μπορεί να έχει (όπως είπαμε και για τον Zirbes) για να διαψεύσει
αυτές τις απορίες.
·
Από όλα τα χρόνια ένα σοβαρό μειονέκτημα του Parakhouski όπως
και των περισσότερων 7Footer είναι τα αργά του πόδια. Συνυπολογίζοντας πλέον και την
ηλικία του, αντιλαμβανόμαστε πως η ταχύτητα του κινείται σε αρκετά χαμηλά
επίπεδα γεγονός που τον καθιστά αρκετά ευάλωτο στα switch στην
άμυνα, αλλά και κόντρα σε πιο mobile ψηλούς…
Κλείνοντας αναφορικά με το Λευκορώσο, νομίζω πως σαν λύση είναι 1 με 2 σκάλες ανώτερη του Zirbes… Θεωρητικά μιλώντας συμπληρώνει αρκετά από τα κουτάκια του Γιώργου Μπαρτζώκα (Mid-Range Shoot, καλός Blocker), επομένως ας το κρατήσουμε το όνομα του… Τέλος, φρονώ πως ένα ενδεχόμενο deal θα μπορούσε να κλείσει στα 150-200.000 ευρώ για το υπόλοιπο της αγωνιστικής περιόδου (μιλάμε για έναν παίκτη που πριν 3-4 χρόνια αμειβόταν ετησίως και 1-1,5 εκατ. ευρώ “net”), με το χρόνο συμμετοχής του να κυμαίνεται πάνω κάτω στα 10 λεπτά ανά ματς…
Παραθέτω στατιστικά και Highlights του Λευκορώσου…
2. MILES PLUMLEE
Ημ. Γέννησης:
1/9/1988
Ύψος:
2,11 M
Βάρος:
113 KG
Εθνικότητα:
ΗΠΑ
Ομάδα:
Ελεύθερος
Βαδίζουμε σιγά, σιγά προς την κορυφή, βρίσκοντας στο νούμερο 2
του άρθρου τον Miles Plumlee… Ο
μεγαλύτερος αδερφός του Mason Plumlee
(back up του
Jokic στους
Denver
Nuggets) γεννήθηκε
στο Fort Wayne της Ιντιάνα στα τέλη της δεκαετίας το 80 και ξεκίνησε την
καριέρα του στο μπάσκετ από το κολέγιο του Duke. Εκεί αγωνίστηκε για τέσσερις σεζόν (από το 2008 έως και το
2012) υπό τις οδηγίες του τεράστιου Mike Krzyzewski, καταγράφοντας συνολικά 135 συμμετοχές. Μάλιστα, ήταν
μέλος της ομάδας που το 2010 κέρδισε και τον τίτλο στο NCAA!! Σε όλη του την κολεγιακή
σταδιοδρομία ποτέ δεν ήταν “πρώτο βιολί”, καθώς την τετραετία αυτή αγωνιζόταν
συνολικά 16 λεπτά μέσον όρο ανά αγώνα. Παρόλα αυτά οι Indiana Pacers τον
επέλεξαν στο νούμερο 26 του 1ου γύρου του draft το 2012.
Στο ΝΒΑ αγωνίστηκε συνολικά για 7 χρόνια καταγράφοντας 346 συμμετοχές (εκ των οποίων τις 188 ξεκίνησε βασικός) με τις φανέλες 5 διαφορετικών ομάδων (Indiana Pacers, Phoenix Suns, Milwaukee Bucks, Charlotte Hornets και Atlanta Hawks κατά σειρά), όντας ένας αξιόλογος ρολίστας όπου και αν αγωνίστηκε. Αξίζει να σημειωθεί πως παράλληλα με το NBA αυτή την επταετία, αγωνίστηκε και σε 17 αγώνες στην G-League (15 την rookie χρονιά του στην θυγατρική των Pacers, και 2 την σεζόν 2017-2018 με την αντίστοιχη θυγατρική των Hawks).
Το Μάρτιο του 2019, όντας μέλος των Atlanta Hawks, υπέστη ένα σοβαρό τραυματισμό στο αριστερό γόνατο που τον άφησε εκτός δράσης για το υπόλοιπο εκείνης της αγωνιστικής χρονιάς. Το ερχόμενο καλοκαίρι υπήρξε αντικείμενο ανταλλαγής ανάμεσα σε Hawks και Memphis Grizzles, οι οποίοι όμως τον άφησαν ελεύθερο λίγο πριν την έναρξη της σεζόν τον Οκτώβρη… Παρέμεινε free agent για μόλις 2 μήνες, καθώς το Δεκέμβρη εκείνης της σεζόν υπέγραψε στους Zhejiang Lions της Κινέζικης CBA!!
Στους
Κινέζους παρέμεινε για μόλις 1 μήνα αγωνιζόμενος σε 7 παιχνίδια, και το Γενάρη
του 2020 μετακόμισε στην Αυστραλία υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας με τους Perth Wildcats για το υπόλοιπο της
σεζόν, ως αντικαταστάτης του Dario Hunt… Ο Plumlee κατέγραψε στην NBL 13 συμμετοχές έχοντας αρκετά καλή
παρουσία και συμβάλλοντας τα μέγιστα ώστε η ομάδα να κατακτήσει το πρωτάθλημα τον
περασμένο Μάρτιο. Από τότε μέχρι και σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος στην αγορά
καθώς δεν ανανέωσε το συμβόλαιο του με τους Αυστραλούς.
Πάμε τώρα να δούμε τα αγωνιστικά πλεονεκτήματα και
μειονεκτήματα της περίπτωσης του, αρχίζοντας από τα πρώτα…
· Μιλάμε για έναν παίκτη με παραστάσεις 7 χρόνων
από το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη, επομένως γίνεται αντιληπτό πως, ως
μπαρουτοκαπνισμένος, μπορεί να συνεισφέρει πολλά σε συνθήκες παιχνιδιών που το
απαιτούν. Βέβαια, στα αρνητικά του συγκαταλέγεται το γεγονός πως δεν έχει
αγωνιστεί ποτέ στην Γηραιά Ήπειρο και έτσι θα χρειαστεί έναν Α χρόνο για να
προσαρμοστεί στο Ευρωπαϊκό στιλ παιχνιδιού παρ όλη τη μεγάλη εμπειρία του.
· Ο σωσίας του Joffrey Lauvergne (μοιάζουν πολύ φυσιογνωμικά με
τον Plumlee!!) διαθέτει
εξαιρετικά γυμνασμένο κορμό και μεγάλα άκρα, γεγονός που τον καθιστά αρκετά
καλό στην άμυνα στο post αντιμετωπίζοντας έτσι με επιτυχία τις περισσότερες φορές
τους “Ψηλούς-δεινοσαύρους” των αντίπαλων ομάδων. Παρά τη σωματική του διάπλαση,
είναι αρκετά mobile ψηλός συνεισφέροντας στις σωστές αλληλοκαλύψεις και στις
βοήθειες αμυντικά, αλλά και επιθετικά μέσα από συνεργασίες Pick & Roll (είναι “μανούλα” σε αυτό) με τα guard των
ομάδων που αγωνίζεται…
· Είναι πάρα πολύ αθλητικός για τα κυβικά του και
αρέσκεται στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη και στις 2 πλευρές του παρκέ
(καλύτερος blocker και rebounder σίγουρα από το Zirbes και στο ίδιο επίπεδο με τον Parakhouski), διαθέτοντας
παράλληλα above the average τεχνική για ψηλό και πολύ καλό μπασκετικό IQ), πράγμα το οποίο φαίνεται από τις
κινήσεις του με την μπάλα στα χέρια αλλά και από τα τελειώματα του κοντά στην
ρακέτα…
· Η αλήθεια είναι ότι σε σχέση τους Zirbes και Parakhouski είναι παίκτης ο οποίος θα θέλει περισσότερες μπάλες στην επίθεση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι παίκτης ο οποίος θα μπορούσε να διατάρασσε την χημεία και την ισορροπία της ομάδας με την αγωνιστική του παρουσία.
Προχωράμε στα μειονεκτήματα του…
· Πέρα από το γεγονός του ότι δε διαθέτει
Ευρωπαϊκή εμπειρία όπως αναφέραμε παραπάνω, τα υπόλοιπα στοιχεία στα οποία
υστερεί ο Plumlee δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά των δύο Ευρωπαίων C που
είδαμε προηγουμένως… Πιο συγκεκριμένα, η καριέρα του βρίσκεται σε limit down την
τελευταία διετία και αποτελεί πολύ μεγάλο ερωτηματικό σε τι κατάσταση
(πνευματική και σωματική/φυσική) θα εμφανιζόταν και ως rookie μάλιστα στα
Ευρωπαϊκά γήπεδα, σε ηλικία 32 ετών πλέον, στην οποία κατάσταση προφανώς μπορεί
να έχει παίξει ρόλο και η οκτάμηνη αποχή του από την αγωνιστική δράση…
· Ναι μεν είναι αρκετά ευέλικτος 7Footer, αλλά τα πόδια του
είναι αρκετά αργά…. Αυτή η έλλειψη ταχύτητας τον καθιστά liability στην
άμυνα με αλλαγές και κόντρα σε πιο εκρηκτικούς αντιπάλους.
· Δεν έχει καθόλου στο ρεπερτόριο του το σουτ.
Ούτε από μέση ούτε από μακρινή απόσταση. Μάλιστα, είναι με διαφορά ο χειρότερος
παίκτης του άρθρου στον τομέα των ελεύθερων βολών.
Ολοκληρώνοντας με τον Plumlee, φρονώ πως αποτελεί μια από τις ποιοτικότερες διαθέσιμες λύσεις που υπάρχουν την στιγμή που μιλάμε στην αγορά λόγω του πακέτου που διαθέτει… Τέλος, θεωρώ πως με ένα ποσό κοντά στις 300-350 χιλιάδες ευρώ θα μπορούσε να κλείσει στην ομάδα μας για το υπόλοιπο της σεζόν, ενώ τον εκτιμώμενο χρόνο συμμετοχής του θα τον προσδιόριζα στα 10-12 λεπτά ανά παιχνίδι … Είναι ακριβότερη περίπτωση από τις άλλες 2 που συναντήσαμε, αλλά αφενός καλύτερη από αυτές αγωνιστικά, και αφετέρου μην ξεχνάμε πως είναι ένας παίκτης που στα prime του αμειβόταν ακόμα και με 12,5 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.
Παραθέτω στατιστικά και Highlights του…
1.KOSTAS KOUFOS
Ημ.Γέννησης: 24/02/1989
Ύψος: 2,13 M
Βάρος: 120 KG
Εθνικότητα: Ελλάδα
Ομάδα: Ελεύθερος
Φτάσαμε στο νούμερο 1 λοιπόν, όπου συναντάμε ένα συμπατριώτη μας… Ποιος είναι αυτός? Μα φυσικά ο Κώστας Κουφός!! Γεννημένος στο Canton του Ohio, από Έλληνες μετανάστες Πελοποννησιακής καταγωγής, ο μεγαλόσωμος C ξεκίνησε την καριέρα του από το κολέγιο της γενέτειρας του το Ohio State, του οποίου τη φανέλα φόρεσε για ένα μόνο χρόνο (την σεζόν 2007-2008), πραγματοποιώντας βέβαια πολύ καλές εμφανίσεις και κερδίζοντας μια ντουζίνα από ατομικές διακρίσεις, όπως το να συμπεριληφθεί στις Third-team All-Big Ten και Big Ten All-Freshman Team το 2008, αλλά και να βγει MVP του National Invitation Tournament την ίδια χρονιά.
Σε ηλικία μόλις 19 ετών και με μια μόλις
σεζόν στο NCAA, ο
Κουφός δήλωσε συμμετοχή στο draft του 2008 και κατάφερε να επιλεχθεί από τους Utah Jazz στο
νούμερο 23 του 1ου γύρου (μαζί με τον Ευθύμη Ρεντζιά εκείνη την
εποχή ήταν οι 2 Έλληνες που είχαν επιλεχθεί υψηλότερα στο draft, αμφότεροι στο νούμερο 23).
Στο μαγικό κόσμο του NBA αγωνίστηκε
για 11 σερί χρονιές, από τη σεζόν 2008/2009 έως και την σεζό 2018/2019 με τις
φανέλες κατά σειρά των Utah Jazz,
Minnesota Timberwolves,
Denver
Nuggets, Memphis Grizzles και
Sacramento Kings,
καταγράφοντας 686 συμμετοχές (37 σε play-off)
εκ των οποίων στις 228 (4 σε play-off) ξεκίνησε ως βασικός,
αγωνιζόμενος συνολικά 16,5 λεπτά μέσον όρο ανά παιχνίδι, αποτελώντας σε κάθε
μια από αυτές αρκετά σημαντικό γρανάζι στο rotation τους, άλλοτε λιγότερο σημαντικό
και άλλοτε περισσότερο. Επιπλέον, κατά τις 11 σεζόν που αγωνίστηκε στο NBA κατέγραψε
και συνολικά 15 συμμετοχές στο NBDL
(G-League), όλες εκ των οποίων την πρώτη
του διετία στην λίγκα με την φανέλα της θυγατρικής ομάδας των Jazz, τους Utah Flash!!
Το καλοκαίρι του 2019 έμεινε
ελεύθερος από τους Sacramento Kings και είχε φτάσει πλέον το πλήρωμα του χρόνου, έτσι ώστε να
αφήσει το NBA για άλλες
πολιτείες… Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας κατάφερε να τον εντάξει στο δυναμικό της, υπογράφοντας
διετές συμβόλαιο συνεργασίας μαζί του, κάνοντας τον παράλληλα έναν από τους πιο
ακριβοπληρωμένους παίκτες των Ευρωπαϊκών παρκέ (5 εκατομμύρια ευρώ για 2 σεζόν)! Παρόλο
που η μεταγραφή του αποτελούσε μια από τις μεγαλύτερες βόμβες στην Ευρώπη
εκείνη την μεταγραφική περίοδο, ο Κουφός δεν κατάφερε να αποδώσει σε καμία
περίπτωση τα αναμενόμενα στην “ομάδα του στρατού”, καθώς αφενός ταλαιπωρήθηκε
από αρκετούς τραυματισμούς και αφετέρου επειδή δεν κατάφερε σε κανένα σημείο
της σεζόν να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Δημήτρη Ιτούδη, ο οποίος στηρίχθηκε
περισσότερο στους Voigtmann,
Hines και
Bolomboy για την κάλυψη της θέσης “5”. Οι Μοσχοβίτες έκαναν χρήση του opt out που
υπήρχε στο συμβόλαιο του στα τέλη Μαΐου και από τότε ο Κουφός παραμένει ελεύθερος
δουλεύοντας σκληρά και ψάχνοντας παράλληλα τον επόμενο σταθμό της καριέρας του όπου
θα την αναγεννήσει.
Επί του πιεστηρίου, τις προηγούμενες μέρες γράφτηκε σε μερίδα των site ότι ο Ελληνοαμερικάνος σέντερ προετοιμάζεται για να διεκδικήσει την επιστροφή του σε κάποια ομάδα του ΝΒΑ!
Τέλος, με την “επίσημη αγαπημένη”
σε επίπεδο ανδρών, ο ομογενής center
έχει αγωνιστεί σε τρεις τελικές φάσεις Eurobasket (2009, 2011, 2015) και σε ένα προολυμπιακό τουρνουά (2016)
έχοντας κατακτήσει ένα χάλκινο μετάλλιο το 2009, καταγράφοντας συνολικά 27
επίσημες συμμέτοχες με το εθνόσημο, έχοντας αρνηθεί πολλάκις βέβαια κατά καιρούς
να συμμετάσχει σε αρκετά τουρνουά (Mundobasket 2010 και 2014, Eurobasket 2013, 2017 κ.α) επικαλούμενος
διάφορους λόγους, όπως το να ξεκουραστεί από την απαιτητική σεζόν του ΝΒΑ που
προηγήθηκε, το να βελτιώσει το σώμα και την τεχνική του για την εκάστοτε
επόμενη αγωνιστική χρονιά, και το να βρει συμβόλαιο σε ομάδα της λίγκας (τις
χρονιές που στο τέλος ήταν Free agent).
Ας προχωρήσουμε λοιπόν στην ανάλυση των αγωνιστικών και μη χαρακτηριστικών του Κουφού, διακρίνοντας σε ποιους τομείς μπορεί να βοηθήσει την ομάδα μας την δεδομένη χρονική περίοδο και σε ποιους όχι…
Συνδυάζει “μάκρος”, μεγάλα άκρα και καλογυμνασμένο σώμα, τρίπτυχο που τον καθιστά dominant στο ζωγραφιστό και στις 2 μεριές του παρκέ.
Δίνει δυνατά (γεμάτα που λέμε) screens και είναι πολύ καλός rebounder (εξαιρετικός και στα block out στην άμυνα), ενώ διαθέτει αρκετά ευρύ επιθετικό οπλοστάσιο. Ειδικότερα, αρέσκεται να τελειώνει φάσεις μες την ρακέτα με floater (ή τη λεγόμενη “ραβέρσα” που θα λέγε και ο Βασίλης Σκουντής), είτε ποστάροντας, είτε μέσα από συνεργασίες με τους κοντούς της ομάδας του. Επιπλέον, διαθέτει αρκετά υψηλή τεχνική (φοβερός finisher γύρω από την στεφάνη) για 7Footer όπως και μπασκετικό μυαλό, ενώ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σπεσιαλίστας τόσο στο pick & roll όσο και στο pick & pop (απειλώντας από μέση απόσταση).
Ένα πάρα μα πάρα πολύ θετικό σχετικά με την περίπτωση του Κουφού είναι βεβαίως το ελληνικό διαβατήριο που διαθέτει… Το αναφέρω αυτό γιατί η ομάδα χρειάζεται να ανανεώσει το ελληνικό της στοιχείο. Η αρχή έγινε με το Σλούκα αλλά δεν αρκεί. Οι τεράστιες καριέρες των Σπανούλη και Πρίντεζη δυστυχώς βρίσκονται πλέον στις Δύσεις τους, και οι μόνοι τρεις Έλληνες του ρόστερ που μπορούν να αγωνιστούν “βαριά” λεπτά είναι οι Παπανικολάου, Σλούκας και Βεζένκοφ. Και οι τρεις εκ των Κόνιαρη, Λαρεντζάκη και Χαραλαμπόπουλου θέλουν ακόμη δουλειά για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο επίπεδο της Ευρωλίγκας για πάνω από 10-15 λεπτά. Επομένως είναι σαφές πως ένας Έλληνας παίκτης με την κλάση και την εμπειρία του Κώστα Κουφού, σε συνάρτηση με την καλή μπασκετική του ηλικία, αποτελεί κάτι παραπάνω από “λαχείο” για την ομάδα….
Αν μη τι άλλο, το γεγονός πως έχει υπάρξει συμπαίκτης έστω και σε επίπεδο Εθνικών ομάδων με τους Σπανούλη, Πρίντεζη, Παπανικολάου και Σλούκα θα καθιστούσε θεωρητικά την προσαρμογή του στο σύνολο αρκετά ομαλή.
Πάμε και στα αδύνατα σημεία του…
Όντας ελεύθερος το μήνα Νοέμβριο ενώ η προηγούμενη σεζόν ολοκληρώθηκε μέσα Μαρτίου, αντιμετωπίζει το ίδιο ζήτημα με τους άλλους τρεις παίκτες του άρθρου. Αυτό δεν είναι άλλο από το πόσο και πως θα τον έχει επηρεάσει αυτή η οκτάμηνη αποχή και έλλειψη ρυθμού σε θέματα φυσικής κατάστασης (αυτό αποτελεί ερωτηματικό για όλους τους παίκτες ανεξαρτήτως θέσης που βρίσκονται στο ίδιο status με τους παίκτες του άρθρου).
Η καριέρα του έχει πάρει την κατιούσα τα τελευταία χρόνια και σε αυτό έχουν παίξει ρόλο και οι τραυματισμοί από τους οποίους έχει ταλαιπωρηθεί όλον αυτό τον καιρό… Ως βαρύ σκαρί και αυτός, ανέκαθεν ήταν αρκετά αργός και ως εκ τούτου ευάλωτος τόσο στην περιφερειακή άμυνα όσο και στην άμυνα στο pick & roll κόντρα σε ταχύτερους και περισσότερο ευκίνητους αντιπάλους. Τα αργά του πόδια σίγουρα αποτελούν σοβαρό μειονέκτημα του. Στις βολές δεν είναι τόσο κακός όσο ο Plumlee, αλλά δεν είναι και…Zirbes. Σίγουρα πάντως δεν είναι και το δυνατό του σημείο....
Ανακεφαλαιώνοντας σχετικά με τον Κουφό, εικάζω πως θα μπορούσε να επιτευχθεί συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές έως το τέλος της σεζόν 2020-2021 με ένα ποσό κοντά στις 400-500 χιλιάδες ευρώ (μην ξεχνάμε πόσο “αλμυρός” ήταν οικονομικά ακόμα και μέχρι πέρσι το καλοκαίρι που υπέγραψε στην ΤΣΣΚΑ), αγωνιζόμενος ανά αγώνα περίπου για 12-13 λεπτά. Είναι με διαφορά η καλύτερη περίπτωση παίκτη σε σχέση με τις τρεις προαναφερθείσες (αν και η λιγότερο προσιτή οικονομικά), λόγω του versatile παιχνιδιού που διαθέτει!!
Για να δούμε λοιπόν αν ο ομογενής ψηλός θα πιάσει λιμάνι εν έτει 2020, 13 χρόνια μετά δηλαδή από το καλοκαίρι του 2007 όταν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι προσπάθησαν να τον ντύσουν στα ερυθρόλευκα (το δεκαοχτάχρονο τότε Κουφό) χωρίς επιτυχία βέβαια, καθώς εκείνος επέλεξε να περάσει την σεζόν στο NCAA με το Ohio State έτσι ώστε να διεκδικήσει το όνειρο του ΝΒΑ τα επόμενα χρόνια (πράγμα το οποίο και κατάφερε)…
Παραθέτω στατιστικά και Highlights του
Έλληνα ψηλού…
Σε αυτό το σημείο φτάσαμε στο τέλος της ανάλυσης μας… Εμβαθύναμε σε τέσσερις άκρως ενδιαφέρουσες περιπτώσεις παικτών (σκιαγραφώντας τα προτερήματα και τις αδυναμίες τους) που κατά την γνώμη μου θα μπορούσαν να ανταποκριθούν με επιτυχία ως επιπρόσθετες λύσεις στη γραμμή ψηλών του Ολυμπιακού αυτή την χρονική περίοδο σε περίπτωση που κρινόταν αναγκαία μια τέτοια προσθήκη από το τεχνικό επιτελείο.
Αφού, λοιπόν, ευχαριστήσω θερμά το Manolo77, που για ακόμη μια φορά μου έδωσε την ευκαιρία να αρθρογραφήσω στο Nothing but red πάνω σε ένα πολύ ωραίο θέμα, θα του παραδώσω την σκυτάλη, ώστε να καταθέσει τη δική του πρόταση για έναν παίκτη (το +1 στον τίτλο του άρθρου), που θα μπορούσε κατά την άποψη του να ανταποκριθεί σε αυτόν τον ρόλο εξίσου επιτυχώς…
https://bustingbrackets.com/2020/11/11/acc-basketball-ranking-top-15-prospects-2020-nba-draft/
Μιλάω για τον 22χρονο Αμερικάνο, με Βρετανικές ρίζες (η μητέρα του είναι Βρετανίδα) Sacha Killeya-Jones, ύψους 2.10 μ και βάρους 100 κιλών. Μόλις στα 18 του χρόνια ήταν κορυφαίο γυμνασιακό όνομα, έχοντας στη senior season του κατά μ.ο. 23.6 πόντους, 10 ριμπάουντ και 3 μπλοκ, κερδίζοντας πρόσκληση για το McDonald All American Game και με τον ίδιο να είναι 5-star recruit.
Η διετία του στο φημισμένο Κεντάκι δεν εξελίχθηκε όπως περίμενε και έτσι μόλις στα 20 κυνήγησε την επαγγελματική καριέρα αρχικά στην Τσεχία και πέρυσι στην Εσθονική Κάλεβ Ταλίν, με την οποία μέτρησε 10.3 πόντους και 4 ριμπάουντ ανά αγώνα. Φέτος επιλέχθηκε από την Πολωνική MKS Dabrowa, με την οποία εντυπωσίασε στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, έχοντας σε 10 παιχνίδια κατά μ.ο. 19 πόντους, 8.9 ριμπάουντ και 2 κοψίματα (με 57% στα σουτ εντός παιδιάς και 18% στα τρίποντα).
Το αγωνιστικό του profile χαρακτηρίζεται από ικανότητα στο face up παιχνίδι, καθώς είναι F/C, ο οποίος μπορεί να παίξει με την μπάλα στα χέρια και να δημιουργήσει καταστάσεις για τον εαυτό του, ενώ διαθέτει ιδιαίτερα πλούσια αθλητικά προσόντα, που τον βοηθάνε στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη σε επίθεση και άμυνα (ανταποκρίνεται ικανοποιητικά σε συνθήκες p'n'r, ενώ είναι και καλός μπλοκέρ). Με wingspan στα 2.18 μ, standing reach στα 2.76 μ και υψηλό επιτόπιο άλμα, έχει τα physical tools για να αποτελέσει ένα παίκτη, με στυλ σαν του Bolomboy στο μέλλον.
Φυσικά ακόμη οι εγγενείς αδυναμίες του είναι πολλές, καθώς είναι άγουρος τακτικά, ενώ παρά τα γρήγορα πόδια του, δεν μπορεί να μαρκάρει αποτελεσματικά περιφερειακούς. Ο κορμός του είναι αρκετά αδύναμος για να ματσάρει Physical ψηλούς, ενώ σιγά, σιγά βάζει στο ρεπερτόριο του και το μακρινό σουτ. Επίσης πρέπει να παρουσιάσει βελτίωση από τη γραμμή του φάουλ, όπου τα ποσοστά του είναι χαμηλά και ίσως η μακρόχρονη απουσία του από τα παρκέ, τον βοηθήσει να δουλέψει πάνω σε αυτό. Γενικά, τα στοιχεία του τον κάνουν ένα ενδιαφέρον prospect, αρκεί να καταφέρει να εμπλουτίσει το παιχνίδια του και να αποκτήσει μεγαλύτερη τακτική προσήλωση.
Ακόμη δεν είναι Euroleague material και η πρόταση μου βασιζόταν κυρίως στο ότι διαθέτει ένα ελκυστικό πακέτο, με μεγάλο ταβάνι, χωρίς να απαιτεί λεπτά συμμετοχής άμεσα και που σταδιακά θα έμπαινε στο rotation, ως 7ος ξένος, ένα project για το μέλλον, που θα μπορούσε ακόμη και να δοθεί δανεικός σε κάποια ομάδα της Α1 για να "ψηθεί".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου