Χωρίς ευρωπαϊκή εμπειρία, με σποραδικά περάσματα από το ΝΒΑ, μέσω 10ήμερων συμβολαίων, σίγουρα δεν είναι μια γνώριμη φιγούρα στο ευρύ κοινό και ο ερχομός του, ειδικά εν μέσω της χρονιάς, αποτελεί ένα ρίσκο, το οποίο όμως έπρεπε να παρθεί. Ας δούμε αναλυτικά ποιο είναι το νέο μεταγραφικό απόκτημα της ομάδας μας.
WHO IS WHO:
Γεννημένος το 1992 στη Βιρτζίνια, ο Γουέμπερ πέρασε τα γυμνασιακά του χρόνια στη γενέτειρα του, όπου από τότε έδειξε έφεση στην άμυνα, κερδίζοντας δύο φορές τον τίτλο του καλύτερου αμυντικού της περιφέρειας του γυμνασίου του.
Εν έτει 2011 και αφού τελείωσε το high school, αποφάσισε να συμμετάσχει στο κολλεγιακό πρόγραμμα του VCU (Virginia Commonwealth University, στα μέρη του ξανά, αν κάτι λέει αυτό), το οποίο μόλις είχε ολοκληρώσει μια σπουδαία σεζόν με την παρουσία του στο φάιναλ4 του NCAA.
Ο Γουέμπερ από τη ρούκι του χρονιά μπήκε στο rotation της ομάδας και με το καλημέρα έδειξε πόσο πολύτιμος είναι, προσφέροντας κυρίως στην άμυνα, όπου ο προπονητής Σμαρτ εφάρμοζε την περίφημη havoc defense (κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Γουέμπερ), με ασφυκτικό pressing σε όλο το γήπεδο με double και triple teams, η οποία «έπνιγε» τον αντίπαλο, αλλά εμπεριείχε και μεγάλη δόση ρίσκου.
Εν έτει 2011 και αφού τελείωσε το high school, αποφάσισε να συμμετάσχει στο κολλεγιακό πρόγραμμα του VCU (Virginia Commonwealth University, στα μέρη του ξανά, αν κάτι λέει αυτό), το οποίο μόλις είχε ολοκληρώσει μια σπουδαία σεζόν με την παρουσία του στο φάιναλ4 του NCAA.
Ο Γουέμπερ από τη ρούκι του χρονιά μπήκε στο rotation της ομάδας και με το καλημέρα έδειξε πόσο πολύτιμος είναι, προσφέροντας κυρίως στην άμυνα, όπου ο προπονητής Σμαρτ εφάρμοζε την περίφημη havoc defense (κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Γουέμπερ), με ασφυκτικό pressing σε όλο το γήπεδο με double και triple teams, η οποία «έπνιγε» τον αντίπαλο, αλλά εμπεριείχε και μεγάλη δόση ρίσκου.
Στη junior χρονιά του πέτυχε το πρώτο σημαντικό ατομικό του κατόρθωμα, όντας 1ος κλέφτης σε όλο το NCAA (κάτι το οποίο επαναλήφθηκε άλλες δύο φορές τα επόμενα έτη), ενώ ως sophomore είδε τα λεπτά συμμετοχής του να αυξάνονται ακόμα περισσότερο, καταφέρνοντας παράλληλα να γίνει πιο παραγωγικός στην επίθεση, χωρίς πάντως να εντυπωσιάζει στον τομέα αυτό.
Και ενώ όλα έδειχναν ότι το νερό είχε μπει στο αυλάκι και το όνειρο του draft του 2015 θα γινόταν πραγματικότητα, 12 μόλις κλεψίματα πριν γίνει ο κορυφαίος όλων των εποχών στα κλεψίματα στο NCAA, η μοίρα του επεφύλασσε άλλα σχέδια… Σοβαρός τραυματισμός (χιαστοί), άδοξο τέλος της κολλεγιακής του καριέρας και απαρχή της περιπλάνησης.
Και ενώ όλα έδειχναν ότι το νερό είχε μπει στο αυλάκι και το όνειρο του draft του 2015 θα γινόταν πραγματικότητα, 12 μόλις κλεψίματα πριν γίνει ο κορυφαίος όλων των εποχών στα κλεψίματα στο NCAA, η μοίρα του επεφύλασσε άλλα σχέδια… Σοβαρός τραυματισμός (χιαστοί), άδοξο τέλος της κολλεγιακής του καριέρας και απαρχή της περιπλάνησης.
Η αποκατάσταση πήγε καλά, γεγονός στο οποίο συνετέλεσε και ο δυνατός χαρακτήρας του Γουέμπερ, ωστόσο έπρεπε να ξεκινήσει ξανά από το μηδέν.
Δοκιμάστηκε στο training camp του 2015 από τους Μαϊάμι Χιτ, ωστόσο ακόμα δεν ήταν έτοιμος. Τελικά (και αφού δεν υπήρχαν ακόμη τα 2-way contracts), δοκίμασε την τύχη του στην τότε Development League, με τη θυγατρική ομάδα των Χιτ, τη Sioux Falls Skyforce, όπου σιγά σιγά άρχιζε να βρίσκει τα πατήματα του και την αυτοπεποίθηση του, κάνοντας σπουδαίες εμφανίσεις, που περιλάμβαναν ένα triple double και ένα παρολίγον quadrable double!
Οι επιδόσεις του δεν άφησαν ασυγκίνητους τους, χτυπημένους από τραυματισμούς, Μέμφις Γκρίζλις που του έδωσαν την πρώτη ευκαιρία στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ με 10ήμερo συμβόλαιo, πριν τον αφήσουν ελεύθερο και επιστρέψει ξανά στους Skyforce, για να κλείσει ονειρικά την 1η του επαγγελματική χρονιά, με τον τίτλο του πρωταθλητή της Development League.
Δοκιμάστηκε στο training camp του 2015 από τους Μαϊάμι Χιτ, ωστόσο ακόμα δεν ήταν έτοιμος. Τελικά (και αφού δεν υπήρχαν ακόμη τα 2-way contracts), δοκίμασε την τύχη του στην τότε Development League, με τη θυγατρική ομάδα των Χιτ, τη Sioux Falls Skyforce, όπου σιγά σιγά άρχιζε να βρίσκει τα πατήματα του και την αυτοπεποίθηση του, κάνοντας σπουδαίες εμφανίσεις, που περιλάμβαναν ένα triple double και ένα παρολίγον quadrable double!
Οι επιδόσεις του δεν άφησαν ασυγκίνητους τους, χτυπημένους από τραυματισμούς, Μέμφις Γκρίζλις που του έδωσαν την πρώτη ευκαιρία στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ με 10ήμερo συμβόλαιo, πριν τον αφήσουν ελεύθερο και επιστρέψει ξανά στους Skyforce, για να κλείσει ονειρικά την 1η του επαγγελματική χρονιά, με τον τίτλο του πρωταθλητή της Development League.
Την επόμενη σεζόν (2016-17) ξεκίνησε πάλι με τη θυγατρική των Χιτ, με την οποία είχε σταθερά καλή απόδοση, για να κερδίσει δύο 10ήμερα συμβόλαια στις αρχές του 2017 με τους Γουόριορς και τους Χόρνετς (υπήρξε συμπαίκτης με το Ρόμπερτς).
Με την ίδρυση της GLeague πέρσι και την έναρξη των 2-way contracts, ο Γουέμπερ φάνηκε να βρίσκει προσωρινά το λιμάνι του, μοιράζοντας το μισό της σεζόν ανάμεσα στους Χιούστον Ρόκετς και τη θυγατρική τους, Rio Grande Valley Vipers, ωστόσο οι Ρουκέτες τον άφησαν τελικά ελεύθερο στις αρχές του 2018.
Ο Γουέμπερ δεν το έβαλε κάτω και βρήκε άλλο ένα 10ήμερο συμβόλαιο στους Γκρίζλις, μένοντας όμως ξανά ελεύθερος με τη λήξη του, για να κλείσει τη χρονιά στη GLeague, με τη Sioux Falls Skyforce.
Η προσπάθεια του να ξαναβρεί θέση στο ΝΒΑ, δε στέφθηκε με επιτυχία το περασμένο καλοκαίρι, παρά τις καλές εμφανίσεις του στο Summer League και για άλλη μια φορά κατέφυγε στη λύση της GLeague (ναι καλά μαντέψατε, με τους Sioux Falls Skyforce), πριν έρθει η πρόταση από τον Ολυμπιακό και αποφασίσει να έρθει από τα μέρη μας!
Με την ίδρυση της GLeague πέρσι και την έναρξη των 2-way contracts, ο Γουέμπερ φάνηκε να βρίσκει προσωρινά το λιμάνι του, μοιράζοντας το μισό της σεζόν ανάμεσα στους Χιούστον Ρόκετς και τη θυγατρική τους, Rio Grande Valley Vipers, ωστόσο οι Ρουκέτες τον άφησαν τελικά ελεύθερο στις αρχές του 2018.
Ο Γουέμπερ δεν το έβαλε κάτω και βρήκε άλλο ένα 10ήμερο συμβόλαιο στους Γκρίζλις, μένοντας όμως ξανά ελεύθερος με τη λήξη του, για να κλείσει τη χρονιά στη GLeague, με τη Sioux Falls Skyforce.
Η προσπάθεια του να ξαναβρεί θέση στο ΝΒΑ, δε στέφθηκε με επιτυχία το περασμένο καλοκαίρι, παρά τις καλές εμφανίσεις του στο Summer League και για άλλη μια φορά κατέφυγε στη λύση της GLeague (ναι καλά μαντέψατε, με τους Sioux Falls Skyforce), πριν έρθει η πρόταση από τον Ολυμπιακό και αποφασίσει να έρθει από τα μέρη μας!
PROFILE: Το αγωνιστικό προφίλ του Γουέμπερ, όπως έχει γραφεί κατά κόρον είναι συγκεκριμένο και βασίζεται στην αμυντική προσήλωση κυρίως πάνω στην μπάλα, χωρίς πάντως να είναι ιδιαίτερα δυνατός (77 κιλά), συνεπώς είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να υπηρετήσει την άμυνα με αλλαγές.
Διαθέτει πλούσια αθλητικά προσόντα και σίγουρα θα κάνει πολλά εντυπωσιακά καρφώματα στο ανοιχτό γήπεδο, καθώς είναι φαντεζί παίκτης, ωστόσο ερωτηματικό αποτελεί η προσαρμογή του στον ευρωπαϊκό «σκεπτόμενο» τρόπο παιχνιδιού, καθώς και η αντίδραση του σε σετ καταστάσεις.
Διαθέτει πλούσια αθλητικά προσόντα και σίγουρα θα κάνει πολλά εντυπωσιακά καρφώματα στο ανοιχτό γήπεδο, καθώς είναι φαντεζί παίκτης, ωστόσο ερωτηματικό αποτελεί η προσαρμογή του στον ευρωπαϊκό «σκεπτόμενο» τρόπο παιχνιδιού, καθώς και η αντίδραση του σε σετ καταστάσεις.
Ας ενσωματώσουμε όμως τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του στο τωρινό ρόστερ των ερυθρόλευκων. Η ομάδα μας ιδανικά αναζητούσε ένα γκαρντ καλό δημιουργό, με πλούσια αθλητικά προσόντα, να είναι δυνατός στην άμυνα και να μπορεί να προσφέρει επιθετικά. Δύσκολο πακέτο, που αν θέλετε τη γνώμη μου, μόνο με υπέρβαση τύπου Γουοναμέικερ μπορούσε να καλυφθεί πλήρως.
Ο Μπλατ, λοιπόν, φαίνεται να προτίμησε να καλύψει τη μεγαλύτερη αδυναμία της περιφερειακής γραμμής του Ολυμπιακού (αθλητικότητα, ενέργεια, άμυνα στην μπάλα) κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αποκτώντας το ιδανικότερο fit που υπήρχε στην αγορά με αυτά τα στοιχεία και αφήνοντας τα υπόλοιπα (σουτ, σκοράρισμα, δημιουργία) στους ήδη υπάρχοντες γκαρντ, που η αλήθεια είναι ότι αν αποφορτιστούν, έχοντας δίπλα τους ένα «πίτμπουλ» στην άμυνα, αναμένεται να είναι πιο αποτελεσματικοί επιθετικά!
Ο Μπλατ, λοιπόν, φαίνεται να προτίμησε να καλύψει τη μεγαλύτερη αδυναμία της περιφερειακής γραμμής του Ολυμπιακού (αθλητικότητα, ενέργεια, άμυνα στην μπάλα) κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αποκτώντας το ιδανικότερο fit που υπήρχε στην αγορά με αυτά τα στοιχεία και αφήνοντας τα υπόλοιπα (σουτ, σκοράρισμα, δημιουργία) στους ήδη υπάρχοντες γκαρντ, που η αλήθεια είναι ότι αν αποφορτιστούν, έχοντας δίπλα τους ένα «πίτμπουλ» στην άμυνα, αναμένεται να είναι πιο αποτελεσματικοί επιθετικά!
Ο Γουέμπερ είναι άξιος εκπρόσωπος του, πολύ της μόδας πρόσφατα, «δόγματος Πιτίνο» για deflections (μην ξεχνάτε ότι παρόλο που δεν είναι ιδιαίτερα ψηλός, καθώς επίσημα δίνεται 1.88, έχει wingspan 2.00) και σίγουρα θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό, ερχόμενος από τον πάγκο, να βρίσκει επιθετικό ρυθμό μέσα από την άμυνα του και να πετυχαίνει εύκολα καλάθια από κλεψίματα, κάτι το οποίο τελευταία φορά το είδαμε από το Χάκετ.
Το μεγάλο στοίχημα του Μπλατ είναι να τον εντάξει στο επιθετικό πλαίσιο της ομάδας, παίρνοντας και σε αυτό το κομμάτι πράγματα από εκείνον, καθώς και να τον βάλει γρήγορα στον ευρωπαϊκό τρόπο σκέψης του παιχνιδιού…
Το μεγάλο στοίχημα του Μπλατ είναι να τον εντάξει στο επιθετικό πλαίσιο της ομάδας, παίρνοντας και σε αυτό το κομμάτι πράγματα από εκείνον, καθώς και να τον βάλει γρήγορα στον ευρωπαϊκό τρόπο σκέψης του παιχνιδιού…
Το μεγάλο μειονέκτημα, που φαντάζομαι όλοι έχετε διαβάσει για αυτό, είναι το μέτριο μακρινό και από μέση απόσταση σουτ, το οποίο αν και το έχει βελτιώσει με την πάροδο των χρόνων, με αποκορύφωμα τη φετινή σεζόν, παραμένει μη αξιόπιστο και ασταθές.
Ωστόσο για αυτό υπάρχει ο Στρέλνιεκς και οι Σπανούλης, Γκος στην περιφέρεια, με τους οποίους ο Γουέμπερ «κουμπώνει» ιδανικά, καθώς συμπληρώνει στο έπακρο τις αδυναμίες τους.
Ίσως τελικά και αυτός να ήταν ο λόγος που ο Μπλατ κατέληξε στην επιλογή του Μπριάντε, καθώς θα μπορεί να τον χρησιμοποιήσει σε όλα τα σχήματα με οποιονδήποτε από αυτούς ως παρτενέρ, χωρίς η ομάδα να χάνει σε αμυντική ισορροπία, ενώ παράλληλα και η επιθετική της λειτουργία να είναι στα επίπεδα που επιθυμεί ο Ισραηλινός προπονητής.
Το επίσης θετικό είναι ότι μετά τους Παπανικολάου και Τουπάν προστέθηκε άλλο ένα αμυντικό εργαλείο στην περιφέρεια, το οποίο θα «παρενοχλεί» τους αντίπαλους γκαρντ, στοιχείο το οποίο, ειδικά τώρα εν τη απουσία του Παπ, έλειπε από την ομάδα. Πλέον δένοντας τα μετόπισθεν, κατά τη γνώμη μου, τα δύο πράγματα που θα καθορίσουν τη μελλοντική πορεία των ερυθρόλευκων είναι:
Ωστόσο για αυτό υπάρχει ο Στρέλνιεκς και οι Σπανούλης, Γκος στην περιφέρεια, με τους οποίους ο Γουέμπερ «κουμπώνει» ιδανικά, καθώς συμπληρώνει στο έπακρο τις αδυναμίες τους.
Ίσως τελικά και αυτός να ήταν ο λόγος που ο Μπλατ κατέληξε στην επιλογή του Μπριάντε, καθώς θα μπορεί να τον χρησιμοποιήσει σε όλα τα σχήματα με οποιονδήποτε από αυτούς ως παρτενέρ, χωρίς η ομάδα να χάνει σε αμυντική ισορροπία, ενώ παράλληλα και η επιθετική της λειτουργία να είναι στα επίπεδα που επιθυμεί ο Ισραηλινός προπονητής.
Το επίσης θετικό είναι ότι μετά τους Παπανικολάου και Τουπάν προστέθηκε άλλο ένα αμυντικό εργαλείο στην περιφέρεια, το οποίο θα «παρενοχλεί» τους αντίπαλους γκαρντ, στοιχείο το οποίο, ειδικά τώρα εν τη απουσία του Παπ, έλειπε από την ομάδα. Πλέον δένοντας τα μετόπισθεν, κατά τη γνώμη μου, τα δύο πράγματα που θα καθορίσουν τη μελλοντική πορεία των ερυθρόλευκων είναι:
1. Η επιθετική λειτουργία της ομάδας, ειδικά σε παιχνίδι 5 εναντίον 5, ούτως ώστε να μην καταντήσει προβλέψιμη όπως τα προηγούμενα 2 χρόνια και να βγουν και άλλοι πρωταγωνιστές μέσα από τα συστήματα (μιλάω για Τίμα κυρίως που έχει έρθει η ώρα να αποδείξει αν αξίζει να φοράει την ερυθρόλευκη φανέλα, αλλά και για τους Τουπάν, Βεζένκοφ που πρέπει να πάρουν πιο πολύ χρόνο και ευκαιρίες για να σταθεροποιήσουν την απόδοση τους, καθώς όσο πλησιάζει το φινάλε της σεζόν, τόσο πιο απαραίτητη είναι η ύπαρξη λύσεων στο βάθος του πάγκου) και
2. Η διατήρηση του Μιλουτίνοφ σε καλή κατάσταση και κυρίως μακριά από τραυματισμούς, γιατί στην πολύ πιθανή περίπτωση που δεν αποκτηθεί και ψηλός (λέτε οι Αφοί να τρελάθηκαν?) και με τον Αγραβάνη να μην έχει μπει ακόμα στο ροτέισον, είναι κατανοητό πως στο απευκταίο σενάριο απουσίας του, όπως έδειξαν και τα παιχνίδια με Μπασκόνια και Ρεάλ, το ταβάνι της ομάδας χαμηλώνει!
Με την ελπίδα ο Γουέμπερ, να μας δείξει σε υπερθετικό βαθμό, τα αγωνιστικά προτερήματα που τον χαρακτηρίζουν και να βγάλει το μαχητικό του πνεύμα ξεσηκώνοντας όλη την ομάδα και αλλάζοντας το momentum της, κλείνω με δυο ευχές για το νέο μας παίκτη…
ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΟΙΑΣΕΙ: Μα με ποιον άλλο, φυσικά με τον Πάτρικ Μπέβερλι, εξάλλου με αυτόν τον προσομοιάζουν και στις ΗΠΑ. Άντε για να είμαστε και πιο ρεαλιστές με έναν πιο αθλητικό Ντόρον Πέρκινς, όταν αγωνιζόταν στη Μακάμπι, καθώς το αγωνιστικό στυλ του Γουέμπερ μου τον θυμίζει αρκετά, μέχρι και κορδέλα φοράει!
ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΟΙΑΣΕΙ: Με τον Ντόρον Πέρκινς του Ολυμπιακού, γιατί όπως θυμάστε δεν είχε καμία σχέση με τον παίκτη που είχαμε δει πριν τον τραυματισμό του στη Μακάμπι, ούτε και με τον Τζόνσον – Όντομ γιατί και αυτός πέρασε και δεν ακούμπησε…
* Τα στατιστικά του Weber σε NCAA και GLeague είναι από το site www.basketball-reference.com
* Τα στατιστικά του Weber σε NCAA και GLeague είναι από το site www.basketball-reference.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου