Έχοντας ήδη παρουσιάσει τις 11 ομάδες της διοργάνωσης, το αφιέρωμα μας συνεχίζεται με τις 3, που κατά την εκτίμηση μου είναι λίγο πιο πίσω στην κούρσα των play off, ωστόσο έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν την πρόκριση στην 8άδα ως underdogs!
ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΚΑΟΥΝΑΣ
Η εφτάψυχη Ζαλγκίρις, η ομάδα που πέρσι μέσα σε 5 αγωνιστικές, πετυχαίνοντας το απόλυτο νικών κατάφερε μια ανέλπιστη πρόκριση στα play off στο φινάλε, ξεκινά άλλη μια σεζόν με τον πήχη χαμηλά, καθώς «έχασε» 4 κομβικούς παίκτες της όπως οι Βέστερμαν, Γουόλτερς, Γουάιτ και Ντέιβις…
Όμως ποιος μπορεί να την ξεγράψει; Σίγουρα τα ονόματα στο ρόστερ δε «θαμπώνουν» με τη λάμψη τους, οι νεοαποκτηθέντες παίκτες δεν έχουν τις δάφνες των προκατόχων τους και σε συνδυασμό με την ενίσχυση των ομάδων που βρίσκονται στις παρυφές της 8άδας, αυτό κάνει την αποστολή της πιο δύσκολη από ποτέ.
Το σφιχτοδεμένο σύνολο του Γιασικεβίτσιους, ωστόσο, για άλλη μια σεζόν θα παίξει το «αυτοποιημένο» μπάσκετ των τελευταίων ετών, βασισμένο στις συνεργασίες επιθετικά και το διάβασμα των αδυναμιών του αντιπάλου με σκληρή άμυνα παράλληλα.
Το θέμα είναι πόσους λαγούς θα βγάλει ακόμα από το καπέλο του ο Λιθουανός προπονητής;
Ο Λεκαβίτσιους, μετά από 2 μέτρια χρόνια στον Παναθηναϊκό, επιστρέφει με αναβαθμισμένο ρόλο, κρατώντας τη θέση του play maker, μαζί με τον άπειρο Άλεξ Πέρεθ, ο οποίος θα πάρει το βάπτισμα του πυρός κάπως απότομα, μετά την Μπάνβιτ.
Οι απώλειες στο front court (μην ξεχνάτε και την …απόσυρση του χρήσιμου Καβαλιάουσκας) καλύφθηκαν και εκεί με νέους και φιλόδοξους (Λεντέι, Χέις, Λαντέιλ), χωρίς ιδιαίτερες παραστάσεις επίσης.
Το σίγουρο, όμως, είναι ότι σε αντίθεση με άλλα «χρυσοποίκιλτα» ρόστερ, η Ζαλγκίρις θα μπει στα γήπεδα ως ομάδα, η οποία θα παίξει αυτό που ξέρει και αυτό που μπορεί, όλοι για έναν και ένας για όλους και όπου τη βγάλει…
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Το λεγόμενο «σκεπτόμενο» μπάσκετ, το οποίο όμως ο Γιασικεβίτσιους το έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Μια ομάδα με ρόλους, που θα ξέρει τι ζητάει και θα έχει την υπομονή για να «ψάξει» την καλύτερη δυνατή επίθεση… Ασφυκτική πίεση στην άμυνα και δευτερεύοντες αιφνιδιασμούς. Ο Λαντέιλ είναι το μεγάλο στοίχημα, καθώς πίσω του υπάρχει ο … Μπιρούτις!
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Οι απώλειες της Ζαλγκίρις τη φετινή off season ήταν καθοριστικές. Οι παίκτες που έφυγαν και ειδικά ο Ντέιβις, ο ακρογωνιαίος λίθος σε άμυνα και επίθεση, δεν καλύφθηκαν επαρκώς και εκτός των άλλων χάθηκε και το «δέσιμο» που χαρακτήριζε ένα σύνολο, το οποίο αγωνιζόταν μαζί για μια τριετία περίπου. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τη Λιθουανική ομάδα, συνυπολογίζοντας και το υψηλότατο επίπεδο της Euroleague πλέον, να επαναληφθεί το περσινό κατόρθωμα. Αν καταφέρει, ωστόσο, να κρατήσει αναλλοίωτο τον κορμό της και προσθέσει μερικές πινελιές ποιότητας, ίσως του χρόνου επιστρέψει δριμύτερη ξανά για … υψηλές πτήσεις!
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Οι επιτυχίες της τελευταίας διετίας και ο τρόπος με τον οποίο έγιναν, έχουν δημιουργήσει ένα μπαρουτοκαπνισμένο σύνολο με μέταλλο, που δεν τα παρατάει ποτέ. Η νοοτροπία της ομάδας και το «απλό» αλλά και συνάμα δύσκολα αντιμετωπίσιμο στυλ που αγωνίζεται, είναι τα μεγαλύτερα όπλα στη φετινή της μάχη. Ο Γιασικεβίτσιους εμπνέει τους παίκτες του και ευελπιστεί και οι νέοι να μπουν γρήγορα στο κλίμα της ομάδας… Αγωνιστικά, οι θέσεις των forwards εμπλουτίστηκαν με τον εξαιρετικό Νάιτζελ Χέις, ο οποίος θα δώσει δύναμη και καλό σουτ.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Το front court έχασε σε ηγετικά χαρακτηριστικά και προσωπική φάση. Όσο καλά και αν τα πάνε οι Πέρεθ, Λεκαβίτσιους, θα είναι δύσκολο να τα «βγάλουν» πέρα με τα guards των άλλων ανταγωνιστριών ομάδων. Συν τοις άλλοις, λείπει η αθλητικότητα από την περιφέρεια, καθώς πλην του Γουόλκαπ, κανείς άλλος δεν μπορεί να «ματσάρει» δυνατούς αντιπάλους. Η front line, αν εξαιρέσουμε το Λαντέιλ, δε διαθέτει μια άλλη «οντότητα» που θα αποτελέσει το δεύτερο πόλο. Οι Χέις και Λεντέι παίζουν κυρίως με πρόσωπο, ενώ και ο Γιανκούνας πέραν της προχωρημένης ηλικίας του, περνάει αρκετό καιρό στα πιτς.
KEY PLAYER: Ο Ουλανόβας είναι από τους πιο παλιούς στην ομάδα. Κανείς δεν περίμενε τη μεγάλη βελτίωση του, λόγω και του … αντιτουριστικού του στυλ! Ωστόσο, παρά τις σειρήνες έμεινε για άλλη μια σεζόν στη Ζαλγκίρις, έτοιμος να δώσεις τις δικές του μάχες σε άμυνα και επίθεση, αγωνιζόμενος είτε με πρόσωπο, είτε με πλάτη στο καλάθι. Διαθέτει ολοκληρωμένο πακέτο και μαζί με τον Γκριγκόνις, συνθέτουν ένα αξιόμαχο δίδυμο στο 3. Αν μπορέσει να αναλάβει και ηγετικό ρόλο σε αυτό το σύνολο, οδηγώντας το σε τροχιά 10άδας με … βλέμμα στα play off, θα είναι ο επόμενος που θα αποχωρήσει!
MUST OR BUST: Οι περισσότερες επιλογές του Γιασικεβίτσιους εμπεριέχουν ρίσκο. Όμως, αυτή που μπορεί να εξελιχθεί σε all or nothing, είναι η απόκτηση του Λεντέι, με δεδομένο ότι θα κληθεί να αγωνιστεί τόσο ως PF, αλλά και ως C, με ίδιες αρμοδιότητες με αυτές που είχε στον Ολυμπιακό… Αν τα καταφέρει, κυρίως όσον αφορά στον αμυντικό τομέα, τότε θα αποτελέσει τον άσο στο μανίκι του Λιθουανού προπονητή! Αν όμως είναι ευάλωτος στο αμυντικό και τακτικό κομμάτι, η Ζαλγκίρις θα χρειαστεί ενίσχυση για να καλύψει το κενό στη front line…
ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ
Αν μου ζητούσαν να πω για το ποια ομάδα πιστεύω ότι θα είναι η αρνητική έκπληξη βάσει των προσδοκιών και μεταγραφών της και είχα μόνο μια επιλογή θα έλεγα την Μπάγερν…
Λίγο αφοριστική και αντιδημοφιλής αυτή μου η άποψη, αλλά μη βαράτε! Η αλήθεια είναι ότι πέρυσι η ομάδα από τη Βαυαρία, πέτυχε περισσότερα από όσα περίμεναν όλοι σύμφωνα και με τη δυναμική του ρόστερ της. Χωρίς να αποδώσει εντυπωσιακά, έδειξε σταθερότητα και έφτασε κοντά στην έκπληξη.
Αυτό ακριβώς είναι και το κρίσιμο σημείο. Ο Ράντονιτς και στον Ερυθρό Αστέρα, τα πήγε περίφημα με την «ταμπέλα» του outsider, χωρίς όμως να καταφέρει να ανεβάσει επίπεδο τα «αδέρφια».
Το ίδιο εκτιμώ, ότι πιθανότατα θα γίνει και στην Μπάγερν.
Οι φετινές απαιτήσεις είναι ίσως οι μεγαλύτερες από ποτέ, με μεταγραφές από το «πάνω ράφι» και στόχο την είσοδο στην 8άδα! Ο Ράντονιτς δεν έχει περιθώρια αποτυχίας και αυτό είναι που αυξάνει την πίεση σε ένα σύλλογο, που στο μπάσκετ δεν έχει μάθει να ζει με αυτή…
Στα της στελέχωσης τώρα, έγιναν κινήσεις εντυπωσιασμού και ουσίας. Ο «πολύς» Μονρό είναι πολυτέλεια μεν για μια ομάδα μεσαίας δυναμικότητας, αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση δε. Ο Λεσόρ θα είναι ο αντί-Μπούκερ, δίνοντας ενέργεια και σκληράδα στην άμυνα, αλλά όντας πιο μονοδιάστατος από τον προκάτοχο του επιθετικά…
Ο Χιούστις θα έχει το ρόλο του Ντέρικ Γουίλιαμς και το δύσκολο έργο να αναπληρώσει το πληθωρικό του παιχνίδι, ενώ ο Ζίπσερ μετά από ένα αποτυχημένο πέρασμα στο NBA και την περσινή παρουσία στην ACB επιστρέφει στην Μπάγερν, αντικαθιστώντας τον Ντάνγκουμπιτς…
Οι κινήσεις στο back court, ωστόσο, θύμισαν λίγο τον … Ολυμπιακό, με το Ράντονιτς να πηγαίνει σε «στοιχήματα», όπως ο ταλαντούχος Ιταλός Φλακαντόρι, ο mr. assist-man από τη Ράστα Βέχτα Μπρέι και το δικό του κερασάκι στην τούρτα, ο γνωστός και μη εξαιρετέος … Ντεμάρκους Νέλσον!
Ξανά, λοιπόν, ο Κοπόνεν θα αποτελέσει τον ηγέτη της Μπάγερν, ένας ολοκληρωμένος combo guard, ο οποίος έδειξε πέρυσι ότι η 2ετία του στην Μπαρτσελόνα ήταν μια κακή παρένθεση. Από εκεί και πέρα ο Ζλάταν … Ντζέντοβιτς θα είναι ο swingman, ο οποίος θα δίνει σκορ και σουτ και ο Λο, ο guard της 2nd unit, που θα αλλάζει το ρυθμό.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Ο Ράντονιτς ως μετρ της άμυνας, αρέσκεται να οδηγεί τα παιχνίδια σε χαμηλό σκορ. Η Μπάγερν πέρυσι με αυτή τη φιλοσοφία, θα είχε προκριθεί πιθανότατα στην 8άδα αν δεν έκανε την «κακή» ήττα στο φινάλε από την Νταρουσάφακα, με ένα υλικό που κανείς δεν το περίμενε… Ο Σέρβος ξέρει πως να παίρνει το 100% από παίκτες χωρίς το μεγάλο ταλέντο και να δημιουργεί σκληρές ομάδες. Ωστόσο, φέτος πρέπει να αλλάξει ρότα για να εξελίξει το παιχνίδι της Μπάγερν. Διαθέτει παίκτες με έφεση στο σκοράρισμα και πρέπει να βρει τρόπο να παρουσιάσει κάτι καινούργιο και λιγότερο προβλέψιμο.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Μπάγερν στα χαρτιά εμφανίζεται βελτιωμένη. Όμως φέτος οι αντίπαλοι της θα είναι υποψιασμένοι και θα την υπολογίζουν περισσότερο. Ο Ράντονιτς θα πρέπει να «δέσει» ένα ετερόκλητο σύνολο μεταξύ του, το οποίο ίσως να μην ταιριάζει με τα δικά του αγωνιστικά «θέλω»… Θεωρώ αρκετά δύσκολο, η ομάδα να παρουσιάσει την περσινή της σταθερότητα και ίσως με τόσους καλούς προπονητές ελεύθερους (Πασκουάλ, Μπαρτζώκα), η θέση του Σέρβου να είναι επισφαλής μετά από μερικά ανεπιτυχή αποτελέσματα. Βλέπω την Μπάγερν να έχει ταβάνι τη 10η θέση, με βάση και τη δυναμικότητα της φετινής Euroleague…
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Η Μπάγερν χρόνο με το χρόνο προοδεύει. Φέτος θα αγωνιστεί 2η σερί σεζόν στην Euroleague, διαθέτοντας αυξημένη εμπειρία πλέον από τη διοργάνωση. Το ρόστερ της είναι βαθύ με πολλές λύσεις σε κάθε θέση. Το front court με Μπαρτέλ, Χιούστις, Ραντόσεβιτς, Μονρό και Λεσόρ είναι ολοκληρωμένο, διαθέτοντας ποιότητα και ποσότητα. Ο Λούτσιτς απέδειξε και στο Mundobasket ότι είναι από τα πιο βελτιωμένα και υποτιμημένα SF στην Ευρώπη, κάνοντας πολλές δουλειές μέσα στο γήπεδο και έχοντας εμπλουτίσει το επιθετικό του παιχνίδι.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Η τριπλέτα στον άσο θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Ο Μπρέι θα ήταν μια καλή back up επιλογή, για μια ομάδα με τις φιλοδοξίες της Μπάγερν και μέχρι να «βρει» τα πατήματα του σε μια απαιτητική διοργάνωση, όπως η Euroleague, ο Λο θα έχει αυξημένες αρμοδιότητες. Ακατανόητη η επιλογή του Νέλσον, πέραν της αμυντικής του ικανότητας και του γεγονότος ότι ο Ράντονιτς τον ξέρει από την κοινή τους θητεία στον Ερυθρό Αστέρα… Η front line θεωρητικά είναι ισχυρότατη, ωστόσο η παρουσία του Μονρό, είναι ευλογία μεν στην επίθεση, «κατάρα» δε στην άμυνα, όπου ανέκαθεν στην καριέρα του ήταν αδιάφορος. Θεωρώ ότι κουτουλάει με Μπαρτέλ και Ραντόσεβιτς, καθώς τέτοια σχήματα θα ήταν αρκετά «βαριά», ενώ και σε 5άδες με Λεσόρ, ο οποίος θα προσέφερε αμυντική κάλυψη, η επίθεση θα ήταν δυσλειτουργική.
KEY PLAYER: Ο Κοπόνεν είναι ο παίκτης από αυτό το ρόστερ, που μπορεί να πάρει από το χέρι την Μπάγερν και να την οδηγήσει σε κάτι καλό. Επιθετικά θα είναι ο go-to-guy της ομάδας, αυτός που θα εκτελεί κυρίως, αλλά θα έχει και δημιουργικό ρόλο. Ίσως η απόκτηση του Νέλσον να είναι στη λογική να «απελευθερώσει» αμυντικά το Φινλανδό, με τον Αμερικάνο guard να λειτουργεί δίπλα του ως … pit-bull!
MUST OR BUST: Η μεταγραφή του Μονρό χαιρετήθηκε από όλους με ενθουσιασμό και ήταν η απτή απόδειξη ότι η Euroleague, όλο και μεγαλώνει, εδραιώνοντας τη θέση της ως ό,τι πιο κοντινό στο ΝΒΑ! Ο center με την πολυετή καριέρα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, υπήρξε ένας από τους πιο ταλαντούχους ψηλούς στις αρχές αυτής της δεκαετίας. Το επιθετικό του ρεπερτόριο με πλάτη είναι απαράμιλλο και μπορεί να αποτελέσει το σημείο αναφοράς για μια ομάδα στο παιχνίδι 5vs5.
Με τη δύναμη του και την ικανότητα στα ριμπάουντ είναι ένας center παλαιάς κοπής, ο οποίος όπως και να έχει, θα είναι από τις ατραξιόν της διοργάνωσης. Όμως, τα αργά του πόδια, η έλλειψη συγκέντρωσης και διάθεσης αμυντικά τον καθιστούν ιδιαίτερα ευάλωτο στα δεδομένα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, καθώς θα «στοχευθεί» πολύ με αλλαγές μαρκαρισμάτων. Αν δείξει το κατάλληλο attitude και βρει κίνητρο, θα αποτελέσει το «βαρύ χαρτί» της Μπάγερν στη ρακέτα, γιατί αλλιώς θα δούμε απλά ένα ράθυμο ψηλό, που θα κοιτάει πιο πολύ τα στατιστικά του…
ΒΑΛΕΝΘΙΑ
Η τέταρτη εκπρόσωπος της Ισπανίας και περσινή νικήτρια του Eurocup, είναι ίσως η μόνη από τις 5 επανεμφανιζόμενες / νεοφερμένες ομάδες, που μπορεί να κοιτάξει προς τα πάνω.
Έχοντας σταθεροποιηθεί τα τελευταία χρόνια στην 4άδα της ACB και ακροβατώντας μεταξύ Euroleague και Eurocup, εκτιμώ ότι έφθασε η στιγμή να «χτυπήσει» μια θέση στα υψηλότερα πατώματα της διοργάνωσης!
Από τις κερδισμένες της φετινής off season, καθώς ενισχύθηκε σημαντικά σε όλες τις θέσεις και παρουσιάζεται βελτιωμένη σε σχέση με πέρυσι.
Στον άσο ο εξαιρετικός δημιουργός Κίνο Κολόμ, μετά την ξενιτιά σε Ρωσία, Τουρκία, επιστρέφει στα πάτρια εδάφη, αναλαμβάνοντας τα ηνία της Βαλένθια… Ένας εξαιρετικός point guard, ο οποίος άξιζε αυτή την ευκαιρία και θα είναι ο στρατηγός της ομάδας μέσα στο γήπεδο.
Πίσω του θα έχει τους Βαν Ρόσομ και Βίβες, με τους οποίους θα συνθέσει μια εξαιρετική τριάδα… Από κοντά και ο combo guard, Λόιντ, με έφεση στο σκοράρισμα είτε με προσωπική φάση, είτε ως spot shooter, θα δώσει αυτό που έλειψε πέρυσι στην ομάδα, δηλαδή instant scoring.
Εξαιρετική η στελέχωση, όμως και στις θέσεις των πλαγίων… Η απόκτηση του ταλαντούχου Μαρίνκοβιτς από την Παρτιζάν, έδειξε τις υψηλές βλέψεις που έχει η Βαλένθια, τόσο άμεσα, όσο και μακροπρόθεσμα. Ένας παίκτης με μεγάλο potential, ο οποίος αν αξιοποιηθεί, μπορεί να είναι από τα επόμενα μεγάλα G/F, που βγάζει η Σερβική σχολή.
Ο επίσης εξελίξιμος Σάστρε και ο αειθαλής Σαν Εμετέριο συμπληρώνουν τη θέση 3, μαζί με τον combo forward με το καλό σουτ, Ντόορνεκαμπ…
Η front line της Βαλένθια, είναι αυτή που μου αρέσει περισσότερο. Ένας stretch center σαν το Μάικ Τόμπει, ο οποίος παίζει με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι, προσφέροντας και στις δύο άκρες του παρκέ, είναι ψηλός που θα απασχολήσει στο μέλλον πολλές ομάδες (λήγει το συμβόλαιο του το επόμενο καλοκαίρι).
Μαζί του, ο … κλασικός Ντούμπλιεβιτς και ο Γάλλος Λαμπεριέ, με τον ίδιο ρόλο όπως και στην Εθνική του ομάδα, να έρχεται από τον πάγκο δίνοντας ενέργεια και hustling!
Στη θέση 4 δυο παίκτες, οι οποίοι αλληλοσυμπληρώνονται τέλεια, ο δυναμικός stretch PF Μότουμ και ο αθλητικός Ν’Ντουρ, ο οποίος επιστρέφει στην Euroleague πιο έμπειρος και «ψημένος» σε σχέση με την προ τριών ετών θητεία του στη Ρεάλ.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ: Θα δούμε ωραία πράγματα φέτος από τη Βαλένθια. Ο Κολόμ είναι ένας PG, ο οποίος ξέρει να «διαβάζει» το παιχνίδι και να ελέγχει το ρυθμό, παίρνοντας τις σωστές αποφάσεις. Ήρθε ένας παίκτης με προσωπική φάση, που θα δώσει το «απρόβλεπτο», όπως ο Λόιντ, ενώ επικράτησε η λογική του καλού σουτ σε όλες τις θέσεις με τις μεταγραφές των Μαρίνκοβιτς και Μότουμ, να προστίθενται στους ήδη υπάρχοντες εξαιρετικούς σουτέρ που έχει η ομάδα.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Η Βαλένθια, λόγω του υψηλού ανταγωνισμού της φετινής Eurolague, δύσκολα θα καταφέρει να «τρυπώσει» στα play off. Ωστόσο, περιμένω να είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις και να κυνηγήσει το «όνειρο» για κάποιες αγωνιστικές… Με το μεγάλο βάθος, που διαθέτει θα βρίσκει λύσεις απέναντι σε όλους τους αντιπάλους και θα πετύχει μεγάλες νίκες. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει διάρκεια και το κατά πόσο οι φιλοδοξίες της στην ACB, ίσως παρασύρουν και αφήσουν σε δεύτερη μοίρα τη διάκριση στην Euroleague…
ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ: Η φετινή έκδοση των «Νυχτερίδων» είναι ό,τι καλύτερο έχουν παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια. Πολύ ταλέντο σε όλες τις θέσεις, με 2-way παίκτες ικανούς να προσφέρουν σε επίθεση και άμυνα… Η γραμμή των ψηλών δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτές των top ομάδων και θα αποτελέσει το μεγάλο «όπλο» της Βαλένθια! Οι μεταγραφές των Μότουμ και Μαρίνκοβιτς, αλλά και αυτές των Ν’Ντουρ, Λόιντ, απέδειξαν ότι το status της ομάδας έχει μεγαλώσει και μπορεί να «κοιτάει κατάματα» πλέον κάθε αντίπαλο.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ: Η περιφερειακή γραμμή έχει έλλειμμα αθλητικότητας και συνεπούς αμυντικής συμπεριφοράς. Ο Μαρίνκοβιτς, παρά το ταλέντο του είναι ακόμα «άγουρος» και θα θέλει χρόνο για να μην «καεί» αγωνιστικά. Τα καλύτερα χρόνια των Σαν Εμετέριο και Ντόορνεκαμπ έχουν περάσει πια και είναι αμφίβολο το κατά πόσο θα ανταποκριθούν με επιτυχία στο βαρύ πρόγραμμα των Euroleague και ACB. Ο προπονητής δε διαθέτει εμπειρία σε αυτό το επίπεδο και παρά τη σημαντική συμβολή του στην περσινή καλή χρονιά της Βαλένθια, θα δοκιμαστεί στις υψηλές απαιτήσεις της διοργάνωσης, όπου πιο έμπειροι από αυτόν, όπως ο Βιντορέτα και ο Αλόνσο δεν τα κατάφεραν…
KEY PLAYER: Ο Κολόμ είναι ο παίκτης που θα κρατάει την μπαγκέτα της ομάδας, άρα θα είναι και ο πιο κομβικός για την επιθετική λειτουργία. Με πολύ καλό court vision και αποφάσεις, αποτελεί εργαλείο για κάθε προπονητή… Δημιουργικά θα είναι ο κύριος εκφραστής και δεν αποκλείεται να τον δούμε στο top 5 με τις περισσότερες ασίστ, ενώ και εκτελεστικά δεν είναι αμελητέα ποσότητα. Διαθέτει αξιοπρεπές σουτ αν του αφήσεις απόσταση, ενώ και το drive του αν βρει διάδρομο είναι αποτελεσματικό. Το μόνο ερωτηματικό είναι το μέγεθος του και πως θα καλύψει τις αμυντικές του αδυναμίες και για αυτό ίσως τον δούμε σε σχήματα είτε με τον καλό αμυντικό Βίβες, είτε με τον πιο αθλητικό Λόιντ.
MUST OR BUST: Θα θυμάστε ότι στις αρχές του καλοκαιριού, θεωρούσα τον Ν’Ντουρ ιδανικό fit για τη front line του Ολυμπιακού, ειδικά σε συνδυασμό με το Ρούμπιτ. Ο Σενεγαλέζος επέλεξε τελικά την Ισπανική ομάδα, όπου θα είναι ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα της γραμμής των ψηλών… Εξαιρετικός στο above the rim παιχνίδι, χάρις στο μεγάλο άλμα και τα μακριά του χέρια, είναι ιδανικός κυρίως σε transition καταστάσεις. Το μόνο ερωτηματικό που υπάρχει για αυτόν είναι η πνευματική του ετοιμότητα να ανταποκριθεί στο επίπεδο της Euroleague…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου