by Professor 7 xr.
Δεν είναι ανάλυση υψηλού μπασκετικού επιπέδου, ούτε ρεπορτάζ, ούτε καν προσεγμένο άρθρο. Ας πούμε πως είναι μια αποτύπωση των σκέψεων μου, γύρω από το τμήμα που αγαπάμε να μας βασανίζει κάθε χρόνο. Βάζω αυτές μου τις σκέψεις σε μια τάξη και τις μοιράζομαι με την παρέα, με την οποία έχω ήδη μοιραστεί στιγμές ευτυχίας, περηφάνιας, θυμού, αγωνίας και αγανάκτησης για τον Olympiacos B. C....
Δεν θα ήθελα να πλατειάσω. Αντιθέτως, έχω σκοπό, μέσα σε λίγες παραγράφους, να γράψω όσα αισθάνομαι για τα 2-3 φλέγοντα ζητήματα του τμήματος, το τελευταίο διάστημα. Μία πιθανολογούμενη μεταγραφή (Σλούκας), μια αναμενόμενη αποχώρηση (Μιλουτίνοφ) και μία απροσδόκητη επιστροφή (κόουτς Μπαρτζώκας), που προβλέπω πως θα δώσει στην ομάδα το φιλί της ζωής που περιμέναμε.
Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΤΗΣ «ΣΛΟΥΚΙΑΔΑΣ»
Γράφω τη λέξη «επίλογος» και στέκομαι ιδιαίτερα σε αυτή. Θεωρώ πως το φετινό καλοκαίρι θα δοθεί το οριστικό τέλος του σίριαλ που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια. Από το καλοκαίρι που έκανε τις πολυσυζητημένες δηλώσεις έξω από τα γραφεία της Arcadia, μέχρι το καλοκαίρι που έρχεται, έχουμε καταφέρει να ασχολούμαστε διαρκώς με τον Σλούκα. Σε κάθε του δήλωση, σε κάθε του παιχνίδι, σε κάθε μεταγραφική περίοδο, το όνομά του παίζει πολύ ψηλά στην ερυθρόλευκη μπασκετική επικαιρότητα.
Αυτό το καλοκαίρι νομίζω πως θα είναι το τελευταίο που θα μιλήσουμε τόσο πολύ για τον ίδιο. Νομίζω πως ξέρουν και οι δύο πλευρές πως «ή τώρα ή ποτέ». Την άποψή μου για το Σλούκα την έχω γράψει πολλάκις και δεν έχει αλλάξει κάτι ουσιώδες σε αυτή. Θεωρώ πως είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες στη θέση του, ωστόσο, στο επικοινωνιακό κομμάτι, αποτελεί έναν από τους χειρότερους αθλητές στην Ευρώπη. Μάλλον στην ομάδα το έχουν καταλάβει καλά αυτό, απλώς δίνουν περισσότερη σημασία στο αμιγώς αγωνιστικό σκέλος.
Με όσα έχουν προηγηθεί, θεωρώ πως σε άλλες εποχές δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα να επιστρέψει. Ο κόσμος που τον αποδοκίμαζε πριν λίγο καιρό θα μπλόκαρε με κάθε τρόπο την επιστροφή του. Επίσης, ούτε ο ίδιος θα σκεφτόταν να επιστρέψει, μετά από όσα άκουσε τα τελευταία χρόνια. Έχω πει -αν θυμάστε- πως δεν υπάρχει ρομαντισμός στον αθλητισμό του σήμερα. Το αγωνιστικό και οικονομικό συμφέρον εξαφανίζουν τον ρομαντισμό του παρελθόντος. Πρέπει να το αποδεχτούμε και εμείς σαν οπαδοί - φίλαθλοι…
Είναι από τις ελάχιστες ευκαιρίες που θα έχει η ομάδα να αποκτήσει έναν γηγενή και τόσο ταλαντούχο παίκτη, που συγκαταλέγεται στους κορυφαίους της Ευρώπης. Αν ζητάει 1 ή 2 εκατομμύρια δεν το γνωρίζω. Προφανώς το γνωρίζουν καλύτερα εκείνοι που θα τον πληρώσουν.
Νομίζω πως εν τέλει θα υπογράψει και πως το αγωνιστικό κέρδος, τη δεδομένη χρονική στιγμή, θα είναι τεράστιο. Ο λόγος που εμμένω στη δεδομένη χρονική στιγμή μπορεί να ερμηνευθεί από τον καθένα με ξεχωριστό τρόπο. Το φετινό καλοκαίρι είναι καθοριστικό. Δεν θεωρώ πως ο Σλούκας νοστάλγησε τα ερυθρόλευκα και γι’ αυτό ενδεχομένως να θελήσει να γυρίσει. Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης της Φενέρ και της αβέβαιης παραμονής του Ομπράντοβιτς στη Τουρκία, πιστεύω πως ο Ολυμπιακός είναι για τον ίδιο μια συγκυριακή ευκαιρία. Όπως και να έχει, ευελπιστώ η ενδεχόμενη επιστροφή του να μην φέρει διχόνοια, αλλά μόνο αγωνιστικά οφέλη.
ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΤΟΥ ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΦ
Ομολογώ πως δεν περίμενα να έχει ο Μίλου μία τέτοια εξέλιξη, από τότε που τον αποκτήσαμε από την Παρτιζάν, ώστε να φτάσουμε να συζητάμε για το αν θα έχει απολαβές 3 εκατομμυρίων στην επόμενη ομάδα του ή αν θα κάνει το ταξίδι για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Είχα την πεποίθηση πως ήταν ένας «7-footer» που δεν θα εξελιχθεί σημαντικά. Γενικά είμαι αρκετά επιφυλακτικός με αυτού του είδους τους παίκτες, λόγω της μετάλλαξης του ευρωπαϊκού μπάσκετ την τελευταία δεκαετία. Οι αθλητικοί ψηλοί επέβαλαν το δικό τους αγωνιστικό στιλ και το παιχνίδι έγινε πιο γρήγορο και σίγουρα πιο θεαματικό.
Ο Σέρβος εξελίχθηκε, δούλεψε, έβγαλε την ψυχή που χρειάζεται να έχεις για να επιβιώσεις στον σύνδεσμο του Ολυμπιακού. Τη φετινή χρονιά πάσχιζε να αποδείξει στους προέδρους πως έκαναν λάθος που δεν τον πούλησαν νωρίτερα, αλλά τον κράτησαν στο ροστερ μέχρι τη στιγμή που θα έχει δικαίωμα να κάνει χρήση της ελευθέρας του. Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του και άλλαξε ξαφνικά τόσο η νοοτροπία του όσο και η διάθεσή του για δουλειά. Σίγουρα μια μεγάλη πρόταση για νέο συμβόλαιο θα ήταν ρίσκο κατά την άποψή μου. Δεν αμφισβητώ πως ακόμα και φέτος είχε υψηλά νούμερα και πρόσφερε, αλλά με ανησύχησε περισσότερο η φυσική του κατάσταση.
Η κακή σωματική του εικόνα, η αρνητική του παρουσία σε αρκετά παιχνίδια που τον χρειάστηκε η ομάδα και η πίστη πως ο Ολυμπιακός μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς αυτόν στο μέλλον, με κάνουν να έχω ουδέτερα συναισθήματα για την πιθανή φυγή του. Τον εκτιμώ σαν παίκτη και σαν προσωπικότητα και δεν μπορώ να ξεχάσω όσα πρόσφερε, αλλά νομίζω πως «το ουδείς αναντικατάστατος» είναι πλήρως αντιπροσωπευτικό στην περίπτωσή του. Πράγματι αποτελεί έναν από τους κορυφαίους ψηλούς της διοργάνωσης, αλλά θεωρώ πως μπορεί να καλυφθεί το κενό του και με περισσότερη φρεσκάδα στην πεντάδα.
Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ
Τις πρώτες μέρες της επιστροφής του τον συνάντησα και από κοντά. Μου φάνηκε αρκετά σοβαρός και σίγουρα πιο μετρημένος, πέρα από χαρούμενος. Αυτό ακριβώς έδειξε και σε όσα παιχνίδια της χρονιάς βρέθηκε στο τιμόνι της ομάδας. Ένας εντελώς διαφορετικός κόουτς από αυτόν που γνωρίζαμε. Η στάση του κατά τη διάρκεια των αγώνων στην προηγούμενη θητεία του στην ομάδα, μου έδινε την εικόνα ενός αυτοκαταστροφικού προπονητή. Μάλλον η φράση που ανέφερε στο αντίο του πριν χρόνια («γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις») επηρέασε και τον ίδιο σε προσωπικό επίπεδο. Φαίνεται να άλλαξε το τσιπάκι του.
Θεωρώ την επιστροφή του σωτήρια για την ομάδα. Ειλικρινά, δεν ξέρω τι θα συζητούσαμε τώρα, αν δεν είχε δεχτεί να επιστρέψει. Ήταν ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να επαναφέρει τον Ολυμπιακό σε κανονικές συνθήκες μετά τα όσα συνέβησαν πέρσι.
Γνώστης της πραγματικότητας, εντός και εκτός παρκέ, που έχει θυσιαστεί ήδη μια φορά και δεν νομίζω να το κάνει ξανά. Νιώθω ασφάλεια, γιατί ξέρω πως δεν θα γυρνούσε, αν δεν άκουγε όσα ήθελε από τη διοίκηση. Δεν θα καλύψει ξανά καταστάσεις που θα εκθέσουν και τον ίδιο και γι’ αυτό είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος.
Ως προς τον σχεδιασμό της ομάδας, του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Ακόμα και αυτό το λίγο που είδα μου αρκεί για να δείξω εμπιστοσύνη στο χτίσιμο της επόμενης μέρας. Τα πρώτα δείγματα προμηνύουν πως θα κινηθεί βάσει της φιλοσοφίας που είχε όπου και αν δούλεψε έως σήμερα. Αθλητικά ρόστερ που ανταποκρίνονται στις τωρινές συνθήκες του αθλήματος. Αν διαχειριστεί, όπως πρέπει, τους Σπανούλη και Πρίντεζη, νομίζω πως θα έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει.
Περισσότερα για το σχεδιασμό θα ξέρουμε μόλις ολοκληρωθεί, αλλά νομίζω πως έχουμε καταλάβει περίπου τι έχει στο μυαλό του(;). Τη στήριξη του κόσμου την έχει και ότι κι αν έγινε έχει σβηστεί, όσο και αν προσπαθούν να το επαναφέρουν παπαγάλοι διαφόρων αποχρώσεων…
ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ
Τελειώνοντας, θα ήθελα να κλείσω με μια ακροστιχίδα. Τα γράμματα (6), από τα οποία αποτελείται, σημαίνουν πολλά για εμένα. Οι λέξεις που θα τα πλαισιώσουν παρακάτω νομίζω κρύβουν κάποια από τα στοιχεία που οφείλει να έχει ο Ολυμπιακός του μέλλοντος, για να επιστρέψει εκεί που του αρμόζει: στην κορυφή!
Θράσος: Με την καλή έννοια, αλλά με τσαμπουκά. Απέναντι στους πάντες!
Ρίσκο: Είτε οικονομικό, είτε οποιασδήποτε άλλης μορφής. Απαιτείται!
Υπομονή: Θέλει χρόνο για να αλλάξει η κατάσταση…
Λειτουργικότητα: Τα τελευταία χρόνια μάλλον υπολειτουργούσαμε…
Ορθολογισμός: Κάπου τον έχασαν στην ομάδα τα τελευταία χρόνια…
Συσπείρωση: Σε όλα τα επίπεδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου